Feria Tertia infra Hebdomadam XX post Octavam Pentecostes I. Octobris ~ IV. classis

Divinum Officium Monastic - 1963

10-09-2018

Ad Vesperas

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. De profúndis * clamávi ad te, Dómine.
Psalmus 129 [1]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. De profúndis clamávi ad te, Dómine.
Salmos {Salmos e antífonas do Saltério do dia correspondente}
Ant. Do abismo profundo, * a Ti, Senhor, eu clamo.
Salmo 129 [1]
129:1 Do profundo clamei a Vós, Senhor: * ó Senhor, escutai a minha voz:
129:2 Estejam atentos os vossos ouvidos, * à voz da minha súplica.
129:3 Se observardes as nossas iniquidades, Senhor: * ó Senhor, quem subsistirá?
129:4 Pois em Vós está a clemência: * Senhor, e devido à vossa lei subsiste em Vós.
129:5 Minha alma subsiste na sua palavra: * esperou a minha alma no Senhor.
129:6 Desde a vigília matutina até à noite: * espere Israel no Senhor.
129:7 Pois no Senhor está a misericórdia: * e há n’Ele abundante redenção.
129:8 Ele mesmo redimirá Israel, * de todas suas iniquidades.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Do abismo profundo, a Ti, Senhor, eu clamo.
Ant. Speret * Israël in Dómino.
Psalmus 130 [2]
130:1 Dómine, non est exaltátum cor meum: * neque eláti sunt óculi mei.
130:1 Neque ambulávi in magnis: * neque in mirabílibus super me.
130:2 Si non humíliter sentiébam: * sed exaltávi ánimam meam:
130:2 Sicut ablactátus est super matre sua, * ita retribútio in ánima mea.
130:3 Speret Israël in Dómino, * ex hoc nunc et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Speret Israël in Dómino.
Ant. Confia, * ó Israel, no Senhor.
Salmo 130 [2]
130:1 Senhor, o meu coração se não exaltou: * nem os meus olhos se mostraram altivos.
130:2 Não andei em grandezas: * nem em pompas superiores a mim.
130:3 Se não tinha sentimentos humildes: * mas exaltava a minha alma:
130:4 Como o ablactado é para sua mãe, * assim seja retribuída a minha alma.
130:5 Espere Israel no Senhor, * desde agora e para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Confia, ó Israel, no Senhor.
Ant. Et omnis * mansuetúdinis eius.
Psalmus 131 [3]
131:1 Meménto, Dómine, David, * et omnis mansuetúdinis eius:
131:2 Sicut iurávit Dómino, * votum vovit Deo Iacob:
131:3 Si introíero in tabernáculum domus meæ, * si ascéndero in lectum strati mei:
131:4 Si dédero somnum óculis meis, * et pálpebris meis dormitatiónem:
131:5 Et réquiem tempóribus meis: donec invéniam locum Dómino, * tabernáculum Deo Iacob.
131:6 Ecce, audívimus eam in Éphrata: * invénimus eam in campis silvæ.
131:7 Introíbimus in tabernáculum eius: * adorábimus in loco, ubi stetérunt pedes eius.
131:8 Surge, Dómine, in réquiem tuam, * tu et arca sanctificatiónis tuæ.
131:9 Sacerdótes tui induántur iustítiam: * et sancti tui exsúltent.
131:10 Propter David, servum tuum, * non avértas fáciem Christi tui.
131:11 Iurávit Dóminus David veritátem, et non frustrábitur eam: * De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
131:12 Si custodíerint fílii tui testaméntum meum, * et testimónia mea hæc, quæ docébo eos:
131:12 Et fílii eórum usque in sǽculum, * sedébunt super sedem tuam.
131:13 Quóniam elégit Dóminus Sion: * elégit eam in habitatiónem sibi.
131:14 Hæc réquies mea in sǽculum sǽculi: * hic habitábo quóniam elégi eam.
131:15 Víduam eius benedícens benedícam: * páuperes eius saturábo pánibus.
131:16 Sacerdótes eius índuam salutári: * et sancti eius exsultatióne exsultábunt.
131:17 Illuc prodúcam cornu David, * parávi lucérnam Christo meo.
131:18 Inimícos eius índuam confusióne: * super ipsum autem efflorébit sanctificátio mea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Et omnis mansuetúdinis eius.
Ant. E tôda * a sua solicitude.
Salmo 131 [3]
131:1 Lembrai-Vos, ó Senhor, de David, * e de toda sua mansidão:
131:2 Como fez um juramento ao Senhor, * um voto ao Deus de Jacob:
131:3 Se entrar na tenda de minha casa, * se subir ao leito do meu estrado:
131:4 Se der sono aos meus olhos, * e às minhas pestanas adormecimento:
131:5 Repouso aos meus templos, até que encontre um lugar para o Senhor, * um tabernáculo para o Deus de Jacob.
131:6 Eis que ouvimos dizer que estava em Efrata: * e a encontrámos nos campos da selva.
131:7 Entraremos no seu tabernáculo: * nós o adoraremos no lugar onde estiveram os seus pés.
131:8 Levantai-Vos, ó Senhor, entrai no vosso repouso, * Vós e a arca de vossa santificação.
131:9 Vistam-se os vossos sacerdotes de justiça: * e exultem-se os vossos santos.
131:10 Por amor de David vosso servo, * não desprezeis o rosto de vosso Cristo.
131:11 Jurou o Senhor verdade a David e não deixará de cumpri-la: * sobre o teu trono porei do fruto de teu ventre.
131:12 Se os teus filhos guardarem a minha aliança, * e os testemunhos que lhes ensinarei:
131:13 Também os seus filhos para sempre, * se sentarão sobre o teu trono.
131:14 Porque o Senhor escolheu Sião: * escolheu-a para sua habitação.
131:15 Este é o meu repouso para sempre: * aqui habitarei porque o escolhi.
131:16 Abençoarei copiosamente a sua viúva: * saciarei de pães os seus pobres.
131:17 Vestirei os seus sacerdotes de salvação: * e os seus santos exultarão de júbilo.
131:18 Ali dilatarei o poder de David, * preparei uma lâmpada para o meu Cristo.
131:19 Cobrirei de confusão os seus inimigos: * mas sobre eles florescerá a minha santidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. E tôda a sua solicitude.
Ant. Ecce quam bonum, * et quam iucúndum, habitáre fratres in unum!
Psalmus 132 [4]
132:1 Ecce quam bonum et quam iucúndum, habitáre fratres in unum:
132:2 Sicut unguéntum in cápite, * quod descéndit in barbam, barbam Aaron,
132:2 Quod descéndit in oram vestiménti eius: * sicut ros Hermon, qui descéndit in montem Sion.
132:3 Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem, * et vitam usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce quam bonum, et quam iucúndum, habitáre fratres in unum!
Ant. Vêde como é belo * e delicioso habitarem irmãoes em harmonia!
Salmo 132 [4]
132:1 O quão bom e quão jucundo é, * viverem os irmãos em união:
132:2 Como unção na cabeça, * que desce sobre a barba de Arão,
132:3 Que desce até à orla do seu manto: * como o orvalho do Hermon, que desce sobre o monte Sião.
132:4 Porque o Senhor derramou ali a sua bênção, * e vida para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Vêde como é belo e delicioso habitarem irmãoes em harmonia!
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
2 Cor 1:3-4
Benedíctus Deus, et Pater Dómini nostri Iesu Christi, Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis, qui consolátur nos in omni tribulatióne nostra.
℟. Deo grátias.

℟.br. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℣. Semper laus eius in ore meo.
℟. In omni témpore.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.

Hymnus
Tellúris ingens Cónditor,
Mundi solum qui éruens,
Pulsis aquæ moléstiis,
Terram dedísti immóbilem:

Ut germen aptum próferens,
Fulvis decóra flóribus,
Fecúnda fructu sísteret,
Pastúmque gratum rédderet.

Mentis perústæ vúlnera
Munda viróre grátiæ:
Ut facta fletu díluat,
Motúsque pravos átterat.

Iussis tuis obtémperet:
Nullis malis appróximet:
Bonis repléri gáudeat,
Et mortis actum nésciat.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.

℣. Dirigátur, Dómine, orátio mea.
℟. Sicut incénsum in conspéctu tuo.
Capítulo Responsório Hino Verso {do Saltério do dia correspondente}
2 Cor 1:3-4
Bendito seja Deus, Pai de Nosso Senhor Jesus Cristo, Pai de misericórdia e Deus de toda consolação, que nos consola em toda nossa tribulação.
℟. Graças a Deus.

℟.br. I will bless the Lord * at all times.
℟. I will bless the Lord * at all times.
℣. His praise shall be always in my mouth.
℟. At all times
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e * ao Espírito Santo.
℟. I will bless the Lord * at all times.

Hino
Do ímpeto das águas
A terra libertaste;
Da terra, Criador,
O duro chão formaste.

No qual cada semente
Em flores de ouro abrindo,
Aos homens e animais
De frutos vai nutrindo.

Em nossa mente árida
Orvalha tua graça;
Que à culpa do pecado
A lágrima desfaça!

Fugindo a todo mal
A ti obedecemos;
De verdadeiros bens
A nossa mente enchemos.

Ao Pai e ao Filho, glória,
Ao Espírito também,
Louvor, honra e vitória
Agora e sempre. Amém.

℣. Eleve-se, Senhor, a minha oração.
℟. Como incenso em tua presença.
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Exsúltet * spíritus meus in Deo salutári meo.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsúltet spíritus meus in Deo salutári meo.
Cântico: Magnificat {Antífona do Próprio do Tempo}
Ant. Exulte * o meu espírito em Deus meu Salvador.
Cântico da Bem-Aventurada Virgem Maria
Lucas 1:46-55
1:46 Minha alma * engrandece ao Senhor.
1:47 E meu espírito exulta de alegria * em Deus, meu Salvador.
1:48 Porque pôs os olhos na sua humilde escrava, * eis que tôdas as gerações me chamarão bem-aventurada.
1:49 Grandes maravilhas fês em mim o Onipotente, * cujo nome é santo.
1:50 Cuja misericórdia se estende de geração em geração, * sobre todos os que O temem.
1:51 Manifestou a força do seu braço * dispersou os soberbos de coração.
1:52 Derrubou do trono os poderosos * e exaltou os humildes.
1:53 Encheu de bem os famintos, * deixou aos ricos vazios.
1:54 Tomou Israel, seu servo, sob a sua proteção, * lembrado da sua antiga misericórdia.
1:55 Assim como prometera a nossos pais, * a Abraão e a todos os descendentes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Exulte o meu espírito em Deus meu Salvador.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.

℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Largíre, quǽsumus, Dómine, fidélibus tuis indulgéntiam placátus et pacem: ut páriter ab ómnibus mundéntur offénsis, et secúra tibi mente desérviant.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do Tempo}
Senhor, tem piedade de nós. Cristo, tem piedade de nós. Senhor, tem piedade de nós.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores:
℣. E não nos deixeis cair em tentação:
℟. Mas livrai-nos do mal.

℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Grant, we beseech thee, O Lord, to thy faithful people pardon and peace, that they may be cleansed from all their sins, and serve thee with a quiet mind.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
Ao se retirar do côro, depois da última hora
℣. O auxílio divino permaneça sempre conosco.
℟. E com nossos irmãos ausentes. Amém.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

OptionsSancta MissaOrdo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1939
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1617
Monastic - 1930
Monastic - 1963
Ordo Cisterciensis - 1951
Ordo Cisterciensis - Abbatia B.M.V. de Altovado
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
English
Čeština
Čeština - Schaller
Dansk
Deutsch
Español
Français
Italiano
Magyar
Nederlands
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris Pontificis
Unius Martyris non Pontificis
Plurium Martyrum Pontificum
Plurium Martyrum non Pontificum
Confessoris Pontificis
Doctoris Pontificis
Plurium Confessorum Pontificum
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Abbatis
Plurium Confessorum non Pontificum
Unius Virginis Martyris
Unius Virginis tantum
Plurium Virginum Martyrum
Unius non Virginis Martyris
Unius non Virginis nec Martyris
Plurium non Virginum Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

VersionsCreditsDownloadRubricsTechnicalHelp