Incipit
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Início
℣. Deus, ✠ vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
|
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. De profúndis * clamávi ad te, Dómine. ‡
Psalmus 129 [1]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * ‡ Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. De profúndis clamávi ad te, Dómine.
|
Salmos {Salmos e antífonas do Saltério do dia correspondente}
Ant. Do abismo profundo, * a Ti, Senhor, eu clamo.
Salmo 129 [1]
129:1 Do profundo clamei a Vós, Senhor: * ó Senhor, escutai a minha voz:
129:2 Estejam atentos os vossos ouvidos, * à voz da minha súplica.
129:3 Se observardes as nossas iniquidades, Senhor: * ó Senhor, quem subsistirá?
129:4 Pois em Vós está a clemência: * Senhor, e devido à vossa lei subsiste em Vós.
129:5 Minha alma subsiste na sua palavra: * esperou a minha alma no Senhor.
129:6 Desde a vigília matutina até à noite: * espere Israel no Senhor.
129:7 Pois no Senhor está a misericórdia: * e há n’Ele abundante redenção.
129:8 Ele mesmo redimirá Israel, * de todas suas iniquidades.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Do abismo profundo, a Ti, Senhor, eu clamo.
|
Ant. Speret * Israël in Dómino.
Psalmus 130 [2]
130:1 Dómine, non est exaltátum cor meum: * neque eláti sunt óculi mei.
130:1 Neque ambulávi in magnis: * neque in mirabílibus super me.
130:2 Si non humíliter sentiébam: * sed exaltávi ánimam meam:
130:2 Sicut ablactátus est super matre sua, * ita retribútio in ánima mea.
130:3 Speret Israël in Dómino, * ex hoc nunc et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Speret Israël in Dómino.
|
Ant. Confia, * ó Israel, no Senhor.
Salmo 130 [2]
130:1 Senhor, o meu coração se não exaltou: * nem os meus olhos se mostraram altivos.
130:2 Não andei em grandezas: * nem em pompas superiores a mim.
130:3 Se não tinha sentimentos humildes: * mas exaltava a minha alma:
130:4 Como o ablactado é para sua mãe, * assim seja retribuída a minha alma.
130:5 Espere Israel no Senhor, * desde agora e para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Confia, ó Israel, no Senhor.
|
Ant. Et omnis * mansuetúdinis eius.
Psalmus 131 [3]
131:1 Meménto, Dómine, David, * et omnis mansuetúdinis eius:
131:2 Sicut iurávit Dómino, * votum vovit Deo Iacob:
131:3 Si introíero in tabernáculum domus meæ, * si ascéndero in lectum strati mei:
131:4 Si dédero somnum óculis meis, * et pálpebris meis dormitatiónem:
131:5 Et réquiem tempóribus meis: donec invéniam locum Dómino, * tabernáculum Deo Iacob.
131:6 Ecce, audívimus eam in Éphrata: * invénimus eam in campis silvæ.
131:7 Introíbimus in tabernáculum eius: * adorábimus in loco, ubi stetérunt pedes eius.
131:8 Surge, Dómine, in réquiem tuam, * tu et arca sanctificatiónis tuæ.
131:9 Sacerdótes tui induántur iustítiam: * et sancti tui exsúltent.
131:10 Propter David, servum tuum, * non avértas fáciem Christi tui.
131:11 Iurávit Dóminus David veritátem, et non frustrábitur eam: * De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
131:12 Si custodíerint fílii tui testaméntum meum, * et testimónia mea hæc, quæ docébo eos:
131:12 Et fílii eórum usque in sǽculum, * sedébunt super sedem tuam.
131:13 Quóniam elégit Dóminus Sion: * elégit eam in habitatiónem sibi.
131:14 Hæc réquies mea in sǽculum sǽculi: * hic habitábo quóniam elégi eam.
131:15 Víduam eius benedícens benedícam: * páuperes eius saturábo pánibus.
131:16 Sacerdótes eius índuam salutári: * et sancti eius exsultatióne exsultábunt.
131:17 Illuc prodúcam cornu David, * parávi lucérnam Christo meo.
131:18 Inimícos eius índuam confusióne: * super ipsum autem efflorébit sanctificátio mea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Et omnis mansuetúdinis eius.
|
Ant. E tôda * a sua solicitude.
Salmo 131 [3]
131:1 Lembrai-Vos, ó Senhor, de David, * e de toda sua mansidão:
131:2 Como fez um juramento ao Senhor, * um voto ao Deus de Jacob:
131:3 Se entrar na tenda de minha casa, * se subir ao leito do meu estrado:
131:4 Se der sono aos meus olhos, * e às minhas pestanas adormecimento:
131:5 Repouso aos meus templos, até que encontre um lugar para o Senhor, * um tabernáculo para o Deus de Jacob.
131:6 Eis que ouvimos dizer que estava em Efrata: * e a encontrámos nos campos da selva.
131:7 Entraremos no seu tabernáculo: * nós o adoraremos no lugar onde estiveram os seus pés.
131:8 Levantai-Vos, ó Senhor, entrai no vosso repouso, * Vós e a arca de vossa santificação.
131:9 Vistam-se os vossos sacerdotes de justiça: * e exultem-se os vossos santos.
131:10 Por amor de David vosso servo, * não desprezeis o rosto de vosso Cristo.
131:11 Jurou o Senhor verdade a David e não deixará de cumpri-la: * sobre o teu trono porei do fruto de teu ventre.
131:12 Se os teus filhos guardarem a minha aliança, * e os testemunhos que lhes ensinarei:
131:13 Também os seus filhos para sempre, * se sentarão sobre o teu trono.
131:14 Porque o Senhor escolheu Sião: * escolheu-a para sua habitação.
131:15 Este é o meu repouso para sempre: * aqui habitarei porque o escolhi.
131:16 Abençoarei copiosamente a sua viúva: * saciarei de pães os seus pobres.
131:17 Vestirei os seus sacerdotes de salvação: * e os seus santos exultarão de júbilo.
131:18 Ali dilatarei o poder de David, * preparei uma lâmpada para o meu Cristo.
131:19 Cobrirei de confusão os seus inimigos: * mas sobre eles florescerá a minha santidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. E tôda a sua solicitude.
|
Ant. Ecce quam bonum, * et quam iucúndum, habitáre fratres in unum! ‡
Psalmus 132 [4]
132:1 Ecce quam bonum et quam iucúndum, habitáre fratres in unum:
132:2 ‡ Sicut unguéntum in cápite, * quod descéndit in barbam, barbam Aaron,
132:2 Quod descéndit in oram vestiménti eius: * sicut ros Hermon, qui descéndit in montem Sion.
132:3 Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem, * et vitam usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ecce quam bonum, et quam iucúndum, habitáre fratres in unum!
|
Ant. Vêde como é belo * e delicioso habitarem irmãoes em harmonia!
Salmo 132 [4]
132:1 O quão bom e quão jucundo é, * viverem os irmãos em união:
132:2 Como unção na cabeça, * que desce sobre a barba de Arão,
132:3 Que desce até à orla do seu manto: * como o orvalho do Hermon, que desce sobre o monte Sião.
132:4 Porque o Senhor derramou ali a sua bênção, * e vida para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Vêde como é belo e delicioso habitarem irmãoes em harmonia!
|
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
2 Cor 1:3-4
Benedíctus Deus, et Pater Dómini nostri Iesu Christi, Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis, qui consolátur nos in omni tribulatióne nostra.
℟. Deo grátias.
℟.br. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℣. Semper laus eius in ore meo.
℟. In omni témpore.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
Hymnus
Tellúris ingens Cónditor,
Mundi solum qui éruens,
Pulsis aquæ moléstiis,
Terram dedísti immóbilem:
Ut germen aptum próferens,
Fulvis decóra flóribus,
Fecúnda fructu sísteret,
Pastúmque gratum rédderet.
Mentis perústæ vúlnera
Munda viróre grátiæ:
Ut facta fletu díluat,
Motúsque pravos átterat.
Iussis tuis obtémperet:
Nullis malis appróximet:
Bonis repléri gáudeat,
Et mortis actum nésciat.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
℣. Dirigátur, Dómine, orátio mea.
℟. Sicut incénsum in conspéctu tuo.
|
Capítulo Responsório Hino Verso {do Saltério do dia correspondente}
2 Cor 1:3-4
Bendito seja Deus, Pai de Nosso Senhor Jesus Cristo, Pai de misericórdia e Deus de toda consolação, que nos consola em toda nossa tribulação.
℟. Graças a Deus.
℟.br. I will bless the Lord * at all times.
℟. I will bless the Lord * at all times.
℣. His praise shall be always in my mouth.
℟. At all times
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e * ao Espírito Santo.
℟. I will bless the Lord * at all times.
Hino
Do ímpeto das águas
A terra libertaste;
Da terra, Criador,
O duro chão formaste.
No qual cada semente
Em flores de ouro abrindo,
Aos homens e animais
De frutos vai nutrindo.
Em nossa mente árida
Orvalha tua graça;
Que à culpa do pecado
A lágrima desfaça!
Fugindo a todo mal
A ti obedecemos;
De verdadeiros bens
A nossa mente enchemos.
Ao Pai e ao Filho, glória,
Ao Espírito também,
Louvor, honra e vitória
Agora e sempre. Amém.
℣. Eleve-se, Senhor, a minha oração.
℟. Como incenso em tua presença.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Exsúltet * spíritus meus in Deo salutári meo.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsúltet spíritus meus in Deo salutári meo.
|
Cântico: Magnificat {Antífona do Próprio do Tempo}
Ant. Exulte * o meu espírito em Deus meu Salvador.
Cântico da Bem-Aventurada Virgem Maria
Lucas 1:46-55
1:46 Minha alma ✠ * engrandece ao Senhor.
1:47 E meu espírito exulta de alegria * em Deus, meu Salvador.
1:48 Porque pôs os olhos na sua humilde escrava, * eis que tôdas as gerações me chamarão bem-aventurada.
1:49 Grandes maravilhas fês em mim o Onipotente, * cujo nome é santo.
1:50 Cuja misericórdia se estende de geração em geração, * sobre todos os que O temem.
1:51 Manifestou a força do seu braço * dispersou os soberbos de coração.
1:52 Derrubou do trono os poderosos * e exaltou os humildes.
1:53 Encheu de bem os famintos, * deixou aos ricos vazios.
1:54 Tomou Israel, seu servo, sob a sua proteção, * lembrado da sua antiga misericórdia.
1:55 Assim como prometera a nossos pais, * a Abraão e a todos os descendentes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Exulte o meu espírito em Deus meu Salvador.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Largíre, quǽsumus, Dómine, fidélibus tuis indulgéntiam placátus et pacem: ut páriter ab ómnibus mundéntur offénsis, et secúra tibi mente desérviant.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Oração {do Próprio do Tempo}
Senhor, tem piedade de nós. Cristo, tem piedade de nós. Senhor, tem piedade de nós.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores:
℣. E não nos deixeis cair em tentação:
℟. Mas livrai-nos do mal.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Grant, we beseech thee, O Lord, to thy faithful people pardon and peace, that they may be cleansed from all their sins, and serve thee with a quiet mind.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
|
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
Ao se retirar do côro, depois da última hora
℣. O auxílio divino ✠ permaneça sempre conosco.
℟. E com nossos irmãos ausentes. Amém.
|