Incipit
V. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Początek
V. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
R. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi, antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Inclinávit Dóminus * aurem suam mihi.
Psalmus 114 [1]
114:1 Diléxi, quóniam exáudiet Dóminus * vocem oratiónis meæ.
114:2 Quia inclinávit aurem suam mihi: * et in diébus meis invocábo.
114:3 Circumdedérunt me dolóres mortis: * et perícula inférni invenérunt me.
114:4 Tribulatiónem et dolórem invéni: * et nomen Dómini invocávi.
114:5 O Dómine, líbera ánimam meam: * miséricors Dóminus, et iustus, et Deus noster miserétur.
114:6 Custódiens párvulos Dóminus: * humiliátus sum, et liberávit me.
114:7 Convértere, ánima mea, in réquiem tuam: * quia Dóminus benefécit tibi.
114:8 Quia erípuit ánimam meam de morte: * óculos meos a lácrimis, pedes meos a lapsu.
114:9 Placébo Dómino * in regióne vivórum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Inclinávit Dóminus aurem suam mihi.
|
Psalmy {Psalmy, antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Pan skłonił * ucha swego ku mnie.
Psalm 114 [1]
114:1 Rozmiłowałem się, gdyż wysłucha Pan * głos modlitwy mojej.
114:2 Albowiem skłonił ucho swe ku mnie, * i za dni moich będę Go wzywał.
114:3 Ogarnęły mię boleści śmiertelne * i niebezpieczeństwa otchłani spotkały mnie.
114:4 Znalazłem ucisk i boleść, * ale wzywałem imienia Pańskiego.
114:5 O Panie, wybaw duszę moją: * miłościwy Pan i sprawiedliwy, i Bóg nasz jest litościwy.
114:6 Pan strzeże maluczkich, * uniżony byłem, a wybawił mnie.
114:7 Wróć się, duszo moja, do spokoju twego, * albowiem Pan dobrze ci uczynił.
114:8 Bo wyrwał duszę moją od śmierci, * oczy moje od płaczu, nogi moje od upadku.
114:9 Będę się podobał Panu * w krainie żyjących.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pan skłonił ucha swego ku mnie.
|
Ant. Vota mea * Dómino reddam coram omni pópulo eius.
Psalmus 115 [2]
115:1 Crédidi, propter quod locútus sum: * ego autem humiliátus sum nimis.
115:2 Ego dixi in excéssu meo: * Omnis homo mendax.
115:3 Quid retríbuam Dómino, * pro ómnibus, quæ retríbuit mihi?
115:4 Cálicem salutáris accípiam: * et nomen Dómini invocábo.
115:5 Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo eius: * pretiósa in conspéctu Dómini mors sanctórum eius:
115:7 O Dómine, quia ego servus tuus: * ego servus tuus, et fílius ancíllæ tuæ.
115:8 Dirupísti víncula mea: * tibi sacrificábo hóstiam laudis, et nomen Dómini invocábo.
115:9 Vota mea Dómino reddam in conspéctu omnis pópuli eius: * in átriis domus Dómini, in médio tui, Ierúsalem.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo eius.
|
Ant. Śluby moje * Panu oddam przede wszystkim ludem jego.
Psalm 115 [2]
115:1 Wierzyłem, przetom mówił: * a ja poniżony jestem bardzo.
115:2 Ja rzekłem w uniesieniu moim: * każdy człowiek kłamca.
115:3 Cóż oddam Panu * za wszystko, co mi dobrze uczynił?
115:4 Kielich zbawienia wezmę * i imienia Pańskiego wzywać będę.
115:5 Śluby moje oddam Panu przed wszystkim ludem Jego: * droga przed oblicznością Pańską śmierć świętych Jego.
115:7 O Panie, wszakżem ja sługa Twój: * jam sługa Twój i syn służebnicy Twojej.
115:8 Potargałeś pęta moje: * Tobie składam ofiarę chwały, i imienia Pańskiego wzywać będę.
115:9 Śluby moje Panu oddam przed oczyma wszystkiego ludu Jego: * w przedsieniach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalem.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Śluby moje Panu oddam przede wszystkim ludem jego.
|
Ant. Clamávi * et Dóminus exaudívit me.
Psalmus 119 [3]
119:1 Ad Dóminum cum tribulárer clamávi: * et exaudívit me.
119:2 Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iníquis, * et a lingua dolósa.
119:3 Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi * ad linguam dolósam?
119:4 Sagíttæ poténtis acútæ, * cum carbónibus desolatóriis.
119:5 Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est: habitávi cum habitántibus Cedar: * multum íncola fuit ánima mea.
119:7 Cum his, qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cum loquébar illis, impugnábant me gratis.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Clamávi et Dóminus exaudívit me.
|
Ant. Wołałem * do Pana i wysłuchał mię.
Psalm 119 [3]
119:1 Wołałem do Pana, gdym był utrapiony, * i wysłuchał mię.
119:2 Panie, wyzwól duszę moją od ust nieprawych * i od języka zdradliwego.
119:3 Co ci może być dane albo co dodane * za język zdradliwy?
119:4 Strzały mocarza ostre * z węglem pustoszącym.
119:5 Biada mi, że się pielgrzymowanie moje przedłużyło, mieszkałem z obywatelami Kedaru: * za długo przychodniem jest dusza moja.
119:7 Z tymi, którzy nienawidzą pokoju, byłem spokojny, * gdy mówiłem z nimi, powstawali na mnie bez przyczyny.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wołałem do Pana i wysłuchał mię.
|
Ant. Auxílium meum * a Dómino, qui fecit cælum et terram.
Psalmus 120 [4]
120:1 Levávi óculos meos in montes, * unde véniet auxílium mihi.
120:2 Auxílium meum a Dómino, * qui fecit cælum et terram.
120:3 Non det in commotiónem pedem tuum: * neque dormítet qui custódit te.
120:4 Ecce, non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israël.
120:5 Dóminus custódit te, Dóminus protéctio tua, * super manum déxteram tuam.
120:6 Per diem sol non uret te: * neque luna per noctem.
120:7 Dóminus custódit te ab omni malo: * custódiat ánimam tuam Dóminus.
120:8 Dóminus custódiat intróitum tuum, et éxitum tuum: * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Auxílium meum a Dómino, qui fecit cælum et terram.
|
Ant. Pomoc moja od Pana, * który stworzył niebo i ziemię.
Psalm 120 [4]
120:1 Podniosłem oczy moje na góry, * skąd przyjdzie mi pomoc.
120:2 Pomoc moja od Pana, * który stworzył niebo i ziemię.
120:3 Niech nie dopuści, by zachwiała się noga twoja * i niech nie drzemie Ten, który cię strzeże.
120:4 Oto się nie zdrzemnie ani zaśnie, * który strzeże Izraela.
120:5 Pan strzeże cię, * Pan obroną twoją po prawej ręce twojej.
120:6 Nie upali cię słońce we dnie * ani księżyc w nocy.
120:7 Pan strzeże cię od wszelkiego zła, * Pan niechaj strzeże duszy twojej.
120:8 Pan niech strzeże wejścia twego i wyjścia twego, * odtąd i aż na wieki.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pomoc moja od Pana, który stworzył niebo i ziemię.
|
Ant. Lætátus sum * in his, quæ dicta sunt mihi. ‡
Psalmus 121 [5]
121:1 Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * ‡ In domum Dómini íbimus.
121:2 Stantes erant pedes nostri, * in átriis tuis, Ierúsalem.
121:3 Ierúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * cuius participátio eius in idípsum.
121:4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * testimónium Israël ad confiténdum nómini Dómini.
121:5 Quia illic sedérunt sedes in iudício, * sedes super domum David.
121:6 Rogáte quæ ad pacem sunt Ierúsalem: * et abundántia diligéntibus te:
121:7 Fiat pax in virtúte tua: * et abundántia in túrribus tuis.
121:8 Propter fratres meos, et próximos meos, * loquébar pacem de te:
121:9 Propter domum Dómini, Dei nostri, * quæsívi bona tibi.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi.
|
Ant. Weseliłem się * z tego, co mi powiedziano. ‡
Psalm 121 [5]
121:1 Uweseliłem się z tego, co mi powiedziano: * ‡ Pójdziemy do domu Pańskiego.
121:2 Stały nogi nasze * w dziedzińcach twoich, Jeruzalem.
121:3 Jeruzalem, które się buduje jak miasto, * w sobie zespolone.
121:4 Bo tam wstępowały pokolenia, pokolenia Pańskie, * ustawa dla Izraela, by sławić imię Pana.
121:5 Bo tam stały stolice sądowe, * stolice dla domu Dawidowego.
121:6 Proście o to, co jest ku pokojowi dla Jeruzalem, * a dostatek niech będzie dla tych, którzy cię miłują.
121:7 Niechaj będzie pokój w warowni twojej * i dostatek w basztach twoich.
121:8 Ze względu na braci moich i bliźnich moich * wzywałem pokoju dla ciebie.
121:9 Dla domu Pana, Boga naszego, * szukałem dobra tobie.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Weseliłem się z tego, co mi powiedziano.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Commune aut Festo}
2 Cor 10:17-18
Fratres: Qui gloriátur, in Dómino gloriétur. Non enim qui seípsum comméndat, ille probátus est; sed quem Deus comméndat.
R. Deo grátias.
Hymnus
Iesu, coróna Vírginum,
Quem Mater illa cóncipit
Quæ sola Virgo párturit,
Hæc vota clemens áccipe:
Qui pergis inter lília
Septus choréis Vírginum,
Sponsus decórus glória
Sponsísque reddens prǽmia.
Quocúmque tendis, Vírgines
Sequúntur, atque láudibus
Post te canéntes cúrsitant,
Hymnósque dulces pérsonant;
Te deprecámur súpplices,
Nostris ut addas sénsibus
Nescíre prorsus ómnia
Corruptiónis vúlnera.
* Virtus, honor, laus, glória
Deo Patri cum Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sæculórum sǽcula.
Amen.
V. Diffúsa est grátia in lábiis tuis.
R. Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
|
Kapitulum Hymn Wers {z części wspólnych lub własne}
2 Kor 10:17-18
Bracia: Lecz kto się przechwala, niech się w Panu przechwala. Albowiem nie, który sam siebie zaleca, ten jest doświadczony; ale którego Bóg zaleca.
R. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
O Jezu, Ty Dziewic Korono,
Którego w swem łonie poczęła,
Jedyna Matka-Dziewica,
Wysłuchaj łaskawie błagania.
Ty, który chodzisz pośród lilji,
Ozdobion chwałą Oblubieńca,
I otoczony gronem Dziewic,
Oblubienice hojnie darzysz.
Gdziekolwiek idziesz one wszędy,
Dążą za Tobą z pieśnią chwały,
Biegną, rozbrzmiewa niebo całe,
Najsłodszym hymnem ich miłości.
Ciebie pokornie prosim, Panie,
Daj zmysłom naszym łaskę Twoją,
By odtąd były nieświadome,
Wszelkich ran grzechu i zepsucia.
* Chwała, moc, cześć i uwielbienie,
Bogu Ojcu wraz z Synem Jego,
Świętemu Pocieszycielowi,
Przez wszystkie wieki wieków.
Amen.
V. Rozlała się wdzięczność po wargach twoich.
R. Dlatego cię błogosławił Bóg na wieki.
|
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Veni, Sponsa Christi, * áccipe corónam, quam tibi Dóminus præparávit in ætérnum.
(Canticum B. Mariæ Virginis * Luc. 1:46-55)
1:46 Magníficat ✠ * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veni, Sponsa Christi, áccipe corónam, quam tibi Dóminus præparávit in ætérnum.
|
Kantyk: Magnificat {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Przyjdź oblubienico Chrystusowa, * weź koronę, którą ci Pan przygotował na wieki.
(Pieśń Najświętszej Maryi Panny * Łk 1:46-55)
1:46 Wielbij ✠ * duszo moja, Pana.
1:47 I rozradował się duch mój: * w Bogu, Zbawicielu moim.
1:48 Iż wejrzał na niskość służebnice swojéj: * albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
1:49 Albowiem uczynił mi wielkie rzeczy, który możny jest: * i święte imię jego.
1:50 A miłosierdzie jego od narodu do narodów: * bojącym się jego.
1:51 Uczynił moc ramieniem swojem: * rozproszył pyszne myśli serca ich.
1:52 Złożył mocarze z stolice: * a podwyższył niskie.
1:53 Łaknące napełnił dobrami: * a bogacze z niczem puścił.
1:54 Przyjął Izraela, sługę swego: * wspomniawszy na miłosierdzie swoje.
1:55 Jako mówił do ojców naszych: * Abrahamowi i nasieniu jego na wieki.
V. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
R. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Przyjdź oblubienico Chrystusowa, weź koronę, którą ci Pan przygotował na wieki.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, ómnium largítor bonórum, qui in fámula tua Bibiána cum virginitátis flore martýrii palmam coniunxísti: mentes nostras eius intercessióne tibi caritáte coniúnge; ut, amótis perículis, prǽmia consequámur ætérna.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
Commemoratio Feria II infra Hebdomadam I Adventus
Ant. Leva, Ierúsalem, óculos tuos, et vide poténtiam regis: ecce Salvátor venit sólvere te a vínculo.
V. Roráte, cæli, désuper, et nubes pluant iustum.
R. Aperiátur terra, et gérminet Salvatórem.
Orémus.
Excita, quǽsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
V. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się
Boże, dawco dóbr wszelakich, który w służebnicy Twej, Bibjannie, połączyłeś kwiat dziewictwa z palmą męczeńską, racz za jej przyczyną połączyć dusze nasze w miłości Twojej, abyśmy, wolni od niebezpieczeństw, dostąpili wiecznej nagrody.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
Wspominamy Poniedziałek I tygodnia Adwentu
Ant. Podnieś Jeruzalem oczy twoje, i zobacz siłę króla: oto Zbawca przyjdzie uwolnić cię z kajdan.
V. Spuśćcie niebiosa rosę z góry, a obłoki niechaj spuszczą ze dżdżem Sprawiedliwego.
R. Niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.
Módlmy się.
Wzbudź, błagamy Cię, Panie, potęgę Twą i przybądź, abyśmy od grożących nam, wskutek grzechów naszych, niebezpieczeństw, byli za Twoją obroną wyrwani, i za Twą pomocą zostali zbawieni.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
|
Conclusio
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V. Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
V. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
R. Amen.
|
Zakończenie
V. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
V. Błogosławmy Panu.
R. Bogu niech będą dzięki.
V. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
R. Amen.
|