Sanctissimi Cordis Domini Nostri Jesu Christi ~ I. classis

Divinum Officium Monastic - 1963

6-11-2021

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Início
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.

Salmo 3 [0]
3:1 Senhor, porque tantos são os que me atribulam? * Muitos se insurgem contra mim.
3:2 Muitos dizem à minha alma: * não há salvação para ele no seu Deus.
3:3 Vós, porém, Senhor, sois o meu protector, * minha glória e exaltais a minha cabeça.
3:4 Com minha voz ao Senhor clamei: * e Ele me ouviu do seu santo monte.
3:5 Deitei-me para descansar e adormeci: * e levantei-me, pois me acolheu o Senhor.
3:6 Não temerei milhares de pessoas me cercando: * levantai-Vos, ó Senhor, salvai-me, ó Deus meu!
3:7 Porque Vós tendes ferido todos os que sem causa me perseguem: * quebrastes os dentes dos pecadores.
3:8 A salvação é do Senhor: * e sua bênção está sobre seu povo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Invitatorium {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Cor Iesu amóre nostri vulnerátum * Veníte, adorémus.
Invitatório {Antífona do Próprio do tempo}
Ant. The Sacred Heart of Jesus, which was wounded for love of us, * O come, let us worship.
Ant. The Sacred Heart of Jesus, which was wounded for love of us, * O come, let us worship.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. The Sacred Heart of Jesus, which was wounded for love of us, * O come, let us worship.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. O come, let us worship.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. The Sacred Heart of Jesus, which was wounded for love of us, * O come, let us worship.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. O come, let us worship.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. The Sacred Heart of Jesus, which was wounded for love of us, * O come, let us worship.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O come, let us worship.
Ant. The Sacred Heart of Jesus, which was wounded for love of us, * O come, let us worship.
Hymnus {ex Proprio de Tempore}
Auctor beáte sǽculi,
Christe, Redémptor ómnium,
Lumen Patris de lúmine,
Deúsque verus de Deo.

Amor coégit te tuus
Mortále corpus súmere,
Ut novus Adam rédderes,
Quod vetus ille abstúlerat.

Ille amor, almus ártifex
Terræ marísque, et síderum,
Erráta patrum míserans,
Et nostra rumpens víncula.

Non Corde discédat tuo
Vis illa amóris íncliti:
Hoc fonte gentes háuriant
Remissiónis grátiam.

Percússum ad hoc est láncea,
Passúmque ad hoc est vúlnera:
Ut nos laváret sórdibus,
Unda fluénte, et sánguine.

Glória tibi Dómine,
Qui Corde fundis grátiam,
Cum Patre, et Sancto Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hino {do Próprio do tempo}
O Christ, the world's Creator bright,
Who didst mankind from sin redeem,
Light from the Father's glorious light,
True God of God, in bliss supreme.

Thy love compelled thee to assume
A mortal body, man to save;
Reversing the old Adam's doom;
Our ransom the new Adam gave.

That love which gloriously framed all
The earth, the stars, and wondrous sea
Took pity on our parents' fall,
Broke all our bonds and set us free.

O Saviour, let thy potent love
Flow ever from thy bounteous heart;
To nations that pure fount above
The grace of pardon will impart.

His heart for this was opened wide,
And wounded by the soldier's spear,
That freely from his sacred side
Might flow the streams our souls to clear.

Glory to Father and to Son,
And to the Holy Ghost the same,
To whom all power, when time is done,
And endless rule, in endless fame.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio de Tempore}
Nocturn I.
Ant. Cogitatiónes * Cordis eius in generatióne et generatiónem.
Psalmus 32 [1]
32:1 Exsultáte, iusti, in Dómino: * rectos decet collaudátio.
32:2 Confitémini Dómino in cíthara: * in psaltério decem chordárum psállite illi.
32:3 Cantáte ei cánticum novum: * bene psállite ei in vociferatióne.
32:4 Quia rectum est verbum Dómini, * et ómnia ópera eius in fide.
32:5 Díligit misericórdiam et iudícium: * misericórdia Dómini plena est terra.
32:6 Verbo Dómini cæli firmáti sunt: * et spíritu oris eius omnis virtus eórum.
32:7 Cóngregans sicut in utre aquas maris: * ponens in thesáuris abýssos.
32:8 Tímeat Dóminum omnis terra: * ab eo autem commoveántur omnes inhabitántes orbem.
32:9 Quóniam ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
32:10 Dóminus díssipat consília géntium: * réprobat autem cogitatiónes populórum, et réprobat consília príncipum.
32:11 Consílium autem Dómini in ætérnum manet: * cogitatiónes cordis eius in generatióne et generatiónem.
32:12 Beáta gens, cuius est Dóminus, Deus eius: * pópulus, quem elégit in hereditátem sibi.
32:13 De cælo respéxit Dóminus: * vidit omnes fílios hóminum.
32:14 De præparáto habitáculo suo * respéxit super omnes, qui hábitant terram.
32:15 Qui finxit sigillátim corda eórum: * qui intéllegit ómnia ópera eórum.
32:16 Non salvátur rex per multam virtútem: * et gigas non salvábitur in multitúdine virtútis suæ.
32:17 Fallax equus ad salútem: * in abundántia autem virtútis suæ non salvábitur.
32:18 Ecce, óculi Dómini super metuéntes eum: * et in eis, qui sperant super misericórdia eius:
32:19 Ut éruat a morte ánimas eórum: * et alat eos in fame.
32:20 Ánima nostra sústinet Dóminum: * quóniam adiútor et protéctor noster est.
32:21 Quia in eo lætábitur cor nostrum: * et in nómine sancto eius sperávimus.
32:22 Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos: * quemádmodum sperávimus in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cogitatiónes Cordis eius in generatióne et generatiónem.
Salmos com leituras {Antífonas e Salmos do Próprio do tempo}
Nocturn I.
Ant. The thoughts of his Heart * shall endure from generation to generation.
Salmo 32 [1]
32:1 Exultai no Senhor, ó justos: * aos rectos convém que O louvem.
32:2 Louvai o Senhor com a cítara: * cantai-Lhe com o saltério de dez cordas.
32:3 Cantai-Lhe um cântico novo: * cantai-Lhe bem com alta voz.
32:4 Pois a palavra do Senhor é recta, * e a sua fidelidade brilha em todas suas obras.
32:5 Ele ama a misericórdia e a justiça: * a terra está cheia da misericórdia do Senhor.
32:6 Pela palavra do Senhor os céus foram criados: * e todo seu poder pelo espírito da sua boca.
32:7 Ele junta como num odre as águas do mar: * Ele põe os abysmos nos tesouros.
32:8 Toda a terra tema o Senhor: * e todos os que habitam o universo, tremam diante d’Ele.
32:9 Porque Ele disse e foi feito: * mandou e foi criado.
32:10 O Senhor dissipa os conselhos das gentes: * reprova os intentos dos povos e rejeita os conselhos dos príncipes.
32:11 Porém, os conselhos do Senhor permanecem eternamente: * os intentos do seu coração de geração em geração.
32:12 Bem-aventurada a nação que tem o Senhor por seu Deus: * o povo que Ele escolheu para sua herança.
32:13 O Senhor olhou do céu: * viu todos os filhos dos homens.
32:14 Da morada que Ele preparou para si * olhou sobre todos os que habitam a terra:
32:15 Foi Ele que formou o coração de cada um deles: * é Ele que conhece todas suas obras.
32:16 Não é pelo seu muito poder que o rei se salva: * nem o gigante se salvará pela sua enormíssima força.
32:17 Ilude-se quem do cavalo espera a salvação: * e o não salvará a abundância da sua força.
32:18 Eis os olhos do Senhor postos sobre os que O temem: * e sobre aqueles que esperam na sua misericórdia:
32:19 Para livrar da morte as suas almas: * e para os sustentar na fome.
32:20 A nossa alma espera o Senhor: * porque é nosso auxílio e protector.
32:21 Pois n’Ele alegrar-se-á o nosso coração: * e no seu santo nome temos esperado.
32:22 Venha sobre nós, ó Senhor, a vossa misericórdia: * segundo temos esperado em Vós.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. The thoughts of his Heart shall endure from generation to generation.
Ant. Gustáte * et vidéte, quóniam suávis est Dóminus: † beátus vir, qui sperat in eo.
Psalmus 33 [2]
33:2 Benedícam Dóminum in omni témpore: * semper laus eius in ore meo.
33:3 In Dómino laudábitur ánima mea: * áudiant mansuéti, et læténtur.
33:4 Magnificáte Dóminum mecum: * et exaltémus nomen eius in idípsum.
33:5 Exquisívi Dóminum, et exaudívit me: * et ex ómnibus tribulatiónibus meis erípuit me.
33:6 Accédite ad eum, et illuminámini: * et fácies vestræ non confundéntur.
33:7 Iste pauper clamávit, et Dóminus exaudívit eum: * et de ómnibus tribulatiónibus eius salvávit eum.
33:8 Immíttet Ángelus Dómini in circúitu timéntium eum: * et erípiet eos.
33:9 Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus: * beátus vir, qui sperat in eo.
33:10 Timéte Dóminum, omnes sancti eius: * quóniam non est inópia timéntibus eum.
33:11 Dívites eguérunt et esuriérunt: * inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono.
33:12 Veníte, fílii, audíte me: * timórem Dómini docébo vos.
33:13 Quis est homo qui vult vitam: * díligit dies vidére bonos?
33:14 Próhibe linguam tuam a malo: * et lábia tua ne loquántur dolum.
33:15 Divérte a malo, et fac bonum: * inquíre pacem, et perséquere eam.
33:16 Óculi Dómini super iustos: * et aures eius in preces eórum.
33:17 Vultus autem Dómini super faciéntes mala: * ut perdat de terra memóriam eórum.
33:18 Clamavérunt iusti, et Dóminus exaudívit eos: * et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
33:19 Iuxta est Dóminus iis, qui tribuláto sunt corde: * et húmiles spíritu salvábit.
33:20 Multæ tribulatiónes iustórum: * et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.
33:21 Custódit Dóminus ómnia ossa eórum: * unum ex his non conterétur.
33:22 Mors peccatórum péssima: * et qui odérunt iustum, delínquent.
33:23 Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum: * et non delínquent omnes qui sperant in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gustáte et vidéte, quóniam suávis est Dóminus: † beátus vir, qui sperat in eo.
Ant. O taste and see that the Lord is sweet: blessed is the man that hopes in him.
Salmo 33 [2]
33:1 Bendirei o Senhor a toda a hora: * o seu louvor estará sempre na minha boca.
33:2 Minha alma louvar-se-á no Senhor: * ouçam-n’O os mansos e se alegrem.
33:3 Comigo engrandecei o Senhor: * e exaltemos juntos o seu nome.
33:4 Procurei o Senhor e Ele me ouviu: * e me livrou de todas minhas tribulações.
33:5 Aproximai-vos d’Ele e sereis iluminados: * e os vossos rostos não serão confundidos.
33:6 Este pobre clamou e o Senhor o ouviu: * e o salvou de todas suas tribulações.
33:7 O anjo do Senhor andará à volta dos que O temem: * e resgatá-los-á.
33:8 Provai e vede quão suave é o Senhor: * feliz o varão que n’Ele espera.
33:9 Temei o Senhor, todos seus santos: * porque não há indigência aos que O temem.
33:10 Os ricos tiveram necessidade e fome: * mas os que buscam o Senhor, não terão falta de bem algum.
33:11 Vinde, ó filhos, ouvi-me: * vos ensinarei o temor do Senhor.
33:12 Quem é o homem que a vida quer: * e que dias felizes deseja ver?
33:13 Guarda a tua língua do mal: * e dolos não espalhem os teus lábios.
33:14 Desvia-te do mal e faz o bem: * busca a paz e persegue-a.
33:15 Os olhos do Senhor estão sobre os justos: * e seus ouvidos nas suas preces.
33:16 Contudo, o rosto do Senhor está sobre os que fazem o mal: * para apagar da terra a sua memória.
33:17 Clamaram os justos e o Senhor os ouviu: * e os salvou de todas suas tribulações.
33:18 O Senhor está perto daqueles que têm o coração atribulado: * e salvará os humildes de espírito.
33:19 Muitas são as tribulações dos justos: * e de todas elas livrá-los-á o Senhor.
33:20 O Senhor guarda todos os ossos deles: * e nem um só se quebrará.
33:21 A morte dos pecadores é péssima: * e castigados serão os que ao justo odeiam.
33:22 O Senhor resgatará as almas dos seus servos: * e não castigará todos aqueles que n’Ele esperam.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O taste and see that the Lord is sweet: blessed is the man that hopes in him.
Ant. Apud te * est fons vitæ; torrénte voluptátis tuæ potábis nos, Dómine.
Psalmus 35 [3]
35:2 Dixit iniústus ut delínquat in semetípso: * non est timor Dei ante óculos eius.
35:3 Quóniam dolóse egit in conspéctu eius: * ut inveniátur iníquitas eius ad ódium.
35:4 Verba oris eius iníquitas, et dolus: * nóluit intellégere ut bene ágeret.
35:5 Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: * ástitit omni viæ non bonæ, malítiam autem non odívit.
35:6 Dómine, in cælo misericórdia tua: * et véritas tua usque ad nubes.
35:7 Iustítia tua sicut montes Dei: * iudícia tua abýssus multa.
35:7 Hómines, et iuménta salvábis, Dómine: * quemádmodum multiplicásti misericórdiam tuam, Deus.
35:8 Fílii autem hóminum, * in tégmine alárum tuárum sperábunt.
35:9 Inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ: * et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.
35:10 Quóniam apud te est fons vitæ: * et in lúmine tuo vidébimus lumen.
35:11 Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te, * et iustítiam tuam his, qui recto sunt corde.
35:12 Non véniat mihi pes supérbiæ: * et manus peccatóris non móveat me.
35:13 Ibi cecidérunt qui operántur iniquitátem: * expúlsi sunt, nec potuérunt stare.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Apud te est fons vitæ; torrénte voluptátis tuæ potábis nos, Dómine.
Ant. For with thee * is the well of life, O Lord; and thou shalt give them drink of thy pleasures.
Salmo 35 [3]
35:1 O injusto disse em si mesmo que pecar queria: * não há temor de Deus ante seus olhos.
35:2 Porque procedeu ele enganosamente na sua presença: * e a sua iniquidade mais odiosa se tornou.
35:3 As palavras da sua boca são de iniquidade e dolo: * não quis instruir-se para o bem fazer.
35:4 Meditou a iniquidade no seu leito: * deteve-se em todos os maus caminhos, a malícia ele não odiou.
35:5 Senhor, a vossa misericórdia está no céu: * e a vossa verdade eleva-se até às nuvens.
35:6 Vossa justiça é como os montes de Deus: * vossos juízos são um abysmo profundo.
35:7 Ó Senhor, salvareis homens e animais: * quanto multiplicastes a vossa misericórdia, ó Deus!
35:8 Por isso os filhos dos homens, * esperarão à sombra de vossas asas.
35:9 Inebriar-se-ão com a abundância de vossa casa: * e os fareis beber na torrente de vossas delícias.
35:10 Porque em Vós está a fonte da vida: * e na vossa luz veremos a luz.
35:11 Estendei a vossa misericórdia sobre os que Vos conhecem, * e a vossa justiça sobre aqueles que têm o coração recto.
35:12 Não venha sobre mim o pé do soberbo: * e a mão do pecador me não comova.
35:13 Ali caíram os que cometem a iniquidade: * foram empurrados e se não puderam mais levantar.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. For with thee is the well of life, O Lord; and thou shalt give them drink of thy pleasures.
Ant. Homo * pacis meæ, qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
Psalmus 40 [4]
40:2 Beátus qui intéllegit super egénum, et páuperem: * in die mala liberábit eum Dóminus.
40:3 Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum eius.
40:4 Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris eius: * univérsum stratum eius versásti in infirmitáte eius.
40:5 Ego dixi: Dómine, miserére mei: * sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
40:6 Inimíci mei dixérunt mala mihi: * Quando moriétur, et períbit nomen eius?
40:7 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur: * cor eius congregávit iniquitátem sibi.
40:7 Egrediebátur foras, * et loquebátur in idípsum.
40:8 Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi.
40:9 Verbum iníquum constituérunt advérsum me: * Numquid qui dormit non adíciet ut resúrgat?
40:10 Étenim homo pacis meæ, in quo sperávi: * qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
40:11 Tu autem, Dómine, miserére mei, et resúscita me: * et retríbuam eis.
40:12 In hoc cognóvi quóniam voluísti me: * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.
40:13 Me autem propter innocéntiam suscepísti: * et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
40:14 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Homo pacis meæ, qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
Ant. Even mine own familiar friend * who did eat of my Bread, hath laid great wait for me.
Salmo 40 [4]
40:1 Bem-aventurado o que tem em consideração o necessitado e o pobre: * no mau dia livrá-lo-á o Senhor.
40:2 O guarde o Senhor e lhe dê vida e o faça feliz na terra: * e o não entregue ao poder dos seus inimigos.
40:3 O Senhor lhe dê auxílio sobre o leito da sua dor: * na doença revirastes toda sua cama.
40:4 Eu disse:ó Senhor, compadecei-Vos de mim: * sarai a minha alma, pois pequei contra Vós.
40:5 Maldades os meus inimigos falaram contra mim: * quando morrerá e perecerá o seu nome?
40:6 E, se entrava para me ver, diria vãs cousas: * o seu coração acumulava em si a iniquidade.
40:7 Ele saía para fora, * e falava para o mesmo fim.
40:8 Murmuravam contra mim todos meus inimigos: * teciam males contra mim.
40:9 Decretaram contra mim uma injusta palavra: * o que dorme não poderá porventura volver a erguer-se?
40:10 De facto, o homem da minha paz, em quem esperei: * que comia o meu pão, engrandeceu contra mim a sua traição.
40:11 Vós, porém, ó Senhor, tende compaixão de mim e elevai-me: * e lhes retribuirei.
40:12 Nisto conhecerei que Vós me quereis bem: * porque sobre mim o meu inimigo se não alegrará.
40:13 Porque Vós me suportastes por causa da minha inocência: * e me fortificastes ante Vós para sempre.
40:14 Seja bendito o Senhor Deus de Israel por todos os séculos dos séculos: * assim seja, assim seja.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Even mine own familiar friend who did eat of my Bread, hath laid great wait for me.
Ant. Rex omnis terræ * Deus; regnábit super gentes.
Psalmus 46 [5]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subiécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Iacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in iúbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Rex omnis terræ Deus; regnábit super gentes.
Ant. God is King * upon all the earth: he reigneth over the heathen.
Salmo 46 [5]
46:1 Batei palmas todas as gentes: * aclamai a Deus com vozes de alegria.
46:2 Porque o Senhor é excelso e terrível: * Rei supremo sobre toda a terra.
46:3 Submeteu os povos a nós: * e as gentes debaixo dos nossos pés.
46:4 Escolheu-nos para sua herança: * beleza de Jacob que tanto amou.
46:5 Subiu Deus com júbilo: * e o Senhor com a voz da trombeta.
46:6 Cantai ao nosso Deus, cantai: * cantai ao nosso Rei, cantai.
46:7 Deus é o Rei de toda a terra: * cantai sabiamente.
46:8 Deus reinará sobre as gentes: * Deus está sentado no seu santo trono.
46:9 Os príncipes dos povos reuniram-se com o Deus de Abraão: * porque os fortes deuses da terra foram elevadíssimos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. God is King upon all the earth: he reigneth over the heathen.
Ant. Dum anxiarétur * Cor meum, in petra exaltásti me.
Psalmus 60 [6]
60:2 Exáudi, Deus, deprecatiónem meam: * inténde oratióni meæ.
60:3 A fínibus terræ ad te clamávi: * dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.
60:4 Deduxísti me, quia factus es spes mea: * turris fortitúdinis a fácie inimíci.
60:5 Inhabitábo in tabernáculo tuo in sǽcula: * prótegar in velaménto alárum tuárum.
60:6 Quóniam tu, Deus meus, exaudísti oratiónem meam: * dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum.
60:7 Dies super dies regis adícies: * annos eius usque in diem generatiónis et generatiónis.
60:8 Pérmanet in ætérnum in conspéctu Dei: * misericórdiam et veritátem eius quis requíret?
60:9 Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi: * ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dum anxiarétur Cor meum, in petra exaltásti me.
Ant. When my Heart * was in heaviness, thou didst set me up upon a rock.
Salmo 60 [6]
60:1 Ouvi, ó Deus, a minha súplica: * atendei à minha oração.
60:2 Dos confins da terra clamei a Vós: * quando o meu coração estava angustiado, numa rocha me erguestes.
60:3 Guiastes-me, pois Vos fizestes a minha esperança: * uma torre sólida contra o inimigo.
60:4 Habitarei para sempre no vosso tabernáculo: * abrigar-me-ei à sombra de vossas asas.
60:5 Porque Vós, Deus meu, ouvistes a minha oração: * destes uma herança aos que temem o vosso nome.
60:6 Acrescentareis dias aos dias do Rei: * os seus anos durarão de geração em geração.
60:7 Ele permanece eternamente na presença de Deus: * quem buscará a sua misericórdia e verdade?
60:8 Assim cantarei um salmo ao vosso nome pelos séculos dos séculos: * para cumprir sem cessar os meus votos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. When my Heart was in heaviness, thou didst set me up upon a rock.
℣. Tóllite iugum meum super vos et díscite a me.
℟. Quia mitis sum et húmilis Corde.
℣. Take my yoke upon you, and learn of me.
℟. For I am meek and lowly in Heart.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Ierémia Prophéta
Ier 24:5-7
5 Hæc dicit Dóminus, Deus Israël: Cognóscam transmigratiónem Iuda, quam emísi de loco isto in terram Chaldæórum, in bonum.
6 Et ponam óculos meos super eos ad placándum, et redúcam eos in terram hanc; et ædificábo eos, et non déstruam; et plantábo eos et non evéllam.
7 Et dabo eis cor ut sciant me, quia ego sum Dóminus; et erunt mihi in pópulum, et ego ero eis in Deum, quia reverténtur ad me in toto corde suo.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Fériam eis pactum sempitérnum et non désinam eis benefácere et timórem meum dabo in corde eórum
* Ut non recédant a me.
℣. Et lætábor super eis cum bene eis fécero in toto Corde meo.
℟. Ut non recédant a me.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Eternal Father bless us with an eternal blessing. Amen.

Leitura 1
Lesson from the book of Jeremias
Jer 24:5-7
5 Thus saith the Lord the God of Israel: Like these good figs, so will I regard the captives of Juda, whom I have sent forth out of this place into the land of the Chaldeans, for their good.
6 And I will set my eyes upon them to be pacified, and I will bring them again into this land: and I will build them up, and not pull them down: and I will plant them, and not pluck them up.
7 And I will give them a heart to know me, that I am the Lord: and they shall be my people, and I will be their God: because they shall return to me with their whole heart.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I will make an everlasting Covenant with them, and I will not cease from doing them good, and I will put my fear in their hearts,
* So that they shall not depart from me.
℣. Yea, I will rejoice over them, to do them good with my whole Heart.
℟. So that they shall not depart from me.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Ier 30:18-19; 30:21-24
18 Hæc dicit Dóminus: Ecce ego convértam conversiónem tabernaculórum Iacob, et tectis eius miserébor, et ædificábitur cívitas in excélso suo, et templum iuxta órdinem suum fundábitur,
19 Et egrediétur de eis laus, voxque ludéntium.
21 Et erit dux eius ex eo, et princeps de médio eius producétur; et, applicábo eum et accédet ad me. Quis enim iste est qui ápplicet cor suum ut appropínquet mihi? ait Dóminus.
22 Et éritis mihi in pópulum, et ego ero vobis in Deum.
23 Ecce turbo Dómini, furor egrédiens, procélla ruens; in cápite impiórum conquiéscet.
24 Non avértet iram indignatiónis Dóminus, donec fáciat et cómpleat cogitatiónem Cordis sui: in novíssimo diérum intellegétis ea.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Si inimícus meus maledixísset mihi, sustinuíssem útique
* Tu vero homo unánimis qui simul mecum dulces capiébas cibos.
℣. Et si is qui me óderat super me magna locútus fuísset, abscondíssem me fórsitan ab eo.
℟. Tu vero homo unánimis qui simul mecum dulces capiébas cibos.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Son, the Sole-begotten, mercifully bless and keep us. Amen.

Leitura 2
Jer 30:18-19; 30:21-24
18 Thus saith the Lord: Behold I will bring back the captivity of the pavilions of Jacob, and will have pity on his houses, and the city shall be built in her high place, and the temple shall be founded according to the order thereof.
19 And out of them shall come forth praise, and the voice of them that play:
21 And their leader shall be of themselves: and their prince shall come forth from the midst of them: and I will bring him near, and he shall come to me: for who is this that setteth his heart to approach to me, saith the Lord?
22 And you shall be my people: and I will be your God.
23 Behold the whirlwind of the Lord, his fury going forth, a violent storm, it shall rest upon the head of the wicked.
24 The Lord will not turn away the wrath of his indignation, till he have executed and performed the thought of his heart: in the latter days you shall understand these things.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. It was not an open enemy that has done me this dishonour, for then I could have borne it,
* But it was even thou, mine own familiar friend, who did also eat of my Bread.
℣. Neither was it mine adversary that did magnify himself against me, for then peradventure I would have hid myself from him.
℟. But it was even thou, mine own familiar friend, who did also eat of my Bread.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Ier 31:1-3
1 In témpore illo, dicit Dóminus, ero Deus univérsis cognatiónibus Israël, et ipsi erunt mihi in pópulum.
2 Hæc dicit Dóminus: Invénit grátiam in desérto pópulus qui remánserat a gládio; vadet ad réquiem suam Israël.
3 Longe Dóminus appáruit mihi. Et in caritáte perpétua diléxi te: ídeo attráxi te, míserans.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Auferam cor lapídeum de carne vestra, et dabo vobis cor cárneum.
* Et spíritum meum ponam in médio vestri.
℣. Effúndam super vos aquam vivam, et mundabímini ab ómnibus inquinaméntis vestris.
℟. Et spíritum meum ponam in médio vestri.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the grace of the Holy Spirit enlighten all our hearts and minds. Amen.

Leitura 3
Jer 31:1-3
1 At that time, saith the Lord, I will be the God of all the families of Israel, and they shall be my people.
2 Thus saith the Lord: The people that were left and escaped from the sword, found grace in the desert: Israel shall go to his rest.
3 The Lord hath appeared from afar to me. Yea I have loved thee with an everlasting love, therefore have I drawn thee, taking pity on thee.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I will take away the stony heart out of your flesh, and will give you a heart of flesh
* And I will put my spirit in the midst of you.
℣. And I will pour upon you living water, and you shall be cleansed from all your filthiness.
℟. And I will put my spirit in the midst of you.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.

Lectio 4
Ier 31:31-33
31 Ecce dies vénient, dicit Dóminus: et fériam dómui Israël et dómui Iuda fœdus novum:
32 Non secúndum pactum, quod pépigi cum pátribus eórum in die, qua apprehéndi manum eórum, ut edúcerem eos de Terra Ægýpti: pactum quod írritum fecérunt, et ego dominátus sum eórum, dicit Dóminus.
33 Sed hoc erit pactum, quod fériam cum domo Israël: post dies illos dicit Dóminus: Dabo legem meam in viscéribus eórum, et in corde eórum scribam eam: et ero eis in Deum, et ipsi erunt mihi in pópulum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Cum essémus mórtui peccátis, convivificávit nos Deus in Christo
* Propter nímiam caritátem suam qua diléxit nos.
℣. Ut osténderet in sǽculis superveniéntibus abundántes divítias grátiæ suæ.
℟. Propter nímiam caritátem suam qua diléxit nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Propter nímiam caritátem suam qua diléxit nos.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. In the unity of the Holy Ghost, may the Father and the Son bless us. Amen.

Leitura 4
Jer 31:31-33
31 Behold the days shall come, saith the Lord, and I will make a new covenant with the house of Israel, and with the house of Juda:
32 Not according to the covenant which I made with their fathers, in the day that I took them by the hand to bring them out of the land of Egypt: the covenant which they made void, and I had dominion over them, saith the Lord.
33 But this shall be the covenant that I will make with the house of Israel, after those days, saith the Lord: I will give my law in their bowels, and I will write it in their heart: and I will be their God, and they shall be my people.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. And we, being dead in our sins, hath God quickened together with Christ,
* For his great love wherewith he hath loved us.
℣. That in the ages to come he might shew the exceeding riches of his grace.
℟. For his great love wherewith he hath loved us.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. For his great love wherewith he hath loved us.
Nocturn II.
Ant. Dóminus * dabit benignitátem, † loquétur pacem in plebem suam.
Psalmus 84 [7]
84:2 Benedixísti, Dómine, terram tuam: * avertísti captivitátem Iacob.
84:3 Remisísti iniquitátem plebis tuæ: * operuísti ómnia peccáta eórum.
84:4 Mitigásti omnem iram tuam: * avertísti ab ira indignatiónis tuæ.
84:5 Convérte nos, Deus, salutáris noster: * et avérte iram tuam a nobis.
84:6 Numquid in ætérnum irascéris nobis? * aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?
84:7 Deus, tu convérsus vivificábis nos: * et plebs tua lætábitur in te.
84:8 Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam: * et salutáre tuum da nobis.
84:9 Áudiam quid loquátur in me Dóminus Deus: * quóniam loquétur pacem in plebem suam.
84:9 Et super sanctos suos: * et in eos, qui convertúntur ad cor.
84:10 Verúmtamen prope timéntes eum salutáre ipsíus: * ut inhábitet glória in terra nostra.
84:11 Misericórdia, et véritas obviavérunt sibi: * iustítia, et pax osculátæ sunt.
84:12 Véritas de terra orta est: * et iustítia de cælo prospéxit.
84:13 Étenim Dóminus dabit benignitátem: * et terra nostra dabit fructum suum.
84:14 Iustítia ante eum ambulábit: * et ponet in via gressus suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus dabit benignitátem, † loquétur pacem in plebem suam.
Nocturn II.
Ant. The Lord will give goodness, he will speak peace unto his people.
Salmo 84 [7]
84:1 Abençoastes, ó Senhor, a vossa terra: * libertastes Jacob do cativeiro.
84:2 Perdoastes a iniquidade de vosso povo: * cobristes todos seus pecados.
84:3 Mitigastes toda vossa ira: * suspendestes a raiva de vossa indignação.
84:4 Convertei-nos, ó Deus, nosso Salvador: * e afastai de nós a vossa ira.
84:5 Estareis porventura para sempre irado connosco? * Ou estendereis a vossa ira de geração em geração?
84:6 Ó Deus, voltando-Vos restituir-nos-eis a vida: * e o vosso povo alegrar-se-á em Vós.
84:7 Mostrai-nos, ó Senhor, a vossa misericórdia: * e dai-nos a vossa salvação.
84:8 Ouvirei o que me disser o Senhor Deus: * porque anunciará Ele a paz ao seu povo.
84:9 Aos seus santos: * e àqueles que se convertem de coração.
84:10 Sim, a sua salvação está perto dos que O temem: * e a glória habitará na nossa terra.
84:11 A misericórdia e a verdade se encontraram: * a justiça e a paz se beijaram.
84:12 A verdade brotou da terra: * e a justiça olhou do céu.
84:13 De facto, o Senhor dará a sua bondade: * e a nossa terra produzirá o seu fruto.
84:14 Adiante d’Ele irá a justiça : * e imprimirá os seus passos no caminho.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. The Lord will give goodness, he will speak peace unto his people.
Ant. Suávis * et mitis es, Dómine, † et multæ misericórdiæ omnibus invocántibus te.
Psalmus 85 [8]
85:1 Inclína, Dómine, aurem tuam, et exáudi me: * quóniam inops, et pauper sum ego.
85:2 Custódi ánimam meam, quóniam sanctus sum: * salvum fac servum tuum, Deus meus, sperántem in te.
85:3 Miserére mei, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die: * lætífica ánimam servi tui, quóniam ad te, Dómine, ánimam meam levávi.
85:5 Quóniam tu, Dómine, suávis, et mitis: * et multæ misericórdiæ ómnibus invocántibus te.
85:6 Áuribus pércipe, Dómine, oratiónem meam: * et inténde voci deprecatiónis meæ.
85:7 In die tribulatiónis meæ clamávi ad te: * quia exaudísti me.
85:8 Non est símilis tui in diis, Dómine: * et non est secúndum ópera tua.
85:9 Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine: * et glorificábunt nomen tuum.
85:10 Quóniam magnus es tu, et fáciens mirabília: * tu es Deus solus.
85:11 Deduc me, Dómine, in via tua, et ingrédiar in veritáte tua: * lætétur cor meum ut tímeat nomen tuum.
85:12 Confitébor tibi, Dómine, Deus meus, in toto corde meo, * et glorificábo nomen tuum in ætérnum:
85:13 Quia misericórdia tua magna est super me: * et eruísti ánimam meam ex inférno inferióri.
85:14 Deus, iníqui insurrexérunt super me, et synagóga poténtium quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt te in conspéctu suo.
85:15 Et tu, Dómine, Deus miserátor et miséricors, * pátiens, et multæ misericórdiæ, et verax,
85:16 Réspice in me, et miserére mei, * da impérium tuum púero tuo: et salvum fac fílium ancíllæ tuæ.
85:17 Fac mecum signum in bonum, ut vídeant qui odérunt me, et confundántur: * quóniam tu, Dómine, adiuvísti me, et consolátus es me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Suávis et mitis es, Dómine, † et multæ misericórdiæ omnibus invocántibus te.
Ant. You are sweet and mild O Lord: and plenteous in mercy to all that call upon you.
Salmo 85 [8]
85:1 Inclinai, ó Senhor, o vosso ouvido e ouvi-me: * porque estou carente e pobre.
85:2 Velai a minha alma, porque sou santo: * salvai, ó meu Deus, o vosso servo, que em Vós espera.
85:3 Senhor, tende misericórdia de mim, porque a Vós clamei todo dia: * alegrai a alma de vosso servo, porque a Vós, ó Senhor, elevei a minha alma.
85:4 Porque Vós, ó Senhor, sois suave e manso: * e de muita misericórdia para todos os que Vos invocam.
85:5 Prestai ouvidos, ó Senhor, à minha oração: * e atendei à voz da minha súplica.
85:6 No dia da minha tribulação clamei a Vós: * pois me tendes ouvido.
85:7 Não há semelhante a Vós nos deuses, ó Senhor: * e conforme vossas obras não há.
85:8 Senhor, todas as gentes que criastes virão e prostradas Vos adorarão: * e glorificarão o vosso nome.
85:9 Porque Vós sois grande e fazeis maravilhas: * só Vós sois Deus.
85:10 Guiai-me, ó Senhor, pelo vosso caminho e andarei na vossa verdade: * alegre-se o meu coração no temor do vosso nome.
85:11 Louvar-Vos-ei, ó Senhor meu Deus, com todo meu coração, * e glorificarei eternamente o vosso nome:
85:12 Pois vossa misericórdia é grande para comigo: * e livrastes a minha alma do mais profundo inferno.
85:13 Ó Deus, levantaram-se os maus contra mim e atentou contra a minha vida uma reunião de poderosos: * sem que Vos tivessem ante seus olhos presente.
85:14 Vós sois, ó Senhor Deus, compassivo e clemente, * paciente, de muita misericórdia e veraz,
85:15 Olhai para mim e tende piedade de mim, * dai o vosso império ao vosso servo e salvai o filho de vossa serva.
85:16 Operai em mim sinais de bondade, para que vejam os que me odeiam e sejam confundidos: * porque Vós, Senhor, me tendes socorrido e consolado.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. You are sweet and mild O Lord: and plenteous in mercy to all that call upon you.
Ant. Secúndum multitúdinem * dolórum meórum in Corde meo, † consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
Psalmus 93 [9]
93:1 Deus ultiónum Dóminus: * Deus ultiónum líbere egit.
93:2 Exaltáre, qui iúdicas terram: * redde retributiónem supérbis.
93:3 Úsquequo peccatóres, Dómine, * úsquequo peccatóres gloriabúntur:
93:4 Effabúntur, et loquéntur iniquitátem: * loquéntur omnes, qui operántur iniustítiam?
93:5 Pópulum tuum, Dómine, humiliavérunt: * et hereditátem tuam vexavérunt.
93:6 Víduam, et ádvenam interfecérunt: * et pupíllos occidérunt.
93:7 Et dixérunt: Non vidébit Dóminus, * nec intélleget Deus Iacob.
93:8 Intellégite, insipiéntes in pópulo: * et stulti, aliquándo sápite.
93:9 Qui plantávit aurem, non áudiet? * aut qui finxit óculum, non consíderat?
93:10 Qui córripit gentes, non árguet: * qui docet hóminem sciéntiam?
93:11 Dóminus scit cogitatiónes hóminum, * quóniam vanæ sunt.
93:12 Beátus homo, quem tu erudíeris, Dómine: * et de lege tua docúeris eum,
93:13 Ut mítiges ei a diébus malis: * donec fodiátur peccatóri fóvea.
93:14 Quia non repéllet Dóminus plebem suam: * et hereditátem suam non derelínquet.
93:15 Quoadúsque iustítia convertátur in iudícium: * et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
93:16 Quis consúrget mihi advérsus malignántes? * aut quis stabit mecum advérsus operántes iniquitátem?
93:17 Nisi quia Dóminus adiúvit me: * paulo minus habitásset in inférno ánima mea.
93:18 Si dicébam: Motus est pes meus: * misericórdia tua, Dómine, adiuvábat me.
93:19 Secúndum multitúdinem dolórum meórum in corde meo: * consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
93:20 Numquid adhǽret tibi sedes iniquitátis: * qui fingis labórem in præcépto?
93:21 Captábunt in ánimam iusti: * et sánguinem innocéntem condemnábunt.
93:22 Et factus est mihi Dóminus in refúgium: * et Deus meus in adiutórium spei meæ.
93:23 Et reddet illis iniquitátem ipsórum: et in malítia eórum dispérdet eos: * dispérdet illos Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Secúndum multitúdinem dolórum meórum in Corde meo, † consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
Ant. In the multitude of the sorrows that I had in my Heart, your comforts have given joy to my soul.
Salmo 93 [9]
93:1 Deus da vingança é o Senhor: * agiu o Deus da vingança livremente.
93:2 Exaltai-Vos Vós que julgais a terra: * dai aos soberbos o que merecem.
93:3 Até quando é que os pecadores, ó Senhor, * até quando é que os pecadores triunfarão:
93:4 Pronunciarão e falarão iniquidade: * e levantarão a voz todos os que praticam a injustiça?
93:5 Humilharam, ó Senhor, o vosso povo: * e oprimiram a vossa herança.
93:6 Mataram a viúva e o estrangeiro: * e tiraram a vida aos órfãos.
93:7 Disseram: não verá o Senhor, * nem saberá o Deus de Jacob.
93:8 Reflecti, ó insensatos do povo: * e, ó ignorantes, sede finalmente prudentes.
93:9 Porventura Aquele que criou o ouvido, não ouvirá? * Ou O que formou os olhos, não verá?
93:10 O que castiga as gentes, não repreenderá: * Ele que ensina ao homem a ciência?
93:11 O Senhor conhece os pensamentos dos homens, * que são vãos.
93:12 Bem-aventurado o homem a quem Vós instruirdes, ó Senhor: * e amestrardes na vossa lei,
93:13 A fim de lhe suavizar os dias maus: * até que se abra a cova para o pecador.
93:14 Pois o Senhor não repelirá o seu povo: * nem abandonará a sua herança.
93:15 Até que a justiça faça brilhar o seu julgamento: * e estejam perto dela todos os que são rectos de coração.
93:16 Quem contra os maus se levantará por mim? * Ou quem contra os que praticam a iniquidade estará comigo?
93:17 Se o Senhor me não tivesse socorrido: * por pouco que seria o inferno a minha morada.
93:18 Se dizia: meu pé está vacilante: * a vossa misericórdia, ó Senhor, me sustentava.
93:19 Segundo as muitas dores que atormentaram o meu coração: * as vossas consolações alegraram a minha alma.
93:20 É porventura a cadeira da iniquidade vossa aliada: * que inventa penosos mandamentos?
93:21 A alma do justo perseguirão: * e condenarão o sangue inocente.
93:22 O Senhor é o meu refúgio: * e o meu Deus, o apoio da minha esperança.
93:23 Fará cair sobre eles a sua iniquidade e na sua malícia os destruirá: * destruí-los-á o Senhor nosso Deus.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. In the multitude of the sorrows that I had in my Heart, your comforts have given joy to my soul.
Ant. Qui dilígitis Dóminum, * confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
Psalmus 96 [10]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu eius: * iustítia, et iudícium corréctio sedis eius.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos eius.
96:4 Illuxérunt fúlgura eius orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli iustítiam eius: * et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli eius: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Iudæ, * propter iudícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est iusto, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, iusti, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui dilígitis Dóminum, confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
Ant. O ye that love the Lord, * give thanks for a remembrance of his holiness.
Salmo 96 [10]
96:1 O Senhor é rei, a terra se exulte: * alegrem-se as muitas ilhas.
96:2 Nuvens e escuridão circuitam-n'O: * justiça e julgamento são os pilares do seu trono.
96:3 O fogo irá adiante d’Ele, * e abrasará em redor dos seus inimigos.
96:4 Seus relâmpagos iluminaram todo o mundo: * viu-os a terra e tremeu.
96:5 Os montes fundiram-se como cera ante o Senhor: * ante o Senhor de toda a terra.
96:6 Os céus anunciaram a sua justiça: * e todos os povos viram a sua glória.
96:7 Sejam confundidos todos os que adoram ídolos: * e os que nos seus simulacros se vangloriam.
96:8 Adorai o Senhor vós todos, ó seus anjos: * Sião ouviu-O e se alegrou.
96:9 As filhas de Judá exultaram-se, * por causa de vossos juízos, ó Senhor:
96:10 Porque Vós sois o altíssimo Senhor sobre toda a terra: * exaltadíssimo sois sobre todos os deuses.
96:11 Vós que amais o Senhor, odiai o mal: * o Senhor guarda as almas dos seus santos, livrá-los-á da mão do pecador.
96:12 Nasceu a luz para os justos, * e alegria para os rectos de coração.
96:13 Alegrai-vos, ó justos, no Senhor: * e celebrai a memória da sua santidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O ye that love the Lord, give thanks for a remembrance of his holiness.
Ant. Vidérunt * omnes términi terræ salutáre Dei nostri.
Psalmus 97 [11]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera eius: * et brácchium sanctum eius.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit iustítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Iubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Iubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo eius: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit iudicáre terram.
97:9 Iudicábit orbem terrárum in iustítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vidérunt omnes términi terræ salutáre Dei nostri.
Ant. All the ends of the world * have seen the salvation of our God.
Salmo 97 [11]
97:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * pois operou maravilhas.
97:2 Sua dextra fê-l’O triunfar: * e o seu santo braço.
97:3 O Senhor manifestou a sua salvação: * revelou a sua justiça aos olhos das gentes.
97:4 Lembrou-se da sua misericórdia, * e da sua verdade para a casa de Israel.
97:5 Todos os confins da terra viram * a salvação do nosso Deus.
97:6 Aclamai a Deus, toda a terra: * cantai, exultai e salmodiai.
97:7 Cantai ao Senhor com a cítara, com a cítara e com voz de salmo: * com trombetas de metal e som de corneta.
97:8 Jubilai-vos na presença do rei Senhor: * mova-se o mar e quanto nele há, toda a terra e os que a habitam.
97:9 Os rios baterão palmas, ao mesmo tempo os montes alegrar-se-ão à vista do Senhor: * porque vem julgar a terra.
97:10 Julgará toda a terra com justiça, * e os povos com equidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. All the ends of the world have seen the salvation of our God.
Ant. Psallam tibi * in natiónibus, quia magna est super cælos misericórdia tua.
Psalmus 107 [12]
107:2 Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: * cantábo, et psallam in glória mea.
107:3 Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara: * exsúrgam dilúculo.
107:4 Confitébor tibi in pópulis, Dómine: * et psallam tibi in natiónibus.
107:5 Quia magna est super cælos misericórdia tua: * et usque ad nubes véritas tua:
107:6 Exaltáre super cælos, Deus, et super omnem terram glória tua: * ut liberéntur dilécti tui.
107:7 Salvum fac déxtera tua, et exáudi me: * Deus locútus est in sancto suo:
107:8 Exsultábo, et dívidam Síchimam, * et convállem tabernaculórum dimétiar.
107:9 Meus est Gálaad, et meus est Manásses: * et Éphraim suscéptio cápitis mei.
107:10 Iuda rex meus: * Moab lebes spei meæ.
107:10 In Idumǽam exténdam calceaméntum meum: * mihi alienígenæ amíci facti sunt.
107:11 Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumǽam?
107:12 Nonne tu, Deus, qui repulísti nos, * et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris?
107:13 Da nobis auxílium de tribulatióne: * quia vana salus hóminis.
107:14 In Deo faciémus virtútem: * et ipse ad níhilum dedúcet inimícos nostros.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Psallam tibi in natiónibus, quia magna est super cælos misericórdia tua.
Ant. I will sing praises unto thee * among the nations, for thy mercy is greater than the heavens.
Salmo 107 [12]
107:1 Pronto está o meu coração, ó Deus, pronto está o meu coração: * cantarei e salmodiarei na minha glória.
107:2 Desperta, ó glória minha, desperta, saltério e cítara: * levantar-me-ei ao romper da alva.
107:3 Louvar-Vos-ei no meio dos povos, ó Senhor: * e entoar-Vos-ei salmos entre as nações.
107:4 Pois a vossa misericórdia elevou-se acima dos céus: * e a vossa verdade até às nuvens:
107:5 Exaltai-Vos sobre os céus, ó Deus, sobre toda a terra a vossa glória: * para que sejam livres os vossos eleitos.
107:6 Salvai-me com vossa direita e ouvi-me: * Deus falou no seu santuário:
107:7 Alegrar-me-ei e repartirei Siquém, * e medirei o vale dos Tabernáculos.
107:8 Meu é Galaad e meu é Manassés: * e Efraim é a segurança da minha cabeça.
107:9 Judá é o meu rei: * o Moab a bacia da minha esperança.
107:10 Estenderei o meu calçado sobre a Idumeia: * os estrangeiros tornaram-se meus amigos.
107:11 Quem me conduzirá à cidade fortificada? * Quem me conduzirá até à Idumeia?
107:12 Porventura não sois Vós, Deus, que nos desamparastes, * não vireis Vós, Deus, com os nossos exércitos?
107:13 Dai-nos auxílio na tribulação: * pois vã é a ajuda do homem.
107:14 Em Deus faremos proezas: * e Ele reduzirá os nossos inimigos a nada.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. I will sing praises unto thee among the nations, for thy mercy is greater than the heavens.
℣. Ego dixi, Dómine, miserére mei.
℟. Sana ánimam meam quia peccávi tibi.
℣. I said: Lord, be merciful unto me.
℟. Heal my soul, for I have sinned against thee.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 5
Inter mira sacræ doctrínæ pietatísque increménta, quibus divínæ Sapiéntiæ consília clárius in dies Ecclésiæ manifestántur, vix áliud magis conspícuum est quam triumphális progréssio cultus sacratíssimi Cordis Iesu. Sǽpius quidem, priórum decúrsu témporum, Patres, Doctóres, Sancti, Redemptóris nostri amórem celebrárunt: vulnus in látere Christi apértum ómnium gratiárum arcánum dixérunt fontem. At inde a médio ævo, cum tenerióre quadam erga sanctíssimam Salvatóris Humanitátem religióne fidéles áffici cœpti sunt, ánimæ contemplatívæ per plagam illam ad ipsum Cor, amóre hóminum vulnerátum, penetráre fere solébant. Atque ex eo témpore hæc contemplátio sanctíssimis quibúsque ita familiáris evásit, ut neque régio neque ordo religiósus sit, in quibus non insígnia, hac ætáte, eius reperiántur testimónia.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum,
* Omnibus invocántibus eum in veritáte.
℣. Miserátor et miséricors Dóminus, pátiens et multum miséricors.
℟. Omnibus invocántibus eum in veritáte.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 5
Among the wonderful developments of sacred teaching and piety, by which the plans of the divine Wisdom are daily made clear to the Church, hardly any is more manifest than the triumphant progress made by the devotion of the most Sacred Heart of Jesus. Very often indeed, during the course of past ages, Fathers, Doctors, and Saints have celebrated our Redeemer's love: and they have said, that the wound opened in the side of Christ was the hidden fountain of all graces. Moreover, from the Middle Ages onward, when the faithful began to show a more tender piety towards the most sacred Humanity of the Saviour, contemplative souls became accustomed to penetrate through that wound almost to the very Heart itself, wounded for the love of men. And from that time, this form of contemplation became so familiar to all persons of saintly life, that there was no country or religious order in which, during this period, witnesses to it were not to be found.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Lord is nigh unto all them that call upon him,
* Yea, unto all such as call upon him faithfully.
℣. The Lord is full of compassion and mercy, long-suffering and of great goodness.
℟. Yea, unto all such as call upon him faithfully.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 6
Nulli vero in hac propagáda devotióne cessit ordo monásticus, et inter omnes, tunc témporis, eminent Elphiáne virgins Gertrúdis et Mechtíldis, ex quarum vitæ actis operibúsque perspícuum est, quanto erga divínum Cor amóre flagráverint. Próximis demum sǽculis, eóque potíssimum témpore quo hærétici, sub falsæ pietátis título, a sanctíssima Eucharístia Christiános detérrere conabántur, cultus sacratíssimo Cordi públice exhibéri cœptus est, ópera imprímis sancti Ioánnis Eudes, qui auctor litúrgici cultus sacrórum Córdium Iesu et Maríæ haud immérito nuncupátur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Gratificávit nos Deus in dilécto Fílio suo,
* In quo habémus redemptiónem per sánguinem eius, redemptiónem peccatórum.
℣. Det nobis Dóminus illuminátos óculos cordis nostri in agnitióne eius.
℟. In quo habémus redemptiónem per sánguinem eius, redemptiónem peccatórum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 6
To none, indeed, did the monastic order yield in propating this devotion; and outstanding at that period are the nuns of Helfta, Gertrude and Mechtilde, from whose lives and writings it is very plain with what great love they burned for the divine Heart. Finally, during recent centuries, and most especially at that period when heretics, in the name of a false piety, strove to discourage Christians from receiving the most Holy Eucharist, the veneration of the most Sacred Heart began to be openly practised, principally through the exertions of St. John Eudes, who is by no means unworthily called the founder of the liturgical worship of the Sacred Hearts of Jesus and Mary.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. God has graced us in his beloved son
* In whom we have redemption through his blood, remission of sins.
℣. Grant to us O Lord the illumination of the eyes of our heart in the knowledge of him.
℟. In whom we have redemption through his blood, remission of sins.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 7
Verum, ad cultum sacratíssimi Cordis Iesu plene perfectéque constituéndum, eundémque per totum orbem propagándum, Deus ipse sibi instruméntum elégit humíllimam ex órdine Visitatiónis vírginem, sanctam Margarítam Maríam Alacóque, cui, a prima quidem ætáte iam in Eucharístiæ Sacraméntum amóre flagránti, Christus Dóminus sæpenúmero appárens, divíni Cordis sui et divítias et optáta significáre dignátus est. Quarum apparitiónum celebérrima illa est, qua ei ante Eucharístiam oránti Iesus conspiciéndum se dedit, sacratíssimum Cor osténdit et conquéstus quod, pro imménsa sua caritáte, nihil nisi ingratórum hóminum contumélias recíperet, ipsi præcépit ut novum festum, féria sexta post Octávam Córporis Christi, instituéndum curáret, quo Cor suum honóre débito colerétur, atque iniúriæ sibi in Sacraménto amóris a peccatóribus illátæ dignis expiaréntur obséquiis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Confíteor tibi, Pater, Dómine cæli et terræ, quia abscondísti hæc a sapiéntibus et prudéntibus
* Et revelásti ea párvulis.
℣. Ita, Pater, quóniam sic fuit plácitum ante te.
℟. Et revelásti ea párvulis.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 7
But in order to establish fully and entirely the worship of the most Sacred Heart of Jesus, and to spread the same throughout the whole world, God himself chose as his instrument a most humble virgin from the order of the Visitation, St. Margaret Mary Alacoque, who even in her earliest years already had a burning love for the Sacrament of the Eucharist, and to whom Christ the Lord had very many times appeared, and was pleased to make known the riches and the desires of his divine Heart. The most famous of these apparitions was that in which Jesus revealed himself to her in prayer before the blessed Sacrament, shewed her his most Sacred Heart, and, complaining that in return for his unbounded love, he met with nothing but outrages and ingratitude from mankind, he ordered her to concern herself with the establishment of a new feast, on the Friday after the Octave of Corpus Christi, on which his Heart should be venerated with due honour, and that the insults offered him by sinners in the Sacrament of love should be expiated by worthy satisfaction.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I thank thee, O Father, Lord of heaven and earth, because thou hast hid these things from the wise and prudent;
* Yea, thou hast revealed them unto babes.
℣. Even so, Father, for so it seemed good in thy sight.
℟. Yea, thou hast revealed them unto babes.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.

Lectio 8
Anno tandem millésimo septingentésimo sexagésimo quinto, Clemens décimus tértius Póntifex Máximus offícium et missam in honórem sacratíssimi Cordis Iesu approbávit; Pius vero nonus festum ad univérsam Ecclésiam exténdit. Exínde, cultus sacratíssimi Cordis, quasi flumen exúndans, prolútis impediméntis ómnibus, per totum se orbem effúdit, et, novo illucescénte sǽculo, iubilǽo indícto, Leo décimus tértius humánum genus univérsum sacratíssimo Cordi devótum vóluit. Quæ consecrátio, in ómnibus quidem cathólici orbis ecclésiis, solémni ritu perácta, ingens áttulit devotiónis huius increméntum, et ad eam non solum pópulos, verum étiam singuláres famílias addúxit, quæ Divíno Cordi innumerábiles se dévovent, regióque eius império subíciunt. Dénique, Pius undécimus Póntifex Máximus, quo plénius festi solémnitas pópuli christiáni devotióni tam late paténti respondéret, sacratíssimi Cordis Iesu festum ad ritum dúplicem primæ classis cum octáva evéxit; ac prætérea, ut violáta iura Christi summi Regis ac Dómini amantíssimi resarciréntur, populorúmque peccáta defleréntur, eódem festo die piaculárem precatiónem in ómnibus christiáni orbis templis quotánnis recitándam mandávit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient
* Et adorábunt coram te, Dómine.
℣. Et glorificábunt nomen tuum, quóniam magnus es tu, et fáciens mirabília.
℟. Et adorábunt coram te, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et adorábunt coram te, Dómine.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. Of all faults and sins may the power of the holy Trinity absolve us. Amen.

Leitura 8
At length, in the year 1765, the Supreme Pontiff Clement XIII approved the Mass and Office in honour of the most Sacred Heart of Jesus; and Pius IX extended the feast to the universal Church. From then on the worship of the most Sacred Heart, like an overflowing river, washing away all obstacles, hath poured itself forth over all the earth, and, at the dawn of the new century, Leo XIII, having proclaimed a jubilee, decided to dedicate the whole human race to the most Sacred Heart. This consecration was actually carried out with solemn rites in all the churches of the Catholic world, and brought about a great increase of this devotion, leading not only nations but even private families to it, who in countless numbers dedicated themselves to the Divine Heart, and submitted themselves to its royal sway. Lastly, the Sovereign Pontiff Pius XI, in order that, by its solemnity, the feast might answer more fully to the greatly widespread devotion of the Christian people, raised the feast of the most Sacred Heart of Jesus to the rite of a double of the first class, with an octave; and moreover, that the violated rights of Christ, the supreme King and most loving Lord, might be repaired, and that the sins of the nations might be bewailed, he ordered that annually, on that same feast-day, there should be recited an expiatory form of prayer in all the churches of the Christian world.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. All nations whom thou hast made shall come,
* And they shall worship thee, O Lord.
℣. Yea, they shall glorify thy Name, for thou art great, and doest wondrous things.
℟. And they shall worship thee, O Lord.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And they shall worship thee, O Lord.
Nocturn III.
Ant. Confitémini Dómino, * et invocáte nomen eius: † notas fácite in pópulis adinventiónes eius.
Canticum Isaiæ [13]
Isa 12:1-7
12:1 Confitébor tibi, Dómine, quóniam irátus es mihi: * convérsus est furor tuus, et consolátus es me.
12:2 Ecce Deus salvátor meus, * fiduciáliter agam, et non timébo:
12:3 Quia fortitúdo mea, et laus mea Dóminus, * et factus est mihi in salútem.
12:4 Hauriétis aquas in gáudio de fóntibus Salvatóris: * et dicétis in die illa: Confitémini Dómino, et invocáte nomen eius:
12:5 Notas fácite in pópulis adinventiónes eius: * mementóte quóniam excélsum est nomen eius.
12:6 Cantáte Dómino quóniam magnífice fecit: * annuntiáte hoc in univérsa terra.
12:7 Exsúlta, et lauda, habitátio Sion: * quia magnus in médio tui Sanctus Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn III.
Ant. Praise the Lord, and call upon his name: make his works known among the people.
Cãntico de Isaías [13]
Isa 12:1-7
12:1 Vos rendo graças, Senhor, porque, havendo-Vos irado contra mim, * vossa ira se aplacou me consolastes.
12:2 Eis, Deus é o meu Salvador, * tenho confiança e nada temo.
12:3 Pois o Senhor é a minha força e o meu louvor. * Ele é a minha salvação.
12:4 Tirareis água, com alegria, das fontes da salvação: * E direis naquele dia: Louvai o Senhor, invocai o seu nome.
12:5 Anunciai aos povos a grandeza das suas obras, * proclamai que o seu nome é excelso.
12:6 Cantai ao Senhor, porque Ele fez maravilhas, * que se saiba em toda a terra.
12:7 Louvai e rejubilai, habitantes de Sião. * pois é grande no meio de vós, o Santo de Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Canticum Annæ [14]
3 Reg 2:1-8
2:1 Exsultávit cor meum in Dómino, * et exaltátum est cornu meum in Deo meo.
2:2 Dilatátum est os meum super inimícos meos: * quia lætáta sum in salutári tuo.
2:3 Non est sanctus, ut est Dóminus: neque enim est álius extra te, * et non est fortis sicut Deus noster.
2:4 Nolíte multiplicáre loqui sublímia, * gloriántes:
2:5 Recédant vétera de ore vestro: quia Deus scientiárum, Dóminus est, * et ipsi præparántur cogitatiónes.
2:6 Arcus fórtium superátus est, * et infírmi accíncti sunt róbore.
2:7 Repléti prius, pro pánibus se locavérunt: * et famélici saturáti sunt.
2:8 Donec stérilis péperit plúrimos: * et quæ multos habébat fílios, infirmáta est.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Cãntico de Ana [14]
1 Sam 2:1-8
2:1 Regozija meu coração no Senhor, * e no meu Deus se exalta a minha força.
2:2 Abre-se a minha boca contra os inimigos, * porque me alegrei com vossa salvação.
2:3 Ninguém é santo como o Senhor, pois não há outro * ninguém é forte como o nosso Deus.
2:4 Não multipliqueis palavras orgulhosas * vangloriando-vos.
2:5 Afaste-se da vossa boca a linguagem arrogante, pois o Senhor é Deus das ciências, * e os pensamentos estão preparados para ele.
2:6 O arco dos fortes quebrou-se, * e os fracos foram revestidos de força.
2:7 Os que viviam na abundância assalariaram-se em busca de pão * e os famintos foram saciados;
2:8 Até a estéril teve muitos: * e a que tinha muitos filhos, perdeu a força.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Canticum Annæ [15]
3 Reg 2:9-16
2:9 Dóminus mortíficat et vivíficat, * dedúcit ad ínferos et redúcit.
2:10 Dóminus páuperem facit et ditat, * humíliat et súblevat.
2:11 Súscitat de púlvere egénum, * et de stércore élevat páuperem:
2:12 Ut sédeat cum princípibus, * et sólium glóriæ téneat.
2:13 Dómini enim sunt cárdines terræ, * et pósuit super eos orbem.
2:14 Pedes sanctórum suórum servábit, et ímpii in ténebris conticéscent: * quia non in fortitúdine sua roborábitur vir.
2:15 Dóminum formidábunt adversárii eius: * et super ipsos in cælis tonábit:
2:16 Dóminus iudicábit fines terræ, et dabit impérium regi suo, * et sublimábit cornu Christi sui.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confitémini Dómino, et invocáte nomen eius: † notas fácite in pópulis adinventiónes eius.
Cãntico de Ana [15]
1 Sam 2:9-16
2:9 O Senhor dá a morte e a vida, * leva-nos ao inferno e nos tira dele.
2:10 O Senhor é quem despoja e enriquece, * quem humilha e exalta.
2:11 Levanta o pobre do pó, * e do esterco eleva o indigente:
2:12 Para que se sente com os príncipes, * e ocupe um trono de glória.
2:13 Porque do Senhor são as colunas da terra, * sobre elas assentou o mundo.
2:14 Velará os pés dos seus santos, e os impios perecerão nas trevas, * pois o homem não vencerá pela sua força.
2:15 Tremerão diante do Senhor os seus inimigos, * e trovejará sobre eles dos céus.
2:16 O Senhor julgará os confins da terra, e dará o império ao seu rei, e exaltará a cabeça do seu Ungido.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Praise the Lord, and call upon his name: make his works known among the people.
℣. Memóriam fecit mirabílium suórum miserátor Dóminus.
℟. Escam dedit timéntibus se.
℣. The merciful Lord hath instituted a memorial of his wondrous deeds.
℟. He hath given meat unto them that fear him.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioánnem
Ioannes 19:31-37
In illo témpore: Iudǽi, quóniam parascéve erat, ut non remanérent in cruce córpora sábbato (erat enim magnus dies ille sábbati) rogavérunt Pilátum, ut frangeréntur eórum crura et tolleréntur. Et réliqua.

Homilía sancti Bonaventúræ Epíscopi
Liber de ligno vitæ, num. 30
Ut de látere Christi dormiéntis in cruce formarétur Ecclésia, et Scriptúra implerétur quæ dicit: Vidébunt in quem transfixérunt, divína est ordinatióne indúltum ut unus mílitum láncea latus illud sacrum aperiéndo perfóderet, quátenus sánguine cum aqua manánte, prétium effunderétur nostræ salútis quod a fonte scílicet Cordis arcáno profúsum, vim daret sacraméntis Ecclésiæ ad vitam grátiæ conferéndam, essétque iam in Christo vivéntibus póculum fontis vivi, saliéntis in vitam ætérnam. Surge ígitur, ánima amíca Christi, vigiláre non cesses, ibi os appóne, ut háurias aquas de fóntibus salvatóris.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ego si exaltátus fúero a terra
* Omnia traham ad meípsum.
℣. Hoc autem dicébat signíficans qua morte esset moritúrus.
℟. Omnia traham ad meípsum.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 9
From the Holy Gospel according to John
John 19:31-37
At that time: The Jews, because it was the Preparation, that the bodies should not remain upon the cross on the Sabbath Day, for that Sabbath Day was an high day, besought Pilate that their legs might broken, and that they might be taken away. And so on.

A Homily by St. Bonaventure the Bishop
Book of the Tree of Life, num. 30
In order that the Church might be taken out of the side of Christ, in his deep sleep on the Cross, and that the Scripture might be fulfilled which saith: They shall look on him whom they pierced: it was divinely ordained that one of the soldiers should pierce his sacred side with a spear, and open it. Then forthwith there came flowing out blood and water, which was the price of our salvation, pouring forth from its mountain-source, in sooth, from the secret places of his Heart, to give power to the Sacraments of the Church, to bestow the life of grace, and to be as a saving drink of living waters, flowing up to life eternal for those who were already quickened in Christ. Arise, then, O soul beloved of Christ. Cease not thy vigilance, place there thy lips, and drink the waters from the fount of salvation.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. If I be lifted up,
* I will draw all men unto me.
℣. This he said, signifying what death he should die.
℟. I will draw all men unto me.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 10
De vite mystica, cap. 3
Quia semel vénimus ad Cor Dómini Iesu dulcíssimi, et bonum est nos hic esse, non fácile evellámur ab eo. O quam bonum et iucúndum habitáre in Corde hoc. Bonus thesáurus, pretiósa margaríta Cor tuum, óptime Iesu, quam, fosso agro córporis tui, invenímus. Quis hanc margarítam abíciat? Quin pótius, dabo omnes margarítas, cogitatiónes et affectiónes meas commutábo et comparábo illam mihi, iactans omnem cogitátum meum in Cor boni Iesu, et sine fallácia illud me enútriet.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. In die qua invocávi te, Dómine, dixísti: Noli timére:
* Iudicásti causam meam, et liberásti me, Dómine, Deus meus.
℣. In die tribulatiónis meæ clamávi ad te, quia exaudísti me.
℟. Iudicásti causam meam, et liberásti me, Dómine, Deus meus.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May His blessing be upon us who doth live and reign for ever. Amen.

Leitura 10
Of the mystical vine, Chap. 3
Because we are now come to the sweet Heart of Jesus, and because it is good for us to be here, let us not too soon turn away therefrom. O how good and joyful a thing it is to dwell in this Heart. What a good treasure, what a precious pearl, is thy Heart, O most excellent Jesu, which we have found hidden in the pit which hath been dug in this field, namely, in thy body. Who would cast away such a pearl? Nay, rather, for this same I would give all my pearls. I will sell all my thoughts and affections, and buy the same for myself, turning all my thoughts to the Heart of the good Jesus, and without fail it will support me.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. O Lord, in the day that I called upon thee, Thou saidst: Fear not.
* Thou hast pleaded my cause, and hast redeemed me, O Lord my God.
℣. In the day of my trouble I called upon thee, for Thou hast heard me.
℟. Thou hast pleaded my cause, and hast redeemed me, O Lord my God.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 11
Hoc ígitur tuo et meo Corde, dulcíssime Iesu, invénto, orábo te Deum meum: admítte in sacrárium exauditiónis preces meas: immo me totum trahe in Cor tuum. Ad hoc enim perforátum est latus tuum, ut nobis páteat intróitus. Ad hoc vulnerátum est Cor tuum, ut in illo ab exterióribus turbatiónibus absolúti habitáre possímus. Nihilóminus et proptérea vulnerátum est, ut per vulnus visíbile, vulnus amóris invisíbile videámus. Quómodo hic ardor mélius posset osténdi, nisi quod non solum corpus, verum étiam ipsum Cor láncea vulnerári permísit? Carnále ergo vulnus, vulnus spirituále osténdit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sicut diléxit me pater et ego diléxi vos:
* Manéte in dilectióne mea.
℣. Si præcépta mea servavéritis, manébitis in dilectióne mea, † sicut et ego Patris mei præcépta servávi, et máneo in eius dilectióne.
℟. Manéte in dilectióne mea.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. God's most mighty strength alway be His people's staff and stay. Amen.

Leitura 11
Therefore, o most sweet Jesu, finding this Heart that is thine and mine, I will pray to thee, my God: admit my prayers into the shrine of hearkening: and draw me even more altogether into thy Heart. For to this end was thy side pierced, that an entry might be open unto us. To this end was thy Heart wounded, that in it we might be able to dwell secure from alarms from without. And it was wounded none the less on this account that, because of the visible wound, we may perceive the wound of love which is invisible. How could this fire of love better shine forth than for him to permit that not only his body, but that even his Heart, should be wounded with the spear?
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. As the Father has loved me, I also have loved you.
* Abide in my love.
℣. If you keep my commandments, you shall abide in my love; as I also have kept my Father’s commandments, and abide in his love.
℟. Abide in my love.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 12
Quis illud Cor tam vulnerátum non díligat? quis tam amántem non rédamet? quis tam castum non amplectátur? Nos ígitur adhuc in carne manéntes, quantum póssumus, amántem redamémus, amplectámur vulnerátum nostrum, cuius ímpii agrícolæ fodérunt manus et pedes, latus et Cor; oremúsque ut cor nostrum, adhuc durum et impœ́nitens, amóris sui vínculo constríngere et iáculo vulneráre dignétur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Simus ergo imitatóres Dei
* Et ambulémus in diléctione.
℣. Sicut et Christus diléxit nos et trádidit semetípsum pro nobis.
℟. Et ambulémus in diléctione.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et ambulémus in diléctione.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 12
Who would not embrace one so chaste? Wherefore let us who are in the flesh love in return, as much as we can, him who so loveth, embrace our wounded one, whose hands and feet, side and Heart, have been pierced by wicked husbandmen; and let us pray that he may deign to bind our hearts, still hard and impenitent, with the chain of his love, and wound them with the dart thereof.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Be ye therefore followers of God;
* And walk ye therefore in love.
℣. For Christ also hath loved us and hath given himself for us.
℟. And walk ye therefore in love.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And walk ye therefore in love.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.


Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:

Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.

Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.

A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.

Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.

Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.

O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.

Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.

Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Ioánnem.
Ioannes 19:31-37
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Iudǽi - quóniam Parascéve erat, - ut non remanérent in cruce córpora sábbato - erat enim magnus dies ille sábbati, - rogavérunt Pilátum, ut frangeréntur eórum crura, et tolleréntur. Venérunt ergo mílites: et primi quidem fregérunt crura et alteríus, qui crucifíxus est cum eo. Ad Iesum autem cum veníssent, ut vidérunt eum iam mórtuum, non fregérunt eius crura, sed unus mílitum láncea latus eius apéruit, et contínuo exívit sanguis et aqua. Et qui vidit, testimónium perhíbuit: et verum est testimónium eius. Et ille scit quia vera dicit, ut et vos credátis. Facta sunt enim hæc ut Scriptúra implerétur: Os non comminuétis ex eo. Et íterum alia Scriptúra dicit: Vidébunt in quem transfixérunt.
℟. Amen

Te decet laus, te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
Continuação +︎ do santo Evangelho segundo S. João.
Jo 19:31-37.
℟. Glória a Vós Senhor
Naquele tempo, os judeus (porque era o dia da preparação da Páscoa), não desejando que os corpos ficassem na cruz para o sábado (pois o sábado era solene), pediram a Pilatos consentisse que partissem as pernas aos crucificados e os descessem da cruz. Os soldados vieram, pois, e quebraram as pernas do primeiro e do outro que haviam sido crucificados com Jesus. Tendo vindo a Jesus, como O vissem já morto, Lhe não quebraram as pernas, mas um dos soldados abriu-Lhe o lado com a lança, do qual saiu sangue e água imediatamente. E quem isto viu dá testemunho disso, e o seu testemunho é verdadeiro, pois sabe que diz a verdade, para que também vós acrediteis. Aconteceram estas coisas para se cumprir o que dizia a Escritura: «Não quebrareis nenhum dos meus ossos». E ainda a Escritura diz em outro lugar: «Contemplarão aquele que traspassaram».
℟. Amen

Thou art worthy of praise, thou art worthy of hymns, to Thee be glory: to God the Father and the Son with the Holy Ghost, world without end. Amen.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Orémus.
Deus, qui nobis in Corde Fílii tui, nostris vulneráto peccátis, infinítos dilectiónis thesáuros misericórditer largíri dignáris; concéde, quǽsumus, ut illi devótum pietátis nostræ præstántes obséquium, dignæ quoque satisfactiónis exhibeámus offícium.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oração {do Próprio do tempo}
Oremos
O God, who hast suffered the Heart of thy Son to be wounded by our sins, and in that very Heart hast bestowed on us the abundant riches of thy love: grant that the devout homage of our hearts, which we render unto him, may of thy mercy be deemed a recompence acceptable in thy sight.
Pelo mesmo nosso Senhor Jesus Cristo, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.

Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help