|
Ante Divinum officium |
Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi.
I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Laudémus Deum nostrum * In conversióne Maríæ Magdalénæ.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In conversióne Maríæ Magdalénæ.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In conversióne Maríæ Magdalénæ.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. In conversióne Maríæ Magdalénæ.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In conversióne Maríæ Magdalénæ.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. In conversióne Maríæ Magdalénæ.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In conversióne Maríæ Magdalénæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In conversióne Maríæ Magdalénæ.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In conversióne Maríæ Magdalénæ.
|
Wezwanie {Antyfona z Sanktorału}
Ant. Wychwalajmy Boga naszego, * W nawróceniu Marji Magdaleny.
Ant. Wychwalajmy Boga naszego, * W nawróceniu Marji Magdaleny.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Wychwalajmy Boga naszego, * W nawróceniu Marji Magdaleny.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. W nawróceniu Marji Magdaleny.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Wychwalajmy Boga naszego, * W nawróceniu Marji Magdaleny.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. W nawróceniu Marji Magdaleny.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Wychwalajmy Boga naszego, * W nawróceniu Marji Magdaleny.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W nawróceniu Marji Magdaleny.
Ant. Wychwalajmy Boga naszego, * W nawróceniu Marji Magdaleny.
|
Hymnus {ex Proprio Sanctorum}
María castis ósculis
Lambit Dei vestígia,
Fletu rigat, tergit comis,
Detérsa nardo pérlinit.
Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Nunc, et per omne sǽculum.
Amen.
|
Hymn {z Sanktorału}
Marja czystemi pocałunkami
Dotyka stóp Boskich,
Łzami zmywa, ociera włosami,
Wytarte olejkiem namaszcza.
Bogu Ojcu niechaj będzie chwała
I jedynemu jego Synowi
Wraz z Duchem Pocieszycielem
Teraz i po wszystek wiek.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Commune aut Festo}
Nocturn I.
Ant. O quam pulchra * est casta generátio cum claritáte!
Psalmus 8 [1]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es ejus? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subjecísti sub pédibus ejus, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O quam pulchra est casta generátio cum claritáte!
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony i psalmy z części wspólnych lub własne}
Nocturn I.
Ant. O how lovely and glorious is the generation * of the chaste.
Psalm 8 [1]
8:2 Panie, Panie nasz, * jakóż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
8:2 Albowiem wyniosła się wielmożność twoja, * nad niebiosa.
8:3 Z ust niemówiątek i ssących uczyniłeś doskonałą chwałę dla nieprzyjaciół twoich, * abyś zepsował nieprzyjaciela i mściciela.
8:4 Albowiem oglądam niebiosa twoje, dzieła palców twoich: * księżyc i gwiazdy, któreś ty fundował.
8:5 Cóż jest człowiek, iże nań pamiętasz? * albo syn człowieczy, iże go nawiedzasz?
8:6 Uczyniłeś go mało co mniejszym od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go: * i postanowiłeś go nad dziełami rąk twoich.
8:8 Podałeś wszystko pod nogi jego, * owce i woły wszystkie: nad to i zwierzęta polne.
8:9 Ptastwo niebieskie, i ryby morskie, * które się przechodzą po ścieżkach morskich.
8:10 Panie, Panie nasz, * jakoż dziwne jest imię twoje po wszystkiéj ziemi!
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. O how lovely and glorious is the generation of the chaste.
|
Ant. Læva ejus * sub cápite meo, et déxtera illíus amplexábitur me.
Psalmus 18 [2]
18:2 Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum ejus annúntiat firmaméntum.
18:3 Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
18:4 Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
18:5 In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
18:6 In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
18:6 Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio ejus:
18:7 Et occúrsus ejus usque ad summum ejus: * nec est qui se abscóndat a calóre ejus.
18:8 Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
18:9 Justítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
18:10 Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * judícia Dómini vera, justificáta in semetípsa.
18:11 Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
18:12 Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
18:13 Delícta quis intéllegit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
18:14 Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
18:15 Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
18:15 Dómine, adjútor meus, * et redémptor meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Læva ejus sub cápite meo, et déxtera illíus amplexábitur me.
|
Ant. His left hand is under my head, * and his right hand doth embrace me.
Psalm 18 [2]
18:2 Niebiosa rozpowiadają chwałę Bożą: * a dzieła rąk jego oznajmuje utwierdzenie.
18:3 Dzień dniowi opowiada słowo, * a noc nocy okazuje znajomość.
18:4 Niemasz języków, ani mów, * któreby nie słyszały głosów ich.
18:5 Na wszystkę ziemię wyszedł głos ich: * i na kończyny okręgu ziemie słowa ich.
18:6 W słońcu postawił przybytek swój: * a ono jako oblubieniec wychodzący z łożnice swojéj.
18:6 Rozweseliło się jako olbrzym na bieżenie w drogę, * od kraju nieba wyjście jego.
18:7 A nawrót jego aż na kraj jego: * a nie masz, ktoby się mógł zakryć od gorącości jego.
18:8 Zakon Pański niepokalany, nawracający dusze: * świadectwo Pańskie wierne, dające mądrość malutkim.
18:9 Sprawiedliwości Pańskie prawe, uweselające serce: * przykazanie Pańskie jasne, oświecające oczy.
18:10 Bojaźń Pańska święta, trwająca na wieki wieków: * sądy Pańskie prawdziwe, usprawiedliwione same w sobie.
18:11 Pożądliwsze nad złoto i nad mnogie kamienie drogie: * i słodsze nad miód i plastr miodowy.
18:12 Albowiem sługa twój strzeże ich, * w przestrzeganiu ich odpłata wielka.
18:13 Występki któż rozumie? od skrytych moich oczyść mię: * i od cudzych sfolguj słudze twemu.
18:14 Jeźli nademną panować nie będą, tedy niepokalanym będę: * i będę oczyszczon od grzechu największego.
18:15 I będą się podobać wymowy ust moich: * i rozmyślanie serca mego przed oblicznością twoją zawsze.
18:15 Panie, wspomożycielu mój, * odkupicielu mój.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. His left hand is under my head, and his right hand doth embrace me.
|
Ant. Revértere, * revértere, Sunamítis; revértere, ut intueámur te.
Psalmus 23 [3]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo ejus: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto ejus?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec jurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Jacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Revértere, revértere, Sunamítis; revértere, ut intueámur te.
|
Ant. Return, return, O Shulammith, * return, return, that we may look upon thee.
Psalm 23 [3]
23:1 Pańska jest ziemia, i napełnienie jéj: * okrąg ziemie, i wszyscy, którzy mieszkają na nim.
23:2 Bo go on nad morzami ugruntował: * i nad rzekami nagotował go.
23:3 Któż wstąpi na górę Pańską? * albo kto będzie stał na świętem miejscu jego?
23:4 Niewinnych rąk a czystego serca, * który nie wziął na marność dusze swojéj, ani przysięgał na zdradzie bliźniemu swemu.
23:5 Ten weźmie błogosławieństwo od Pana: * i miłosierdzie od Boga, zbawiciela swego.
23:6 Ten jest naród szukających go, * szukających oblicza Boga Jakóbowego.
23:7 Podnieście książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne: * i wnidzie król chwały.
23:8 Któryż to jest król chwały? * Pan mocny i możny, Pan możny na walce.
23:9 Podnieścież książęta bramy wasze, i podnoście się bramy wieczne: * i wnidzie król chwały.
23:10 Któryż to jest król chwały? * Pan zastępów, tenci jest król chwały.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Return, return, O Shulammith, return, return, that we may look upon thee.
|
℣. Spécie tua et pulchritúdine tua.
℟. Inténde, próspere procéde, et regna.
|
℣. In thy comeliness and thy beauty.
℟. Go forward, fare prosperously, and reign.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
De Canticis cánticorum
Cant 3:1-4
1 In léctulo meo, per noctes, quæsívi quem díligit ánima mea; quæsívi illum, et non invéni.
2 Surgam, et circuíbo civitátem: per vicos et platéas, quæram quem díligit ánima mea: quæsívi illum, et non invéni.
3 Invenérunt me vígiles qui custódiunt civitátem. Num quem díligit ánima mea vidístis?
4 Páululum cum pertransíssem eos, invéni quem díligit ánima mea: ténui eum, nec dimíttam, donec introdúcam illum in domum matris meæ, et in cubículum genetrícis meæ.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. María Magdaléne, et áltera María ibant dilúculo ad monuméntum:
* Jesum quem quǽritis, non est hic, surréxit sicut locútus est, præcédet vos in Galilǽam, ibi eum vidébitis.
℣. Et valde mane una sabbatórum véniunt ad monuméntum, orto jam sole: et introëúntes vidérunt júvenem sedéntem in dextris, qui dixit illis.
℟. Jesum quem quǽritis, non est hic, surréxit sicut locútus est, præcédet vos in Galilǽam, ibi eum vidébitis.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Z Pieśni nad Pieśniami
Pnp 3:1-4
1 Na łóżku mojem w nocy szukałam tego, którego miłuje dusza moja: szukałam go, a nie nalazłam.
2 Wstanę a obieżę miasto: po ulicach i po rynkach szukać będę, którego miłuje dusza moja: szukałam go, a nie nalazłam.
3 Znaleźli mię stróżowie, którzy strzegą miasta: Zaliście widzieli, którego miłuje dusza moja?
4 Maluczko odszedłszy od nich, nalazłam tego, którego miłuje dusza moja. Poimałam go i nie puszczę go, aż go wprowadzę do domu matki mojéj i do komory rodzicielki mojéj.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Maria Magdalena i druga Maria wczesnym rankiem poszły do grobu.
* Jezusa, którego szukacie, nie ma tu, zmartwychwstał, jako zapowiedział, podąży przed wami do Galilei, tam go ujrzycie.
℣. I bardzo rano w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy już wzeszło słońce: A wszedłszy, ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie.
℟. Jezusa, którego szukacie, nie ma tu, zmartwychwstał, jako zapowiedział, podąży przed wami do Galilei, tam go ujrzycie.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
Cant 8:1-4
1 Quis mihi det te fratrem meum, sugentem úbera matris meæ, ut invéniam te foris, et deósculer te, et jam me nemo despíciat?
2 Apprehéndam te, et ducam in domum matris meæ; ibi me docébis, et dabo tibi póculum ex vino condíto, et mustum malórum granatórum meórum.
3 Læva ejus sub cápite meo, et déxtera illíus amplexábitur me.
4 Adjúro vos, fíliæ Jerúsalem, ne suscitétis, neque evigiláre faciátis diléctam, donec ipsa velit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Congratulámini mihi, omnes qui dilígitis Dóminum, quia quem quærébam, appáruit mihi:
* Et dum flérem ad monuméntum, vidi Dóminum meum, allelúja.
℣. Recedéntibus discípulis, non recedébam, et amóris ejus igne succénsa, ardébam desidério.
℟. Et dum flérem ad monuméntum, vidi Dóminum meum, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
Pnp 8:1-4
1 Któż mi da ciebie, brata mego, ssącego piersi matki mojéj, abych cię nalazła na dworze, i całowała cię, a jużby mię żaden nie wzgardził?
2 Poimam cię, i wyprowadzę do domu matki mojéj, tam mię będziesz uczył: a dam ci pełną z wina przyprawnego, i moszczu z jabłek granatowych moich.
3 Lewica jego pod głową, moją, a prawica jego obłapi mię.
4 Poprzysięgam was, córki Jerozolimskie, nie obudzajcież, ani dawajcie ocucić miłéj, póki sama nie zachce.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Radujcie się ze mną, wszyscy, którzy miłujecie Pana, bo ukazał mi się Ten, którego szukałam,
* A gdy płakałam u grobu, ujrzałam Pana, alleluja.
℣. Gdy uczniowie odeszli, ja od grobu nie odstąpiłam i płonąc ogniem Jego miłości, gorzałam pragnieniem Jego zobaczenia.
℟. A gdy płakałam u grobu, ujrzałam Pana, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
Cant 8:5-7
5 Quæ est ista, quæ ascéndit de desérto, delíciis áffluens, inníxa super diléctum suum? Sub árbore malo suscitávi te, ibi corrúpta est mater tua, ibi violáta est génitrix tua.
6 Pone me ut signáculum super cor tuum, ut signáculum super brácchium tuum, quia fortis est ut mors diléctio, dura sicut inférnus æmulátio; lámpades ejus lámpades ignis atque flammárum.
7 Aquæ multæ non potuérunt exstínguere caritátem, nec flúmina óbruent illam.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Tulérunt Dóminum meum, et néscio, ubi posuérunt eum. Dicunt ei Angeli: Múlier, quid ploras? surréxit sicut dixit:
* Præcédet vos in Galilǽam: ibi eum vidébitis.
℣. Cum ergo fleret, inclinávit se, et prospéxit in monuméntum: et vidit duos Angelos in albis, sedéntes, qui dicunt ei.
℟. Præcédet vos in Galilǽam: ibi eum vidébitis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Præcédet vos in Galilǽam: ibi eum vidébitis.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
Pnp 8:5-7
5 Któraż to jest, która wstępuje z puszczy, opływająca rozkoszami, podparłszy się miłego swego? Pod jabłoniowem drzewem wzbudziłem cię: tam naruszona jest matka twoja, tam zgwałcona jest rodzicielka twoja.
6 Przyłóż mię, jako pieczęć do serca twego, jako pieczęć do ramienia twego; bo mocna jest jako śmierć miłość, twarda jako piekło rzewliwość: pochodnie jéj pochodnie ognia i płomieniów.
7 Wody mnogie nie mogły ugasić miłości, i rzeki nie zatopią jéj.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Wzięto Pana mego, a nie wiem, gdzie Go położono. Mówią jej Aniołowie: Niewiasto, czemu płaczesz? Zmartwychwstał, jako zapowiedział:
* Podąży przed wami do Galilei, tam go ujrzycie.
℣. Maria, płacząc, nachyliła się, i zajrzała do grobu. I spostrzegła dwóch Aniołów w bieli siedzących, którzy jej mówią:
℟. Podąży przed wami do Galilei, tam go ujrzycie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Podąży przed wami do Galilei, tam go ujrzycie.
|
Nocturn II.
Ant. Spécie tua * et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
Psalmus 44 [4]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
|
Nocturn II.
Ant. In thy comeliness and thy beauty, * go forward, fare prosperously, and reign.
Psalm 44 [4]
44:2 Wydało serce moje słowo dobre: * opowiadam ja czyny moje królowi.
44:2 Język mój pióro pisarza: * prędko piszącego.
44:3 Piękniejszy urodą nad syny człowiecze, rozlała się wdzięczność po wargach twoich: * dlatego cię błogosławił Bóg na wieki.
44:4 Przypasz miecz twój na biodrę twoję, * najmocniejszy.
44:5 Z ślicznością twoją i z pięknością twoją: * nadciągnij, fortunnie postępuj i króluj.
44:5 Dla prawdy, i cichości, i sprawiedliwości: * i poprowadzi cię dziwnie prawica twoja.
44:6 Strzały twoje ostre, narody pod cię upadną: * w serca nieprzyjaciół królewskich.
44:7 Stolica twoja, Boże, na wieki wieków: * laska prawości, laska królestwa twego.
44:8 Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziałeś nieprawości: * przeto cię pomazał, Boże, Bóg twój olejkiem wesela nad uczestniki twoje.
44:9 Mirrha i Stakta i Kassya z szat twoich, z domów słoniowych: * z których ci rozkosz uczyniły córki królewskie w poczciwości twojéj.
44:10 Stanęła królowa po prawicy twojéj w ubiorze złotym: * obtoczona rozmaitością.
44:11 Słuchaj, córko, a patrz, i nakłoń ucha twego: * a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.
44:12 I będzie pożądał król śliczności twojéj: * albowiem on jest Pan, Bóg twój, i będą się mu kłaniać.
44:13 I córki Tyru z upominkami * obliczu twemu będą się modlić: wszyscy bogaci z ludzi.
44:14 Wszystka chwała téj córki królewskiéj wewnątrz, * w bramach złotych, ubrana rozmaitościami.
44:15 Przywiodą królowi panny za nią: * przyniosą do ciebie bliskie jéj.
44:16 Przyniosą je z weselem i z radością: * przywiodą je do kościoła królewskiego.
44:17 Miasto ojców twoich narodziłoć się synów: * postanowisz je książęty nade wszystką ziemią.
44:18 Będą wspominać imię twoje * na wszystkie rodzaje i rodzaje.
44:18 Dlatego narodowie będąć wyznawać wiecznie: * i na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. In thy comeliness and thy beauty, go forward, fare prosperously, and reign.
|
Ant. Adjuvábit eam * Deus vultu suo: Deus in médio ejus, non commovébitur.
Psalmus 45 [5]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio ejus, non commovébitur: * adjuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adjuvábit eam Deus vultu suo: Deus in médio ejus, non commovébitur.
|
Ant. God shall help her with His countenance * God is in the midst of her; she shall not be moved.
Psalm 45 [5]
45:2 Bóg nasz ucieczką i mocą: * pomocnikiem w uciskach, które nalazły nas bardzo.
45:3 Przetóż się bać nie będziem, gdy się poruszy ziemia: * i przeniosą się góry w serce morza.
45:4 Szumiały, i zamąciły się wody ich: * zatrzęsły się góry przed siłą jego.
45:5 Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże: * poświęcił przybytek swój Najwyższy.
45:6 Bóg w pośrodku jego, nie będzie poruszon: * ratuje go Bóg rano na świtaniu.
45:7 Potrwożyli się narodowie, i nachyliły się królestwa: * dał głos swój, poruszyła się ziemia.
45:8 Pan zastępów z nami: * Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
45:9 Pójdźcie a oglądajcie sprawy Pańskie, jakie uczynił cuda na ziemi: * odjąwszy wojny aż do krajów ziemie.
45:10 Skruszy łuk, i zdruzgoce oręże: * i tarcze ogniem popali.
45:11 Uspokójcie się a obaczcie, żeciem ja jest Bóg: * będę podwyższon między narody, i będę podwyższon na ziemi.
45:12 Pan zastępów z nami: * Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. God shall help her with His countenance God is in the midst of her; she shall not be moved.
|
Ant. Aquæ multæ * non potuérunt exstínguere caritátem.
Psalmus 47 [6]
47:2 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis * in civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus ejus cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * justítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Judæ: * propter judícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus ejus.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte ejus: * et distribúite domos ejus, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Aquæ multæ non potuérunt exstínguere caritátem.
|
Ant. Many waters cannot * quench love.
Psalm 47 [6]
47:2 Wielki Pan, i chwalebny bardzo * w mieście Boga naszego, na górze świętéj jego.
47:3 Funduje się z radością wszystkiéj ziemie góra Syon, * strony północne, miasto króla wielkiego.
47:4 Bóg w domiech jego będzie poznany: * kiedy je obroni.
47:5 Albowiem oto królowie ziemscy zgromadzili się: * zeszli się wespół.
47:6 Ci ujrzawszy, tak dziwili się, zatrwożyli się, wzruszyli się: * drżenie je popadło.
47:7 Tam boleści jako rodzącéj: * wiatrem gwałtownym pokruszysz okręty Tarsys.
47:9 Jakośmy słyszeli, takeśmy widzieli w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego: * Bóg je ugruntował na wieki.
47:10 Przyjęliśmy, Boże, miłosierdzie twoje, * wpośród kościoła twego.
47:11 Jako imię twoje. Boże, tak i chwała twoja na końce ziemie: * sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.
47:12 Niech się weseli góra Syon: a niech się rozradują córki Judzkie: * dla sądów twoich, Panie.
47:13 Obstąpcie Syon, a obejmijcie je: * opowiadajcie na wieżach jego.
47:14 Włóżcie serca wasze w moc jego: * a rozłóżcie domy jego, abyście opowiadali w drugiem pokoleniu:
47:15 Żeć ten jest Bóg, Bóg nasz na wieki, i na wieki wieków: * on nas będzie rządził na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Many waters cannot quench love.
|
℣. Adjuvábit eam Deus vultu suo.
℟. Deus in médio ejus, non commovébitur.
|
℣. God shall help her with His countenance.
℟. God is in the midst of her she shall not be moved.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 4
Sermo sancti Gregórii Papæ
Homilia 25 in Evangelia
María Magdaléne, quæ fúerat in civitáte peccátrix, amándo veritátem, lavit lácrimis máculas críminis: et vox Veritátis implétur, qua dícitur: Dimíssa sunt ei peccáta multa, quia diléxit multum. Quæ enim prius frígida peccándo remánserat, póstmodum amándo fórtiter ardébat. Quæ a monuménto Dómini, étiam discípulis recedéntibus, non recedébat. Exquirébat quem non invénerat; flebat inquiréndo, et amóris sui igne succénsa, ejus, quem ablátum crédidit, ardébat desidério. Unde cóntigit, ut eum sola tunc vidéret, quæ remánserat ut quǽreret: quia nimírum virtus boni óperis perseverántia est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam:
* Et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
℣. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
℟. Et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 4
Kazanie świętego Grzegorza Papieża
Homilia 25 na Ewangelję
Maryja Magdalena, która w mieście była grzesznicą, miłując prawdę, omyła łzami sprosność grzechu: i głos prawdy uiścił się gdy mówi: Odpuszczone jej są wiele grzechów, bo umiłowała wiele. Która bowiem grzesząc zimna była, po tem zamiłowawszy mocno gorzała. Nie odeszła od grobu Pańskiego nawet gdy uczniowie odeszli. Szukała kogo nie znalazła; płacząc szukała, płonąc ogniem swej miłości, którego ukradzionem być domyślała się pragnieniem pałała. Zkąd się stało iż go sama na ten czas oglądała, która dla tego aby szukała została była: wiedząc iż dobrego uczynku moc w wytrwaniu jest.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Dla prawdy i cichości i sprawiedliwości:
* I poprowadzi cię dziwnie prawica twoja.
℣. Z ślicznością twoją i z pięknością twoją nadciągnij, szczęśliwie postępuj i króluj.
℟. I poprowadzi cię dziwnie prawica twoja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 5
Quæsívit ergo prius, et mínime invénit: perseverávit ut quæreret, unde et cóntigit ut inveníret: actúmque est, ut desidéria diláta créscerent, et crescéntia cáperent quod inveníssent. Hinc est enim quod de eódem sponsa Ecclésia in Cánticis canticórum dicit: In léctulo meo per noctes quæsívi quem díligit ánima mea. Diléctum namque in léctulo quærimus, quando, in præséntis vitæ aliquántula réquie. Redemptóris nostri desidério suspirámus. Per noctem quærimus: quia, etsi jam in illo mens vígilat, tamen adhuc óculus calígat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem:
* Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ.
℣. Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam.
℟. Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 5
Szukała tedy pierwej i nie znalazła: trwała przedsię w szukaniu, zaczym spotkała iż nalazła: i to się stało, że żądza zwłokę mająca rosła, a rosnąc objęła to co nalazła. Toć bowiem jest co o tem Oblubieńcu kościół w pieśniach mówi: Na łóżku moim w nocy szukałam tego, którego miłuje dusza moja. Najmilszego na łóżku szukamy, kiedy w jakimkolwiek pokoju żywota tego do zbawiciela naszego pragnąc wzdychamy. W nocy szukamy, bo acz już w nim serce nasze czuje, jednak jeszcze oko dojrzeć nie może.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziałeś nieprawości;
* Przeto cię pomazał, Boże, Bóg twój olejkiem wesela.
℣. Dla prawdy i cichości i sprawiedliwości.
℟. Przeto cię pomazał, Boże, Bóg twój olejkiem wesela.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 6
Sed, qui diléctum suum non invénit, restat ut surgat, civitátem circúmeat, id est, sanctam electórum Ecclésiam mente et inquisitióne percúrrat; per vicos eum et platéas quærat, id est, per angústa et lata gradiéntes aspíciat, ut, si qua inveníre in eis váleat, ejus vestígia exquírat: quia sunt nonnúlli étiam vitæ sæculáris, qui imitándum áliquid hábeant de actióne virtútis. Quæréntes autem nos vígiles invéniunt, qui custódiunt civitátem: quia sancti Patres, qui Ecclésiæ statum custódiunt, bonis nostris stúdiis occúrrunt, ut suo vel verbo vel scripto nos dóceant. Quos cum páululum pertransímus, invenímus quem dilígimus: quia Redémptor noster, etsi humilitáte homo inter hómines, divinitáte tamen super hómines fuit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Fallax grátia, et vana est pulchritúdo:
* Múlier timens Dóminum, ipsa laudábitur.
℣. Date ei de fructu mánuum suárum, et laudent eam in portis ópera ejus.
℟. Múlier timens Dóminum, ipsa laudábitur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Múlier timens Dóminum, ipsa laudábitur.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 6
Lecz kto najmilszego naleźć nie może, niechajże wstanie a obejdzie miasto: to jest Święty Kościół wybranych myślą i szukaniem przebieży; po ulicach i po rynkach niech szuka: to jest po przestrzeni i po cieśni chodzących upatruje i jeśliby jaki ślad jego wybranych upatrzyć mógł niechaj się pyta gdzież są niektórzy świeckiego żywota którzy mają też nieco do naśladowania roboty cnoty. Gdy tedy tak szukamy najdują nas stróże nocni którzy miasta strzegą: bo Ojcowie Święci, którzy stanu kościelnego strzegą, dobrym chęciom naszym zabiegają, aby nas swym lubo słowem lubo pismem nauczyli. Których minąwszy, tego którego miłujemy, najdujemy: bo Odkupciel nasz aczkolwiek pokorą człowiekiem był między ludźmi, Bóstwem jednak nad ludzi był.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Favour is deceitful, and beauty is vain
* A woman that feareth God she shall be praised.
℣. Give her of the fruit of her hands, and let her own works praise her in the gates.
℟. A woman that feareth God she shall be praised.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. A woman that feareth God she shall be praised.
|
Nocturn III.
Ant. Nigra sum, * sed formósa, fíliæ Jerúsalem; ídeo diléxit me Rex, et introdúxit me in cubículum suum.
Psalmus 95 [7]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini ejus: * annuntiáte de die in diem salutáre ejus.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam ejus, * in ómnibus pópulis mirabília ejus.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu ejus: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne ejus.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini ejus.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.
95:9 Commoveátur a fácie ejus univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * judicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo ejus: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit judicáre terram.
95:13 Judicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Nigra sum, sed formósa, fíliæ Jerúsalem; ídeo diléxit me Rex, et introdúxit me in cubículum suum.
|
Nocturn III.
Ant. I am black but comely, * O ye daughters of Jerusalem; therefore hath the King loved me, and brought me into His chamber.
Psalm 95 [7]
95:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * śpiewajcie Panu, wszystka ziemio.
95:2 Śpiewajcie Panu, a błogosławcie imieniowi jego: * opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienia jego.
95:3 Opowiadajcie między narody chwałę jego, * między wszystkimi ludźmi dziwy jego.
95:4 Iż wielki Pan i bardzo chwalebny: * straszliwy jest nade wszystkie bogi.
95:5 Albowiem wszyscy bogowie pogańscy czarci: * ale Pan niebiosa uczynił.
95:6 Wyznawanie i piękność przed oblicznością jego: * świętość i wielmożność w świętobliwości jego.
95:7 Przynoście Panu pokolenia pogańskie, przynoście Panu cześć i chwałę: * przynoście Panu chwałę imieniowi jego.
95:8 Bierzcie ofiary, a wchodźcie do sieni jego: * kłaniajcie się Panu w sieni świętéj jego.
95:9 Niech się wzruszy od obliczności jego wszystka ziemia: * powiadajcie między narody, iż Pan królował.
95:10 Albowiem naprawił okrąg ziemie, który się nie poruszy: * będzie ludzie sądził w sprawiedliwości.
95:11 Niech się weselą niebiosa, a niech się raduje ziemia: niech się wzruszy morze i pełność jego: * rozradują się pola i wszystko, co jest na nich.
95:12 Tedy skakać będą wszystkie drzewa leśne przed Panem, że przyszedł: * bo przyszedł sądzić ziemię.
95:13 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody według prawdy swojéj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. I am black but comely, O ye daughters of Jerusalem; therefore hath the King loved me, and brought me into His chamber.
|
Ant. Trahe me post te, * in odórem currémus unguentórum tuórum: óleum effúsum nomen tuum.
Psalmus 96 [8]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Trahe me post te, in odórem currémus unguentórum tuórum: óleum effúsum nomen tuum.
|
Ant. Draw me after thee * we will run after the savour of thy good ointments, thy name is as oil poured forth.
Psalm 96 [8]
96:1 Pan króluje, niech się raduje ziemia: * niech się weselą wyspy mnogie.
96:2 Obłok i mgła około niego: * sprawiedliwość i sąd naprawienie stolice jego.
96:3 Ogień przed nim uprzedzi, * i zapali wokoło nieprzyjacioły jego.
96:4 Oświeciły błyskawice jego okrąg ziemie: * ujrzała i zadrżała ziemia.
96:5 Góry się jako wosk rozpłynęły przed obliczem Pańskiem: * przed obliczem Pana wszystka ziemia.
96:6 Oznajmiły niebiosa sprawiedliwość jego: * i oglądali wszyscy ludzie chwałę jego.
96:7 Niech będą zawstydzeni wszyscy, którzy służą rycinom: * i którzy się chlubią w bałwanach swoich.
96:7 Kłaniajcie się mu wszyscy Aniołowie jego: * usłyszał, i uweselił się Syon.
96:8 I rozradowały się córki Judzkie, * dla sądów twoich, Panie:
96:9 Albowiem tyś Pan najwyższy nade wszystką ziemią: * bardzoś wywyższony nade wszystkie bogi.
96:10 Którzy miłujecie Pana, miejcież złość w nienawiści: * strzeże Pan dusz świętych swoich, wyrwie je z ręki grzesznika.
96:11 Światłość weszła sprawiedliwemu, * a wesele ludziom prawego serca.
96:12 Weselcie się sprawiedliwi w Panu: * a wysławiajcie pamiątkę świętobliwości jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Draw me after thee we will run after the savour of thy good ointments, thy name is as oil poured forth.
|
Ant. Veni, Sponsa Christi, * áccipe corónam, quam tibi Dóminus præparávit in ætérnum.
Psalmus 97 [9]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera ejus: * et brácchium sanctum ejus.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit justítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Jubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Jubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo ejus: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit judicáre terram.
97:9 Judicábit orbem terrárum in justítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veni, Sponsa Christi, áccipe corónam, quam tibi Dóminus præparávit in ætérnum.
|
Ant. Come, Bride of Christ, * and take the everlasting crown, which the Lord hath prepared for thee.
Psalm 97 [9]
97:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * bo uczynił dziwy.
97:1 Zbawiła sobie prawica jego: * i ramię święte jego.
97:2 Objawił Pan zbawienie swoje: * przed oczyma poganów oznajmił sprawiedliwość swoję.
97:3 Wspomniał na miłosierdzie swoje, * i na prawdę swą domowi Izrael.
97:3 Oglądały wszystkie kraje ziemie * zbawienie Boga naszego.
97:4 Wykrzykajcie Panu, wszystka ziemio: * śpiewajcie a weselcie się, i grajcie.
97:5 Grajcie Panu na cytrze, na cytrze i z głosem Psalmu: * na puzanach i na kornetach głośnych.
97:6 Wykrzykajcie przed oblicznością króla Pana: * niech się wzruszy morze, i pełność jego: okrąg ziemie, i mieszkający na nim.
97:8 Rzeki będą klaskać rękoma, góry społem będą się weselić przed oblicznością Pańską: * bo przyszedł sądzić ziemię.
97:9 Będzie sądził świat w sprawiedliwości, * a narody w prawości.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Come, Bride of Christ, and take the everlasting crown, which the Lord hath prepared for thee.
|
℣. Elégit eam Deus, et præelégit eam.
℟. In tabernáculo suo habitáre facit eam.
|
℣. God hath chosen her, and fore-chosen her.
℟. He hath made her to dwell in His Tabernacle.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 7:36-50
In illo témpore: Rogábat Jesum quidam de pharisǽis, ut manducáret cum illo. Et ingréssus domum pharisǽi discúbuit. Et réliqua.
Homilía sancti Augustíni Epíscopi
Liber 50 Homilía 23, tom. 10
Evangélium cum legerétur, attentíssime audístis; et res gesta narráta atque versáta est ante óculos cordis vestri. Vidístis enim, non carne, sed mente, Dóminum Jesum Christum in domo pharisǽi recumbéntem, et ab illo invitátum non fastidiéntem. Vidístis étiam in civitáte mulíerem famósam, mala útique fama, quæ erat peccátrix, non invitátam irruísse convívio ubi suus médicus recumbébat, et quæsísse pia impudéntia sanitátem; írruens, quasi importúna convívio, opportúna benefício. Nóverat enim quanto morbo laboráret; et illum ad sanándum esse idóneum, ad quem vénerat, sciébat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Os suum apéruit sapiéntiæ, et lex cleméntiæ in lingua ejus: considerávit sémitas domus suæ,
* Et panem otiósa non comédit.
℣. Gustávit et vidit quia bona est negotiátio ejus: non exstinguétur in nocte lucérna ejus.
℟. Et panem otiósa non comédit.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 7
Czytanie Ewangelii świętej według Łukasza
Łk 7:36-50
Onego czasu: Pewien faryzeusz zaprosił Jezusa na posiłek ze sobą. I wszedłszy do domu faryzeusza, zasiadł do stołu. I tak dalej.
Homilia świętego Augustyna, Biskupa
Księga 50, Homilia 23, tom 10
Gdy czytano Ewangelję, bardzo pilno słuchaliście: i rzecz historjei powiedziano i stawiono wam przed oczy serca waszego. Widzieliście bowiem nie ciałem ale duchem, Pana naszego Jezusa Chrystusa w domu faryzeuszowym siedziącego i zaproszonego, nie brzydzącego się. Widzieliści też niewiastę w mieście sławną, a co większa złej sławy, grzesznicę, jako nieproszona wdarła się na biesadę, gdzie lekarz jej siedział i szukała nabożnym niewstydem zbawienia: przypadwszy tam przykra biesiadzie, ale wczesna dobrodziejstwu.Wiedziała bowiem jak wielką chorobę cierpiała: i że Pan do którego przyszła uleczyć ją mógł wiedziała.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Usta swe dla mądrości otwiera, a językiem jej rządzi prawo łagodności: myślała o ścieżkach domu swego,
* A chleba bezczynnie nie jadła.
℣. Skosztowała i przekonała się, że dobre jest jej zajęcie: pochodnia jej nocą nie zgaśnie.
℟. A chleba bezczynnie nie jadła.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipsa intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 8
Accéssit ergo non ad caput Dómini, sed ad pedes. Et quæ diu male ambuláverat, vestígia recta quærébat. Prius fudit lácrimas cordis, et lavit Dómini pedes obséquio confessiónis, capíllis suis tersit, osculáta est, unxit; tácita loquebátur, non sermónem promébat, sed devotiónem ostendébat. Quia ergo tétigit Dóminum rigándo, osculándo, tergéndo, unguéndo pedes ejus; pharisæus, qui invitáverat Dóminum Jesum Christum, quia ex illo génere erat hóminum superbórum, de quibus Isaías prophéta dicit: Qui dicunt, Recéde longe a me, noli me tángere, quóniam mundus sum; putávit Dóminum nescísse mulíerem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Regnum mundi et omnem ornátum sǽculi contémpsi, propter amórem Dómini mei Jesu Christi:
* Quem vidi, quem amávi, in quem crédidi, quem diléxi.
℣. Eructávit cor meum verbum bonum: dico ego ópera mea Regi.
℟. Quem vidi, quem amávi, in quem crédidi, quem diléxi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quem vidi, quem amávi, in quem crédidi, quem diléxi.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ta, której święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 8
Przystąpiła tedy nie do głowy Pańskiej, ale do nóg. A która długo źle chodziła dróg prostych szukała. Pierwej wylała łzy serca, i umyła Pańskie nogi usługą wyznania, włosami swemi utarła, całowała, mazała, milczkiem mówiła nie mowę stawiła, ale nabożeństwa dobyła. Że tedy dotknęła się Pana pokrapiając całując, ucierając, nogi jego namaszczając; za tym faryzeusz, który Pana naszego Jezusa Chrystusa zaprosił był, z onego pocztu ludzi pysznych będąc, o których Izajasz prorok mówi: Którzy mówią: odstąp odemnie, nietykaj się mnie bo czysty jestem: rozumiał o Panu naszym że onej niewiasty nie znał.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Wzgardziłam królestwem świata i wszelkim doczesnym przepychem dla miłości Pana mojego Jezusa Chrystusa.
* Jego ujrzałam i Jego pokochałam, w Niego uwierzyłam i Jego wyłącznie umiłowałam.
℣. Z mego serca płynie dobre słowo, opowiadam czyny moje Królowi.
℟. Jego ujrzałam i Jego pokochałam, w Niego uwierzyłam i Jego wyłącznie umiłowałam.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jego ujrzałam i Jego pokochałam, w Niego uwierzyłam i Jego wyłącznie umiłowałam.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 9
O pharisǽe invitátor et irrísor Dómini, Dóminum pascis, et a quo pascéndus sis, non intélligis? Unde scis Dóminum nescísse, quæ fúerit illa múlier, nisi quia permíssa est accédere, nisi quia, illo patiénte, osculáta est pedes ejus, nisi quia tersit, nisi quia unxit? Hæc enim non débuit permítti fácere in pédibus mundis múlier immúnda? Ad illíus ergo pharisæi pedes si talis múlier accessísset, dictúrus erat, quod Isaías de tálibus dicit: Recéde a me, noli me tángere, quóniam mundus sum. Accéssit autem ad Dóminum immúnda, ut redíret munda; accéssit ægra, ut redíret sana; accéssit conféssa, ut redíret proféssa.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 9
O faryzeuszu uczcicielu i naśmiewco Pański, karmisz Pana, a nie rozumiesz, kto cię nakarmić może? Zkąd że to wiesz, iż Pan nie wie co zacz ta niewiasta, jedno ztąd że jej pozowolono przystąpić, jedno ztąd że za dopuszczeniem jego nogi całowała, jedno że utarła, że namazała? Bo tego nie trzeba było jej pozwalać, aby się dotykała nóg czystych niewiasta nieczysta? Do nóg tego faryzeusza by była niewiasta przystąpiła, rzekł by był, co Izajasz o takich mówi: Odstąp ode mnie nie tykaj się mnie, bo czysty jestem. Aleć przystąpiła do Pana nieczysta, aby się wróciła czysta: przystąpiła chorą, aby odeszła zdrową, przystąpiła z wyznaniem, odeszła z pochwałą.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
(Ukłonić się) Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się
Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj
I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Beátæ Maríæ Magdalénæ, quǽsumus, Dómine, suffrágiis adjuvémur: cujus précibus exorátus, quatriduánum fratrem Lázarum vivum ab ínferis resuscitásti:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Błagamy Cię, Panie, niech nas wspierają zasługi błogosławionej Marji Magdaleny, której modłami wzruszony, raczyłeś brata jej Łazarza, czwarty dzień w grobie zostającego, do życia wskrzesić.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
|
Post Divinum officium |