[Name] Commune Virginum Martyrum [Rule] Psalmi Dominica Antiphonas horas [Ant Vespera] Hæc est Virgo sápiens, * et una de número prudéntum.;;109 Hæc est Virgo sápiens, * quam Dóminus vigilántem invénit.;;112 Hæc est quæ nescívit * torum in delícto: habébit fructum in respectióne animárum sanctárum.;;121 Veni, elécta mea, * et ponam in te thronum meum, allelúja.;;126 Ista est speciósa * inter fílias Jerúsalem.;;147 [Hymnus Vespera] {:H-Jesucoronavirginum:}v. Jesu, coróna Vírginum, Quem Mater illa cóncipit Quæ sola Virgo párturit, Hæc vota clemens áccipe: _ Qui pergis inter lília Septus choréis Vírginum, Sponsus decórus glória Sponsísque reddens prǽmia. _ Quocúmque tendis, Vírgines Sequúntur, atque láudibus Post te canéntes cúrsitant, Hymnósque dulces pérsonant; _ Te deprecámur súpplices, Nostris ut addas sénsibus Nescíre prorsus ómnia Corruptiónis vúlnera. _ * Virtus, honor, laus, glória Deo Patri cum Fílio, Sancto simul Paráclito, In sæculórum sǽcula. Amen. [HymnusM Vespera] @:Hymnus Vespera:s/pergis/pascis/ s/tendis/pergis/ s/súpplices/lárgius/ s/ut addas/adáuge/ s/Virtus, honor, laus/Laus, honor, virtus/ s/cum/et/ [Versum 1] V. Spécie tua et pulchritúdine tua. R. Inténde, próspere procéde, et regna. [Ant 1] Veni, Sponsa Christi, * áccipe corónam, quam tibi Dóminus præparávit in ætérnum. [Invit] Regem Vírginum Dóminum, * Veníte, adorémus. [HymnusM Matutinum] v. Vírginis Proles, Opiféxque Matris, Virgo quem gessit, peperítque Virgo: Vírginis festum cánimus trophǽum Accipe votum. _ Hæc tua Virgo dúplici beáta Sorte, dum gestit frágilem domáre Córporis sexum, dómuit cruéntum Corpóre sǽclum. _ Unde nec mortem, nec amíca mortis Sæva pœnárum génera pavéscens, Sánguine fuso méruit sacrátum Scándere cælum. _ Hujus obténtu, Deus alme, nostris Parce jam culpis, vítia remíttens, Quo tibi puri resonémus almum Péctoris hymnum. _ Glória Patri genitǽque Proli, Et tibi compar utriúsque semper Spíritus alme, Deus unus, omni Témpore sæcli. Amen. [Hymnus Matutinum] {:H-Virginisproles:}v. Vírginis Proles Opiféxque Matris, Virgo quem gessit, peperítque Virgo: Vírginis partos cánimus decóra Morte triúmphos. _ Hæc enim palmæ dúplicis beáta Sorte, dum gestit frágilem domáre Córporis sexum, dómuit cruéntum Cæde tyránnum. _ Unde nec mortem, nec amíca mortis Mille pœnárum génera expavéscens, Sánguine effúso méruit serénum Scándere cælum. _ Hujus orátu, Deus alme, nobis Débitas pœnas scélerum remítte; Ut tibi puro resonémus almum Péctore carmen. _ Sit decus Patri, genitǽque Proli, Et tibi, compar utriúsque virtus, Spíritus semper, Deus unus, omni Témporis ævo. Amen. [Ant Matutinum] O quam pulchra * est casta generátio cum claritáte!;;8 Ante torum * hujus Vírginis frequentáte nobis dúlcia cántica drámatis.;;18 Revértere, * revértere, Sunamítis; revértere, ut intueámur te.;;23 Spécie tua * et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.;;44 Adjuvábit eam * Deus vultu suo: Deus in médio ejus, non commovébitur.;;45 Aquæ multæ * non potuérunt exstínguere caritátem.;;47 Nigra sum, * sed formósa, fíliæ Jerúsalem; ídeo diléxit me Rex, et introdúxit me in cubículum suum.;;95 Trahe me post te, * in odórem currémus unguentórum tuórum: óleum effúsum nomen tuum.;;96 Veni, Sponsa Christi, * áccipe corónam, quam tibi Dóminus præparávit in ætérnum.;;97 [Nocturn 2 Versum] V. Adjuvábit eam Deus vultu suo. R. Deus in médio ejus, non commovébitur. [Nocturn 3 Versum] V. Elégit eam Deus, et præelégit eam. R. In tabernáculo suo habitáre facit eam. [Lectio1] De Epístola prima beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios !1 Cor 7:25-31 25 De virgínibus præcéptum Dómini non hábeo: consílium autem do, tamquam misericórdiam consecútus a Dómino, ut sim fidélis. 26 Exístimo ergo hoc bonum esse propter instántem necessitátem, quóniam bonum est hómini sic esse. 27 Alligátus es uxóri? noli quǽrere solutiónem. Solútus es ab uxóre? noli quǽrere uxórem. 28 Si autem accéperis uxórem, non peccásti. Et si núpserit virgo, non peccávit. Tribulatiónem tamen carnis habébunt hujúsmodi. Ego autem vobis parco. 29 Hoc ítaque dico, fratres: Tempus breve est: réliquum est, ut et qui habent uxóres, tamquam non habéntes sint; 30 et qui flent, tamquam non fléntes; et qui gaudent, tamquam non gaudéntes; et qui emunt, tamquam non possidéntes; 31 et qui utúntur hoc mundo, tamquam non utántur; prǽterit enim figúra hujus mundi. [Responsory1] R. Veni Sponsa Christi, áccipe corónam, quam tibi Dóminus præparávit in ætérnum; pro cujus amóre sánguinem tuum fudísti, * Et cum Ángelis in paradísum introísti. V. Veni, elécta mea, et ponam in te thronum meum; quia concupívit Rex spéciem tuam. R. Et cum Ángelis in paradísum introísti. [Lectio2] !1 Cor 7:32-35 32 Volo autem vos sine sollicitúdine esse. Qui sine uxóre est, sollícitus est quæ Dómini sunt, quómodo pláceat Deo. 33 Qui autem cum uxóre est, sollícitus est quæ sunt mundi, quómodo pláceat uxóri; et divísus est. 34 Et múlier innúpta et virgo cógitat quæ Dómini sunt, ut sit sancta córpore et spíritu. Quæ autem nupta est, cógitat quæ sunt mundi, quómodo pláceat viro. 35 Porro hoc ad utilitátem vestram dico, non ut láqueum vobis iníciam, sed ad id, quod honéstum est, et quod facultátem prǽbeat sine impediménto Dóminum obsecrándi. [Responsory2] R. Diffúsa est grátia in lábiis tuis, * Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum. V. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna. R. Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum. [Lectio3] !1 Cor 7:36-40 36 Si quis autem turpem se vidéri exístimat super vírgine sua, quod sit superadúlta, et ita opórtet fíeri; quod vult fáciat: non peccat, si nubat. 37 Nam, qui státuit in corde suo firmus, non habens necessitátem, potestátem autem habens suæ voluntátis, et hoc judicávit in corde suo, serváre vírginem suam, bene facit. 38 Ígitur et qui matrimónio jungit vírginem suam, bene facit; et qui non jungit, mélius facit. 39 Múlier alligáta est legi quanto témpore, vir ejus vivit. Quod, si dormíerit vir ejus, liberáta est; cui vult nubat, tantum in Dómino. 40 Beátior autem erit, si sic permánserit, secúndum meum consílium; puto autem quod et ego Spíritum Dei hábeam. [Responsory3] R. Spécie tua et pulchritúdine tua * Inténde, próspere procéde, et regna. V. Diffúsa est grátia in lábiis tuis, proptérea benedíxit te Deus in ætérnum. R. Inténde, próspere procéde, et regna. &Gloria R. Inténde, próspere procéde, et regna. [Lectio4] Sermo sancti Ambrósii Epíscopi !Lib. 1 de Virg., circa init. Quóniam hódie natális est Vírginis, invítat nunc integritátis amor, ut áliquid de virginitáte dicámus; ne, véluti tránsitu quodam præstrícta videátur, quæ principális est virtus. Non enim ídeo laudábilis virgínitas, quia in Martýribus reperítur; sed quia ipsa Mártyres fáciat. Quis autem humáno eam possit ingénio comprehéndere, quam nec natúra suis inclúsit légibus? aut quis naturáli voce complécti, quod supra usum natúræ sit? E cælo accersívit quod imitarétur in terris. Nec immérito vivéndi sibi usum quæsívit e cælo, quæ Sponsum sibi invénit in cælo. [Responsory4] R. Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * Et dedúcet te mirabíliter déxtera tua. V. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna. R. Et dedúcet te mirabíliter déxtera tua. [Lectio5] Hæc nubes, áëra, Ángelos, sidéraque transgrédiens, Verbum Dei in ipso sinu Patris invénit, et toto hausit péctore. Nam quis tantum, cum invénerit, relínquat boni? Unguéntum enim exinanítum est nomen tuum; proptérea adolescéntulæ dilexérunt te, et attraxérunt te. Postrémo, non meum est illud quóniam, Quæ non nubunt neque nubéntur, erunt sicut Ángeli Dei in cælo. Nemo ergo mirétur, si Ángelis comparéntur, quæ Angelórum Dómino copulántur. [Responsory5] R. Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ. V. Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam. R. Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ. [Lectio6] Quis ígitur neget hanc vitam fluxísse de cælo, quam non fácile invenímus in terris, nisi postquam Deus in hæc terréni córporis membra descéndit? Tunc in útero Virgo concépit, et Verbum caro factum est, ut caro fíeret Deus. Dicet áliquis: Sed étiam Elías nullíus corpórei cóitus fuísse permíxtus cupiditátibus invenítur. Ideo ergo curru raptus ad cælum; ídeo cum Dómino appáret in glória; ídeo Domínici ventúrus est præcúrsor advéntus. [Responsory6] R. Afferéntur Regi vírgines post eam, próximæ ejus; * Afferéntur tibi in lætítia et exsultatióne. V. Spécie tua et pulchritúdine tua; inténde, próspere procéde, et regna. R. Afferéntur tibi in lætítia et exsultatióne. &Gloria R. Afferéntur tibi in lætítia et exsultatióne. [Lectio7] Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum !Matt 25:1-13 In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis parábolam hanc: Símile erit regnum cælórum decem virgínibus, quæ, accipiéntes lámpades suas, exiérunt óbviam sponso et sponsæ. Et réliqua. _ Homilía sancti Gregórii Papæ !Homilía 12 in Evangelia Sæpe vos, fratres caríssimi, admóneo prava ópera fúgere, mundi hujus inquinaménta devitáre, sed hodiérna sancti Evangélii lectióne compéllor dícere, ut, et bona, quæ ágitis, cum magna cautéla teneátis; ne per hoc, quod a vobis rectum géritur, favor aut grátia humána requirátur; ne appetítus laudis subrépat, et, quod foris osténditur, intus a mercéde vacuétur. Ecce enim Redemptóris voce decem vírgines, et omnes dicúntur vírgines, et tamen intra beatitúdinis jánuam non omnes sunt recéptæ; quia eárum quædam, dum de virginitáte sua glóriam foris éxpetunt, in vasis suis óleum habére noluérunt. [Responsory7] R. Hæc est Virgo sápiens, quam Dóminus vigilántem invénit, quæ accéptis lampádibus sumpsit secum óleum: * Et veniénte Dómino, introívit cum eo ad núptias. V. Média nocte clamor factus est: Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei. R. Et veniénte Dómino, introívit cum eo ad núptias. [Lectio8] Sed prius quæréndum nobis est quid sit regnum cælórum, aut cur decem virgínibus comparétur, quæ étiam vírgines prudéntes et fátuæ dicántur. Dum enim cælórum regnum constat quia reprobórum nullus ingréditur, étiam fátuis virgínibus cur símile esse perhibétur? Sed sciéndum nobis est quod sæpe in sacro elóquio regnum cælórum præséntis témporis Ecclésia dícitur. De quo álio in loco Dóminus dicit: Mittet Fílius hóminis Ángelos suos, et cólligent de regno ejus ómnia scándala. Neque enim in illo regno beatitúdinis, in quo pax summa est, inveníri scándala póterunt, quæ colligántur. [Responsory8] R. Média nocte clamor factus est: * Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei. V. Prudéntes vírgines, aptáte vestras lámpades. R. Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei. &Gloria R. Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei. [Lectio9] In quinque autem córporis sénsibus unusquísque subsístit; geminátus autem quinárius denárium pérficit. Et, quia ex utróque sexu fidélium multitúdo collígitur, sancta Ecclésia decem virgínibus símilis esse denuntiátur. In qua quia mali cum bonis et réprobi cum eléctis admíxti sunt, recte símilis virgínibus prudéntibus et fátuis esse perhibétur. Sunt namque pleríque continéntes, qui ab appetítu se exterióri custódiunt et spe ad interióra rapiúntur, carnem mácerant, et toto desidério ad supérnam pátriam anhélant, ætérna prǽmia éxpetunt, pro labóribus suis recípere laudes humánas nolunt. Hi nimírum glóriam suam non in ore hóminum ponunt, sed intra consciéntiam cóntegunt. Et sunt pleríque, qui corpus per abstinéntiam afflígunt, sed de ipsa sua abstinéntia humános favóres éxpetunt. &teDeum [Versum 0] V. Ora pro nobis, beáta N.. R. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi. [Ant Laudes] @:Ant Vespera: s/;;.*//g [Capitulum Laudes] !2 Cor 10:17-18 v. Fratres: Qui gloriátur, in Dómino gloriétur. Non enim qui seípsum comméndat, ille probátus est; sed quem Deus comméndat. $Deo gratias [Hymnus Laudes] @Commune/C6:Hymnus Vespera [HymnusM Laudes] @Commune/C6:HymnusM Vespera [Versum 2] V. Diffúsa est grátia in lábiis tuis. R. Proptérea benedíxit te Deus in ætérnum. [Ant 2] Símile est regnum cælórum * hómini negotiatóri quærénti bonas margarítas: invénta una pretiósa, dedit ómnia sua, et comparávit eam. [Oratio] Deus, qui inter cétera poténtiæ tuæ mirácula étiam in sexu frágili victóriam martýrii contulísti: concéde propítius; ut, qui beátæ N. Vírginis et Mártyris tuæ natalícia cólimus, per ejus ad te exémpla gradiámur. $Per Dominum [Oratio1] Indulgéntiam nobis, quǽsumus, Dómine, beáta N. Virgo et Martyr implóret: quæ tibi grata semper éxstitit, et mérito castitátis, et tuæ professióne virtútis. $Per Dominum [Lectio Prima] !Sir 51:13-14 v. Dómine, Deus meus, exaltásti super terram habitatiónem meam, et pro morte defluénte deprecáta sum. Invocávi Dóminum, Patrem Dómini mei, ut non derelínquat me in die tribulatiónis meæ, et in témpore superbórum sine adjutório. [Responsory Breve Tertia] R.br. Spécie tua * Et pulchritúdine tua. R. Spécie tua * Et pulchritúdine tua. V. Inténde, próspere procéde, et regna. R. Et pulchritúdine tua. &Gloria R. Spécie tua * Et pulchritúdine tua. [Capitulum Sexta] !2 Cor 11:2 v. Æmulor enim vos Dei æmulatióne. Despóndi enim vos uni viro vírginem castam exhibére Christo. $Deo gratias [Responsory Breve Sexta] R.br. Adjuvábit eam * Deus vultu suo. R. Adjuvábit eam * Deus vultu suo. V. Deus in médio ejus, non commovébitur. R. Deus vultu suo. &Gloria R. Adjuvábit eam * Deus vultu suo. [Capitulum Nona] @:Lectio Prima $Deo gratias [Responsory Breve Nona] R.br. Elégit eam Deus, * Et præelégit eam. R. Elégit eam Deus, * Et præelégit eam. V. In tabernáculo suo habitáre facit eam. R. Et præelégit eam. &Gloria R. Elégit eam Deus, * Et præelégit eam. [Versum 3] @:Versum 2 [Ant 3] @:Ant 1 [Lectio1 in 2 loco] De libro Ecclesiástici !Sir 51:1-7 1 Confitébor tibi, Dómine, Rex, et collaudábo te Deum Salvatórem meum. 2 Confitébor nómini tuo: quóniam adjútor et protéctor factus es mihi, 3 et liberásti corpus meum a perditióne, a láqueo linguæ iníquæ et a lábiis operántium mendácium, et in conspéctu astántium factus es mihi adjútor. 4 Et liberásti me secúndum multitúdinem misericórdiæ nóminis tui a rugiéntibus, præparátis ad escam: 5 de mánibus quæréntium ánimam meam, et de portis tribulatiónum, quæ circumdedérunt me; 6 a pressúra flammæ, quæ circúmdedit me, et in médio ignis non sum æstuáta; 7 de altitúdine ventris ínferi, et a lingua coinquináta, et a verbo mendácii, a rege iníquo, et a lingua injústa. [Lectio2 in 2 loco] !Sir 51:8-12 8 Laudábit usque ad mortem ánima mea Dóminum, 9 et vita mea appropínquans erat in inférno deórsum. 10 Circumdedérunt me úndique, et non erat qui adjuváret. Respíciens eram ad adjutórium hóminum, et non erat. 11 Memoráta sum misericórdiæ tuæ, Dómine, et operatiónis tuæ, quæ a sǽculo sunt: 12 quóniam éruis sustinéntes te, Dómine, et líberas eos de mánibus géntium. [Lectio3 in 2 loco] !Sir 51:13-17 13 Exaltásti super terram habitatiónem meam, et pro morte defluénte deprecáta sum. 14 Invocávi Dóminum, Patrem Dómini mei, ut non derelínquat me in die tribulatiónis meæ, et in témpore superbórum, sine adjutório. 15 Laudábo nomen tuum assídue, et collaudábo illud in confessióne, et exaudíta est orátio mea. 16 Et liberásti me de perditióne, et eripuísti me de témpore iníquo. 17 Proptérea confitébor, et laudem dicam tibi, et benedícam nómini Dómini. [Lectio4 in 2 loco] Ex libro S. Cypriáni, Epíscopi et Mártyris, de disciplína et hábitu Vírginum. !Lib. de hab. Virg. n. 3-5 Nunc nobis ad vírgines sermo est, quarum quo sublímior glória est, major et cura est. Flos est ille ecclesiástici gérminis, decus atque ornaméntum grátiæ spiritális, læta índoles, laudis et honóris opus íntegrum atque incorrúptum, Dei imágo respóndens ad sanctimóniam Dómini, illústrior pórtio gregis Christi. Gaudet per illas atque in illis lárgiter floret Ecclésiæ matris gloriósa fœcúnditas: quantóque plus copiósa virgínitas número suo addit, tanto plus gáudium matris augéscit. Ad has lóquimur, has adhortámur affectióne pótius quam potestáte: non quod, extrémi et mínimi et humilitátis nostræ ádmodum cónscii, áliquid ad censúram licéntiæ vindicémus; sed quod ad sollicitúdinem magis cauti, plus de diáboli infestatióne timeámus. [Lectio5 in 2 loco] Neque enim inánis hæc cáutio est, et vana formído, quæ ad salútis viam cónsulit, quæ domínica et vitália præcépta custódit, ut quæ se Christo dicáverint, et a carnáli concupiscéntia recedéntes tam carne, quam mente se Deo vóverint, consúmment opus suum magno prǽmio destinátum, nec ornári jam, aut placére cuíquam, nisi Dómino suo, stúdeant, a quo et mercédem virginitátis expéctant, dicénte ipso: Non omnes cápiunt verbum, sed illi quibus datum est. Sunt enim spadónes, qui ex útero matris sic nati sunt: et sunt spadónes, qui coácti sunt ab homínibus; et sunt spadónes, qui seípsos castravérunt propter regnum cœlórum. [Lectio6 in 2 loco] Dénuo quoque per hanc Angeli vocem continéntiæ munus osténditur, virgínitas prædicátur. Hi sunt, qui cum muliéribus se non coinquinavérunt: vírgines enim permansérunt: hi sunt qui sequúntur Agnum quocúmque íerit. Neque enim tantum másculis continéntiæ grátiam Dóminus repromíttit, et féminas prǽterit: sed quóniam fémina viri pórtio est, et ex eo sumpta atque formáta est, in Scriptúris fere ómnibus ad protoplástum Deus lóquitur, quia sunt duo in carne una, et in másculo simul significátur et fémina. Quod si Christum continéntia séquitur, et regno Dei virgínitas destinátur: quid est illis cum terréno cultu, et cum ornaméntis, quibus dum homínibus placére géstiunt, Deum offéndunt? [Lectio7 in 2 loco] @Commune/C7:Lectio7 [Lectio8 in 2 loco] @Commune/C7:Lectio8 [Lectio9 in 2 loco] @Commune/C7:Lectio9 [Lectio7 in 3 loco] Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum !Matt 19:3-12 In illo témpore: Accessérunt ad Jesum pharisæi, tentántes eum et dicéntes: Si licet hómini dimíttere uxórem suam quacúmque ex causa? Et réliqua. _ Homilía S. Joánnis Chrysostomi !Homilia 63 in Matth., sub med. Dóminus noster, quia ad virginitátem hortári grave esse videbátur, a necessitáte legis de non solvéndo matrimónio, eos ad cupiditátem illíus tráhere studet. Deínde, ut eam esse possíbilem osténdat, sic inquit: Sunt eunúchi qui ex ventre matris ita nati sunt; et sunt qui ab homínibus eunúchi facti sunt, et sunt qui seípsos castravérunt propter regnum cælórum. Quibus verbis laténter eos ad eligéndam virginitátem indúcit, dum eam virtútem esse possíbilem ástruit. [Lectio8 in 3 loco] Id autem hoc fere modo confírmat: Cógita tecum, si aut a natúra talis esses, aut ab homínibus eam injúriam passus, quid fáceres, cum et ejúsmodi voluptáte caréres, et nullam, caréndo, mercédem consequeréris? Grátias ígitur nunc Deo agas, quod cum mercéde atque corónis idem sústines, quod illi sine corónis ac præmio tólerant. Immo vero non idem, sed multo lévius; tum quia spe erígeris et consciéntia recte facti, tum quia non ita ingéntibus concupiscéntiæ flúctibus jactáris. [Lectio9 in 3 loco] Cum ergo de illis eunúchis díxerit, qui, nisi étiam ipsi mente se contíneant, frustra et inutíliter tales sunt, ac de illis, qui, ut regnum cælórum consequántur, se cóntinent; subjúnxit rursus, dicens: Qui potest cápere, capiat; ut alacrióres effíciat eo ipso quod grave esse opus osténdit, et ineffábili benignitáte sua nóluit eam rem intra necessitátem legis conclúdere. Idque dicéndo, adhuc magis possíbilem esse demónstrat, ut voluntátis stúdium plus augeátur. &teDeum