Octávo Idus Decémbris
_
Myræ, quæ est metrópolis Lýciæ, natális sancti Nicolái, Epíscopi et Confessóris, de quo, inter plura miraculórum insígnia, illud memorábile fertur, quod Imperatórem Constantínum ab intéritu quorúmdam se invocántium, longe constitútus, ad misericórdiam per visum mónitis defléxit et minis.
Eódem die sancti Polychrónii Presbýteri, qui, témpore Constántii Imperatóris, cum ad altáre Missas ágeret, invásus est ab Ariánis et jugulátus.
In Africa sancti Majórici, fílii sanctæ Dionýsiæ, qui, cum esset adolescéntulus ac torménta pavésceret, matris obtútibus verbísque corroborátus est, et, céteris fórtior factus, in torméntis ánimam réddidit; quem amplexáta mater domi sepelívit, et ad ejus sepúlcrum assídue orare consuévit.
Ibídem sanctárum mulíerum Dionýsiæ, quæ sancti Majórici Mártyris éxstitit mater, Datívæ ac Leóntiæ; itémque religiósi viri, nómine Tértii, Æmiliáni médici, et Bonifátii, cum áliis tribus. Hi omnes, in persecutióne Wandálica, sub Ariáno Rege Hunneríco, gravíssimis et innúmeris supplíciis pro cathólicæ fídei defensióne cruciáti, sanctórum Christi Confessórum número sociári meruérunt.
Romæ sanctæ Aséllæ Vírginis, quæ (ut beátus Hierónymus scribit), ex útero matris benedícta, vitam in jejúniis et oratiónibus usque ad senéctam prodúxit.
Granátæ, in Hispánia, pássio beáti Petri Paschásii, Epíscopi Giennénsis et Mártyris, ex Ordine beátæ Maríæ de Mercéde redemptiónis captivórum.