Quinto Idus Februárii
_
Sancti Cyrílli, Epíscopi Alexandríni, Confessóris et Ecclésiæ Doctóris, cujus dies natális quinto Kaléndas Februárii recensétur.
Alexandríæ natális sanctæ Apollóniæ, Vírginis et Mártyris, cui persecutóres, sub Décio, dentes omnes primum excussérunt. Deínde, constrúcto ac succénso rogo, iídem commináti sunt, nisi cum eis ímpia verba proférret, vivam se eam incensúros; at illa, cum páululum intra semetípsam deliberásset, repénte se de mánibus impiórum prorípuit, et in ignem, quem paráverant, majóre Sancti Spíritus flamma intus ǽstuans, sponte ita prosilívit, ut perterreréntur étiam ipsi crudelitátis auctóres, quod prómptior invénta esset ad mortem fémina quam persecútor ad pœnam.
Romæ pássio sanctórum Mártyrum Alexándri et aliórum trigínta octo coronatórum.
In castéllo Lemelénsi, in Africa, sanctórum Mártyrum Primi et Donáti Diaconórum, qui, cum altáre in Ecclésia tutaréntur, a Donatístis occísi sunt.
Solis, in Cypro, sanctórum Mártyrum Ammónii et Alexándri.
Antiochíæ sancti Nicéphori Mártyris, qui sub Valeriáno Imperatóre, cápite cæsus, martýrii corónam accépit.
In monastério Fontanéllæ, in Gállia, sancti Ansbérti, Rotomagénsis Epíscopi.
Canúsii, in Apúlia, sancti Sabíni, Epíscopi et Confessóris; qui (ut beátus Gregórius Papa refert), prophétiæ spíritu ac miraculórum dono prǽditus, sibi jam cæco exhíbitum a fámulo, prǽmiis corrúpto, venéni póculum divíno agnóvit instinctu, sed, prænuntiáta mox a Deo suménda de corruptóre vindícta signóque Crucis facto, venénum secúrus ébibit ac nullum ex eo nocuméntum accépit.