[Rank]
S. Silvestri Abbatis;;Duplex;;3;;vide C5

[Rule]
vide C5;
9 lectiones

[Oratio]
Clementíssime Deus, qui sanctum Silvéstrum Abbátem, sǽculi hujus vanitátem in apérto túmulo pie meditántem, ad erémum vocáre, et præcláris vitæ méritis decoráre dignátus es: te súpplices exorámus; ut, ejus exémplo terréna despiciéntes, tui consórtio perfruámur ætérno.
$Per Dominum

[Commemoratio]
!Commemoratio S. Petri Alexandrini Martyris
@Commune/C2:Oratio:s/N\./Petri/

[Lectio4]
Silvester, Auximi in Piceno nobili genere ortus, statim puerílem ætátem litteris ac bonis móribus mirifice exornavit. Adoléscens, Bonóniam ad stúdia jurisprudéntiæ missus a patre, cum sacris litteris, a Deo mónitus, dedísset operam, parentis incurrit indignatiónem; quam æquo animo toto decennio pértulit. Ob egregiam ejus virtútem a canonicis cathedralis Auximanæ ecclésiæ socius honoris eléctus est; in quo munere pópulo oratiónibus, exemplo et conciónibus opem tulit.

[Lectio5]
Inter funus nobilis cujusdam defuncti, in aperto tumulo formosi viri suique propinqui deforme cadáver conspíciens: Ego, inquit, sum, quod hic fuit; quod hic est, ego ero. Et mox, peracto funere, illa sibi Dómini occurrénte senténtia: Qui vult veníre post me, ábneget semetípsum, et tollat crucem suam, et sequátur me; in solitúdinem, majoris perfectiónis studio, secessit, ibique vigiliis, oratiónibus jejuniisque deditus, crudas tantum herbas in cibum sæpius adhibuit. Ut autem magis latéret hómines, varias mutavit sedes; ac demum pervenit ad montem Fanum, locum, quamvis prope Fabrianum, eo tamen témpore desértum, ibique in honórem sanctíssimi patris Benedicti templum eréxit, congregatiónisque Silvestrinórum fundaménta jecit, sub regula et habitu in visióne sibi ab eodem Sancto osténsis.

[Lectio6]
At ínvidens sátanas variis terróribus illíus monachos turbare nitebátur, noctu monasterii jánuas hostíliter invadens. Sed vir Dei, hostis impetum ita repressit, ut monachi in sancto instituto magis confirmaréntur ac patris sanctitátem agnoscerent. Spíritu prophetíæ aliisque donis enituit. Quæ ut semper profúnda humilitate conservavit, ita contra se dæmonis invidiam concitavit; a quo præceps actus per scalas oratórii, et prope interimendus, præsentíssimo Vírginis beneficio incolumitáti redditus est. Quod benefícium perpetua et singulari in illam pietáte commendavit ad ultimum usque vitæ spíritum, quem, fere nonagenarius, sanctitáte et miraculis clarus, Deo réddidit anno salútis millesimo ducentésimo sexagesimo septimo, sexto Kalendas Decembris. Ejus Offícium ac Missam Leo décimus tertius Pontifex maximus ad universam exténdit Ecclésiam.

[Lectio94]
Silvéster, Auximi in Picéno nóbili génere ortus, puerílem ætátem lítteris ac bonis móribus mirífice exornávit. Sacris lítteris rite imbútus et canónicus factus, exémplo et sacris conciónibus pópulo opem tulit. Inter funus nóbilis cujúsdam defúncti, in apérto túmulo formósi viri suíque propínqui defórme cadáver conspíciens: Ego, inquit, sum, quod hic fuit; quod hic est, ego ero. Et mox in solitúdinem, majóris perfectiónis stúdio, secéssit, ibíque vigíliis, oratiónibus jejuniísque déditus fuit. Ut autem magis latéret hómines, várias mutávit sedes, ac tandem ad montem Fanum, locum eo témpore desértum, in honórem sancti Benedícti templum eréxit, congregationísque Silvestrinórum fundaménta jecit. Ibi mira sanctitáte mónachis præfúlsit; spíritu prophetíæ, potestáte in dǽmones aliísque donis enítuit, quæ semper profúnda humilitáte conservávit. Obdormívit in Dómino, anno salútis millésimo ducentésimo sexagésimo séptimo.
&teDeum

[Lectio7]
@Commune/C1:Lectio7

[Lectio8]
@Commune/C1:Lectio8

[Lectio9]
@Commune/C1:Lectio9

[Lectio93]
!Commemoratio S. Petri Alexandrini Martyris
Petrus, epíscopus Alexandríæ, post Theonam virum sanctíssimum, sanctitátis et doctrinæ splendore non solum illustravit Ægyptum, sed toti luxit Ecclésiæ Dei. Qui in persecutióne Maximiáni Galerii illam témporum acerbitátem ita pértulit, ut multi, admirábilem ejus patiéntiam intuéntes, plurimum in christiana virtúte proficerent. Is primus Aríum diaconum Alexandrinum, propter schisma Meletianum cui favebat, a fidelium communióne sejunxit. Ad eum, cápitis ab eodem Maximiáno damnátum, in carcere cum Achillas et Alexander presbyteri deprecatores Aríi venissent, respóndit, noctu apparuísse sibi Jesum veste discissa, causamque rei sciscitanti dixisse: Aríus vestem meam, quæ est Ecclésia, dilaceravit. Quibus étiam prædícens fore, ut sibi in episcopatu succéderent, præcepit ne umquam Aríum in communiónem recíperent, quem Deo mortuum esse scíret. Et hanc divinam prænotiónem veram fuísse, non diu post rei probavit eventus. Denique, duodecimo sui episcopátus anno, sexto Kalendas Decembris, abscisso cápite, ad martyrii corónam evolávit.
&teDeum