[Lectio1]
De libro primo Machabæórum
!1 Mac 2:1-6
1 In diébus illis surréxit Mathathías fílius Joánnis, fílii Simeónis, sacérdos ex fíliis Jóarib, ab Jerúsalem, et consédit in monte Modin.
2 Et habébat fílios quinque, Joánnem, qui cognominabátur Gaddis,
3 et Simónem, qui cognominabátur Thasi,
4 et Judam, qui vocabátur Machabǽus,
5 et Eleázarum, qui cognominabátur Abaron, et Jónathan, qui cognominabátur Apphus.
6 Hi vidérunt mala quæ fiébant in pópulo Juda, et in Jerúsalem.

[Responsory1]
R. Hic est fratrum amátor et pópuli Israël:
* Hic est, qui multum orat pro pópulo et univérsa sancta civitáte Jerúsalem.
V. Vir iste in pópulo suo mitíssimus appáruit.
R. Hic est, qui multum orat pro pópulo et univérsa sancta civitáte Jerúsalem.

[Lectio2]
!1 Mac 2:7-10
7 Et dixit Mathathías: Væ mihi! ut quid natus sum vidére contritiónem pópuli mei et contritiónem civitátis sanctæ et sedére illic, cum datur in mánibus inimicórum?
8 Sancta in manu extraneórum facta sunt, templum ejus sicut homo ignóbilis,
9 vasa glóriæ ejus captíva abdúcta sunt, trucidáti sunt senes ejus in platéis, et júvenes ejus cecidérunt in gládio inimicórum.
10 Quæ gens non hereditávit regnum ejus et non obtínuit spólia ejus?

[Responsory2]
R. Tu, Dómine universórum, qui nullam habes indigéntiam, voluísti templum tuum fíeri in nobis;
* Consérva domum istam immaculátam in ætérnum, Dómine.
V. Tu elegísti, Dómine, domum istam ad invocándum nomen tuum in ea, ut esset domus oratiónis et obsecratiónis pópulo tuo.
R. Consérva domum istam immaculátam in ætérnum, Dómine.

[Lectio3]
!1 Mac 2:14-16
14 Et scidit vestiménta sua Mathathías, et fílii ejus: et operuérunt se cilíciis, et planxérunt valde.
15 Et venérunt illuc qui missi erant a rege Antíocho, ut cógerent eos, qui confúgerant in civitátem Modin, immoláre, et accéndere thura, et a lege Dei discédere, 
16 et multi de pópulo Israël consentiéntes accessérunt ad eos: sed Mathathías et fílii ejus constánter stetérunt.

[Responsory3]
R. Aperi óculos tuos, Dómine, et vide afflictiónem nostram: circumdedérunt nos gentes ad puniéndum nos: 
* Sed tu, Dómine, exténde brácchium tuum, et líbera ánimas nostras.
V. Afflíge oppriméntes nos et contuméliam faciéntes in supérbiam; et custódi partem tuam.
R. Sed tu, Dómine, exténde brácchium tuum, et líbera ánimas nostras.
&Gloria
R. Sed tu, Dómine, exténde brácchium tuum, et líbera ánimas nostras.