[Rank]
Die VI infra Octavam SSmi Cordis Jesu;;Semiduplex;;2.1;;ex Tempora/Pent02-5

[Rank] (rubrica Newcal)
@Tempora/Pent03-3Feria:Rank

[Rule]
ex Tempora/Pent02-5;
9 lectiones
Doxology=Heart

[Lectio1]
De libro primo Regum
!1 Reg 13:1-4
1 Fílius uníus anni erat Saul, cum regnáre cœpísset; duóbus autem annis regnávit super Israël.
2 Et elégit sibi Saul tria míllia de Israël. Et erant cum Saul duo míllia in Machmas et in monte Bethel, mille autem cum Jónatha in Gábaa Bénjamin. Porro céterum pópulum remísit unumquémque in tabernácula sua.
3 Et percússit Jónathas statiónem Philisthinórum, quæ erat in Gábaa. Quod cum audíssent Philísthiim Saul cécinit búccina in omni terra dicens: Audiant Hebrǽi.
4 Et univérsus Israël audívit hujuscémodi famam: Percússit Saul statiónem Philisthinórum, et eréxit se Israël advérsus Philísthiim; clamávit ergo pópulus post Saul in Gálgala.

[Lectio2]
!1 Reg 13:5-8
5 Et Philísthiim congregáti sunt ad præliándum contra Israël, trigínta míllia cúrruum et sex míllia équitum et réliquum vulgus, sicut aréna, quæ est in líttore maris plúrima. Et ascendéntes castrametáti sunt in Machmas ad oriéntem Betháven.
6 Quod cum vidíssent viri Israël se in arcto pósitos, (afflíctus enim erat pópulus) abscondérunt se in spelúncis et in ábditis, in petris quoque et in antris et in cistérnis.
7 Hebrǽi autem transiérunt Jordánem in terram Gad et Gálaad. Cumque adhuc esset Saul in Gálgala, univérsus pópulus pertérritus est, qui sequebátur eum.
8 Et exspectávit septem diébus juxta plácitum Samuélis; et non venit Sámuel in Gálgala, dilapsúsque est pópulus ab eo.

[Lectio3]
!1 Reg 13:9-14
9 Ait ergo Saul: Afférte mihi holocáustum et pacífica. Et óbtulit holocáustum.
10 Cumque complésset ófferens holocáustum, ecce Samuel veniébat; et egréssus est Saul óbviam ei ut salutáret eum.
11 Locutúsque est ad eum Samuel: Quid fecísti? Respóndit Saul: Quia vidi quod pópulus dilaberétur a me, et tu non véneras juxta plácitos dies, porro Philísthiim congregáti fúerant in Machmas,
12 dixi: Nunc descéndent Philísthiim ad me in Gálgala, et fáciem Dómini non placávi. Necessitáte compúlsus, óbtuli holocáustum.
13 Dixítque Sámuel ad Saul: Stulte egísti, nec custodísti mandáta Dómini Dei tui, quæ præcépit tibi. Quod si non fecísses, jam nunc præparásset Dóminus regnum tuum super Israël in sempitérnum;
14 sed nequáquam regnum tuum ultra consúrget. Quæsívit Dóminus sibi virum juxta cor suum et præcépit ei Dóminus ut esset dux super pópulum suum, eo quod non serváveris quæ præcépit Dóminus.

[Lectio4]
!Ex lítteris Encyclicis Pii Papæ undécimi
At enim beáte regnántem Christum in cælis qui piaculáres ritus consolári queant? Scílicet « da amántem et sentit quod dico » repónimus, Augustíni verbis usi, quæ in hunc locum aptíssime cadunt. Dei enim amantíssimus quisque, si prætériti témporis spátium respíciat, videt meditándo intuetúrque Christum pro hómine laborántem, doléntem, duríssima quæque perpetiéntem, « propter nos hómines et propter nostram salútem » tristítia, angóribus, oppróbriis pæne conféctum, immo « attrítum propter scélera nostra » ac suo nos livóre sanántem. Atque hæc ómnia eo vérius piórum meditántur ánimi, quod peccáta hóminum ac flagítia quovis témpore perpetráta in causa fuérunt cur Dei Fílius morti traderétur, eadémque nunc étiam mortem ipsam per se essent Christo illatúra, iísdem cum dolóribus mæroribúsque conjúnctam, quippe síngula passiónem Dómini, suo quodam modo renováre censeántur: « Rursus crucifigéntes sibimetípsis Fílium Dei et osténtui habéntes ».

[Lectio5]
Quodsi propter peccáta quoque nostra, quæ futúra quidem erant at prævísa, ánima Christi tristis facta est usque ad mortem, haud dúbium quin solátii nonníhil jam tum céperit étiam e nostra item prævísa, reparatióne, cum « appáruit illi Angelus de cælo » ut Cor ejus tædio et angóribus oppréssum consolarétur. Atque ita Cor illud sacratíssimum, quod ingratórum hóminum peccátis continénter sauciátur, étiam nunc mira quidem sed vera ratióne solári póssumus ac debémus, quandóquidem, ut in sacra quoque liturgía légitur, ex ore Psaltis, Christus ipse se ab amícis suis derelíctum conquéritur: « Impropérium exspectávit Cor meum et misériam, et sustínui qui simul contristarétur et non fuit, et qui consolarétur et non invéni ».

[Lectio6]
Accedit quod pássio Christi expiátrix renovátur et quodámmodo continuátur et adimplétur in córpore suo mystico, quod est Ecclésia. Etenim, ut rursus sancti Augustíni verbis utámur, « passus est Christus quidquid pati debúerat; jam de mensúra passiónum nihil deest. Ergo implétæ sunt passiónes, sed in cápite; restábant adhuc Christi passiónes in córpore ». Quod quidem Dóminus ipse Jesus declaráre dignátus est, cum ad Saulum « adhuc spirántem minárum et cædis in discípulos » loquens: « Ego sum, inquit, Jesus quem tu persequéris », haud obscúre signíficans, commótis in Ecclésiam insectatiónibus, ipsum divínum oppugnári ac vexári Ecclésiæ Caput. Jure ígitur meritóque Christus in córpore suo mystico adhuc pátiens, nos expiatiónis suæ sócios habére exóptat, idque étiam ipsa nostra cum eo necessitúdo póstulat; nam cum simus « corpus Christi et membra de membro », quidquid pátitur caput, ómnia cum eo membra patiántur opórtet.

[Lectio7]
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
!Joannes 19:31-37
In illo témpore: Judæi, quóniam parascéve erat, ut non remanérent in cruce córpora sábbato (erat enim magnus dies ille sábbati) rogavérunt Pilátum, ut frangeréntur eórum crura et tolleréntur. Et réliqua.
_
!Homilia sancti Petri Canísii Presbýteri
Diligénter tecum ánimo versa, quam ineffábilis fúerit illa cáritas qua Deus summus, in máximis Cordis angústiis et totíus mundi oppróbriis, pro te vilíssimo vermículo illam crucis acerbíssimam mortem perpéssus fúerat. Advérte ut summam Christus Servátor suis liberalitátem ómnibus exhíbuit. Aliquándo enim in médio pópuli stans, ita clamábat: Si quis sitit véniat ad me et bibat: parátum se osténdens ómnibus ómnium necessitátibus subveníre. Consideráto ut liberalíssime tibi Cordis sui pretiósum sánguinem propinávit, quando, sacro látere apérto, quidquid réliquum erat in córpore sánguinis profúdit.

[Lectio8]
!In Evang. Dominica I post Pascha
Quare, ne prorsus ingrátus sim, hos perénnes fontes donórum ac bonórum ómnium mihi ob óculos sæpe propónam, cum de illis dulcíssima exstet promíssio: Hauriétis aquas in gáudio de fóntibus Salvatóris et dicétis in die illa: Confitémini Dómino. Ad hæc ipsa ter beáta petræ non diruéndæ forámina confúgiam; in illis meum nidum firmíssimum ponam, nihil habens antíquius, prætérquam ut in meis angóribus atque perículis vúlnerum Dómini memorándo respírem.

[Lectio9]
!Medit. 6
Et tu in omni tentatióne fuge diligénter in amábile Christi Cor, ejúsque bonitátem et caritátem tibi propóne, et cum illa confer tuam vilitátem, malítiam, infidelitátem, arrogántiam. Quanta enim cáritas Christi omnes ad se convocántis: Veníte ad me omnes qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos, et sic parátum se offert et cupit, amóre nostri, ómnium et singulórum ónera sustinére! Unde magna cum fidúcia in caritátis ejus abyssum prójice peccáta tua et mox te invénies exonerátum.
&teDeum