107:2 Gotowe serce moje, Boże, gotowe serce moje: * będę śpiewał i grał w chwale mojéj.
107:3 Powstań, chwało moja, powstań, arfo i cytro: * wstanę na świtaniu.
107:4 Będęć wyznawał między ludem, Panie: * a będę tobie śpiewał między narody.
107:5 Albowiem wielkie jest nad niebiosa miłosierdzie twoje: * i aż pod obłoki prawda twoja.
107:6 Wywyższże się nad niebiosa, Boże, a po wszystkiéj ziemi chwała twoja: * aby byli wybawieni umiłowani twoi.
107:7 Wybaw prawicą twoją, a wysłuchaj mię: * Bóg mówił w świątnicy swojéj:
107:8 Rozweselę się, i będę dzielił Sychimę, * i dolinę Namiotów pomierzę.
107:9 Mój jest Galaad, i mój Manasses: * i Ephraim obrona głowy mojéj.
107:10 Juda król mój: * Moab garniec nadzieje mojéj.
107:10 Na Idumeą rozciągnę bót mój: * mnie cudzoziemcy stali się przyjacioły.
107:11 Któż mię doprowadzi do miasta obronnego? * kto mię doprowadzi aż do Idumei?
107:12 Izali nie ty, Boże, któryś nas odrzucił, * i nie wynidziesz, Boże, z wojski naszemi?
107:13 Daj nam ratunek w utrapieniu: * boć omylne wybawienie człowiecze.
107:14 W Bogu uczynimy moc: * a on wniwecz obróci nieprzyjacioły nasze.