142:1 Panie, wysłuchaj modlitwę moję: przyjmij w uszy prośbę moję w prawdzie twéj * wysłuchaj mię w sprawiedliwości twojéj.
142:2 A nie wchódź do sądu z sługą twoim; * albowiem nie usprawiedliwi się przed tobą żaden żywiący.
142:3a Albowiem prześladował nieprzyjaciel duszę moję: * poniżył na ziemi żywot mój.
142:3b Posadził mię w ciemnych miejscach, jako zdawna pomarłe: * (4) i zfrasował się o mię duch mój: serce moje we mnie się strwożyło.
142:5 Pamiętałem na dni stare, rozmyślałem o wszystkich sprawach twoich: * i uczynki rąk twoich rozbierałem.
142:6 Wyciągnąłem ku tobie ręce swoje: * dusza moja jako ziemia bez wody tobie.
142:7a Wysłuchajże mię prędko, Panie: * duch mój ustał.
142:7b Nie odwracaj oblicza twego odemnie: * i będę podobnym zstępującym do dołu.
142:8a Daj mi usłyszeć rano miłosierdzie twoje; * bom w tobie nadzieję miał.
142:8b Ukaż mi drogę, którąbych miał chodzić: * bom ku tobie podnosił duszę moję.
142:9 Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, Panie, do ciebiem się uciekł: * (10a) naucz mię czynić wolą twoję; albowiem tyś jest Bogiem moim.
142:10b Duch twój dobry poprowadzi mię do ziemie prawéj: * (11a) dla imienia twego, Panie, ożywisz mię w sprawiedliwości twojéj.
142:11b Wywiedziesz z utrapienia duszę moję: * (12a) a z miłosierdzia twego wytracisz nieprzyjacioły moje.
142:12b I zagubisz wszystkie, którzy dręczą duszę moję: * bociem ja sługa twój.