(Kantyk Izajasza * Iz 49:7-13)
49:7 To mówi Pan, odkupiciel Izraelów, Święty jego, do wzgardzonej dusze, * do obmierzłego narodu, do niewolnika panujących.
49:7 Królowie oglądają, a powstaną książęta, i kłaniać się będą dla Pana, iż wierny jest, * i dla Świętego Izraelowego, który cię wybrał.
49:8 To mówi Pan: Czasu upodobanego wysłuchałem cię, * a w dzień zbawienia ratowałem cię.
49:8 I zachowałem cię a dałem cię za przymierze ludowi, * abyś wzbudził ziemię a osiadł dziedzictwa rozproszone.
49:9 Abyś mówił tym, którzy są w więzieniu: Wynidźcie: * a tym, którzy w ciemności: Okażcie się.
49:9 Będą się paść przy drogach, * a po wszech równinach pastwiska ich.
49:10 Nie będą łaknąć ani pragnąć, i nie zarazi gorącość i słońce, * bo który litość ma nad nimi, będzie je sprawował, a nad zdrojami wodnymi napawać je będzie.
49:11 I położę wszystkie góry moje, że będą drogą, * a ścieżki moje będą podwyższone.
49:12 Oto ci zdaleka przyjdą, a oto oni z północy i od morza, * a ci z ziemie od południa.
49:13 Chwalcie niebiosa, a raduj się, ziemio; śpiewajcie, góry, chwałę, * bo pocieszył Pan lud swój, a zmiłuje się nad ubogimi swymi.