|
Ante Divinum officium |
Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
bezgłośnie
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
Następnie słyszalnym głosem odmawia się werset:
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
Ant. Chwalmy Boga naszego, * Cześć oddając błogosławionemu Józefowi, obrońcy naszemu, alleluja.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Te, Joseph, célebrent ágmina cǽlitum,
Te cuncti résonent christíadum chori,
Qui clarus méritis, junctus est ínclitæ
Casto fœ́dere Vírgini.
Almo cum túmidam gérmine cónjugem
Admírans, dúbio tángeris ánxius,
Afflátu súperi Fláminis Angelus
Concéptum Púerum docet.
Tu natum Dóminum stringis, ad éxteras
Ægýpti prófugum tu séqueris plagas;
Amíssum Sólymis quæris, et ínvenis,
Miscens gáudia flétibus.
Post mortem réliquos sors pia cónsecrat,
Palmámque eméritos glória súscipit:
Tu vivens, Súperis par, frúeris Deo,
Mira sorte beátior.
Nobis, summa Trias, parce precántibus,
Da Joseph méritis sídera scándere:
Ut tandem líceat nos tibi pérpetim
Gratum prómere cánticum.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
Ciebie, Józefie, sławią niebieskie zastępy,
Niechaj Twą chwałę głoszą także chrześcijan chóry
Co zasługami jaśniejący, czystym związkiem
Złączony jesteś z Najchwalebniejszą Dziewicą.
Zdumiony widzisz, że Twa Oblubienica ma zostać Matką.
Zwątpienie Cię przenika.
Anioł dopiero w widzeniu Ci objawia,
Że to Poczęcie tchnieniem Płomienia z wysoka.
Narodzonego Pana w objęcia przyjmujesz,
Uchodzisz z Nim w daleką krainę Egiptu,
W Jerozolimie zgubionego szukasz, płacząc,
I znajdujesz mieszając radość swą ze łzami.
Wszakże po zgonie wieczna szczęśliwość
Udziałem zwykłych śmiertelnych, śmierć palmę chwały im wręcza:
Ty już za życia, jak Święci, zażywasz Boga,
Przedziwnym losem jesteś tu od nich szczęśliwszy.
Najwyższa Trójco, przepuść kornie błagającym.
Daj dla zasług Józefa, do nieba się dostać.
Aby nam kiedyś, sługom Twym, wolno było,
Nieustający Tobie hymn wdzięczności śpiewać.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Allelúja, * allelúja, allelúja.
Psalmus 44(2-10) [1]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 44(2-10) [1]
44:2 Wydało serce moje słowo dobre: * opowiadam ja czyny moje królowi.
44:2 Język mój pióro pisarza: * prędko piszącego.
44:3 Piękniejszy urodą nad syny człowiecze, rozlała się wdzięczność po wargach twoich: * dlatego cię błogosławił Bóg na wieki.
44:4 Przypasz miecz twój na biodrę twoję, * najmocniejszy.
44:5 Z ślicznością twoją i z pięknością twoją: * nadciągnij, fortunnie postępuj i króluj.
44:5 Dla prawdy, i cichości, i sprawiedliwości: * i poprowadzi cię dziwnie prawica twoja.
44:6 Strzały twoje ostre, narody pod cię upadną: * w serca nieprzyjaciół królewskich.
44:7 Stolica twoja, Boże, na wieki wieków: * laska prawości, laska królestwa twego.
44:8 Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziałeś nieprawości: * przeto cię pomazał, Boże, Bóg twój olejkiem wesela nad uczestniki twoje.
44:9 Mirrha i Stakta i Kassya z szat twoich, z domów słoniowych: * z których ci rozkosz uczyniły córki królewskie w poczciwości twojéj.
44:10 Stanęła królowa po prawicy twojéj w ubiorze złotym: * obtoczona rozmaitością.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 44(11-18) [2]
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 44(11-18) [2]
44:11 Słuchaj, córko, a patrz, i nakłoń ucha twego: * a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.
44:12 I będzie pożądał król śliczności twojéj: * albowiem on jest Pan, Bóg twój, i będą się mu kłaniać.
44:13 I córki Tyru z upominkami * obliczu twemu będą się modlić: wszyscy bogaci z ludzi.
44:14 Wszystka chwała téj córki królewskiéj wewnątrz, * w bramach złotych, ubrana rozmaitościami.
44:15 Przywiodą królowi panny za nią: * przyniosą do ciebie bliskie jéj.
44:16 Przyniosą je z weselem i z radością: * przywiodą je do kościoła królewskiego.
44:17 Miasto ojców twoich narodziłoć się synów: * postanowisz je książęty nade wszystką ziemią.
44:18 Będą wspominać imię twoje * na wszystkie rodzaje i rodzaje.
44:18 Dlatego narodowie będąć wyznawać wiecznie: * i na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 45 [3]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio ejus, non commovébitur: * adjuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
|
Psalm 45 [3]
45:2 Bóg nasz ucieczką i mocą: * pomocnikiem w uciskach, które nalazły nas bardzo.
45:3 Przetóż się bać nie będziem, gdy się poruszy ziemia: * i przeniosą się góry w serce morza.
45:4 Szumiały, i zamąciły się wody ich: * zatrzęsły się góry przed siłą jego.
45:5 Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże: * poświęcił przybytek swój Najwyższy.
45:6 Bóg w pośrodku jego, nie będzie poruszon: * ratuje go Bóg rano na świtaniu.
45:7 Potrwożyli się narodowie, i nachyliły się królestwa: * dał głos swój, poruszyła się ziemia.
45:8 Pan zastępów z nami: * Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
45:9 Pójdźcie a oglądajcie sprawy Pańskie, jakie uczynił cuda na ziemi: * odjąwszy wojny aż do krajów ziemie.
45:10 Skruszy łuk, i zdruzgoce oręże: * i tarcze ogniem popali.
45:11 Uspokójcie się a obaczcie, żeciem ja jest Bóg: * będę podwyższon między narody, i będę podwyższon na ziemi.
45:12 Pan zastępów z nami: * Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Deus regeneravit nos in spem vivam, allelúja.
℟. Per resurrectiónem Jesu Christi ex mórtuis, allelúja.
|
℣. God hath begotten us again unto a lively hope, alleluia.
℟. By the resurrection of Jesus Christ from the dead, alleluia.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.
Lectio 1
De libro Apocalýpsis beáti Joánnis Apóstoli
Apo 5:1-7
1 Et vidi in déxtera sedéntis supra thronum, librum scriptum intus et foris, signátum sigíllis septem.
2 Et vidi ángelum fortem, prædicántem voce magna: Quis est dignus aperíre librum, et sólvere signácula ejus?
3 Et nemo póterat neque in cælo, neque in terra, neque subtus terram aperíre librum, neque respícere illum.
4 Et ego flebam multum, quóniam nemo dignus invéntus est aperíre librum, nec vidére eum.
5 Et unus de senióribus dixit mihi: Ne fléveris: ecce vicit leo de tribu Juda, radix David, aperíre librum, et sólvere septem signácula ejus.
6 Et vidi: et ecce in médio throni et quátuor animálium, et in médio seniórum, Agnum stantem tamquam occísum, habéntem córnua septem, et óculos septem: qui sunt septem spíritus Dei, missi in omnem terram.
7 Et venit: et accépit de déxtera sedéntis in throno librum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Platéæ tuæ, Jerúsalem, sternéntur auro mundo, allelúja: et cantábitur in te cánticum lætítiæ, allelúja:
* Et per omnes vicos tuos ab univérsis dicétur, allelúja, allelúja.
℣. Luce spléndida fulgébis, et omnes fines terræ adorábunt te.
℟. Et per omnes vicos tuos ab univérsis dicétur, allelúja, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Błogosławieństwem nieustannym niech nas błogosławi Ojciec przedwieczny. Amen.
Lekcja 1
Z Księgi Apokalipsy św. Jana Apostoła
Ap 5:1-7
1 I widziałem w prawéj ręce siedzącego na stolicy księgi napisane wewnątrz i zewnątrz, zapieczętowane siedmią pieczęci.
2 I widziałem Anioła mocnego, głosem wielkim obwoływającego: Kto jest godzien otworzyć księgi i rozwiązać pieczęci ich?
3 A żaden nie mógł ani w niebie, ani na ziemi, ani pod ziemią otworzyć ksiąg, ani na nie patrzyć.
4 A jam wielce płakał, iż żaden nie był nalezion godny otworzyć księgi, ani na nie patrzyć.
5 A jeden ze starszych rzekł mi: Nie płacz, oto zwyciężył lew z pokolenia Judowego, korzeń Dawidów, aby otworzył księgi i rozwiązał siedm ich pieczęci.
6 I widziałem, a oto w pośród stolice i czworga zwierząt i w pośrodku starszych, Baranek stojący jako zabity, mający siedm rogów i oczy siedm, które są siedm duchów Bożych, posłanych na wszystką ziemię.
7 I przyszedł, i wziął księgi z prawice siedzącego na stolicy.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Thy streets, O Jerusalem, shall bel paved with pure gold, Alleluia, and the song of joy shall be sung in thee. Alleluia.
* And all that pass through all thy streets shall say Alleluia, Alleluia.
℣. Thy light shall be exceeding glorious, and all the ends of the earth shall worship thee.
℟. And all that pass through all thy streets shall say Alleluia, Alleluia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.
Lectio 2
Apo 5:8-10
8 Et cum aperuísset librum, quátuor animália, et vigínti quátuor senióres cecidérunt coram Agno, habéntes sínguli cítharas, et phíalas áureas plenas odoramentórum, quæ sunt oratiónes sanctórum:
9 Et cantábant cánticum novum, dicéntes: Dignus es, Dómine, accípere librum, et aperíre signácula ejus: quóniam occísus es, et redemísti nos Deo in sánguine tuo ex omni tribu, et lingua, et pópulo, et natióne:
10 Et fecísti nos Deo nostro regnum, et sacerdótes: et regnábimus super terram.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Decantábat pópulus Israël, allelúja: et univérsa multitúdo Jacob canébat legítime:
* Et David cum cantóribus cítharam percutiébat in domo Dómini, et laudes Deo canébat, allelúja, allelúja.
℣. Sanctificáti sunt ergo sacerdótes et levítæ: et univérsus Israël deducébat arcam fœ́deris Dómini in júbilo.
℟. Et David cum cantóribus cítharam percutiébat in domo Dómini, et laudes Deo canébat, allelúja, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Jednorodzony Syn Boży niech raczy nas błogosławić i wspierać. Amen.
Lekcja 2
Ap 5:8-10
8 A gdy otworzył księgi, czworo zwierząt i czteréj a dwadzieścia starsi upadli przed Barankiem, mający każdy cytry i czasze złote pełne wonności, które są modlitwy świętych.
9 I śpiewali nową pieśń, mówiąc: Godzieneś jest, Panie, wziąć księgi i otworzyć pieczęci ich, iżeś jest zabit, i odkupiłeś nas Bogu przez krew twoję ze wszelakiego pokolenia i języka i ludu i narodu:
10 I uczyniłeś nas Bogu naszemu królestwem i kapłanami, i będziemy królować na ziemi.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. The people of Israel sung: Alleluia, and all the multitude of Jacob sung in measure.
* And David was with the singers, (and) played upon an harp in the house of the Lord, and sung praises unto God. Alleluia, Alleluia.
℣. So the Priests and the Levites were sanctified, and all Israel brought up the ark of the covenant of the Lord with shouting.
℟. And David was with the singers, (and) played upon an harp in the house of the Lord, and sung praises unto God. Alleluia, Alleluia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.
Lectio 3
Apo 5:11-14
11 Et vidi, et audívi vocem angelórum multórum in circúitu throni, et animálium, et seniórum: et erat númerus eórum míllia míllium,
12 Dicéntium voce magna: Dignus est Agnus, qui occísus est, accípere virtútem, et divinitátem, et sapiéntiam, et fortitúdinem, et honórem, et glóriam, et benedictiónem.
13 Et omnem creatúram, quæ in cælo est, et super terram, et sub terra, et quæ sunt in mari, et quæ in eo: omnes audívi dicéntes: Sedénti in throno, et Agno, benedíctio et honor, et glória, et potéstas in sǽcula sæculórum.
14 Et quátuor animália dicébant: Amen. Et vigínti quátuor senióres cecidérunt in fácies suas: et adoravérunt vivéntem in sǽcula sæculórum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Vidi portam civitátis ad Oriéntem pósitam, et Apostolórum nómina et Agni super eam scripta:
* Et super muros ejus Angelórum custódiam, allelúja.
℣. Vidi cælum novum, et terram novam, et civitátem novam descendéntem de cælo.
℟. Et super muros ejus Angelórum custódiam, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et super muros ejus Angelórum custódiam, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Łaska Ducha Świętego niech oświeca zmysły i serca nasze. Amen.
Lekcja 3
Ap 5:11-14
11 I widziałem i słyszałem głos wielu Aniołów około stolice i zwierząt i starszych, a była liczba ich tysiące tysiąców,
12 Mówiących głosem wielkim: Godzien jest Baranek, który jest zabity, wziąć moc i bóstwo i mądrość i siłę i cześć i chwałę i błogosławieństwo.
13 A wszelkie stworzenie, które jest na niebie i na ziemi i pod ziemią, i co w morzu jest, i co w nich wszystkie słyszałem mówiące: Siedzącemu na stolicy i Barankowi błogosławieństwo i cześć i chwała i moc na wieki wieków.
14 A czworo zwierząt mówiło: Amen. A dwadzieścia i czteréj starsi upadli na oblicze swoje i kłaniali się żywiącemu na wieki wieków.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. I saw the gate of the city, which looketh toward the East, and written thereon the names of the (Twelve) Apostles and of the Lamb.
* And upon the walls thereof a guard of Angels. alleluia.
℣. I saw a new heaven and a new earth coming down out of heaven.
℟. And upon the walls thereof a guard of Angels. Alleluia.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. And upon the walls thereof a guard of Angels. Alleluia.
|
Nocturn II.
Ant. Allelúja, * allelúja, allelúja.
Psalmus 47 [4]
47:2 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis * in civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus ejus cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * justítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Judæ: * propter judícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus ejus.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte ejus: * et distribúite domos ejus, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn II.
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 47 [4]
47:2 Wielki Pan, i chwalebny bardzo * w mieście Boga naszego, na górze świętéj jego.
47:3 Funduje się z radością wszystkiéj ziemie góra Syon, * strony północne, miasto króla wielkiego.
47:4 Bóg w domiech jego będzie poznany: * kiedy je obroni.
47:5 Albowiem oto królowie ziemscy zgromadzili się: * zeszli się wespół.
47:6 Ci ujrzawszy, tak dziwili się, zatrwożyli się, wzruszyli się: * drżenie je popadło.
47:7 Tam boleści jako rodzącéj: * wiatrem gwałtownym pokruszysz okręty Tarsys.
47:9 Jakośmy słyszeli, takeśmy widzieli w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego: * Bóg je ugruntował na wieki.
47:10 Przyjęliśmy, Boże, miłosierdzie twoje, * wpośród kościoła twego.
47:11 Jako imię twoje. Boże, tak i chwała twoja na końce ziemie: * sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.
47:12 Niech się weseli góra Syon: a niech się rozradują córki Judzkie: * dla sądów twoich, Panie.
47:13 Obstąpcie Syon, a obejmijcie je: * opowiadajcie na wieżach jego.
47:14 Włóżcie serca wasze w moc jego: * a rozłóżcie domy jego, abyście opowiadali w drugiem pokoleniu:
47:15 Żeć ten jest Bóg, Bóg nasz na wieki, i na wieki wieków: * on nas będzie rządził na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 48(2-13) [5]
48:2 Audíte hæc, omnes gentes: * áuribus percípite omnes, qui habitátis orbem:
48:3 Quique terrígenæ, et fílii hóminum: * simul in unum dives et pauper.
48:4 Os meum loquétur sapiéntiam: * et meditátio cordis mei prudéntiam.
48:5 Inclinábo in parábolam aurem meam: * apériam in psaltério propositiónem meam.
48:6 Cur timébo in die mala? * iníquitas calcánei mei circúmdabit me:
48:7 Qui confídunt in virtúte sua: * et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur.
48:8 Frater non rédimit, rédimet homo: * non dabit Deo placatiónem suam.
48:9 Et prétium redemptiónis ánimæ suæ: * et laborábit in ætérnum, et vivet adhuc in finem.
48:11 Non vidébit intéritum, cum víderit sapiéntes moriéntes: * simul insípiens, et stultus períbunt.
48:11 Et relínquent aliénis divítias suas: * et sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum.
48:12 Tabernácula eórum in progénie et progénie: * vocavérunt nómina sua in terris suis.
48:13 Et homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est juméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 48(2-13) [5]
48:2 Słuchajcie tego wszyscy narodowie: * bierzcie w uszy, którzy mieszkacie na świecie.
48:3 Wszyscy synowie ziemie, i synowie człowieczy: * pospołu w jedno, bogaty i ubogi.
48:4 Usta moje będą mówiły mądrość: * a rozmyślanie serca mego roztropność.
48:5 Nakłonię do przypowieści ucha mego: * otworzę na arfie gadkę moję.
48:6 Czemu się mam bać we zły dzień? * nieprawość pięty mojéj ogarnie mię.
48:7 Którzy ufają w mocy swojéj: * i chlubią się w mnóstwie bogactw swoich.
48:8 Brat nie odkupuje, odkupi człowiek: * nie da Bogu ubłagania swego.
48:9 I zapłaty odkupienia dusze swojéj: * i będzie pracował na wieki, i będzie żył jeszcze do końca.
48:11 Nie ogląda zginienia, gdy ujrzy mądre umierające: * pospołu niemądry i głupi zginą.
48:11 I zostawią obcym majętności swoje: * a groby ich domami ich na wieki.
48:12 Przybytkami ich od narodu do narodu: * nazywali imiona swe w ziemiach swoich.
48:13 A człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał: * przyrównany jest bydlętom bezrozumnym, i stał się im podobny.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 48(14-21) [6]
48:14 Hæc via illórum scándalum ipsis: * et póstea in ore suo complacébunt.
48:15 Sicut oves in inférno pósiti sunt: * mors depáscet eos.
48:15 Et dominabúntur eórum justi in matutíno: * et auxílium eórum veteráscet in inférno a glória eórum.
48:16 Verúmtamen Deus rédimet ánimam meam de manu ínferi: * cum accéperit me.
48:17 Ne timúeris, cum dives factus fúerit homo: * et cum multiplicáta fúerit glória domus ejus.
48:18 Quóniam cum interíerit, non sumet ómnia: * neque descéndet cum eo glória ejus.
48:19 Quia ánima ejus in vita ipsíus benedicétur: * confitébitur tibi cum beneféceris ei.
48:20 Introíbit usque in progénies patrum suórum: * et usque in ætérnum non vidébit lumen.
48:21 Homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est juméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
|
Psalm 48(14-21) [6]
48:14 Ta droga ich pogorszenie im: * a potem w uściech swych będą mieć upodobanie.
48:15 Jako owce, w piekle są położeni: * śmierć je trawić będzie.
48:15 I będą panować sprawiedliwi nad nimi rano: * a ratunek ich starzeje się w piekle, po sławie ich.
48:16 Wszakóż Bóg odkupi duszę moję z ręki piekielnéj: * gdy mię przyjmie.
48:17 Nie bój się, gdy się zbogaci człowiek: * i gdy się rozmnoży sława domu jego.
48:18 Albowiem gdy zginie, nie weźmie wszystkiego: * ani zstąpi z nim sława jego.
48:19 Bo dusza jego będzie za żywota jego błogosławiona: * będzieć wyznawał, gdy mu dobrze uczynisz.
48:20 Wnidzie aż do rodzaju ojców swoich: * i aż na wieki nie ujrzy światłości.
48:21 Człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał: * przyrównan jest bydlętom nierozumnym, i stał się im podobny.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Deus suscitávit Christum a mórtuis, allelúja.
℟. Ut fides nostra et spes esset in Deo, allelúja.
|
℣. God raised up Christ from the dead, alleluia.
℟. That your faith and hope might be in God, alleluia.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.
Lectio 4
Sermo sancti Augustíni Epíscopi
Liber 1 de Nupt. et Concup., c. 11
Non falláciter ab Angelo dictum est ad Joseph: Noli timére accípere Maríam cónjugem tuam. Conjux vocátur ex prima fide desponsatiónis, quam concúbitu nec cognóverat nec fúerat cognitúrus; nec períerat nec mendax mánserat cónjugis appellátio, ubi nec fúerat nec futúra erat ulla carnis commíxtio. Erat quippe illa Virgo; ídeo et sánctius et mirabílius jucúnda suo viro, quia étiam fœcúnda sine viro, prole dispar, fide compar. Propter quod fidéle conjúgium paréntes Christi vocári ambo meruérunt, et non solum illa mater, verum étiam ille pater ejus, sicut conjux matris ejus, utrúmque mente, non carne. Sive autem ille pater sola mente, sive illa mater et carne, paréntes tamen ambo humilitátis ejus, non sublimitátis; infirmitátis, non divinitátis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Dedísti mihi protectiónem salútis tuæ, et déxtera tua suscépit me:
* Protéctor meus, et cornu salútis meæ, et suscéptor meus, allelúja.
℣. Ego protéctor tuus sum, et merces tua magna nimis.
℟. Protéctor meus, et cornu salútis meæ, et suscéptor meus, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Bóg Ojciec wszechmogący niech będzie nam przychylny i łaskawy. Amen.
Lekcja 4
From a Sermon by St. Augustine the Bishop
Liber 1 de Nupt. et Concup., c. 11
The Angel did not speak falsely when he said to Joseph: Fear not to take unto thee Mary thy wife. She is called wife because of the mutual confidence established between them at the time of her espousal, although he had not known her carnally, nor was he ever so to do. And the name of wife was not lost or rendered untrue because there had not been any carnal intercourse, and would not be in the future. She was, in fact, The Virgin; and therefore she was holier and a more wonderful source of joy to her husband just because she became a mother without a man's intervention. Thus he knew her to be like unto himself in faithfulness, unlike him as regards her offspring. On account of his faithful union, both of them merited the name of Christ's parents. And not only is she called his Mother, but he also is called his father, as being the husband of his Mother, not according to the flesh, but according to the spirit. But even though he was a father only in spirit, whilst she was Mother according to the flesh, yet they both were the parents of his humility, not of his glory; of his infirmity, not of his divinity.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Dałeś mi obronę zbawienia twego: a prawica twoja broniła mię:
* Zastępca mój, i róg zbawienia mego, * i obrońca mój, alleluja.
℣. Jam jest obrońcą twoim, i zapłatą twą zbytnie wielką.
℟. Zastępca mój, i róg zbawienia mego, * i obrońca mój, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.
Lectio 5
Neque enim mentítur Evangélium, ubi légitur: Et erat Pater ejus et Mater mirántes super his, quæ dicebántur de illo. Et álio loco: Ibant paréntes ejus per omnes annos in Jerúsalem. Item paulo post: Et dixit Mater ejus ad illum: Fili, quid fecísti nobis sic? Ecce pater tuus et ego doléntes quærebámus te. At ille, ut osténderet habére se præter illos Patrem, qui eum génuit præter matrem, respóndit eis: Quid est, quod me quærebátis? Nesciebátis, quia in his, quæ Patris mei sunt, opórtet me esse? Et rursum, ne hoc dicto paréntes illos negásse putarétur, Evangelísta secútus adjúnxit: Et ipsi non intellexérunt verbum quod locútus est ad illos; et descéndit cum eis, et venit Názareth, et erat súbditus illis. Quibus súbditus nisi paréntibus? Quis autem súbditus, nisi Jesus Christus, qui, cum in forma Dei esset, non rapínam arbitrátus est, esse se æquálem Deo?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Státuet fílios suos sub tégmine illíus, et sub ramis ejus morábitur: protegétur sub tégmine illíus a fervóre:
* Et in glória ejus requiéscet, allelúja.
℣. Speráte in eo, omnis congregátio pópuli, effúndite coram illo corda vestra.
℟. Et in glória ejus requiéscet, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Chrystus obdarzy nas radością życia wiecznego. Amen.
Lekcja 5
For the Gospel doth not lie, when it saith: And Joseph and his Mother marvelled at those things which were spoken of him. And in another place: His parents went to Jerusalem every year. And a little further on: And his Mother said unto him; Son, why hast thou thus dealt with us? behold thy father and I have sought thee sorrowing. But, to shew that, apart from them, he had a Father who begat him without a mother, he answered them: How is it that ye sought me? wist ye not that I must be about my Father's business? And, as a set-off to this, lest anyone might think that by these words he denied his parents, the Evangelist immediately addeth: And they understood not the saying which he spoke unto them; and he went down with them, and came to Nazareth, and was subject unto them. To whom was he subject but to his parents? And who was thus subject but Jesus Christ, who, being in the form of God, thought it not robbery to be equal to God?
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. He shall set his children under her shelter, and shall lodge under her branches by her shall he be covered from heat,
* And in her glory shall he dwell. Alleluia.
℣. Trust in Him, ye congregation of the people, pour out your heart before Him.
℟. And in her glory shall he dwell. Alleluia.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.
Lectio 6
Cur ergo illis súbditus, qui longe infra formam Dei erant, nisi quia semetípsum exinanívit formam servi accípiens, cujus formæ paréntes erant? Sed profécto nec ipsíus formæ servi paréntes ambo essent, nisi inter se étiam sine carnis commixtióne cónjuges essent. Unde et séries generatiónum, cum paréntes Christi connexióne successiónis commemorántur, usque ad Joseph pótius, sicut factum est, fúerat perducénda; ne in illo conjúgio viríli séxui, útique potióri, fíeret injúria, cum veritáti nihil períret, quia ex sémine David, ex quo ventúrus prædíctus est Christus, et Joseph erat et María. Omne ítaque nuptiárum bonum implétum est in illis paréntibus Christi: proles, fides sacraméntum. Prolem cognóscimus ipsum Dóminum Jesum; fidem, quia nullum adultérium; sacraméntum, quia nullum divórtium.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Si consístant advérsum me castra, non timébit cor meum:
* Si exsúrgat advérsum me prǽlium, in hoc ego sperábo, allelúja.
℣. In te cantátio mea semper, quóniam tu adjútor fortis.
℟. Si exsúrgat advérsum me prǽlium, in hoc ego sperábo, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Si exsúrgat advérsum me prǽlium, in hoc ego sperábo, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Bóg wznieci w sercach naszych ogień swojej miłości. Amen.
Lekcja 6
Why therefore was he subject to them who were so far below the form of God, except that he humbled himself, taking upon himself the form of a servant, of which form they were the parents? But truly, neither of them would have attained unto the parenthood of this form of a servant, except they had become respectively husband and wife, albeit without any carnal intercourse. And hence, when the ancestors of Christ are recounted in direct line of succession, the genealogy was fittingly traced down to Joseph. Otherwise, it would have been a slur upon the male sex, which is wont to be accorded the greater dignity. At the same time the truth did not suffer, for both Joseph and Mary were of the seed of David, from which it was prophesied that Christ should come. Note how thus all the good things of marriage are found in these parents of Christ: offspring, fidelity, the marriage bond. The offspring we know, was the Lord Jesus himself; their fidelity is proved because there was no adultery; the marriage bond, because there was no divorce.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Choćby stanęły przeciwko mnie wojska, nie będzie się bało serce moje:
* Choćby powstała przeciwko mnie bitwa, * w tem ja nadzieję pokładać będę, alleluja.
℣. Tobie śpiewanie moje zawżdy, boś ty pomocnik mocny.
℟. Choćby powstała przeciwko mnie bitwa, * w tem ja nadzieję pokładać będę, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Choćby powstała przeciwko mnie bitwa, * w tem ja nadzieję pokładać będę, alleluja.
|
Nocturn III.
Ant. Allelúja, * allelúja, allelúja.
Psalmus 49(1-15) [7]
49:1 Deus deórum, Dóminus locútus est: * et vocávit terram,
49:1 A solis ortu usque ad occásum: * ex Sion spécies decóris ejus.
49:3 Deus maniféste véniet: * Deus noster et non silébit.
49:3 Ignis in conspéctu ejus exardéscet: * et in circúitu ejus tempéstas válida.
49:4 Advocábit cælum desúrsum: * et terram discérnere pópulum suum.
49:5 Congregáte illi sanctos ejus: * qui órdinant testaméntum ejus super sacrifícia.
49:6 Et annuntiábunt cæli justítiam ejus: * quóniam Deus judex est.
49:7 Audi, pópulus meus, et loquar: Israël, et testificábor tibi: * Deus, Deus tuus ego sum.
49:8 Non in sacrifíciis tuis árguam te: * holocáusta autem tua in conspéctu meo sunt semper.
49:9 Non accípiam de domo tua vítulos: * neque de grégibus tuis hircos.
49:10 Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum: * juménta in móntibus et boves.
49:11 Cognóvi ómnia volatília cæli: * et pulchritúdo agri mecum est.
49:12 Si esuríero, non dicam tibi: * meus est enim orbis terræ, et plenitúdo ejus.
49:13 Numquid manducábo carnes taurórum? * aut sánguinem hircórum potábo?
49:14 Ímmola Deo sacrifícium laudis: * et redde Altíssimo vota tua.
49:15 Et ínvoca me in die tribulatiónis: * éruam te, et honorificábis me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Nokturn III.
Ant. Alleluja, * alleluja, alleluja.
Psalm 49(1-15) [7]
49:1 Bóg nad bogi, Pan mówił: * i przyzwał ziemię.
49:1 Od słońca wschodu aż do zachodu: * z Syonu piękność ozdoby jego.
49:3 Bóg jawnie przyjdzie: * Bóg nasz, a nie będzie milczał.
49:3 Ogień przed oblicznością jego rozpali się: * a około niego wicher wielki.
49:4 Przyzowie nieba z wierzchu: * i ziemie, aby rozsądził lud swój.
49:5 Zgromadźcie mu święte jego: * którzy rozrządzają Testament jego w ofiarach.
49:6 I będą opowiadały niebiosa sprawiedliwość jego: * iż Bóg jest sędzią.
49:7 Słuchaj, ludu mój, a mówić będę: Izraelu, a oświadczęć: * Bóg, Bóg twój, ja jestem.
49:8 Nie będę cię karał z ofiar twoich: * a całopalenia twoje są przed oczyma memi zawżdy.
49:9 Nie będę brał z domu twego cielców: * ani z trzód twoich kozłów.
49:10 Albowiem moje są wszystkie zwierzęta leśne: * bydła po górach i woły.
49:11 Znam wszystkie ptastwa niebieskie: * i piękność pola zemną jest.
49:12 Jeźli będę łaknął, nie będęć mówił: * bo mój jest okrąg ziemie, i napełnienie jego.
49:13 Izali będę jadł mięso wołowe? * albo krew kozłową będę pił?
49:14 Ofiaruj Bogu ofiarę chwały: * a oddaj Najwyższemu śluby twoje.
49:15 A wzywaj mię w dzień utrapienia: * wyrwę cię, a czcić mię będziesz.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 49(16-23) [8]
49:16 Peccatóri autem dixit Deus: * Quare tu enárras justítias meas, et assúmis testaméntum meum per os tuum?
49:17 Tu vero odísti disciplínam: * et projecísti sermónes meos retrórsum:
49:18 Si vidébas furem, currébas cum eo: * et cum adúlteris portiónem tuam ponébas.
49:19 Os tuum abundávit malítia: * et lingua tua concinnábat dolos.
49:20 Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris, et advérsus fílium matris tuæ ponébas scándalum: * hæc fecísti, et tácui.
49:21 Existimásti, iníque, quod ero tui símilis: * árguam te, et státuam contra fáciem tuam.
49:22 Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum: * nequándo rápiat, et non sit qui erípiat.
49:23 Sacrifícium laudis honorificábit me: * et illic iter, quo osténdam illi salutáre Dei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalm 49(16-23) [8]
49:16 Ale grzesznikowi rzekł Bóg: * Czemu ty opowiadasz sprawiedliwości moje, i bierzesz Testament mój w usta twoje?
49:17 Ano ty masz w nienawiści karność: * i zarzuciłeś mowę moję nazad.
49:18 Jeźliś widział złodzieja, biegałeś z nim: * a z cudzołożniki miałeś swój skład.
49:19 Usta twoje były pełne złości: * a język twój plótł zdrady.
49:20 Siedząc, mawiałeś przeciw bratu twemu, i dawałeś wzgorszenie przeciw synowi matki twojéj: * toś czynił, a milczałem.
49:21 Mniemałeś niesprawiedliwie, że będę tobie podobny: * będę cię strofował, i stawię przed oczy twoje.
49:22 Rozumiejcież to, którzy zapominacie Boga: * by kiedy nie porwał, a nie będzie, ktoby wydarł.
49:23 Ofiara chwały uczci mię: * i tam droga, którą mu okażę zbawienie Boże.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 50 [9]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut justificéris in sermónibus tuis, et vincas cum judicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea justítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Jerúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium justítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
|
Psalm 50 [9]
50:3 Zmiłuj się nademną, Boże, * według wielkiego miłosierdzia twego.
50:3 A według mnóstwa litości twoich, * zgładź nieprawość moję.
50:4 Jeszcze więcéj omyj mię od nieprawości mojéj: * i od grzechu mojego oczyść mię.
50:5 Albowiem ja znam nieprawość moję: * i grzech mój jest zawżdy przeciwko mnie.
50:6 Tobiem samemu zgrzeszył i uczyniłem złość przed tobą: * abyś się usprawiedliwił w mowach twoich, a zwyciężył, gdy cię posądzają.
50:7 Oto bowiem w nieprawościach jestem poczęty: * a w grzechach poczęła mię matka moja.
50:8 Oto bowiem, umiłowałeś prawdę: * niewiadome i skryte rzeczy mądrości twojéj objawiłeś mi.
50:9 Pokropisz mię Hyzopem, a będę oczyszczony: * omyjesz mię, a będę nad śnieg wybielony.
50:10 Słuchowi memu dasz radość i wesele: * i rozradują się kości poniżone.
50:11 Odwróć oblicze twoje od grzechów moich: * a zgładź wszystkie nieprawości moje.
50:12 Serce czyste stwórz we mnie, Boże: * i ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
50:13 Nie odrzucaj mię od oblicza twego: * i Ducha Świętego twego nie bierz odemnie.
50:14 Przywróć mi radość zbawienia twojego: * i duchem przedniejszym potwierdź mię.
50:15 Będę nauczał nieprawe dróg twoich: * a niezbożni do ciebie się nawrócą.
50:16 Wybaw mię ze krwi, Boże, Boże zbawienia mego: * a język mój z radością będzie wysławiał sprawiedliwość twoję.
50:17 Panie, otworzysz wargi moje: * a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.
50:18 Albowiem gdybyś był chciał ofiary, wżdybych był dał: * w całopalonych nie będziesz się kochał.
50:19 Ofiara Bogu, duch strapiony: * serca skruszonego i uniżonego, Boże, nie wzgardzisz.
50:20 Uczyń dobrze, Panie, Syonowi w dobréj woli twojéj: * aby się zbudowały mury Jeruzalem.
50:21 Tedy przyjmiesz ofiarę sprawiedliwości, obiaty i całopalenia: * tedy nakładą na ołtarz twój cielców.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Alleluja, alleluja, alleluja.
|
℣. Deus et Dóminum suscitávit, allelúja.
℟. Et nos suscitábit per virtútem suam, allelúja.
|
℣. God has raised up the Lord, alleluia.
℟. And he will raise us up by his power, alleluia.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 3:21-23
In illo témpore: Factum est autem cum baptizarétur omnis pópulus, et Jesu baptizáto et oránte, apértum est cælum. Et réliqua.
Homilía sancti Augustíni Epíscopi
Serm. 36 de Temp. Bapt. Christi
Natális hódie alter est quodam modo Salvatóris. Nam eísdem eum signis, eísdem miráculis cognóscimus génitum, sed nunc majóri mystério baptizátum. Ait enim Deus: Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi complácui. Præclárior plane est secúnda, quam prima natívitas. Illa enim sine teste siléntio Christum génuit; ista cum divinitátis professióne Dóminum baptizávit. Ab illa se Joseph, qui pater putabátur, excúsat; in hac se Pater, qui non credebátur, insínuat. Ibi labórat suspiciónibus Mater, quia professióni déerat pater; hic honorátur Génitrix, quia Divínitas Fílium protestátur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Joseph, fili David, noli timére accípere Maríam cónjugem tuam; quod enim in ea natum est, de Spíritu Sancto est: páriet autem fílium,
* Et vocábis nomen ejus Jesum, allelúja.
℣. Ipse enim salvum fáciet pópulum suum a peccátis eórum.
℟. Et vocábis nomen ejus Jesum, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 7
From the Holy Gospel according to Luke
Luke 3:21-23
At that time: When all the people were baptized, it came to pass, that Jesus also being baptized and praying, the heaven was opened. And so on, and that which followeth.
A Homily by St. Augustine the Bishop
Serm. 36 de Temp. Bapt. Christi
The day of his baptism is, as it were, a second birthday of the Saviour. For we know that he was born with signs and wonders like to those of his baptism, and that in the latter is a great mystery like to his birth. For God saith: This is my beloved Son, in whom I am well pleased. This second birth is indeed more glorious than the first. For then, he was born in silence, and without witnesses. Now, the Lord is baptized with a proclamation of his divinity. Then, Joseph, who was supposed to be his father, denied that he was. Now, his true Father, who was not believed to be so, proclaimeth himself so to be. Then, the Mother was enduring suspicion, because no father was acknowledged. Now she that bore him is honoured because the Divinity maketh him known as his Son.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Józefie, Synu Dawidów, nie bój się przyjąć Marji małżonki twej: albowiem co się w niej narodziło jest z Ducha Świętego: a porodzi syna
* I nazwiesz imię Jego Jezus, alleluja.
℣. Albowiem on zbawi lud swój od grzechów ich.
℟. I nazwiesz imię Jego Jezus, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 8
Honorátior, inquam, secúnda, quam prima natívitas. Síquidem Pater hic Deus majestátis inscríbitur; illic Joseph ártifex æstimátur. Et licet in utráque Dóminus per Spíritum Sanctum et natus sit et baptizátus, tamen honorátior est qui de cælis clamat, quam qui in terris labórat. Joseph ergo faber in terris pater putabátur esse Dómini Salvatóris, nec ab hoc ópere Deus, qui vere est Pater Dómini nostri Jesu Christi, exclúditur; nam est et ipse faber.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Surge, et áccipe Púerum et matrem ejus, et fuge in Ægýptum:
* Et esto ibi usque dum dicam tibi, allelúja.
℣. Ut adimplerétur quod dictum est a Dómino per Prophétam dicéntem: Ex Ægýpto vocávi Fílium meum.
℟. Et esto ibi usque dum dicam tibi, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et esto ibi usque dum dicam tibi, allelúja.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze. Amen.
Lekcja 8
I say that the second birth was more glorious than the first. For now, the God of majesty proclaimeth himself as his father. Then, the carpenter Joseph was so accounted. And although it was the Holy Ghost through whom the Lord was born and baptized, yet the Father, whose voice was heard from heaven, is greater than the father who laboured on earth. Therefore Joseph the workman on earth was supposed to be the father of the Lord and Saviour. But God, the true Father of our Lord Jesus Christ, is also a workman, and cannot be excluded from those who work at the carpenter's trade.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Wstań, a weźmij dziecię i matkę jego, a uciecz do Egiptu:
* I bądź tam, aż ci powiem, alleluja.
℣. Aby się spełniło, co powiedziano jest od Pana przez proroka mówiącego: Z Egiptu wezwałem Syna mojego.
℟. I bądź tam, aż ci powiem, alleluja.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. I bądź tam, aż ci powiem, alleluja.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 9
Commemoratio Sancti
Joánnes Baptísta de la Salle, Rhemis claro génere ortus, adoléscens in Rheménsi academía lítteras ac philosophíam dídicit. Clericáli milítiæ adscríptus, sextodécimo ætátis anno inter canónicos Rheménses adscítus fuit, et póstea Parísiis in Sulpitiánum seminárium recéptus. Sacerdótio auctus, Sorórum a Jesu infánte, quæ puéllis educándis incúmbunt, régimen suscépit, quas prudentíssime moderátus est ac deféndit. Púeris de plebe religióne bonísque móribus informándis, post plúrimas contradictiónes, fundávit fratrum sodalitátem, quam a Scholis christiánis nuncupávit, a Benedícto décimo tértio deínde confirmátam. Abdicáto canonicátu, suísque bonis in páuperes erogátis, et fundáti a se institúti regímine ex humilitáte demísso, virtútibus et méritis onústus, obdormívit in Dómino, annos natus duo de septuagínta. Eum Leo Papa décimus tértius primo Beatórum catálogo inséruit, dein in album Sanctórum rétulit. Pius vero duodécimus ómnium magistrórum púeris adulescentibúsque instituéndis præcípuum apud Deum cæléstem Patrónum constítuit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 9
Komemoracja świętego lub świętej
John Baptist de La Salle was born of a noble family of Reims and as a young man studied literature and philosophy at the academy in that city. Having become a cleric, he was made a canon of Reims at the age of sixteen, and later he was received into the Sulpician seminary at Paris. After his ordination to the priesthood, he undertook the direction of the Sisters of the Child Jesus, whose work was the education of girls, and he guided and defended them most prudently. Turning his attention to the formation of boys from ordinary families in religious and good habits, after many difficulties he founded the Institute of Brothers of the Christian Schools. This institute was confirmed by Benedict XIII. John Baptist resigned his canonry, gave away his goods to the poor, and in humility also resigned the governance of the institute he had founded. Full of virtues and merits, he fell asleep in the Lord in the sixty-eighth year of his age. Pope Leo XIII first included him in the list of the Blessed and then in that of the Saints, and Pius XII appointed him the special heavenly patron of all teachers of boys and young men.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui ineffábili providéntia beátum Joseph sanctíssimæ Genitrícis tuæ sponsum elígere dignátus es: præsta, quǽsumus; ut quem protectórem venerámur in terris, intercessórem habére mereámur in cælis:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Boże, któryś w niewymownej Opatrzności błogosławionego Józefa, na Oblubieńca Najświętszej Rodzicielki Twojej wybrać raczył: spraw, prosimy, abyśmy, którzy go jako Patrona na ziemi czcimy, zasłużyli na jego wstawiennictwo w niebie.
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|
|
Post Divinum officium |