Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem Mártyrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
|
Wezwanie {Antyfona z części wspólnych lub własne}
Ant. Pana, Króla Męczenników, * Pójdźmy uwielbiać.
Ant. Pana, Króla Męczenników, * Pójdźmy uwielbiać.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Pana, Króla Męczenników, * Pójdźmy uwielbiać.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Pójdźmy uwielbiać.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Pana, Króla Męczenników, * Pójdźmy uwielbiać.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Pójdźmy uwielbiać.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Pana, Króla Męczenników, * Pójdźmy uwielbiać.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pójdźmy uwielbiać.
Ant. Pana, Króla Męczenników, * Pójdźmy uwielbiać.
|
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Deus tuórum mílitum
Sors, et córona, prǽmium,
Laudes canéntes Mártyris
Absólve nexu críminis.
Hic nempe mundi gáudia,
Et blanda fraudum pábula
Imbúta felle députans,
Pervénit ad cæléstia.
Pœnas cucúrrit fórtiter,
Et sústulit viríliter,
Fundénsque pro te sánguinem,
Ætérna dona póssidet.
Ob hoc precátu súpplici
Te póscimus, piíssime;
In hoc triúmpho Mártyris
Dimítte noxam sérvulis.
Laus et perénnis glória
Patri sit, atque Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
|
Hymn {z części wspólnych lub własne}
O Boże, dziedzictwo, uwieńczenie,
Nagrodo walczących za Ciebie,
Uwolnij z więzów grzechowych tych,
Którzy wielbią. Męczennika Twego,
Co osądziwszy, że radości świata,
Jego zdradne ponęty
Przepojone są goryczą żółci.
Doszedł do niebieskiego wesela.
Przebył męczarnie z mocą,
Wycierpiał je mężnie,
A wylewając krew za Ciebie,
Dobra wiekuiste odzierżył.
Dlatego w kornej modlitwie
Nabożnie Cię prosimy
W święto triumfu Męczennika tego,
Twym służkom daruj winy.
Cześć i nieustająca chwała
Niech będzie Ojcu, także i Synowi
Wespół ze Świętym Pocieszycielem
Na wieki wieków.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Expúgna, Dómine.
Psalmus 34(1-10) [1]
34:1 Júdica, Dómine, nocéntes me, * expúgna impugnántes me.
34:2 Apprehénde arma et scutum: * et exsúrge in adjutórium mihi.
34:3 Effúnde frámeam, et conclúde advérsus eos, qui persequúntur me: * dic ánimæ meæ: Salus tua ego sum.
34:4 Confundántur et revereántur, * quæréntes ánimam meam.
34:4 Avertántur retrórsum, et confundántur * cogitántes mihi mala.
34:5 Fiant tamquam pulvis ante fáciem venti: * et Ángelus Dómini coárctans eos.
34:6 Fiat via illórum ténebræ et lúbricum: * et Ángelus Dómini pérsequens eos.
34:7 Quóniam gratis abscondérunt mihi intéritum láquei sui: * supervácue exprobravérunt ánimam meam.
34:8 Véniat illi láqueus, quem ignórat: et cáptio, quam abscóndit, apprehéndat eum: * et in láqueum cadat in ipsum.
34:9 Ánima autem mea exsultábit in Dómino: * et delectábitur super salutári suo.
34:10 Ómnia ossa mea dicent: * Dómine, quis símilis tibi?
34:10 Erípiens ínopem de manu fortiórum ejus: * egénum et páuperem a diripiéntibus eum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Expúgna, Dómine, impugnántes me.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. Zwalcz, Panie.
Psalm 34(1-10) [1]
34:1 Osądź, Panie, szkodzących mi, * zwalcz walczących przeciwko mnie.
34:2 Porwij broń i tarczę, * i powstań mi na pomoc.
34:3 Dobądź miecza i zamknij drogę tym, co mię prześladują: * rzeknij duszy mojej: Jam jest zbawieniem twoim.
34:4 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni * szukający duszy mojej.
34:4 Niech się cofną wstecz i niech będą zelżeni * obmyślający mi zło.
34:5 Niechaj będą jak proch przed wiatrem, * a anioł Pański niechaj ich uciśnie.
34:6 Niech będzie droga ich ciemnością i ślizgawicą, * a anioł Pański niechaj ich goni.
34:7 Albowiem bez przyczyny ukryli na mnie zgubne sidło swoje: * niesłusznie urągali duszy mojej.
34:8 Niechże nań przyjdzie sidło, o którym nie wie, i sieć, którą ukrył, niechaj go pojma, * i niech w to samo sidło wpadnie.
34:9 A dusza moja rozraduje się w Panu * i ucieszy się zbawieniem Jego.
34:10 Wszystkie kości moje rzekną: * Panie, któż podobien Tobie?
34:10 Wyrywasz biedaka z ręki mocniejszych nadeń: * niedostatniego i ubogiego od drapieżców jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Zwalcz, Panie, walczące przeciwko mnie.
|
Ant. Restítue ánimam meam.
Psalmus 34(11-17) [2]
34:11 Surgéntes testes iníqui, * quæ ignorábam interrogábant me.
34:12 Retribuébant mihi mala pro bonis: * sterilitátem ánimæ meæ.
34:13 Ego autem cum mihi molésti essent, * induébar cilício.
34:13 Humiliábam in jejúnio ánimam meam: * et orátio mea in sinu meo convertétur.
34:14 Quasi próximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacébam: * quasi lugens et contristátus, sic humiliábar.
34:15 Et advérsum me lætáti sunt, et convenérunt: * congregáta sunt super me flagélla, et ignorávi.
34:16 Dissipáti sunt, nec compúncti, tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne: * frenduérunt super me déntibus suis.
34:17 Dómine, quando respícies? * restítue ánimam meam a malignitáte eórum, a leónibus únicam meam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Restítue ánimam meam a malefáctis eórum, Dómine.
|
Ant. Przywróć duszę moję.
Psalm 34(11-17) [2]
34:11 Powstali świadkowie fałszywi, * pytali mię, czego nie byłem świadom.
34:12 Oddawali mi złem za dobre, * niepłodność dla duszy mojej.
34:13 A ja, gdy mi się przykrzyli, * obłóczyłem się we włosiennicę.
34:13 Trapiłem postem duszę moją * i modlitwa moja do łona mego się wróci.
34:14 Jak bliźniemu i jak bratu naszemu, tak dogadzałem: * jak żałujący i smucący się, tak się korzyłem.
34:15 I weselili się przeciwko mnie, i schadzali się, * zgromadzono na mnie bicze, nie wiedziałem.
34:16 Rozeszli się, a nie żałowali, kusili mię, szydzili ze mnie szyderstwem, * zgrzytali na mnie zębami swymi.
34:17 Panie, kiedyż wejrzysz? * Wyrwij duszę moją od złości ich, od lwów jedyną moją.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Przywróć duszę moję od złości ich, Panie.
|
Ant. Exsúrge, Dómine.
Psalmus 34(18-28) [3]
34:18 Confitébor tibi in ecclésia magna, * in pópulo gravi laudábo te.
34:19 Non supergáudeant mihi qui adversántur mihi iníque: * qui odérunt me gratis et ánnuunt óculis.
34:20 Quóniam mihi quidem pacífice loquebántur: * et in iracúndia terræ loquéntes, dolos cogitábant.
34:21 Et dilatavérunt super me os suum: * dixérunt: Euge, euge, vidérunt óculi nostri.
34:22 Vidísti, Dómine, ne síleas: * Dómine, ne discédas a me.
34:23 Exsúrge et inténde judício meo: * Deus meus, et Dóminus meus in causam meam.
34:24 Júdica me secúndum justítiam tuam, Dómine, Deus meus, * et non supergáudeant mihi.
34:25 Non dicant in córdibus suis: Euge, euge, ánimæ nostræ: * nec dicant: Devorávimus eum.
34:26 Erubéscant et revereántur simul, * qui gratulántur malis meis.
34:26 Induántur confusióne et reveréntia * qui magna loquúntur super me.
34:27 Exsúltent et læténtur qui volunt justítiam meam: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus qui volunt pacem servi ejus.
34:28 Et lingua mea meditábitur justítiam tuam, * tota die laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exsúrge, Dómine, et inténde judício meo.
|
Ant. Powstań, Panie.
Psalm 34(18-28) [3]
34:18 Będę Cię wysławiał w zebraniu wielkim, * między ludem ogromnym będę Cię chwalił.
34:19 Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi się niesprawiedliwie sprzeciwiają, * którzy mię bez powodu w nienawiści mają, a mrugają oczyma.
34:20 Bo ze mną wprawdzie spokojnie mówili, * ale w gniewie ziemskim mówiąc, zdrady obmyślali.
34:21 I rozwarli na mnie gęby swoje, * mówiąc: Ha, ha, oglądały oczy nasze.
34:22 Widziałeś, Panie, nie milcz. * Panie, nie odchodź ode mnie.
34:23 Powstań i pilnuj sądu mego: * Boże mój i Panie mój, sprawy mojej.
34:24 Sądź mię według sprawiedliwości Twojej, Panie, Boże mój, * a niech się nie cieszą ze mnie.
34:25 Niechaj nie mówią w sercach swoich: Ha, ha, radość dla duszy naszej, * i niech nie mówią: Pożarliśmy go.
34:26 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni razem ci, * którzy się weselą z nieszczęścia mojego.
34:26 Niechaj będą obleczeni w hańbę i w sromotę ci, * którzy z pychą mówią przeciwko mnie.
34:27 Niech się radują i weselą, którzy chcą sprawiedliwości mojej, * i niech mówią zawsze: Niech będzie uwielbiony Pan, którzy pragną pokoju dla sługi Jego.
34:28 A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość Twoją, * cały dzień chwałę Twoją.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Powstań, Panie, a pilnuj sądu mego.
|
Ant. Noli æmulári. ‡
Psalmus 36(1-15) [4]
36:1 Noli æmulári ‡ in malignántibus: * neque zeláveris faciéntes iniquitátem.
36:2 Quóniam tamquam fænum velóciter aréscent: * et quemádmodum ólera herbárum cito décident.
36:3 Spera in Dómino, et fac bonitátem: * et inhábita terram, et pascéris in divítiis ejus.
36:4 Delectáre in Dómino: * et dabit tibi petitiónes cordis tui.
36:5 Revéla Dómino viam tuam, et spera in eo: * et ipse fáciet.
36:6 Et edúcet quasi lumen justítiam tuam: et judícium tuum tamquam merídiem: * súbditus esto Dómino, et ora eum.
36:7 Noli æmulári in eo, qui prosperátur in via sua: * in hómine faciénte injustítias.
36:8 Désine ab ira, et derelínque furórem: * noli æmulári ut malignéris.
36:9 Quóniam qui malignántur, exterminabúntur: * sustinéntes autem Dóminum, ipsi hereditábunt terram.
36:10 Et adhuc pusíllum, et non erit peccátor: * et quǽres locum ejus et non invénies.
36:11 Mansuéti autem hereditábunt terram: * et delectabúntur in multitúdine pacis.
36:12 Observábit peccátor justum: * et stridébit super eum déntibus suis.
36:13 Dóminus autem irridébit eum: * quóniam próspicit quod véniet dies ejus.
36:14 Gládium evaginavérunt peccatóres: * intendérunt arcum suum,
36:14 Ut deíciant páuperem et ínopem: * ut trucídent rectos corde.
36:15 Gládius eórum intret in corda ipsórum: * et arcus eórum confringátur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Noli æmulári in eo qui prosperátur et facit iniquitátem.
|
Ant. Nie obruszaj się. ‡
Psalm 36(1-15) [4]
36:1 Nie obruszaj się ‡ z powodu złoczyńców * i nie zazdrość czyniącym nieprawość.
36:2 Albowiem uwiędną prędko jak trawa, * a jak liście ziela wnet opadną.
36:3 Miej nadzieję w Panu, a czyń dobrze, * i mieszkaj w ziemi, a będziesz się karmił jej bogactwami.
36:4 Rozkoszuj się w Panu, * a da ci, czego pożąda twe serce.
36:5 Objaw Panu drogę twoją i miej nadzieję w Nim, * a On uczyni.
36:6 I wywiedzie jak światłość sprawiedliwość twoją, a sąd twój jak gdyby południe: * bądź poddany Panu i módl się do Niego.
36:7 Nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści na drodze jego, * na człowieka postępującego niesprawiedliwie.
36:8 Zaprzestań gniewu i porzuć zapalczywość, * nie obruszaj się, abyś miał źle czynić.
36:9 Albowiem którzy źle czynią będą wykorzenieni, * lecz oczekujący Pana, ci odziedziczą ziemię.
36:10 I jeszcze chwila, a nie będzie grzesznika, * i będziesz szukał miejsca jego, a nie znajdziesz.
36:11 Ale cisi odziedziczą ziemię * i cieszyć się będą wielkim pokojem.
36:12 Będzie śledził grzesznik sprawiedliwego * i będzie nań zgrzytał zębami swymi.
36:13 Ale Pan będzie się śmiał z niego, * bo widzi, że nadchodzi dzień jego.
36:14 Miecza dobyli grzesznicy, * naciągnęli łuk swój.
36:14 Aby porazić ubogiego i niedostatniego, * aby pomordować ludzi prawego serca.
36:15 Miecz ich niech wnijdzie w serca ich, * a łuk ich niech się złamie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nie obruszaj się dla tego, któremu się szczęści, a czyni nieprawość.
|
Ant. Brácchia peccatórum.
Psalmus 36(16-29) [5]
36:16 Mélius est módicum justo, * super divítias peccatórum multas.
36:17 Quóniam brácchia peccatórum conteréntur: * confírmat autem justos Dóminus.
36:18 Novit Dóminus dies immaculatórum: * et heréditas eórum in ætérnum erit.
36:19 Non confundéntur in témpore malo, et in diébus famis saturabúntur: * quia peccatóres períbunt.
36:20 Inimíci vero Dómini mox ut honorificáti fúerint et exaltáti: * deficiéntes, quemádmodum fumus defícient.
36:21 Mutuábitur peccátor, et non solvet: * justus autem miserétur et tríbuet.
36:22 Quia benedicéntes ei hereditábunt terram: * maledicéntes autem ei disperíbunt.
36:23 Apud Dóminum gressus hóminis dirigéntur: * et viam ejus volet.
36:24 Cum cecíderit non collidétur: * quia Dóminus suppónit manum suam.
36:25 Júnior fui, étenim sénui: * et non vidi justum derelíctum, nec semen ejus quǽrens panem.
36:26 Tota die miserétur et cómmodat: * et semen illíus in benedictióne erit.
36:27 Declína a malo, et fac bonum: * et inhábita in sǽculum sǽculi.
36:28 Quia Dóminus amat judícium, et non derelínquet sanctos suos: * in ætérnum conservabúntur.
36:28 Injústi puniéntur: * et semen impiórum períbit.
36:29 Justi autem hereditábunt terram: * et inhabitábunt in sǽculum sǽculi super eam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Brácchia peccatórum conteréntur, confírmat autem justos Dóminus.
|
Ant. Ramiona grzeszników.
Psalm 36(16-29) [5]
36:16 Lepsza jest trocha u sprawiedliwego, * niźli wielkie bogactwa grzeszników.
36:17 Albowiem ramiona grzeszników połamią się, * a sprawiedliwych Pan utwierdza.
36:18 Zna Pan dni nieskalanych, * a dziedzictwo ich na wieki będzie.
36:19 Nie będą zawstydzeni w zły czas, i w dni głodu będą nasyceni: * albowiem grzesznicy zginą.
36:20 A nieprzyjaciele Pańscy, skoro będą uczczeni i wyniesieni, * ustając jako dym ustaną.
36:21 Będzie pożyczał grzesznik, a nie zapłaci, * ale sprawiedliwy zmiłuje się i da.
36:22 Albowiem błogosławiący go odziedziczą ziemię, * ale złorzeczący mu zginą.
36:23 Przez Pana kroki człowieka będą prostowane * i drogi jego upodoba sobie.
36:24 Gdy się powali, nie stłucze się, * bo Pan podkłada rękę swoją.
36:25 Byłem młody i zestarzałem się, * a nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani potomstwa jego szukającego chleba.
36:26 Cały dzień czyni miłosierdzie i pożycza, * a potomstwo jego w błogosławieństwie będzie.
36:27 Odstępuj od złego, a czyń dobrze * i mieszkaj na wieki wieków.
36:28 Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich: * na wieki będą zachowani.
36:28 Niesprawiedliwi będą pokarani * i potomstwo niezbożnych zginie.
36:29 Sprawiedliwi zaś odziedziczą ziemię * i będą mieszkali na niej na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Ramiona grzeszników połamią się, a sprawiedliwe Pan potwierdza.
|
Ant. Custódi innocéntiam.
Psalmus 36(30-40) [6]
36:30 Os justi meditábitur sapiéntiam, * et lingua ejus loquétur judícium.
36:31 Lex Dei ejus in corde ipsíus, * et non supplantabúntur gressus ejus.
36:32 Consíderat peccátor justum: * et quǽrit mortificáre eum.
36:33 Dóminus autem non derelínquet eum in mánibus ejus: * nec damnábit eum, cum judicábitur illi.
36:34 Exspécta Dóminum, et custódi viam ejus: et exaltábit te ut hereditáte cápias terram: * cum períerint peccatóres vidébis.
36:35 Vidi ímpium superexaltátum, * et elevátum sicut cedros Líbani.
36:36 Et transívi, et ecce non erat: * et quæsívi eum, et non est invéntus locus ejus.
36:37 Custódi innocéntiam, et vide æquitátem: * quóniam sunt relíquiæ hómini pacífico.
36:38 Injústi autem disperíbunt simul: * relíquiæ impiórum interíbunt.
36:39 Salus autem justórum a Dómino: * et protéctor eórum in témpore tribulatiónis.
36:40 Et adjuvábit eos Dóminus et liberábit eos: * et éruet eos a peccatóribus, et salvábit eos: quia speravérunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Custódi innocéntiam et vide æquitátem.
|
Ant. Przestrzegaj niewinności.
Psalm 36(30-40) [6]
36:30 Usta sprawiedliwego będą myśleć o mądrości, * a język jego będzie mówił, co słuszne.
36:31 Zakon Boga jego w sercu jego, * a nie zachwieją się kroki jego.
36:32 Wypatruje grzesznik sprawiedliwego * i szuka, aby go zabić.
36:33 A Pan nie zostawi go w rękach jego * i nie potępi go, gdy będzie sądzony od niego.
36:34 Czekaj na Pana i strzeż drogi Jego, a wywyższy cię, żebyś odziedziczył ziemię: * ujrzysz, gdy niezbożni poginą.
36:35 Widziałem niezbożnika wyniosłego * i podniesionego jak cedry libańskie.
36:36 I minąłem, a już go nie masz, * i szukałem go, a nie znalazło się miejsce jego.
36:37 Przestrzegaj niewinności i patrz na sprawiedliwość, * albowiem jest potomstwo dla człowieka spokojnego.
36:38 Lecz niesprawiedliwi wszyscy poginą, * potomstwo niezbożników zginie.
36:39 A zbawienie sprawiedliwych od Pana, * i obrońcą ich jest czasu utrapienia.
36:40 I wspomoże ich Pan i wybawi ich, * i wyratuje ich od grzeszników i zbawi ich, gdyż w Nim nadzieję mieli.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Przestrzegaj niewinności, a oglądaj sprawiedliwości.
|
Ant. Ne in ira tua.
Psalmus 37(2-11) [7]
37:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me.
37:3 Quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi: * et confirmásti super me manum tuam.
37:4 Non est sánitas in carne mea a fácie iræ tuæ: * non est pax óssibus meis a fácie peccatórum meórum.
37:5 Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt caput meum: * et sicut onus grave gravátæ sunt super me.
37:6 Putruérunt et corrúptæ sunt cicatríces meæ, * a fácie insipiéntiæ meæ.
37:7 Miser factus sum, et curvátus sum usque in finem: * tota die contristátus ingrediébar.
37:8 Quóniam lumbi mei impléti sunt illusiónibus: * et non est sánitas in carne mea.
37:9 Afflíctus sum, et humiliátus sum nimis: * rugiébam a gémitu cordis mei.
37:10 Dómine, ante te omne desidérium meum: * et gémitus meus a te non est abscónditus.
37:11 Cor meum conturbátum est, derelíquit me virtus mea: * et lumen oculórum meórum, et ipsum non est mecum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ne in ira tua corrípias me, Dómine.
|
Ant. Nie w zapalczywości twojéj.
Psalm 37(2-11) [7]
37:2 Panie, nie karć mnie w zapalczywości Twojej * i w gniewie Twoim mnie nie karz.
37:3 Albowiem strzały Twoje utkwiły we mnie * i ciężko położyłeś na mnie rękę Twoją.
37:4 Nie masz zdrowia w ciele moim dla gniewu Twego, * nie masz pokoju kościom moim dla grzechów moich.
37:5 Albowiem nieprawości moje przewyższyły głowę moją * i jak brzemię ciężkie zaciążyły na mnie.
37:6 Pogniły i ropieją blizny moje * z powodu głupoty mojej.
37:7 Znędzniałem i skurczyłem się bardzo, * cały dzień chodziłem zasmucony.
37:8 Albowiem biodra moje pełne są naigrawania * i nie masz zdrowia w ciele moim.
37:9 Jestem strapiony i uniżony bardzo, * krzyczałem z powodu jęków serca mego.
37:10 Panie, przed Tobą jest cała tęsknota moja * i wzdychanie moje przed Tobą nie jest skryte.
37:11 Serce moje strwożone jest, opuściła mię siła moja, * i nawet jasności oczu moich nie masz przy mnie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nie w zapalczywości twojéj karz mię, Panie.
|
Ant. Inténde in adjutórium meum.
Psalmus 37(12-23) [8]
37:12 Amíci mei, et próximi mei * advérsum me appropinquavérunt, et stetérunt.
37:12 Et qui juxta me erant, de longe stetérunt: * et vim faciébant qui quærébant ánimam meam.
37:13 Et qui inquirébant mala mihi, locúti sunt vanitátes: * et dolos tota die meditabántur.
37:14 Ego autem tamquam surdus non audiébam: * et sicut mutus non apériens os suum.
37:15 Et factus sum sicut homo non áudiens: * et non habens in ore suo redargutiónes.
37:16 Quóniam in te, Dómine, sperávi: * tu exáudies me, Dómine, Deus meus.
37:17 Quia dixi: Nequándo supergáudeant mihi inimíci mei: * et dum commovéntur pedes mei, super me magna locúti sunt.
37:18 Quóniam ego in flagélla parátus sum: * et dolor meus in conspéctu meo semper.
37:19 Quóniam iniquitátem meam annuntiábo: * et cogitábo pro peccáto meo.
37:20 Inimíci autem mei vivunt, et confirmáti sunt super me: * et multiplicáti sunt qui odérunt me iníque.
37:21 Qui retríbuunt mala pro bonis, detrahébant mihi: * quóniam sequébar bonitátem.
37:22 Ne derelínquas me, Dómine, Deus meus: * ne discésseris a me.
37:23 Inténde in adjutórium meum, * Dómine, Deus, salútis meæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Inténde in adjutórium meum, Dómine, virtus salútis meæ.
|
Ant. I Bądź gotów na ratunek mój.
Psalm 37(12-23) [8]
37:12 Przyjaciele moi i bliscy moi * przybliżyli się ku mnie i stanęli.
37:12 A którzy przy mnie byli, stali z daleka: * i gwałt czynili ci, którzy szukali duszy mojej.
37:13 A którzy mi życzyli zła, mówili marności * i zdrady cały dzień obmyślali.
37:14 A ja jak głuchy nie słyszałem * i byłem jak niemy, nie otwierający ust swoich.
37:15 I stałem się jak człowiek niesłyszący * i nie mający odpowiedzi w ustach swoich.
37:16 Albowiem w Tobie, Panie, nadzieję miałem, * Ty mnie wysłuchasz, Panie, Boże mój.
37:17 Bo mówiłem: By się kiedy nie weselili ze mnie nieprzyjaciele moi * i by nie mówili hardo przeciwko mnie gdy chwieją się nogi moje.
37:18 Bo ja na bicze gotów jestem * i ból mój przed obliczem moim jest zawsze.
37:19 Albowiem nieprawość moją oznajmię * i będę się troskał za grzech mój.
37:20 Lecz nieprzyjaciele moi żyją i mocniejsi są ode mnie, * i rozmnożyli się nienawidzący mnie niesprawiedliwie.
37:21 Którzy oddają złem za dobre, uwłaczali mi, * ponieważ chodziłem za dobrem.
37:22 Nie opuszczaj mnie, Panie, Boże mój, * nie odstępuj ode mnie.
37:23 Bądź gotów na ratunek mój, * Panie, Boże zbawienia mego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. I Bądź gotów na ratunek mój, Panie, Boże zbawienia mego.
|
Ant. Ámove, Dómine.
Psalmus 38 [9]
38:2 Dixi: Custódiam vias meas: * ut non delínquam in lingua mea.
38:2 Pósui ori meo custódiam, * cum consísteret peccátor advérsum me.
38:3 Obmútui, et humiliátus sum, et sílui a bonis: * et dolor meus renovátus est.
38:4 Concáluit cor meum intra me: * et in meditatióne mea exardéscet ignis.
38:5 Locútus sum in lingua mea: * Notum fac mihi, Dómine, finem meum.
38:5 Et númerum diérum meórum quis est: * ut sciam quid desit mihi.
38:6 Ecce mensurábiles posuísti dies meos: * et substántia mea tamquam níhilum ante te.
38:6 Verúmtamen univérsa vánitas, * omnis homo vivens.
38:7 Verúmtamen in imágine pertránsit homo: * sed et frustra conturbátur.
38:7 Thesaurízat: * et ignórat cui congregábit ea.
38:8 Et nunc quæ est exspectátio mea? Nonne Dóminus? * Et substántia mea apud te est.
38:9 Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me: * oppróbrium insipiénti dedísti me.
38:10 Obmútui, et non apérui os meum, quóniam tu fecísti: * ámove a me plagas tuas.
38:12 A fortitúdine manus tuæ ego deféci in increpatiónibus: * propter iniquitátem corripuísti hóminem.
38:12 Et tabéscere fecísti sicut aráneam ánimam ejus: * verúmtamen vane conturbátur omnis homo.
38:13 Exáudi oratiónem meam, Dómine, et deprecatiónem meam: * áuribus pércipe lácrimas meas.
38:13 Ne síleas: quóniam ádvena ego sum apud te, et peregrínus, * sicut omnes patres mei.
38:14 Remítte mihi, ut refrígerer priúsquam ábeam, * et ámplius non ero.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ámove, Dómine, a me plagas tuas.
|
Ant. Odejmij, Panie.
Psalm 38 [9]
38:2 Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, * abym nie zgrzeszył językiem moim.
38:2 Położyłem straż u ust moich, * gdy stał grzesznik naprzeciw mnie.
38:3 Zaniemiałem i uniżyłem się, i zamilczałem o szczęściu, * i ból mój odnowił się.
38:4 Rozgorzało serce moje we mnie, * a w rozmyślaniu moim rozpalił się ogień.
38:5 Rzekłem językiem moim: * Oznajmij mi, Panie, koniec mój.
38:5 I jaka jest liczba dni moich, * abym wiedział, czego mi niedostaje.
38:6 Oto pod miarę uczyniłeś dni moje, * a bytność moja jak nic jest przed Tobą.
38:6 Zaprawdę wszystko marność, * wszelki człowiek żyjący.
38:7 Zaiste, jak obraz przechodzi człowiek, * ale i próżno się trwoży.
38:7 Skarbi, * a nie wie, dla kogo to zbierze.
38:8 A teraz jakież jest oczekiwanie moje: czy nie Pan? * I bytność moja u Ciebie jest.
38:9 Od wszystkich nieprawości moich wyrwij mię, * na pośmiech głupiemu wydałeś mię.
38:10 Zaniemiałem i nie otworzyłem ust moich, bo Ty uczyniłeś: * odejmij ode mnie chłosty Twoje.
38:12 Od mocy ręki Twojej ja ustałem pod karą: * dla nieprawości ukarałeś człowieka.
38:12 I uczyniłeś, że wyschła jak pajęczyna dusza jego: * zaiste, próżno się trwoży wszelki człowiek.
38:13 Wysłuchaj modlitwę moją, Panie, i prośbę moją: * przyjmij w uszy łzy moje.
38:13 Nie milcz, bo ja przychodniem jestem u Ciebie * i pielgrzymem, jak wszyscy ojcowie moi.
38:14 Pofolguj mi, abym się ochłodził, pierwej niźli odejdę * i więcej mnie nie będzie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Odejmij, Panie, odemnie plagi twoje.
|
℣. Deus, ne síleas a me, remítte mihi.
℟. Quóniam íncola ego sum apud te et peregrínus.
|
℣. Boże, nie milcz, zfolguj mi.
℟. Bom ja jest przychodzień u ciebie, i podróżny.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Niech nas wpiera dobroć i miłosierdzie tego, który z Ojcem i Duchem Świętym żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.
Lectio 1
De Actibus Apostolorum
Acts 7:51-54
51 Dura cervice et incircumcisis córdibus et áuribus, vos semper Spiritui Sancto resístitis: sicut patres vestri, ita et vos.
52 Quem prophetárum non sunt persecúti patres vestri? Et occidérunt eos, qui prænuntiábunt de adventu Justi, cujus vos nunc proditores et homicidæ fuistis,
53 Qui accepístis legem in dispositióne Angelórum et non custodistis.
54 Audiéntes autem hæc, disseccabántur córdibus suis, et stridébant déntibus in eum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Stéphanus autem plenus grátia et fortitúdine,
* Faciébat prodígia et signa magna in pópulo.
℣. Surrexérunt quidam de synagóga disputántes cum Stéphano: et non póterant resístere sapiéntiæ, et Spirítui qui loquebátur.
℟. Faciébat prodígia et signa magna in pópulo.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 1
Z Dziejów Apostolskich
Dz 7:51-54
51 Twardego karku i nieobrzezanych serc i uszu, wy się zawżdy sprzeciwiacie Duchowi Świętemu, jako ojcowie wasi, także i wy.
52 Którego z proroków nie prześladowali ojcowie wasi? i zabili tych, którzy opowiadali o przyjściu Sprawiedliwego, któregoście wy teraz zdrajcami i mężobójcami byli.
53 Którzyście wzięli zakon przez rozrządzenie Anielskie, a nie strzegliście.
54 A słuchając tego, krajały się serca ich, i zgrzytali nań zębami.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. A Szczepan pełen łaski i mocy.
* Czynił cuda i znaki wielkie między ludem.
℣. I powstali niektórzy z bóżnice, gadając się z Szczepanem: i nie mogli się sprzeciwić mądrości i duchowi, który mówił.
℟. Czynił cuda i znaki wielkie między ludem.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.
Lectio 2
Acts 7:55-58
55 Cum autem esset plenus Spíritu Sancto, inténdens in cælum, vidit glóriam Dei, et Jesum stántem a dextris Dei. Et ait: Ecce video cælos apertos, et Fílium hóminis stántem a dextris Dei.
56 Exclamántes autem voce magna, continuérunt aures suas, et ímpetum fecérunt unanímiter in eum.
57 Et ejiciéntes eum extra civitátem lapidábant: et testes deposuérunt vestiménta sua secus pedes adolescentis, qui vocabátur Saulus.
58 Et lapidábant Stephanum, invocántem et dicéntem: Dómine Jesu, suscipe spíritum meum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Vidébant omnes Stéphanum, qui erant in concílio:
* Et intuebántur vultum ejus tamquam vultum Angeli stantis inter illos.
℣. Plenus grátia et fortitúdine, faciébat prodígia et signa magna in pópulo.
℟. Et intuebántur vultum ejus tamquam vultum Angeli stantis inter illos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et intuebántur vultum ejus tamquam vultum Angeli stantis inter illos.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Ten, którego święto obchodzimy, niech wstawia się za nami u Pana. Amen.
Lekcja 2
Dz 7:55-58
55 A będąc pełen Ducha S. patrząc pilnie w niebo, ujrzał chwałę Bożą i Jezusa stojącego po prawicy Bożéj. I rzekł: Oto widzę niebiosa otworzone, a Syna człowieczego stojącego po prawicy Bożéj.
56 A krzyknąwszy głosem wielkim, zatulili sobie uszy i rzucili się nań jednomyślnie.
57 A wyrzuciwszy go z miasta, kamionowali, a świadkowie składali szaty swe u nóg młodzieńca, którego zwano Szawłem.
58 I kamionowali Szczepana wzywającego a mówiącego: Panie Jezu, przyjmij ducha mojego.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. All that sat in the council, looking steadfastly on Stephen, saw
* His face as it had been the face of an angel standing among them.
℣. Full of grace and power, he did great wonders and miracles among the people.
℟. His face as it had been the face of an angel standing among them.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. His face as it had been the face of an angel standing among them.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 3
Sanctórum córpora Stephani Protomártyris, Gamaliélis, Nicodémi et Abibónis, quæ diu in obscúro ac sórdido loco jacúerant, Honorio imperatóre, Luciáno presbytero divínitus admónito, invénta sunt prope Jerosolymam. Cui Gamaliel cum in somnis apparuísset, gravi quadam et præclára senis spécie, locum jacéntium córporum commonstrávit, imperans ut Joánnem Jerosolymitanum antístitem adíret, agerétque cum eo ut honestius illa córpora sepelirentur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 3
In the year of our Lord 415, in the reign of the Emperor Honorius, a Priest named Lucian, (dwelling at Caphargamala, about twenty miles from Jerusalem,) received a message from God, in consequence of which discovery was made of the bodies of the Saints Stephen the First Martyr, Gamaliel, Nicodemus, and Abibon, (the son of Gamaliel,) which had long been lying unknown and unheeded. Lucian was asleep when Gamaliel appeared to him in a dream as a tall comely old man of worshipful presence, told him where the bodies were lying, and bade him go to John, Patriarch of Jerusalem, and deal with him that they might have more honourable burial.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Te Deum
Ciebie, Boże, chwalimy: * ciebie, Panie, wysławiamy.
Tobie, Ojcu Przedwiecznemu * wszystka ziemia cześć oddaje.
Tobie wszyscy Aniołowie, * Tobie niebiosa i wszystkie Moce:
Tobie Cherubini i Serafini * nieustannym głoszą pieniem:
Ukłonić się Święty, Święty, Święty * Pan Bóg Zastępów.
Pełne są niebiosa i ziemia * majestatu chwały Twojej.
Ciebie przesławny * chór Apostołów,
Ciebie Proroków * poczet chwalebny,
Ciebie wychwala * Męczenników zastęp świetlany.
Ciebie po wszystkiej ziemi * wysławia Kościół święty,
Ojca * niezmierzonego majestatu;
Godnego uwielbienia prawdziwego * i Jedynego Twojego Syna;
Świętego także * Ducha Pocieszyciela.
Tyś Królem chwały, * o Chryste,
Tyś Ojca * Synem Przedwiecznym.
Ukłonić się Ty, dla zbawienia naszego biorąc człowieczeństwo: * nie wahałeś się wstąpić w łono Dziewicy.
Ty, skruszywszy żądło śmierci, * otworzyłeś wierzącym królestwo niebios.
Ty po prawicy Boga zasiadasz, * w Ojcowskiej chwale.
Ty przyjdziesz jako Sędzia * tak wszyscy wierzymy.
Poniższy werset odmawia się klęcząc
Błagamy Cię przeto, dopomóż swym sługom, * których najdroższą Krwią odkupiłeś.
Policz ich między świętych Twoich * w wiekuistej chwale.
Zachowaj lud swój, o Panie, * i błogosław dziedzictwu swojemu.
I rządź nimi, * i wywyższaj ich aż na wieki.
Po wszystkie dni * błogosławimy Ciebie.
Ukłonić się, jeśli jest taki zwyczaj I wysławiamy imię Twe na wieki, * na wieki bez końca.
Racz, Panie, w dniu dzisiejszym * zachować nas od grzechu.
Zmiłuj się nad nami, Panie, * zmiłuj się nad nami.
Niech miłosierdzie Twoje, Panie, okaże się nad nami, * jako my w Tobie ufność pokładamy.
W Tobie, o Panie, złożyłem nadzieję: * nie będę zawstydzon na wieki.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Da nobis, quǽsumus, Dómine, imitári quod cólimus: ut discámus et inimícos dilígere; quia ejus Inventiónem celebrámus, qui novit étiam pro persecutóribus exoráre Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Sanktorału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Daj nam, prosimy Cię, Panie, naśladować to, co czcimy: abyśmy się nauczyli i nieprzyjaciół miłować: gdyż obchodzimy znalezienie zwłok tego; który nawet za prześladowców umiał się modlić do Pana naszego Jezusa Chrystusa Syna Twojego.
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|