In Commemoratione S. Pauli Apostoli ~ Duplex
Tempora: Feria tertia infra Hebdomadam IV post Octavam Pentecostes

Divinum Officium Tridentine - 1570

6-30-2020

Ad Matutinum

Incipit
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.

Deinde, clara voce, dicitur Versus:
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Rito de entrada
silenciosamente
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Ave, María, llena de gracia, el Señor es contigo, bendita Tú eres entre todas las mujeres, y bendito es el fruto de tu vientre, Jesús. Santa María, Madre de Dios, ruega por nosotros pecadores, ahora y en la hora de nuestra muerte. Amén.
Creo en Dios, Padre Todopoderoso, Creador del cielo y de la tierra.
Creo en Jesucristo, su único Hijo, Nuestro Señor: que fue concebido por obra y gracia del Espíritu Santo, nació de Santa María Virgen; padeció bajo el poder de Poncio Pilato, fue crucificado, muerto y sepultado: descendió a los infiernos, al tercer día resucitó de entre los muertos, subió a los cielos y está sentado a la derecha de Dios, Padre todopoderoso. Desde allí ha de venir a juzgar a los vivos y a los muertos.
Creo en el Espíritu Santo, la santa Iglesia católica, la comunión de los santos, el perdón de los pecados, la resurrección de la carne y la vida eterna. Amén.

Después, con voz audible, se dice el Versículo:
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte adorémus.
Ant. Regem Apostolórum Dóminum, * Veníte adorémus.
Invitatorio {Antífona del Común o de la Fiesta}
Ant. Al Señor, Rey de los Apóstoles, * Venid, adorémosle.
Ant. Al Señor, Rey de los Apóstoles, * Venid, adorémosle.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Al Señor, Rey de los Apóstoles, * Venid, adorémosle.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid, adorémosle.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Al Señor, Rey de los Apóstoles, * Venid, adorémosle.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid, adorémosle.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Al Señor, Rey de los Apóstoles, * Venid, adorémosle.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid, adorémosle.
Ant. Al Señor, Rey de los Apóstoles, * Venid, adorémosle.
Hymnus {ex Proprio Sanctorum}
Doctor egrégie Paule, mores ínstrue,
Et mente polum non transférre sátage:
Donec perféctum largiátur plénius,
Evacuáto quod ex parte gérimus.

Sit Trinitáti sempitérna glória,
Honor, potéstas, atque jubilátio,
In unitáte, cui manet impérium,
Ex tunc et modo, per ætérna sǽcula.
Amen.
Himno {del Propio de los Santos}
Doctor egregio, Apóstol de las gentes,
Costumbres santas forme tu doctrina:
Inflama el pecho, alumbra nuestras mentes,
Y al cielo nuestros pasos encamina;
Do eclipsada la fe por luz brillante,
Solo la caridad reina triunfante.

Loor perpetuo, honra sublimada,
Júbilo santo, gloria sempiterna,
A la suprema Trinidad sagrada,
Que en divina unidad rige y gobierna
La tierra, el cielo y cuanto el orbe alcanza:
Perpetua por los siglos su alabanza.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio Sanctorum}
Nocturn I.
Ant. Qui operátus est * Petro in apostolátum, operátus est et mihi inter gentes: et cognovérunt grátiam, quæ data est mihi a Christo Dómino.
Psalmus 18 [1]
18:2 Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum ejus annúntiat firmaméntum.
18:3 Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
18:4 Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
18:5 In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
18:6 In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
18:6 Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio ejus:
18:7 Et occúrsus ejus usque ad summum ejus: * nec est qui se abscóndat a calóre ejus.
18:8 Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
18:9 Justítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
18:10 Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * judícia Dómini vera, justificáta in semetípsa.
18:11 Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
18:12 Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
18:13 Delícta quis intéllegit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
18:14 Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
18:15 Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
18:15 Dómine, adjútor meus, * et redémptor meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui operátus est Petro in apostolátum, operátus est et mihi inter gentes: et cognovérunt grátiam, quæ data est mihi a Christo Dómino.
Salmos con lecturas {Antífonas y salmos del Propio de los Santos}
Nocturn I.
Ant. Quien dio eficacia * a Pedro en el apostolado entre los circuncisos, me la dio a mí para con los gentiles; y conocieron la gracia que me fue dada por Cristo, el Señor.
Salmo 18 [1]
18:2 El cielo proclama la gloria de Dios, * el firmamento pregona la obra de sus manos:
18:3 El día al día le pasa el mensaje, * la noche a la noche se lo susurra.
18:4 Sin que hablen, sin que pronuncien, * sin que resuene su voz,
18:5 A toda la tierra alcanza su pregón * y hasta los límites del orbe su lenguaje.
18:6 Allí le ha puesto su tienda al sol: * él sale como el esposo de su alcoba,
18:6 Contento como un héroe, a recorrer su camino. * Asoma por un extremo del cielo,
18:7 Y su órbita llega al otro extremo: * nada se libra de su calor.
18:8 La ley del Señor es perfecta y es descanso del alma; * el precepto del Señor es fiel e instruye al ignorante;
18:9 Los mandatos del Señor son rectos y alegran el corazón; * la norma del Señor es límpida y da luz a los ojos;
18:10 La voluntad del Señor es pura y eternamente estable; * los mandamientos del Señor son verdaderos y enteramente justos;
18:11 Más preciosos que el oro, más que el oro fino; * más dulces que la miel de un panal que destila.
18:12 Aunque tu siervo vigila * para guardarlos con cuidado,
18:13 ¿Quién conoce sus faltas? * Absuélveme de lo que se me oculta.
18:14 Preserva a tu siervo de la arrogancia, para que no me domine: así quedaré libre * e inocente del gran pecado.
18:15 Que te agraden las palabras de mi boca, * y llegue a tu presencia el meditar de mi corazón,
18:15 Señor, roca mía, * redentor mío.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Quien dio eficacia a Pedro en el apostolado entre los circuncisos, me la dio a mí para con los gentiles; y conocieron la gracia que me fue dada por Cristo, el Señor.
Ant. Scio cui crédidi, * et certus sum quia potens est depósitum meum serváre in illum diem justus judex.
Psalmus 33 [2]
33:2 Benedícam Dóminum in omni témpore: * semper laus ejus in ore meo.
33:3 In Dómino laudábitur ánima mea: * áudiant mansuéti, et læténtur.
33:4 Magnificáte Dóminum mecum: * et exaltémus nomen ejus in idípsum.
33:5 Exquisívi Dóminum, et exaudívit me: * et ex ómnibus tribulatiónibus meis erípuit me.
33:6 Accédite ad eum, et illuminámini: * et fácies vestræ non confundéntur.
33:7 Iste pauper clamávit, et Dóminus exaudívit eum: * et de ómnibus tribulatiónibus ejus salvávit eum.
33:8 Immíttet Ángelus Dómini in circúitu timéntium eum: * et erípiet eos.
33:9 Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus: * beátus vir, qui sperat in eo.
33:10 Timéte Dóminum, omnes sancti ejus: * quóniam non est inópia timéntibus eum.
33:11 Dívites eguérunt et esuriérunt: * inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono.
33:12 Veníte, fílii, audíte me: * timórem Dómini docébo vos.
33:13 Quis est homo qui vult vitam: * díligit dies vidére bonos?
33:14 Próhibe linguam tuam a malo: * et lábia tua ne loquántur dolum.
33:15 Divérte a malo, et fac bonum: * inquíre pacem, et perséquere eam.
33:16 Óculi Dómini super justos: * et aures ejus in preces eórum.
33:17 Vultus autem Dómini super faciéntes mala: * ut perdat de terra memóriam eórum.
33:18 Clamavérunt justi, et Dóminus exaudívit eos: * et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
33:19 Juxta est Dóminus iis, qui tribuláto sunt corde: * et húmiles spíritu salvábit.
33:20 Multæ tribulatiónes justórum: * et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.
33:21 Custódit Dóminus ómnia ossa eórum: * unum ex his non conterétur.
33:22 Mors peccatórum péssima: * et qui odérunt justum, delínquent.
33:23 Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum: * et non delínquent omnes qui sperant in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Scio cui crédidi, et certus sum quia potens est depósitum meum serváre in illum diem justus judex.
Ant. Sé en quién he puesto mi confianza, * y estoy cierto de que es poderoso para conservar mi depósito hasta aquel día como justo Juez.
Salmo 33 [2]
33:2 Bendigo al Señor en todo momento, * su alabanza está siempre en mi boca;
33:3 Mi alma se gloría en el Señor: * que los humildes lo escuchen y se alegren.
33:4 Proclamad conmigo la grandeza del Señor, * ensalcemos juntos su nombre.
33:5 Yo consulté al Señor, y me respondió, * me libró de todas mis ansias.
33:6 Contempladlo y quedaréis radiantes, * vuestro rostro no se avergonzará.
33:7 Si el afligido invoca al Señor, Él lo escucha * y lo salva de sus angustias.
33:8 El ángel del Señor acampa en torno a sus fieles * y los protege.
33:9 Gustad y ved qué bueno es el Señor, * dichoso el que se acoge a Él.
33:10 Todos sus santos, temed al Señor, * porque nada les falta a los que le temen;
33:11 Los ricos empobrecen y pasan hambre, * los que buscan al Señor no carecen de nada.
33:12 Venid, hijos, escuchadme: * os instruiré en el temor del Señor;
33:13 ¿Hay alguien que ame la vida y * desee días de prosperidad?
33:14 Guarda tu lengua del mal, * tus labios de la falsedad;
33:15 Apártate del mal, obra el bien, * busca la paz y corre tras ella.
33:16 Los ojos del Señor miran a los justos, * sus oídos escuchan sus gritos;
33:17 Pero el Señor se enfrenta con los malhechores, * para borrar de la tierra su memoria.
33:18 Cuando uno grita, el Señor lo escucha * y lo libra de sus angustias;
33:19 El Señor está cerca de los atribulados, * salva a los abatidos.
33:20 Aunque el justo sufra muchos males, * de todos lo libra el Señor;
33:21 Él cuida de todos sus huesos, * y ni uno solo se quebrará.
33:22 La maldad da muerte al malvado, * los que odian al justo serán castigados.
33:23 El Señor redime a sus siervos, * no será castigado quien se acoge a Él.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Sé en quién he puesto mi confianza, y estoy cierto de que es poderoso para conservar mi depósito hasta aquel día como justo Juez.
Ant. Mihi vívere Christus est, * et mori lucrum: gloriári me opórtet in cruce Dómini nostri Jesu Christi.
Psalmus 44 [3]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mihi vívere Christus est, et mori lucrum: gloriári me opórtet in cruce Dómini nostri Jesu Christi.
Ant. Cristo es mi vida, * y la muerte es para mí una ganancia; es preciso que me gloríe en la cruz de nuestro Señor Jesucristo.
Salmo 44 [3]
44:2 Hirviendo está mi pecho en sublimes pensamientos. * Al rey consagro yo esta obra.
44:2 Mi lengua es pluma de amanuense * que escribe muy ligero.
44:3 ¡Oh tú el más gentil en hermosura entre los hijos de los hombres!, * derramada se ve la gracia en tus labios; por eso te bendijo Dios para siempre.
44:4 Cíñete al lado tu espada, * ¡oh rey potentísimo!
44:5 Con tu gallardía y hermosura * camina, avanza prósperamente, y reina
44:5 Por medio de la verdad, de la mansedumbre y de la justicia; * y tu diestra te conducirá a cosas maravillosas.
44:6 Tus penetrantes saetas traspasarán, oh rey, los corazones de tus enemigos; * se rendirán a ti los pueblos.
44:7 Tu trono, ¡oh Dios!, permanece por los siglos de los siglos; * el cetro de tu reino es cetro de rectitud.
44:8 Amaste la justicia y aborreciste la iniquidad; * por eso te ungió, ¡oh Dios!, el Dios tuyo con óleo de alegría, con preferencia a tus compañeros.
44:9 Mirra, áloe y casia exhalan tus vestidos, al salir de las estancias de marfil * en que con su olor te han recreado. Hijas de reyes son tus damas de honor;
44:10 A tu diestra está la reina con vestido bordado de oro, * y engalanada con varios adornos.
44:11 Escucha, ¡oh hija!, considera y presta atento oído: * olvida tu pueblo y la casa de tu padre.
44:12 Y el rey se enamorará más de tu beldad; * porque Él es el Señor Dios tuyo, a quien todos han de adorar.
44:13 Las hijas de Tiro vendrán con dones, * y te presentarán humildes súplicas todos los poderosos del pueblo.
44:14 En el interior está la principal gloria y lucimiento de la hija del rey; * ella está cubierta de un vestido con varios adornos, y recamado con franjas de oro.
44:15 Serán presentadas al rey las vírgenes que han de formar su séquito; * ante tu presencia serán traídas sus compañeras.
44:16 Conducidas serán con alegría y algazara, * serán introducidas en el templo, palacio del Rey.
44:17 En lugar de tus padres te nacerán hijos; * los cuales establecerás príncipes sobre la tierra.
44:18 Estos conservarán la memoria de tu nombre * por todas las generaciones.
44:18 Por esto los pueblos te cantarán alabanzas eternamente * por los siglos de los siglos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Cristo es mi vida, y la muerte es para mí una ganancia; es preciso que me gloríe en la cruz de nuestro Señor Jesucristo.
℣. In omnem terram exívit sonus eórum.
℟. Et in fines orbis terræ verba eórum.
℣. El sonido de su voz se ha propagado por toda la tierra.
℟. Y sus palabras hasta los confines del mundo.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Señor Jesucristo, escucha las súplicas de tus siervos y ten misericordia de nosotros, Tú que vives y reinas con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Actibus Apostolórum
Act 13:1-4
1 Erant autem in Ecclésia quæ erat Antiochíæ, prophétæ et doctóres, in quibus Bárnabas et Simon, qui vocátur Niger, et Lucius Cyrenénsis et Mánahen, qui erat Heródis tetrárchæ collactáneus, et Saulus.
2 Ministrántibus autem illis Dómino et jejunántibus, dixit illis Spíritus Sanctus: Segregáte mihi Saulum et Bárnabam, in opus ad quod assúmpsi eos.
3 Tunc jejunántes et orántes imponentésque eis manus dimisérunt illos.
4 Et ipsi quidem missi a Spíritu Sancto abiérunt Seleucíam et inde navigavérunt Cyprum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Qui operátus est Petro in apostolátum, operátus est et mihi inter gentes:
* Et cognovérunt grátiam Dei, quæ data est mihi.
℣. Grátia Dei in me vácua non fuit, sed grátia ejus semper in me manet.
℟. Et cognovérunt grátiam Dei, quæ data est mihi.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Padre Eterno nos bendiga con su continua bendición. Amén.

Lectura 1
De los Hechos de los Apóstoles
Act 13:1-4
1 Había en la iglesia de Antioquía profetas y doctores: Bernabé, Simeón, llamado Niger, y Lucio de Cirene; Manahem, hermano de leche del tetrarca Herodes, y Saulo.
2 Un día, mientras celebraban la liturgia en honor del Señor y guardaban los ayunos, dijo el Espíritu Santo: Segregadme a Bernabé y a Saulo para la obra a que los he llamado.
3 Entonces, después de orar y ayunar, les impusieron las manos y los despidieron.
4 Ellos, pues, enviados por el Espíritu Santo, bajaron a Seleucia y de allí navegaron a Chipre.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Quien dio eficacia a Pedro en el apostolado entre los circuncisos, me la dio a mí para con los gentiles.
* Y conocieron la gracia de Dios que me fue dada.
℣. La gracia de Dios no ha sido estéril en mí, sino que siempre permanece conmigo.
℟. Y conocieron la gracia de Dios que me fue dada.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Act 13:5-8
5 Et, cum veníssent Salamínam, prædicábant verbum Dei in synagógis Judæórum; habébant autem et Joánnem in ministério.
6 Et, cum perambulássent univérsam ínsulam usque Paphum, invenérunt quemdam virum magum pseudoprophétam Judǽum, cui nomen erat Barjésu,
7 Qui erat cum procónsule Sérgio Paulo, viro prudénte. Hic, accersítis Bárnaba et Saulo, desiderábat audíre verbum Dei.
8 Resistébat autem illis Elymas magus (sic enim interpretátur nomen ejus) quærens avértere procónsulem a fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Bonum certámen certávi, cursum consummávi, fidem servávi:
* Ideóque repósita est mihi coróna justítiæ.
℣. Scio cui crédidi, et certus sum quia potens est depósitum meum serváre in illum diem.
℟. Ideóque repósita est mihi coróna justítiæ.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Hijo único de Dios nos bendiga y nos ayude. Amén.

Lectura 2
Act 13:5-8
5 En Salamina predicaron la palabra de Dios en las sinagogas de los judíos, teniendo a Juan por auxiliar.
6 Luego atravesaron toda la isla hasta Pafos, y allí encontraron a un mago, falso profeta, judío, de nombre Barjesús.
7 Hallábase éste al servicio del procónsul Sergio Pablo, varón prudente, que hizo llamar a Bernabé y a Saulo, deseando oír la palabra de Dios.
8 Pero Elimás —el mago, que eso significa este nombre—, se le oponía y procuraba apartar de la fe al procónsul.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. He concluido la carrera, he guardado la fe.
* Por esto me está reservada la corona de justicia.
℣. Sé en quién he puesto mi confianza, y estoy cierto de que es poderoso para conservar mi depósito hasta aquel día.
℟. Por esto me está reservada la corona de justicia.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Act 13:9-13
9 Saulus autem, qui et Paulus, replétus Spíritu Sancto, íntuens in eum,
10 Dixit: O plene omni dolo et omni fallácia, fili diáboli, inimíce omnis justítiæ, non désinis subvértere vias Dómini rectas?
11 Et nunc ecce manus Dómini super te, et eris cæcus, non videns solem usque ad tempus. Et conféstim cécidit in eum calígo et ténebræ, et circúiens quærébat qui ei manum daret.
12 Tunc procónsul, cum vidísset factum, crédidit admírans super doctrína Dómini.
13 Et, cum a Papho navigássent, Paulus et qui cum eo erant venérunt Pergen Pamphýliæ; Joánnes autem discédens ab eis revérsus est Jerosólymam.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Repósita est mihi coróna justítiæ,
* Quam reddet mihi Dóminus in illum diem justus judex.
℣. Scio cui crédidi, et certus sum quia potens est depósitum meum serváre in illum diem.
℟. Quam reddet mihi Dóminus in illum diem justus judex.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quam reddet mihi Dóminus in illum diem justus judex.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. La gracia del Espíritu Santo ilumine nuestros sentidos y corazones. Amén

Lectura 3
Act 13:9-13
9 Mas Saulo, llamado también Pablo, lleno del Espíritu Santo, clavando en él los ojos,
10 Le dijo: ¡Oh, lleno de todo engaño y de toda maldad, hijo del diablo, enemigo de toda justicia! ¿No cesarás de torcer los rectos caminos del Señor? Ahora mismo la mano del Señor caerá sobre ti y quedarás ciego, sin ver la luz del sol por cierto tiempo.
11 Al punto se apoderó de él la tiniebla y la oscuridad, y daba vueltas buscando quien le diera la mano.
12 Al verlo, creyó el procónsul, maravillado de la doctrina del Señor.
13 De Pafos navegaron Pablo y los suyos, llegando a Perge de Panfilia, pero Juan se apartó de ellos y se volvió a Jerusalén.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Me está reservada una corona de justicia,
* Que me dará aquel día el Señor, justo juez.
℣. Sé en quién he puesto mi confianza, y estoy seguro que es poderoso para conservar mi depósito hasta aquel día.
℟. Que me dará aquel día el Señor, justo juez.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Que me dará aquel día el Señor, justo juez.
Nocturn II.
Ant. Tu es vas electiónis, * sancte Paule Apóstole, prædicátor veritátis in univérso mundo.
Psalmus 46 [4]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * jubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subjécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Jacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in júbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tu es vas electiónis, sancte Paule Apóstole, prædicátor veritátis in univérso mundo.
Nocturn II.
Ant. Tú eres vaso de elección, * santo apóstol Pablo, predicador de la verdad en todo el mundo.
Salmo 46 [4]
46:2 Pueblos todos, batid palmas, * aclamad a Dios con gritos de júbilo;
46:3 Porque el Señor es sublime y terrible, * emperador de toda la tierra.
46:4 Él nos somete los pueblos * y nos sojuzga las naciones;
46:5 Él nos escogió por heredad suya: * gloria de Jacob, su amado.
46:6 Dios asciende entre aclamaciones; * el Señor, al son de trompetas:
46:7 Tocad para Dios, tocad, * tocad para nuestro Rey, tocad.
46:8 Porque Dios es el rey del mundo: * tocad con maestría.
46:9 Dios reina sobre las naciones, * Dios se sienta en su trono sagrado.
46:10 Los príncipes de los gentiles se reúnen con el pueblo del Dios de Abrahán; * porque de Dios son los grandes de la tierra, y Él es excelso.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Tú eres vaso de elección, santo apóstol Pablo, predicador de la verdad en todo el mundo.
Ant. Magnus sanctus Paulus * vas electiónis, vere digne est glorificándus, qui et méruit thronum duodécimum possidére.
Psalmus 60 [5]
60:2 Exáudi, Deus, deprecatiónem meam: * inténde oratióni meæ.
60:3 A fínibus terræ ad te clamávi: * dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.
60:4 Deduxísti me, quia factus es spes mea: * turris fortitúdinis a fácie inimíci.
60:5 Inhabitábo in tabernáculo tuo in sǽcula: * prótegar in velaménto alárum tuárum.
60:6 Quóniam tu, Deus meus, exaudísti oratiónem meam: * dedísti hereditátem timéntibus nomen tuum.
60:7 Dies super dies regis adícies: * annos ejus usque in diem generatiónis et generatiónis.
60:8 Pérmanet in ætérnum in conspéctu Dei: * misericórdiam et veritátem ejus quis requíret?
60:9 Sic psalmum dicam nómini tuo in sǽculum sǽculi: * ut reddam vota mea de die in diem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Magnus sanctus Paulus vas electiónis, vere digne est glorificándus, qui et méruit thronum duodécimum possidére.
Ant. El gran San Pablo, * vaso de elección, es verdaderamente digno de ser glorificado, y mereció poseer el duodécimo trono.
Salmo 60 [5]
60:2 Dios mío, escucha mi clamor, * atiende a mi súplica;
60:3 Te invoco desde el confín de la tierra * con el corazón abatido: llévame a una roca inaccesible,
60:4 Porque Tú eres mi refugio * y mi bastión contra el enemigo.
60:5 Habitaré siempre en tu morada, * refugiado al amparo de tus alas;
60:6 Porque Tú, ¡oh Dios!, escucharás mis deseos * y me darás la heredad de los que veneran tu nombre.
60:7 Añade días a los días del rey, * que sus años alcancen varias generaciones;
60:8 Que reine siempre en presencia de Dios, * que tu gracia y tu lealtad le hagan guardia.
60:9 Yo tañeré siempre en tu honor, * e iré cumpliendo mis votos día tras día.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El gran San Pablo, vaso de elección, es verdaderamente digno de ser glorificado, y mereció poseer el duodécimo trono.
Ant. Bonum certámen * certávi, cursum consummávi, fidem servávi.
Psalmus 63 [6]
63:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam cum déprecor: * a timóre inimíci éripe ánimam meam.
63:3 Protexísti me a convéntu malignántium: * a multitúdine operántium iniquitátem.
63:4 Quia exacuérunt ut gládium linguas suas: * intendérunt arcum rem amáram, ut sagíttent in occúltis immaculátum.
63:6 Súbito sagittábunt eum, et non timébunt: * firmavérunt sibi sermónem nequam.
63:6 Narravérunt ut abscónderent láqueos: * dixérunt: Quis vidébit eos?
63:7 Scrutáti sunt iniquitátes: * defecérunt scrutántes scrutínio.
63:7 Accédet homo ad cor altum: * et exaltábitur Deus.
63:8 Sagíttæ parvulórum factæ sunt plagæ eórum: * et infirmátæ sunt contra eos linguæ eórum.
63:9 Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos: * et tímuit omnis homo.
63:10 Et annuntiavérunt ópera Dei, * et facta ejus intellexérunt.
63:11 Lætábitur justus in Dómino, et sperábit in eo, * et laudabúntur omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bonum certámen certávi, cursum consummávi, fidem servávi.
Ant. Combatido he con valor, * he concluido la carrera, he guardado la fe.
Salmo 63 [6]
63:2 Escucha, oh Dios, la voz de mi lamento, * protege mi vida del terrible enemigo;
63:3 Escóndeme de la conjura de los perversos * y del motín de los malhechores:
63:4 Afilan sus lenguas como espadas * y disparan como flechas palabras venenosas, para herir a escondidas al inocente,
63:6 Para herirlo por sorpresa y sin riesgo. * Se animan al delito,
63:6 Calculan cómo esconder trampas, * y dicen: «¿quién lo descubrirá?»
63:7 Inventan maldades * y ocultan sus invenciones,
63:7 Porque su mente y su corazón * no tienen fondo.
63:8 Pero Dios los acribilla a flechazos, por sorpresa los cubre de heridas; * su misma lengua los lleva a la ruina,
63:9 Y los que lo ven menean la cabeza. * Todo el mundo se atemoriza,
63:10 Proclama la obra de Dios * y medita sus acciones.
63:11 El justo se alegra con el Señor, se refugia en Él, * y se felicitan los rectos de corazón.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Combatido he con valor, he concluido la carrera, he guardado la fe.
℣. Constítues eos príncipes super omnem terram.
℟. Mémores erunt nóminis tui, Dómine.
℣. Les constituiréis príncipes sobre toda la tierra.
℟. Se acordarán, Señor, de vuestro nombre.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Que nos auxilie la clemencia y misericordia de aquel que vive y reina con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Ex libro sancti Augustíni Epíscopi de grátia et líbero arbítrio
Cap. 6-7
Apóstolus Paulus, quem certe invénimus sine ullis méritis bonis, immo cum multis méritis malis, Dei grátiam consecútum, reddéntis bona pro malis, videámus quid dicat, sua jam propinquánte passióne, scribens ad Timótheum: Ego enim jam ímmolor, inquit, et tempus resolutiónis meæ instat. Bonum certámen certávi, cursum consummávi, fidem servávi. Ista útique jam mérita sua bona commémorat; ut post bona mérita consequátur corónam, qui post mérita mala consecútus est grátiam. Dénique atténdite quid sequátur: Súperest, inquit, mihi coróna justítiæ, quam reddet mihi Dóminus in illa die justus judex. Cui rédderet corónam justus judex, si non donásset grátiam miséricors Pater? Et quómodo esset ista coróna justítiæ, nisi præcessísset grátia, quæ justíficat ímpium? Quómodo ista débita redderétur, nisi prius illa gratúita donarétur?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Tu es vas electiónis, sancte Paule Apóstole, prædicator veritátis in univérso mundo,
* Per quem omnes gentes cognovérunt grátiam Dei.
℣. Intercéde pro nobis ad Deum, qui te elégit.
℟. Per quem omnes gentes cognovérunt grátiam Dei.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Dios Padre todopoderoso tenga piedad y misericordia de nosotros. Amén.

Lectura 4
Del Libro de S. Agustín, Obispo: De la gracia y el libre arbitrio
Cap. 6-7
Tenemos certeza de que el apóstol Pablo recibió, sin mérito suyo, y a pesar de sus deméritos, la gracia de Dios, que devuelve bien por mal. Mirad lo que dice antes de su martirio, a Timoteo: En cuanto a mí, ya estoy a punto de ser inmolado, y se acerca el tiempo de mi muerte. He combatido con valor, he concluido la carrera, he guardado la fe. Estas cosas, que son méritos suyos, las menciona primero, para llegar pronto a la corona esperada en recompensa de sus méritos, él que, no obstante sus deméritos, había recibido la gracia. Escuchad lo que añade: Réstame, dice, la corona de justicia que me está reservada, y que me dará el Señor en aquel día como justo Juez. ¿A quién este justo Juez daría la corona, si el Padre misericordioso no le hubiera dado su gracia? ¿Y cómo sería una corona de justicia, si fuese precedida de la gracia que justifica al pecador? Cómo podría haber méritos dignos de recompensa, si antes no hubieran sido dadas gracias gratuitas?
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Tú eres un vaso de elección, oh apóstol San Pablo, predicador de la verdad en todo el mundo.
* Tú, por quien todas las naciones conocieron la gracia de Dios.
℣. Intercede por nosotros ante el Dios que te eligió.
℟. Tú, por quien todas las naciones conocieron la gracia de Dios.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Proinde considerémus ipsa mérita Apóstoli Pauli, quibus dixit corónam redditurum judicem justum, et videámus utrum mérita ipsíus tamquam ipsíus, id est, ex ipso ei comparata, an dona sint Dei. Bonum, inquit, certamen certávi, cursum consummávi, fidem servávi. Primo ista bona opera, si non ea præcessissent cogitatiónes bonæ, nulla essent. Atténdite ítaque quid de ipsis cogitatiónibus dicat; ait enim scribens ad Corinthios: Non quia idonei sumus cogitare aliquid a nobis, tamquam a nobismetipsis; sed sufficiéntia nostra ex Deo est. Deínde síngula inspiciamus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Grátia Dei sum id quod sum:
* Et grátia ejus in me vacua non fuit, sed semper in me manet.
℣. Qui operátus est Petro in apostolátum, operátus est et mihi inter gentes.
℟. Et grátia ejus in me vacua non fuit, sed semper in me manet.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Cristo nos conceda el gozo de la vida eterna. Amén.

Lectura 5
Considerando en el apóstol Pablo sus méritos, a los que el justo Juez dará la corona, veamos si le pertenecen en propiedad, como adquiridos por él, o si es preciso ver en ellos los dones de Dios. He combatido con valor, dice, he concluido la carrera, he guardado la fe. Notemos que estas buenas obras serían nulas, si no las hubieran precedido buenos pensamientos. Examinemos lo que dice de los pensamientos, según lo que escribe a los Corintios: No somos suficientes por nosotros mismos para concebir algún buen pensamiento, sino que nuestra suficiencia viene de Dios. Entremos en detalles sobre lo dicho.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Por la gracia de Dios soy lo que soy.
* Y su gracia en mí no ha sido estéril, sino que permanece siempre en mí.
℣. Quien dio eficacia a Pedro en el apostolado entre los circuncisos, me la dio a mí para los gentiles.
℟. Y su gracia en mí no ha sido estéril, sino que permanece siempre en mí.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
Bonum, inquit, certamen certávi. Quæro qua virtúte certáverit, utrum quæ illi ex semetípso fúerit, an quæ désuper data sit? Sed absit ut tantus doctor ignoraverit legem Dei, cujus vox est in Deuteronómio: Ne dicas in corde tuo: Fortitúdo mea et poténtia manus meæ fecit mihi virtútem magnam hanc; sed memoráberis Dómini Dei tui, quia ipse tibi dat fortitúdinem fácere virtútem. Quid autem prodest bonum certamen, nisi sequátur victoria? Et quis dat victoriam, nisi ille, de quo dicit ipse: Gratias Deo, qui dat nobis victoriam per Dóminum nostrum Jesum Christum?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Saulus, qui et Paulus, magnus prædicátor,
* A Deo confortátus convalescébat, et confundébat Judæos.
℣. Osténdens quia hic est Christus, Fílius Dei.
℟. A Deo confortátus convalescébat, et confundébat Judæos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. A Deo confortátus convalescébat, et confundébat Judæos.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Dios encienda en nuestros corazones el fuego de su amor. Amén.

Lectura 6
"He tenido el buen combate". Y yo pregunto en virtud de qué fuerza combatió. ¿Fue una fuerza propia de él, o fue recibida de lo alto? Lejos de nosotros pensar que tal doctor ignorase la ley de Dios, que habla así en el Deuteronomio: No digas en tu corazón: Mi fuerza y la robustez de mi brazo me granjearon todas estas cosas, sino para que te acuerdes del Señor Dios tuyo, por haberte él mismo dado fuerzas para obrar bien. Mas ¿de qué sirve combatir bien, si no le sigue la victoria? ¿Y quién hace victorioso sino Aquel del cual dijo el mismo Apóstol: Gracias a Dios que nos da la victoria por Nuestro Señor Jesucristo?
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Saulo, que es el mismo Pablo, el gran predicador,
* Confortado por Dios, era cada vez más esforzado, y confundía a los judíos.
℣. Mostrando que Jesús es el Cristo, Hijo de Dios.
℟. Confortado por Dios, era cada vez más esforzado, y confundía a los judíos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Confortado por Dios, era cada vez más esforzado, y confundía a los judíos.
Nocturn III.
Ant. Saulus, qui et Paulus, * magnus prædicátor, a Deo confortátus convalescébat, et confundébat Judǽos.
Psalmus 74 [7]
74:2 Confitébimur tibi, Deus: * confitébimur, et invocábimus nomen tuum.
74:3 Narrábimus mirabília tua: * cum accépero tempus, ego justítias judicábo.
74:4 Liquefácta est terra, et omnes qui hábitant in ea: * ego confirmávi colúmnas ejus.
74:5 Dixi iníquis: Nolíte iníque ágere: * et delinquéntibus: Nolíte exaltáre cornu:
74:6 Nolíte extóllere in altum cornu vestrum: * nolíte loqui advérsus Deum iniquitátem.
74:7 Quia neque ab Oriénte, neque ab Occidénte, neque a desértis móntibus: * quóniam Deus judex est.
74:8 Hunc humíliat, et hunc exáltat: * quia calix in manu Dómini vini meri plenus misto.
74:9 Et inclinávit ex hoc in hoc: verúmtamen fæx ejus non est exinaníta: * bibent omnes peccatóres terræ.
74:10 Ego autem annuntiábo in sǽculum: * cantábo Deo Jacob.
74:11 Et ómnia córnua peccatórum confríngam: * et exaltabúntur córnua justi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Saulus, qui et Paulus, magnus prædicátor, a Deo confortátus convalescébat, et confundébat Judǽos.
Nocturn III.
Ant. Saulo, * que es el mismo Pablo, el gran predicador, confortado por Dios era cada vez más esforzado y confundía a los judíos.
Salmo 74 [7]
74:2 Te damos gracias, oh Dios, te damos gracias, * invocando tu nombre,
74:3 Contando tus maravillas. * «Cuando elija la ocasión, yo juzgaré rectamente.
74:4 Aunque tiemble la tierra con sus habitantes, * yo he afianzado sus columnas».
74:5 Digo a los jactanciosos: no jactaros; * a los malvados: no alcéis la testuz,
74:6 No alcéis la testuz contra el cielo, * no digáis insolencias contra la Roca.
74:7 Ni del oriente ni del occidente, ni del desierto ni de los montes, * sólo Dios gobierna:
74:8 A uno humilla, a otro ensalza. * El Señor tiene una copa en la mano, un vaso lleno de vino drogado:
74:9 Lo da a beber hasta las heces * a todos los malvados de la tierra.
74:10 Pero yo siempre proclamaré su grandeza, * y tañeré para el Dios de Jacob:
74:11 Derribaré el poder de los malvados, * y se alzará el poder del justo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Saulo, que es el mismo Pablo, el gran predicador, confortado por Dios era cada vez más esforzado y confundía a los judíos.
Ant. Ne magnitúdo * revelatiónum extóllat me, datus est mihi stímulus carnis meæ, ángelus sátanæ, qui me colaphízet: propter quod ter Dóminum rogávi ut auferrétur a me, et dixit mihi Dóminus: Súfficit tibi, Paule, grátia mea.
Psalmus 96 [8]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu ejus: * justítia, et judícium corréctio sedis ejus.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos ejus.
96:4 Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli justítiam ejus: * et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli ejus: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Judæ, * propter judícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, justi, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ne magnitúdo revelatiónum extóllat me, datus est mihi stímulus carnis meæ, ángelus sátanæ, qui me colaphízet: propter quod ter Dóminum rogávi ut auferrétur a me, et dixit mihi Dóminus: Súfficit tibi, Paule, grátia mea.
Ant. Y para que la grandeza, * de las revelaciones no me ensoberbezca, se me ha dado el estímulo de la carne, que es como un ángel de Satanás, para que me abofetee. Por lo cual, por tres veces pedí al Señor que lo apartase de mí, y respondiome el Señor: Bástate, oh Pablo, mi gracia.
Salmo 96 [8]
96:1 El Señor reina, la tierra goza, * se alegran las islas innumerables.
96:2 Tiniebla y nube lo rodean, * justicia y derecho sostienen su trono.
96:3 Delante de Él avanza el fuego, * abrasando en torno a los enemigos;
96:4 Sus relámpagos deslumbran el orbe, * y, viéndolos, la tierra se estremece.
96:5 Los montes se derriten como cera * ante el dueño de toda la tierra;
96:6 Los cielos pregonan su justicia, * y todos los pueblos contemplan su gloria.
96:7 Los que adoran estatuas se sonrojan, * los que ponen su orgullo en los ídolos;
96:7 Ante Él se postran todos los dioses, * lo oye Sión, y se alegra,
96:8 Se regocijan las ciudades de Judá * por tus sentencias, Señor;
96:9 Porque Tú eres, Señor, altísimo sobre toda la tierra, * encumbrado sobre todos los dioses.
96:10 El Señor ama al que aborrece el mal, * protege la vida de sus fieles y los libra de los malvados.
96:11 Amanece la luz para el justo, * y la alegría para los rectos de corazón.
96:12 Alegraos, justos, con el Señor, * celebrad su santo nombre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Y para que la grandeza, de las revelaciones no me ensoberbezca, se me ha dado el estímulo de la carne, que es como un ángel de Satanás, para que me abofetee. Por lo cual, por tres veces pedí al Señor que lo apartase de mí, y respondiome el Señor: Bástate, oh Pablo, mi gracia.
Ant. Repósita est mihi * coróna justítiæ, quam reddet mihi Dóminus in illa die justus judex.
Psalmus 98 [9]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis judícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * judícium et justítiam in Jacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum ejus: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus ejus: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen ejus:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia ejus, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto ejus: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Repósita est mihi coróna justítiæ, quam reddet mihi Dóminus in illa die justus judex.
Ant. Me está reservada * la corona de justicia, que el Señor me dará en aquel día como justo Juez.
Salmo 98 [9]
98:1 El Señor reina, tiemblen las naciones; * sentado sobre querubines, vacile la tierra.
98:2 El Señor es grande en Sión, * encumbrado sobre todos los pueblos.
98:3 Reconozcan tu nombre, grande y terrible: Él es santo. * Reinas con poder y amas la justicia,
98:4 Tú has establecido la rectitud; * Tú administras la justicia y el derecho, Tú actúas en Jacob.
98:5 Ensalzad al Señor, Dios nuestro, postraos ante el estrado de sus pies: * Él es santo.
98:6 Moisés y Aarón con sus sacerdotes, * Samuel con los que invocan su nombre,
98:6 Invocaban al Señor, y Él respondía. * Dios les hablaba desde la columna de nube;
98:7 Oyeron sus mandatos * y la ley que les dio.
98:8 Señor, Dios nuestro, Tú les respondías, * Tú eras para ellos un Dios de perdón, y un Dios vengador de sus maldades.
98:9 Ensalzad al Señor, Dios nuestro; postraos ante su monte santo: * Santo es el Señor nuestro Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Me está reservada la corona de justicia, que el Señor me dará en aquel día como justo Juez.
℣. Nimis honoráti sunt amíci tui, Deus.
℟. Nimis confortátus est principátus eórum.
℣. Vuestros amigos, oh Dios, han sido honrados en gran manera.
℟. Su autoridad ha sido establecida con gran firmeza.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. El Señor omnipotente y misericordioso desate las cadenas de nuestros pecados. Amén.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 10:16-22
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Ecce ego mitto vos sicut oves in médio lupórum. Et réliqua.

Homilía sancti Joánnis Chrysóstomi
Homilia 34 in Matth., longe post initium
Sed dicere vidétur: Nolíte turbari, si, cum vos inter lupos mitto, tamquam oves et columbas esse jubeo. Nam, etsi possum contrárium quoque præstare, et non permittere ut grave aliquid patiámini, nec lupis tamquam oves subjecti sitis, sed efficere ut leónibus terribíliores evadatis; tamen sic éxpedit fíeri: hoc et vos quoque illustriores fáciet, et meam declarábit virtútem. Sic enim póstea dixit Paulo: Sufficit tibi grátia mea, nam virtus mea in infirmitáte perfícitur. Ipse ígitur vos ut tales essetis feci.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sancte Paule Apóstole, prædicátor veritátis et doctor géntium,
* Intercéde pro nobis ad Deum, qui te elégit, ut digni efficiámur grátia Dei.
℣. Tu es vas electiónis, sancte Paule Apostole, prædicátor veritátis.
℟. Intercéde pro nobis ad Deum, qui te elégit, ut digni efficiámur grátia Dei.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la lectura del Evangelio nos salve y nos proteja. Amén.

Lectura 7
Lectura del Santo Evangelio según San Mateo
Mt 10:16-22
En aquel tiempo: Dijo Jesús a sus discípulos: Mirad que Yo os envío como ovejas en medio de los lobos. Y lo que sigue.

Homilía de San Juan Crisóstomo.
Homilía 34 sobre San Mateo.
Parece que habla así a los Apóstoles: No os turbéis si, al enviaros en medio de lobos, os ordeno que seáis como ovejas y palomas. Yo podría obrar de otro modo, e impedir que padecieseis molestia, y que, en vez de veros entre los lobos como ovejas, fuerais más terribles que leones. Pero es mejor como Yo he ordenado; porque así manifestais vuestra virtud y resplandece mi poder. En este sentido dirá más tarde a San Pablo: Bástate mi gracia; porque el poder mío brilla y consigue su fin por medio de la flaqueza. Así, pues, soy Yo quien os ha hecho tales.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Oh Apóstol San Pablo, predicador de la verdad y doctor de las Naciones.
* Intercede por nosotros ante el Señor que te escogió, para que seamos dignos de la gracia de Dios.
℣. Tú eres un instrumento elegido, oh Apóstol San Pablo, predicador de la verdad.
℟. Intercede por nosotros ante el Señor que te escogió, para que seamos dignos de la gracia de Dios.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 8
Sed inspiciámus quam prudéntiam éxigit: serpentis certe. Nam, quemádmodum serpens totum seípsum tradit, nec minimum curat si ipsum quoque corpus incídi necesse sit, dúmmodo caput suum íntegrum servet; eodem tu quoque modo, præter fidem cetera pérdere non cures, sive pecúnias, sive corpus, sive étiam vitam ipsam profúndere necesse sit. Fides enim caput est et radix; qua servata, etiamsi ómnia perdas, ómnia tamen rursus majore cum glória recuperábis. Idcirco nec simplices solum jussit esse, nec prudéntes solum; sed ambo hæc in unum miscuit, ut ea in virtútem convertántur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Damasci, præpósitus gentis Aretæ regis vóluit me comprehéndere:
* Et a frátribus per murum demíssus sum in sporta, * Et sic evasi manus ejus in nómine Dómini.
℣. Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi scit quia non mentior.
℟. Et a frátribus per murum demissus sum in sporta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et sic evasi manus ejus in nómine Dómini.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Interceda por nosotros ante el Señor, el Santo cuya fiesta celebramos. Amén.

Lectura 8
Ved la prudencia que exige. La prudencia de la serpiente que expone y entrega todo su cuerpo, y aunque haya de dejarse hacer trizas, se cuida muy poco de él, con tal de salvar la cabeza. También tú, para conservar la fe, no vaciles en perderlo todo, aunque hayas de sacrificar tu fortuna, tus miembros, y aun tu vida. La fe es la cabeza y la raíz del cristiano; si la conservas, aunque pierdas todo lo demás, lo recobrarás todo con más gloria. Jesús no pide ni la sencillez sin la prudencia, ni la prudencia sin la sencillez; las ha unido, queriendo que sus Apóstoles hiciesen de estas dos cosas reunidas una virtud perfecta.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Estando en Damasco, el gobernador del país, establecido por el rey Aretas, quiso prenderme,
* Y algunos de nuestros hermanos me descolgaron por el muro en una espuerta. * Y así escapé de sus manos en nombre del Señor.
℣. Dios, el Padre de Nuestro Señor Jesucristo, sabe que no miento.
℟. Y algunos de nuestros hermanos me descolgaron por el muro en una espuerta.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Y así escapé de sus manos en nombre del Señor.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 9
Quod si rebus ipsis id ita fíeri vidére desideras, lege Actuum Apostolórum librum; perspícies profecto, cum sæpe Judæórum pópulus in Apóstolos insurrexerit ac dentes exacúerit, illos, colúmbæ simplicitátem imitando et cum decénti modestia respondendo, iram ipsórum superasse, furórem exstinxisse, ímpetum retardasse. Nam, cum illi dicerent: Nonne præcipiéndo præcépimus vobis, ne docéretis in nómine isto? quamvis innumera possent édere miracula, nihil tamen ásperum neque dixérunt neque fecérunt; sed summa cum mansuetúdine respondéntes dicébant: Si justum est vos audíre magis quam Deum, judicáte. Perspexísti simplicitátem colúmbæ, vide nunc serpentis prudéntiam: Non enim póssumus, ínquiunt, nos quæ vídimus et audívimus, non loqui.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória munerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que el Rey de los ángeles nos agregue a los ciudadanos del cielo. Amén.

Lectura 9
Si quieres saber cómo se verificó esto, abre el libro de los Hechos de los Apóstoles, y verás que con frecuencia los judíos se lanzaban como bestias hambrientas contra los Apóstoles; y que éstos, imitando la sencillez de la paloma, y respondiendo con la humildad, apaciguaron la cólera y el furor y contuvieron el arrebato de aquel pueblo. Decíanles los judíos: ¿No os teníamos prohibido que enseñaseis en ese Nombre? Y aunque podían obrar una infinidad de milagros, nada dijeron, ni hicieron que manifestase acritud. Al contrario, respondieron con suavidad: Es necesario obedecer a Dios antes que a los hombres. En estas palabras has visto la sencillez de la paloma; en las que siguen verás la prudencia de la serpiente: No podemos callar las cosas que hemos visto y oído.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

Te Deum
A ti, oh Dios, alabamos: * a ti, oh Señor, te confesamos.
A ti, Padre Eterno, * reconoce y venera toda la tierra;
A ti todos los Ángeles, * a ti los cielos y todas las Potestades;
A ti los Querubines y Serafines, * claman sin cesar:
Reverencia Santo, Santo, Santo * el Señor Dios de los ejércitos.
Llenos están los cielos y la tierra * de la Majestad de tu gloria.
A ti el glorioso coro * de los Apóstoles,
A ti la venerable muchedumbre * de los Profetas,
A ti alaba el numeroso ejército * de los Mártires.
A ti la Iglesia santa * confiesa por toda la redondez de la tierra:
Por Padre * de inmensa majestad;
Y que debe ser adorado * tu verdadero y único Hijo;
Y también el Espíritu Santo * consolador.
Tú, oh Cristo, * eres Rey de la gloria.
Tú, el Hijo sempiterno * del Padre.
Reverencia Tú, para rescatarnos * te hiciste hombre, y no tuviste a menos encerrarte en el seno de una Virgen.
Tú, destruido el imperio de la muerte, * abriste a los fieles el reino de los cielos.
Tú estás sentado a la diestra de Dios, * en la gloria del Padre.
Y de allí creemos * que vendrás a juzgarnos.
El siguiente verso se dice de rodillas.
Por esto te suplicamos socorras a tus siervos, * a quienes con tu sangre preciosa redimiste.
Haz que en la eterna gloria * seamos del número de tus santos.
Salva, Señor, a tu pueblo, * y bendice a tu herencia.
Y gobiérnalos, * y ensálzalos para siempre.
Todos los días * te bendecimos.
Reverencia, como es costumbre Y alabamos tu nombre en los siglos, * y en los siglos de los siglos.
Dígnate, Señor, conservarnos * sin pecado en este día.
Ten, Señor, piedad de nosotros; * sí, ten de nosotros piedad.
Descienda, Señor, tu misericordia sobre nosotros, * pues pusimos en ti nuestra esperanza.
En ti, Señor, esperaré: * nunca seré confundido.
Dicto Hymno « Te Deum » aut nono vel tertio Responsorio ejus loco ponitur, statim inchoantur Laudes, præterquam in Nocte Nativitatis Domini; quia tunc dicitur Oratio, postea celebratur Missa, ut suo loco notatur.
El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui multitúdinem géntium beáti Pauli Apóstoli prædicatióne docuísti: da nobis, quǽsumus; ut, cujus natalícia cólimus, ejus apud te patrocínia sentiámus.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que enseñaste a todo el mundo con la predicación del bienaventurado apóstol Pablo, concédenos, te rogamos, que cuantos celebramos hoy su natalicio, lleguemos a ti imitando sus ejemplos.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help