Septem Dolorum Beatæ Mariæ Virginis ~ Duplex II. classis
Tempora: Feria Tertia infra Hebdomadam XV post Octavam Pentecostes III. Septembris

Divinum Officium Reduced - 1955

09-15-2020

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Stémus juxta crucem cum María Matre Jesu, * Cujus ánimam dolóris gládius pertransívit.
Ant. Stémus juxta crucem cum María Matre Jesu, * Cujus ánimam dolóris gládius pertransívit.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Stémus juxta crucem cum María Matre Jesu, * Cujus ánimam dolóris gládius pertransívit.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Cujus ánimam dolóris gládius pertransívit.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Stémus juxta crucem cum María Matre Jesu, * Cujus ánimam dolóris gládius pertransívit.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Cujus ánimam dolóris gládius pertransívit.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Stémus juxta crucem cum María Matre Jesu, * Cujus ánimam dolóris gládius pertransívit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cujus ánimam dolóris gládius pertransívit.
Ant. Stémus juxta crucem cum María Matre Jesu, * Cujus ánimam dolóris gládius pertransívit.
Invitatório {Antífona do Próprio dos Santos}
Ant. Let us take our stand by the Cross, in company with Mary, the Mother of Jesus. * A sword of sorrow hath pierced through her own soul also.
Ant. Let us take our stand by the Cross, in company with Mary, the Mother of Jesus. * A sword of sorrow hath pierced through her own soul also.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. Let us take our stand by the Cross, in company with Mary, the Mother of Jesus. * A sword of sorrow hath pierced through her own soul also.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. A sword of sorrow hath pierced through her own soul also.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. Let us take our stand by the Cross, in company with Mary, the Mother of Jesus. * A sword of sorrow hath pierced through her own soul also.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. A sword of sorrow hath pierced through her own soul also.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. Let us take our stand by the Cross, in company with Mary, the Mother of Jesus. * A sword of sorrow hath pierced through her own soul also.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. A sword of sorrow hath pierced through her own soul also.
Ant. Let us take our stand by the Cross, in company with Mary, the Mother of Jesus. * A sword of sorrow hath pierced through her own soul also.
Hymnus {ex Proprio Sanctorum}
O quot undis lacrimárum,
Quo dolóre vólvitur,
Luctuósa de cruénto
Dum revúlsum stípite,
Cernit ulnis incubántem
Virgo Mater Fílium!

Os suáve, mite pectus
Et latus dulcíssimum,
Dexterámque vulnerátum
Et sinístram sáuciam,
Et rubras cruóre plantas
Ægra tingit lácrimis.

Centiésque milliésque
Stringit arctis néxibus
Pectus illud, et lacértos,
Illa figit vúlnera:
Sicque tota colliquéscit
In dolóris ósculis.

Eja, Mater, obsecrámus
Per tuas has lácrimas,
Filiíque triste funus,
Vulnerúmque púrpuram,
Hunc tui cordis dolórem
Conde nostris córdibus.

Esto Patri, Filióque,
Et coǽvo Flámini,
Esto summæ Trinitáti
Sempitérna glória,
Et perénnis laus honórque
Hoc et omni sǽculo.
Amen.
Hino {do Próprio dos Santos}
What a sea of tears and sorrow
Did the soul of Mary toss
To and fro upon its billows,
While she wept her bitter loss;
In her arms her Jesus holding,
Torn so newly from the cross.

Oh, that mournful Virgin-Mother!
See her tears how fast they flow
Down upon his mangled body,
Wounded side, and thorny brow;
While his hands and feet she kisses—
Picture of immortal woe.

Oft and oft his arms and bosom
Fondly straining to her own;
Oft her pallid lips imprinting
On each wound of her dear Son;
Till at last, in swoons of anguish,
Sense and consciousness are gone.

Gentle Mother, we beseech thee
By thy tears and troubles sore;
By the death of thy dear offspring,
By the bloody wounds he bore;
Touch our hearts with that true sorrow
Which afflicted thee of yore.

To the Father everlasting,
And the Son who reigns on high,
With the co-eternal Spirit,
Trinity in Unity,
Be salvation, honour, blessing
Now and through eternity.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio Sanctorum}
Nocturn I.
Ant. Multiplicáti sunt * qui tríbulant me, multi insúrgunt advérsum me.
Psalmus 3 [1]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo ejus.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Multiplicáti sunt qui tríbulant me, multi insúrgunt advérsum me.
Salmos com leituras {Antífonas e Salmos do Próprio dos Santos}
Nocturn I.
Ant. They are increased that trouble me; * many are they that rise up against me.
Salmo 3 [1]
3:1 Senhor, porque tantos são os que me atribulam? * Muitos se insurgem contra mim.
3:2 Muitos dizem à minha alma: * não há salvação para ele no seu Deus.
3:3 Vós, porém, Senhor, sois o meu protector, * minha glória e exaltais a minha cabeça.
3:4 Com minha voz ao Senhor clamei: * e Ele me ouviu do seu santo monte.
3:5 Deitei-me para descansar e adormeci: * e levantei-me, pois me acolheu o Senhor.
3:6 Não temerei milhares de pessoas me cercando: * levantai-Vos, ó Senhor, salvai-me, ó Deus meu!
3:7 Porque Vós tendes ferido todos os que sem causa me perseguem: * quebrastes os dentes dos pecadores.
3:8 A salvação é do Senhor: * e sua bênção está sobre seu povo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. They are increased that trouble me; many are they that rise up against me.
Ant. Paravérunt sagíttas suas * in pháretra, ut sagíttent in obscúro rectos corde.
Psalmus 10 [2]
10:2 In Dómino confído: quómodo dícitis ánimæ meæ: * Tránsmigra in montem sicut passer?
10:3 Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagíttas suas in pháretra, * ut sagíttent in obscúro rectos corde.
10:4 Quóniam quæ perfecísti, destruxérunt: * justus autem quid fecit?
10:5 Dóminus in templo sancto suo, * Dóminus in cælo sedes ejus.
10:5 Óculi ejus in páuperem respíciunt: * pálpebræ ejus intérrogant fílios hóminum.
10:6 Dóminus intérrogat justum et ímpium: * qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam suam.
10:7 Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulphur, et spíritus procellárum pars cálicis eórum.
10:8 Quóniam justus Dóminus, et justítias diléxit: * æquitátem vidit vultus ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Paravérunt sagíttas suas in pháretra, ut sagíttent in obscúro rectos corde.
Ant. They make ready their arrows in the quiver, * that they may privily shoot at the upright in heart.
Salmo 10 [2]
10:1 No Senhor confio: porque dizeis à minha alma: * migra para o monte como a ave?
10:2 Eis que os pecadores mostraram o seu arco, prepararam as suas setas na aljava, * para no escuro dispararem aos rectos de coração.
10:3 Porque eles destruíram o que fizestes de bom: * mas que fez o justo?
10:4 O Senhor habita no seu santo templo, * o trono do Senhor está no céu.
10:5 Seus olhos olham para o pobre: * suas pálpebras inquirem os filhos dos homens.
10:6 O Senhor interroga o justo e o ímpio: * mas aquele que ama a iniquidade, odeia a sua alma.
10:7 Fará chover laços sobre os pecadores: * o fogo e o enxofre e as tempestades são a parte que lhes toca.
10:8 Porque o Senhor é justo e ama a justiça: * o seu rosto olha para a equidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. They make ready their arrows in the quiver, that they may privily shoot at the upright in heart.
Ant. Defécit in dolóre * vita mea, et anni mei in gemítibus.
Psalmus 30 [3]
30:2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: * in justítia tua líbera me.
30:3 Inclína ad me aurem tuam, * accélera ut éruas me.
30:3 Esto mihi in Deum protectórem, et in domum refúgii: * ut salvum me fácias.
30:4 Quóniam fortitúdo mea, et refúgium meum es tu: * et propter nomen tuum dedúces me, et enútries me.
30:5 Edúces me de láqueo hoc, quem abscondérunt mihi: * quóniam tu es protéctor meus.
30:6 In manus tuas comméndo spíritum meum: * redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
30:7 Odísti observántes vanitátes, * supervácue.
30:7 Ego autem in Dómino sperávi: * exsultábo, et lætábor in misericórdia tua.
30:8 Quóniam respexísti humilitátem meam, * salvásti de necessitátibus ánimam meam.
30:9 Nec conclusísti me in mánibus inimíci: * statuísti in loco spatióso pedes meos.
30:10 Miserére mei, Dómine, quóniam tríbulor: * conturbátus est in ira óculus meus, ánima mea, et venter meus:
30:11 Quóniam defécit in dolóre vita mea: * et anni mei in gemítibus.
30:11 Infirmáta est in paupertáte virtus mea: * et ossa mea conturbáta sunt.
30:12 Super omnes inimícos meos factus sum oppróbrium et vicínis meis valde: * et timor notis meis.
30:12 Qui vidébant me, foras fugérunt a me: * oblivióni datus sum, tamquam mórtuus a corde.
30:13 Factus sum tamquam vas pérditum: * quóniam audívi vituperatiónem multórum commorántium in circúitu.
30:14 In eo dum convenírent simul advérsum me, * accípere ánimam meam consiliáti sunt.
30:15 Ego autem in te sperávi, Dómine: * dixi: Deus meus es tu: in mánibus tuis sortes meæ.
30:16 Éripe me de manu inimicórum meórum, * et a persequéntibus me.
30:17 Illústra fáciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericórdia tua: * Dómine, non confúndar, quóniam invocávi te.
30:18 Erubéscant ímpii, et deducántur in inférnum: * muta fiant lábia dolósa.
30:19 Quæ loquúntur advérsus justum iniquitátem: * in supérbia, et in abusióne.
30:20 Quam magna multitúdo dulcédinis tuæ, Dómine, * quam abscondísti timéntibus te.
30:20 Perfecísti eis, qui sperant in te, * in conspéctu filiórum hóminum.
30:21 Abscóndes eos in abscóndito faciéi tuæ * a conturbatióne hóminum.
30:21 Próteges eos in tabernáculo tuo * a contradictióne linguárum.
30:22 Benedíctus Dóminus: * quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte muníta.
30:23 Ego autem dixi in excéssu mentis meæ: * Projéctus sum a fácie oculórum tuórum.
30:23 Ídeo exaudísti vocem oratiónis meæ, * dum clamárem ad te.
30:24 Dilígite Dóminum omnes sancti ejus: * quóniam veritátem requíret Dóminus, et retríbuet abundánter faciéntibus supérbiam.
30:25 Viríliter ágite, et confortétur cor vestrum, * omnes, qui sperátis in Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Defécit in dolóre vita mea, et anni mei in gemítibus.
Ant. My life is spent with grief, * and my years with sighing.
Salmo 30 [3]
30:1 Em Vós esperei, ó Senhor, não permitais que seja jamais confundido: * livrai-me na vossa justiça.
30:2 Inclinai para mim os vossos ouvidos, * acudi prontamente a livrar-me.
30:3 Sede para mim um Deus protector e uma casa de refúgio: * para me salvares.
30:4 Porque Vós sois a minha força e o meu refúgio: * e por causa de vosso nome me conduzíreis e me nutrireis.
30:5 Tirareis-me deste laço, que esconderam de mim: * porque Vós sois o meu protector.
30:6 Em vossas mãos entrego o meu espírito: * me redimistes, Senhor Deus de verdade.
30:7 Odieis os que observam cousas vãs * inutilmente.
30:8 Eu, porém, esperei no Senhor: * exultar-me-ei e alegrar-me-ei na vossa misericórdia.
30:9 Porque considerastes o meu abatimento, * salvastes das angústias a minha alma.
30:10 Não me entregastes nas mãos do inimigo: * antes pusestes os meus pés num terreiro.
30:11 Tende piedade de mim, ó Senhor, porque estou aflito: * conturbados com ira estão meus olhos, minha alma e meu ventre.
30:12 Porque a minha vida vai-se consumindo com a mágoa: * e meus anos em gemidos.
30:13 Com pobreza tem-se debilitado a minha força: * e os meus ossos estão abalados.
30:14 Mais que todos meus inimigos, tornei-me o escárnio, sobretudo para os meus vizinhos: * e o terror dos meus conhecidos.
30:15 Os que me viam, fugiam para longe de mim: * fui esquecido como um morto pelos seus corações.
30:16 Fiquei como um vaso quebrado: * porque no meio deles ouvi as injúrias de muitos.
30:17 Quando deliberavam juntos contra mim, * resolveram tirar-me a vida.
30:18 Eu, porém, esperei em Vós, ó Senhor: * disse: o meu Deus sois Vós, nas vossas mãos está o meu fado.
30:19 Livrai-me das mãos dos meus inimigos, * e dos que me perseguem.
30:20 Brilhe a claridade de vossa face sobre o vosso servo, salvai-me na vossa misericórdia: * Senhor, não seja confundido, porque Vos invoquei.
30:21 Os ímpios envergonhem-se e sejam conduzidos ao inferno: * mudos se tornem os lábios dolosos.
30:22 Que proferem contra o justo palavras de iniquidade: * com soberba e abuso.
30:23 Quão grande é, ó Senhor, a abundância de vossa doçura, * que tendes escondida para os que Vos temem!
30:24 Concedeste-la àqueles que em Vós esperam, * à vista dos filhos dos homens.
30:25 Os escondereis ao abrigo de vossa face contra * as conturbações dos homens.
30:26 Os defendereis no vosso tabernáculo * da contradição de suas línguas.
30:27 Bendito seja o Senhor: * usou maravilhosamente comigo a sua misericórdia numa cidade fortificada.
30:28 Eu, porém, disse no excesso do meu espírito: * fui expulso de ante vossos olhos.
30:29 Portanto ouvistes a voz da minha oração, * quando a Vós clamava.
30:30 Amai o Senhor, vós todos seus santos: * porque o Senhor requererá a verdade e severamente retribuirá os que com soberba procedem.
30:31 Portai-vos virilmente e deixei o vosso coração ser fortalecido, * vós todos os que esperais no Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. My life is spent with grief, and my years with sighing.
℣. Regína Mártyrum, ora pro nobis.
℟. Quæ juxta crucem Jesu constitísti.
℣. Pray for us, O Queen of Martyrs,
℟. Who didst stand by the Cross of Jesus.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Jeremía Prophéta
Lam. 1:2; 1:20-21
2 (Beth) Plorans plorávit in nocte, et lácrimæ ejus in maxíllis ejus: non est qui consolétur eam ex ómnibus caris ejus: omnes amíci ejus sprevérunt eam, et facti sunt ei inimíci.
20 (Res) Vide, Dómine, quóniam tríbulor, conturbátus est venter meus, subvérsum est cor meum in memetípsa, quóniam amaritúdine plena sum. Foris intérfecit gládius, et domi mors símilis est.
21 (Sin) Audiérunt quia ingemísco ego, et non est qui consolétur me.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Símeon, vir justus et timorátus, dixit ad Maríam:
* Tuam ipsíus ánimam pertransíbit gládius.
℣. Ne vocétis me pulchram, sed amáram, quia amaritúdine valde replévit me Omnípotens.
℟. Tuam ipsíus ánimam pertransíbit gládius.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Eternal Father bless us with an eternal blessing. Amen.

Leitura 1
Lesson from the book of Lamentations
Lam 1:2; 1:20-21
2 Weeping she hath wept in the night, and her tears are on her cheeks: there is none to comfort her among all them that were dear to her: all her friends have despised her, and are become her enemies.
20 Behold, O Lord, for I am in distress, my bowels are troubled: my heart is turned within me, for I am full of bitterness: abroad the sword destroyeth, and at home there is death alike.
21 They have heard that I sigh, and there is none to comfort me.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. There was a man whose name was Simeon; and the same man was just and devout; and he said unto Mary
* Yea, a sword shall pierce through thine own soul also.
℣. Call me not My-pleasantness, but call me Embittered, for the Almighty hath dealt very bitterly with me.
℟. Yea, a sword shall pierce through thine own soul also.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Lam. 2:13, 15-16
13 (Mem) Cui comparábo te? vel cui assimilábo te, fília Jerúsalem? cui exæquábo te, et consolábor te, virgo fília Sion? Magna est enim velut mare contrítio tua: quis medébitur tui?
15 (Samech) Plausérunt super te mánibus omnes transeúntes per viam: sibilavérunt, et movérunt caput suum super fíliam Jerúsalem: Hǽccine est urbs, dicéntes, perfécti decóris, gáudium univérsæ terræ?
16 (Phe) Aperuérunt super te os suum omnes inimíci tui, sibilavérunt et fremuérunt déntibus, et dixérunt: Devorábimus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Surge, et áccipe Púerum et Matrem ejus, et fuge in Ægýptum;
* Et esto ibi usque dum dicam tibi.
℣. Vocávi fílium meum ex Ægýpto, ut véniat salus in Israël.
℟. Et esto ibi usque dum dicam tibi.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Son, the Sole-begotten, mercifully bless and keep us. Amen.

Leitura 2
Lam 2:13, 15-16
13 To what shall I compare thee? or to what shall I liken thee, O daughter of Jerusalem? to what shall I equal thee, that I may comfort thee, O virgin daughter of Sion? for great as the sea is thy destruction: who shall heal thee?
15 All they that passed by the way have clapped their hands at thee: they have hissed, and wagged their heads at the daughter of Jerusalem, saying: Is this the city of perfect beauty, the joy of all the earth?
16 All thy enemies have opened their mouth against thee: they have hissed, and gnashed with the teeth, and have said: We will swallow her up.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Arise, and take the young Child and His Mother, and flee into Egypt;
* And be thou there until I bring thee word.
℣. Out of Egypt have I called My Son, that salvation may come unto Israel.
℟. And be thou there until I bring thee word.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Lam. 2:17-18
17 (Ain) Fecit Dóminus quæ cogitávit, complévit sermónem suum quem præcéperat a diébus antíquis: destrúxit et non pepércit, et lætificávit super te inimícum et exaltávit cornu hóstium tuórum.
18 (Sade) Clamávit cor eórum ad Dóminum super muros fíliæ Sion: Deduc quasi torréntem lácrimas per diem et noctem; non des réquiem tibi, neque táceat pupílla óculi tui.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Fili, quid fecísti nobis sic?
* Ego et pater tuus * Doléntes quærebámus te.
℣. Quid est quod me quærebátis? In his quæ Patris mei sunt, opórtet me esse.
℟. Ego et pater tuus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Doléntes quærebámus te.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the grace of the Holy Spirit enlighten all our hearts and minds. Amen.

Leitura 3
Lam 2:17-18
17 The Lord hath done that which he purposed, he hath fulfilled his word, which he commanded in the days of old: he hath destroyed, and hath not spared, and he hath caused the enemy to rejoice over thee, and hath set up the horn of thy adversaries.
18 Their heart cried to the Lord upon the walls of the daughter of Sion: Let tears run down like a torrent day and night: give thyself no rest, and let not the apple of thy eye cease.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Son, why hast Thou thus dealt with us?
* I and thy father have sought thee sorrowing.
℣. How is it that ye sought Me? Wist ye not that I must be about My Father's business?
℟. I and thy Father
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Have sought thee sorrowing.
Nocturn II.
Ant. Factum est cor meum * tamquam cera liquéscens in médio ventris mei.
Psalmus 21 [4]
21:2 Deus, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti? * longe a salúte mea verba delictórum meórum.
21:3 Deus meus, clamábo per diem, et non exáudies: * et nocte, et non ad insipiéntiam mihi.
21:4 Tu autem in sancto hábitas, * laus Israël.
21:5 In te speravérunt patres nostri: * speravérunt, et liberásti eos.
21:6 Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: * in te speravérunt, et non sunt confúsi.
21:7 Ego autem sum vermis, et non homo: * oppróbrium hóminum, et abjéctio plebis.
21:8 Omnes vidéntes me, derisérunt me: * locúti sunt lábiis, et movérunt caput.
21:9 Sperávit in Dómino, erípiat eum: * salvum fáciat eum, quóniam vult eum.
21:10 Quóniam tu es, qui extraxísti me de ventre: * spes mea ab ubéribus matris meæ. In te projéctus sum ex útero:
21:11 De ventre matris meæ Deus meus es tu, * ne discésseris a me:
21:12 Quóniam tribulátio próxima est: * quóniam non est qui ádjuvet.
21:13 Circumdedérunt me vítuli multi: * tauri pingues obsedérunt me.
21:14 Aperuérunt super me os suum, * sicut leo rápiens et rúgiens.
21:15 Sicut aqua effúsus sum: * et dispérsa sunt ómnia ossa mea.
21:15 Factum est cor meum tamquam cera liquéscens * in médio ventris mei.
21:16 Áruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhǽsit fáucibus meis: * et in púlverem mortis deduxísti me.
21:17 Quóniam circumdedérunt me canes multi: * concílium malignántium obsédit me.
21:17 Fodérunt manus meas et pedes meos: * dinumeravérunt ómnia ossa mea.
21:18 Ipsi vero consideravérunt et inspexérunt me: * divisérunt sibi vestiménta mea, et super vestem meam misérunt sortem.
21:20 Tu autem, Dómine, ne elongáveris auxílium tuum a me: * ad defensiónem meam cónspice.
21:21 Érue a frámea, Deus, ánimam meam: * et de manu canis únicam meam:
21:22 Salva me ex ore leónis: * et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
21:23 Narrábo nomen tuum frátribus meis: * in médio ecclésiæ laudábo te.
21:24 Qui timétis Dóminum, laudáte eum: * univérsum semen Jacob, glorificáte eum.
21:25 Tímeat eum omne semen Israël: * quóniam non sprevit, neque despéxit deprecatiónem páuperis:
21:25 Nec avértit fáciem suam a me: * et cum clamárem ad eum, exaudívit me.
21:26 Apud te laus mea in ecclésia magna: * vota mea reddam in conspéctu timéntium eum.
21:27 Edent páuperes, et saturabúntur: et laudábunt Dóminum qui requírunt eum: * vivent corda eórum in sǽculum sǽculi.
21:28 Reminiscéntur et converténtur ad Dóminum * univérsi fines terræ:
21:28 Et adorábunt in conspéctu ejus * univérsæ famíliæ géntium.
21:29 Quóniam Dómini est regnum: * et ipse dominábitur géntium.
21:30 Manducavérunt et adoravérunt omnes pingues terræ: * in conspéctu ejus cadent omnes qui descéndunt in terram.
21:31 Et ánima mea illi vivet: * et semen meum sérviet ipsi.
21:32 Annuntiábitur Dómino generátio ventúra: * et annuntiábunt cæli justítiam ejus pópulo qui nascétur, quem fecit Dóminus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Factum est cor meum tamquam cera liquéscens in médio ventris mei.
Nocturn II.
Ant. My heart is like * melting wax in the midst of my bowels.
Salmo 21 [4]
21:1 Deus, ó meu Deus, olhai para mim, porque me abandonastes? * Os clamores dos meus pecados afastam de mim a salvação.
21:2 Meu Deus, clamarei durante o dia e me não ouvireis: * clamarei de noite e não por minha culpa.
21:3 Mas Vós morais no lugar santo, * ó glória de Israel.
21:4 Em Vós esperaram nossos pais: * esperaram e os libertastes.
21:5 A Vós clamaram e foram salvos: * em Vós esperaram e não foram confundidos.
21:6 Eu, porém, sou um verme e não um homem: * opróbio dos homens e abjecção da plebe.
21:7 Todos os que me viram escarneceram de mim: * falaram com os lábios e menearam a cabeça.
21:8 Esperou no Senhor, livre-o: * salve-o, se é que o ama.
21:9 Pois Vós sois quem do ventre me tirou: * minha esperança desde o seio de minha mãe. Fui do útero lançado para Vós:
21:10 Vós sois o meu Deus desde o ventre materno, * de mim Vos não retireis:
21:11 Porque a tribulação está próxima: * porque não há quem me ajude.
21:12 Um grande número de vitelos me cercara: * vi-me sitiado de gordos touros.
21:13 Abriram sobre mim sua boca, * como um leão arrebatador e que ruge.
21:14 Derramei-me como água: * e todos meus ossos se desconjuntaram.
21:15 Meu coração tornou-se como cera derretida * no meio das minhas entranhas.
21:16 Meu vigor secou-se como barro queimado e minha língua pegou-se ao paladar: * e conduzistes-me até ao pó da sepultura.
21:17 Porquanto me rodearam muitos cães raivosos: * uma turba de malignos me assaltou.
21:18 Traspassaram as minhas mãos e os meus pés: * contaram todos meus ossos.
21:19 Estiveram-me veramente considerando e olhando: * repartiram entre si as minhas vestes e lançaram sortes sobre a minha túnica.
21:20 Mas Vós, ó Senhor, não afasteis de mim o vosso auxílio: * atendei à minha defesa.
21:21 Livrai a minha alma da espada, ó Deus: * e minha única das garras dos cães:
21:22 Salvai-me da boca do leão: * e a minha humildade das hastes dos unicórnios.
21:23 Narrarei o vosso nome aos meus irmãos: * no meio da igreja Vos louvarei.
21:24 Vós que temeis o Senhor, louvai-O: * vós todos, descendência de Jacób, glorificai-O.
21:25 Tema-O toda a posteridade de Israel: * porque Ele não desprezou nem desatendeu a súplica do pobre:
21:26 Nem escondeu de mim a sua face: * mas me ouviu quando O chamava.
21:27 A Vós dirigir-se-á o meu louvor numa grande igreja: * cumprirei os meus votos em presença dos que O temem.
21:28 Os pobres comerão e serão saciados: e os que buscam o Senhor louvá-l’O-ão: * os seus corações viverão pelos séculos dos séculos.
21:29 Lembrar-se-ão e converter-se-ão ao Senhor * todos os limites da terra:
21:30 E adorá-l'O-ão na sua presença * todas as famílias das gentes.
21:31 Porque o reino pertence ao Senhor: * e Ele reinará sobre as gentes.
21:32 Comeram e adoraram todos os ricos da terra: * diante d’Ele se prostraram todos os mortais.
21:33 E a minha alma viverá para Ele: * e a minha descendência servi-l'O-á.
21:34 A geração vindoura será anunciada ao Senhor: * e o que fez o Senhor, os céus anunciarão a sua justiça ao povo que há-de nascer.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. My heart is like melting wax in the midst of my bowels.
Ant. Deus, vitam meam * annuntiávi tibi: posuísti lácrimas meas in conspéctu tuo.
Psalmus 55 [5]
55:2 Miserére mei, Deus, quóniam conculcávit me homo: * tota die impúgnans tribulávit me.
55:3 Conculcavérunt me inimíci mei tota die: * quóniam multi bellántes advérsum me.
55:4 Ab altitúdine diéi timébo: * ego vero in te sperábo.
55:5 In Deo laudábo sermónes meos, in Deo sperávi: * non timébo quid fáciat mihi caro.
55:6 Tota die verba mea exsecrabántur: * advérsum me omnes cogitatiónes eórum in malum.
55:7 Inhabitábunt et abscóndent: * ipsi calcáneum meum observábunt.
55:8 Sicut sustinuérunt ánimam meam, pro níhilo salvos fácies illos: * in ira pópulos confrínges.
55:9 Deus, vitam meam annuntiávi tibi: * posuísti lácrimas meas in conspéctu tuo.
55:9 Sicut et in promissióne tua: * tunc converténtur inimíci mei retrórsum:
55:10 In quacúmque die invocávero te: * ecce, cognóvi, quóniam Deus meus es.
55:11 In Deo laudábo verbum, in Dómino laudábo sermónem: * in Deo sperávi, non timébo quid fáciat mihi homo.
55:12 In me sunt, Deus, vota tua, * quæ reddam, laudatiónes tibi.
55:13 Quóniam eripuísti ánimam meam de morte, et pedes meos de lapsu: * ut pláceam coram Deo in lúmine vivéntium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus, vitam meam annuntiávi tibi: posuísti lácrimas meas in conspéctu tuo.
Ant. O God, I have declared my life * unto thee: Thou hast put my tears in thy sight.
Salmo 55 [5]
55:1 Tende misericórdia de mim, Deus, porque me calcou o homem: * angustiou-me combatendo-me todo o dia.
55:2 Calcaram-me os meus inimigos todo o dia: * porque são muitos os que lutam contra mim.
55:3 Temerei desde a aurora: * mas esperarei em Vós.
55:4 Em Deus louvarei a minha palavra, em Deus espero: * não temerei o que me possa fazer a carne.
55:5 Todos os dias abominavam as minhas palavras: * para o mal, todos seus pensamentos eram contra mim.
55:6 Juntar-se-ão e esconder-se-ão: * espiarão todos meus passos.
55:7 Como disputaram a minha alma, por nada os salvareis: * na vossa ira despedaçareis estes povos.
55:8 Ó Deus, a Vós expus a minha vida: * tendes presente as minhas lágrimas.
55:9 Conforme a vossa promessa: * depois serão postos em fuga os meus inimigos.
55:10 Em qualquer dia que Vos invocar: * eis que conhecerei que sois o meu Deus.
55:11 Em Deus louvarei a palavra, no Senhor louvarei o seu discurso: * em Deus espero, não temerei o que o homem me possa fazer.
55:12 Em mim estão, ó Deus, os votos que Vos fiz, * os quais cumprirei com louvores.
55:13 Porque livrastes a minha alma da morte e os meus pés da queda: * para que eu seja agradável a Deus na luz dos viventes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O God, I have declared my life unto thee: Thou hast put my tears in thy sight.
Ant. Fuérunt mihi * lácrimæ meæ panes die ac nocte.
Psalmus 41 [6]
41:2 Quemádmodum desíderat cervus ad fontes aquárum: * ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
41:3 Sitívit ánima mea ad Deum fortem vivum: * quando véniam, et apparébo ante fáciem Dei?
41:4 Fuérunt mihi lácrimæ meæ panes die ac nocte: * dum dícitur mihi quotídie: Ubi est Deus tuus?
41:5 Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam: * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei.
41:5 In voce exsultatiónis, et confessiónis: * sonus epulántis.
41:6 Quare tristis es, ánima mea? * et quare contúrbas me?
41:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
41:7 Ad meípsum ánima mea conturbáta est: * proptérea memor ero tui de terra Jordánis, et Hermóniim a monte módico.
41:8 Abýssus abýssum ínvocat, * in voce cataractárum tuárum.
41:8 Ómnia excélsa tua, et fluctus tui * super me transiérunt.
41:9 In die mandávit Dóminus misericórdiam suam: * et nocte cánticum ejus.
41:9 Apud me orátio Deo vitæ meæ, * dicam Deo: Suscéptor meus es.
41:10 Quare oblítus es mei? * et quare contristátus incédo, dum afflígit me inimícus?
41:11 Dum confringúntur ossa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei.
41:11 Dum dicunt mihi per síngulos dies: Ubi est Deus tuus? * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
41:12 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fuérunt mihi lácrimæ meæ panes die ac nocte.
Ant. My tears have been * my meat day and night.
Salmo 41 [6]
41:1 Assim como o veado suspira pelas fontes das águas: * assim por Vós suspira a minha alma, ó Deus.
41:2 Minha alma tem sede do Deus forte e vivo: * quando virei e aparecerei ante a face de Deus?
41:3 Noite e dia as minhas lágrimas foram o meu pão: * enquanto todos os dias me dizem:onde está o teu Deus?
41:4 Lembrei-me destas cousas e dentro de mim mesmo derramei a minha alma: * porque irei ao lugar do admirável tabernáculo, até à casa de Deus.
41:5 Entre vozes de alegria e louvor: * o ruído dum festim.
41:6 Porque estás triste, alma minha? * E porque me conturbas?
41:7 Espera em Deus, porque ainda O hei-de louvar: * a Ele que é a salvação da minha face e meu Deus.
41:8 Minha alma está abalada dentro de mim mesmo: * portanto lembrei-me de Vós, na terra do Jordão e de Hermon e desde o pequeno monte.
41:9 Abysmo atrai abysmo, * à voz de vossas cataratas.
41:10 Todas vossas vagas e vossas ondas * passaram sobre mim.
41:11 Durante o dia enviou o Senhor a sua misericórdia: * e de noite o seu cântico.
41:12 Orarei dentro de mim ao Deus da minha vida: * direi a Deus:sois o meu protector.
41:13 Porque de mim Vos esquecestes? * E porque hei-de andar triste, enquanto o inimigo me aflige?
41:14 Enquanto os meus ossos são quebrados, * insultam-me os meus inimigos que me atribulam.
41:15 Dizendo-me todos os dias:o teu Deus onde está? * Porque estás triste, alma minha? E porque me conturbas?
41:16 Espera em Deus, porque O ainda hei-de louvar: * a Ele que é a salvação do meu rosto e o meu Deus.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. My tears have been my meat day and night.
℣. Fascículus myrrhæ diléctus meus mihi.
℟. Inter úbera mea commorábitur.
℣. A bundle of myrrh is my well-beloved unto me.
℟. He shall lie betwixt my breasts.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Sermo sancti Bernárdi Abbátis
Sermo de duodecim stellis
Martýrium Vírginis tam in Simeónis prophetía, quam in ipsa Domínicæ passiónis história commendátur. Pósitus est hic (ait sanctus senex de púero Jesu) in signum cui contradicétur; et tuam ipsíus ánimam (ad Maríam autem dicébat) pertransíbit gládius. Vere tuam, o beáta Mater, ánimam pertransívit. Alióquin non nisi eam pertránsiens, carnem Fílii tui penetráret. Et quidem posteáquam emísit spíritum tuus ille Jesus, ipsíus plane non áttigit ánimam crudélis láncea, quæ ipsíus apéruit latus, sed tuam útique ánimam pertransívit. Ipsíus nimírum ánima jam ibi non erat, sed tua plane inde nequíbat avélli.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Jesum bajulántem sibi crucem
* Sequebátur turba mulíerum, quæ plangébant et lamentabántur eum.
℣. Fíliæ Jerúsalem, super vos ipsas flete et super fílios vestros.
℟. Sequebátur turba mulíerum, quæ plangébant et lamentabántur eum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 4
From the Sermons of St. Bernard, Abbot of Clairvaux.
On the twelve stars
The Martyrdom of the Virgin is set before us, not only in the prophecy of Simeon, but also in the story itself of the Lord's Passion. The holy old man said of the Child Jesus Luke ii. 34, Behold, this Child is set for the fall and the rising again of many in Israel; and for a sign which shall be spoken against; yea, said he unto Mary, a sword shall pierce through thine own soul also Even so, O Blessed Mother! The sword did indeed pierce through thy soul! for nought could pierce the Body of thy Son, nor pierce thy soul likewise. Yea, and when this Jesus of thine had given up the ghost, and the bloody spear could torture Him no more, thy soul winced as it pierced His dead Side His Own Soul might leave Him, but thine could not.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Jesus bearing His Cross, went forth.
* And there followed Him a company of women, which bewailed and lamented Him.
℣. Daughters of Jerusalem, weep for yourselves and for your children.
℟. There followed Him a company of women, which bewailed and lamented Him.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Tuam ergo pertransívit ánimam vis dolóris, ut plusquam Mártyrem non immérito prædicémus, in qua nimírum corpóreæ sensum passiónis excésserit compassiónis afféctus. An non tibi plusquam gládius fuit sermo ille, revéra pertránsiens ánimam, et pertíngens usque ad divisiónem ánimæ et spíritus: Múlier, ecce fílius tuus? O commutatiónem! Joánnes tibi pro Jesu tráditur, servus pro Dómino, discípulus pro Magístro, fílius Zebedǽi pro Fílio Dei, homo purus pro Deo vero. Quómodo non tuam affectuosíssimam ánimam pertransíret hæc audítio, quando et nostra, licet sáxea, licet férrea péctora, sola recordátio scindit?
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Postquam venérunt in locum qui dícitur Calváriæ, ibi crucifixérunt eum:
* Stabat autem juxta crucem Jesu Mater ejus.
℣. Tunc beátam illíus ánimam dolóris gládius pertransívit.
℟. Stabat autem juxta crucem Jesu Mater ejus.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 5
The sword of sorrow pierced through thy soul, so that we may truly call thee more than martyr, in whom the love, that made thee suffer along with thy Son, wrung thy heart more bitterly than any pang of bodily pain could do. Did not that word of His indeed pierce through thy soul, sharper than any two-edged sword, even to the dividing asunder of soul and spirit, Heb. iv. 12, Woman, behold thy son! John xix. 26. O what a change to thee! Thou art given John for Jesus, the servant for his Lord, the disciple for his master, the son of Zebedee for the Son of God, a mere man for Very God. O how keenly must the hearing of those words have pierced through thy most loving soul, when even our hearts, stony, iron, as they are, are wrung at the memory thereof only!
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. And when they were come to the place which is called Calvary, there they crucified Him.
* Now there stood by the Cross of Jesus His Mother.
℣. Then was it that a sword of sorrow pierced through her blessed soul.
℟. There stood by the Cross of Jesus His Mother.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
Non mirémini, fratres, quod María Martyr in ánima fuísse dicátur. Mirétur qui non memínerit se audivísse Paulum inter máxima géntium crímina memorántem, quod sine affectióne fuíssent. Longe id fuit a Maríæ viscéribus, longe sit a sérvulis ejus. Sed forte quis dicat: Numquid non eum præscíerat moritúrum? Et indubitánter. Numquid non sperábat contínuo resurrectúrum? Et fidéliter. Super hæc dóluit crucifíxum? Et veheménter. Alióquin quisnam tu, frater, aut unde tibi hæc sapiéntia, ut miréris plus Maríæ Fílium patiéntem? Ille étiam mori córpore pótuit; ista cómmori corde non pótuit? Fecit illud cáritas, qua majórem nemo hábuit; fecit et hoc cáritas, cui post illam símilis áltera non fuit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Joseph ab Arimathǽa
* Pétiit corpus Jesu, quod, de cruce depósitum, * Suo compléxu Mater excépit.
℣. Dolens Sunamítis sinu et génibus suis sustínuit mórtuum fílium.
℟. Pétiit corpus Jesu, quod, de cruce depósitum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Suo compléxu Mater excépit.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 6
Marvel not, my brethren, that Mary should be called a Martyr in spirit. He indeed may marvel who remembereth not what Paul saith, naming the greater sins of the Gentiles, that they were without natural affection, Rom. i. 31. Far other were the bowels of Mary, and far other may those of her servants be! But some man perchance will say Did she not know that He was to die? Yea, without doubt, she knew it. Did she not hope that He was soon to rise again? Yea, she most faithfully hoped it. And did she still mourn because He was crucified? Yea, bitterly. But who art thou, my brother, or whence hast thou such wisdom, to marvel less that the Son of Mary suffered than that Mary suffered with Him? He could die in the Body, and could not she die with Him in her heart? His was the deed of that Love, greater than which hath no man John xv. 13; hers, of a love, like to which hath no man, save He.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Joseph of Arimathaea * Begged the Body of Jesus, and he took It down from the Cross,
* And His Mother received It into her arms.
℣. The Shunamite took her dead son, and laid him on her knees; and her soul was vexed within her.
℟. He begged the Body of Jesus, and he took It down from the Cross.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And His Mother received It into her arms.
Nocturn III.
Ant. Intendérunt arcum * rem amáram, ut sagíttent in occúltis immaculátum.
Psalmus 63 [7]
63:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam cum déprecor: * a timóre inimíci éripe ánimam meam.
63:3 Protexísti me a convéntu malignántium: * a multitúdine operántium iniquitátem.
63:4 Quia exacuérunt ut gládium linguas suas: * intendérunt arcum rem amáram, ut sagíttent in occúltis immaculátum.
63:6 Súbito sagittábunt eum, et non timébunt: * firmavérunt sibi sermónem nequam.
63:6 Narravérunt ut abscónderent láqueos: * dixérunt: Quis vidébit eos?
63:7 Scrutáti sunt iniquitátes: * defecérunt scrutántes scrutínio.
63:7 Accédet homo ad cor altum: * et exaltábitur Deus.
63:8 Sagíttæ parvulórum factæ sunt plagæ eórum: * et infirmátæ sunt contra eos linguæ eórum.
63:9 Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos: * et tímuit omnis homo.
63:10 Et annuntiavérunt ópera Dei, * et facta ejus intellexérunt.
63:11 Lætábitur justus in Dómino, et sperábit in eo, * et laudabúntur omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Intendérunt arcum rem amáram, ut sagíttent in occúltis immaculátum.
Nocturn III.
Ant. They bend their bow, * even bitter words, that they may shoot in secret at the perfect.
Salmo 63 [7]
63:1 Ouvi, ó Deus, a minha oração quando Vos rogo: * livrai a minha alma do temor do inimigo.
63:2 Defendestes-me da conspiração dos malignos: * da multidão dos que praticam a iniquidade.
63:3 Pois aguçaram as suas línguas como a espada: * curvaram o arco envenenado, para de emboscada assetear o inocente.
63:4 De súbito o assetearão sem temor algum: * obstinaram-se na sua depravada resolução.
63:5 Convencionaram esconder laços: * e disseram:quem os verá?
63:6 Inventaram crimes: * cansaram-se a esquadrinhar manhas.
63:7 O homem penetrará até ao fundo do coração: * e Deus será exaltado.
63:8 As flechas das crianças são as suas feridas: * e as suas línguas contra eles perderam a força.
63:9 Todos os que os viam ficaram abalados: * e todo o homem temeu.
63:10 Anunciaram as obras de Deus, * e compreenderam os seus actos.
63:11 Alegrar-se-á o justo no senhor e esperará n’Ele, * e serão louvados todos os de coração recto.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. They bend their bow, even bitter words, that they may shoot in secret at the perfect.
Ant. Ánima mea * turbáta est valde: sed tu, Dómine, úsquequo?
Psalmus 6 [8]
6:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me.
6:3 Miserére mei, Dómine, quóniam infírmus sum: * sana me, Dómine, quóniam conturbáta sunt ossa mea.
6:4 Et ánima mea turbáta est valde: * sed tu, Dómine, úsquequo?
6:5 Convértere, Dómine, et éripe ánimam meam: * salvum me fac propter misericórdiam tuam.
6:6 Quóniam non est in morte qui memor sit tui: * in inférno autem quis confitébitur tibi?
6:7 Laborávi in gémitu meo, lavábo per síngulas noctes lectum meum: * lácrimis meis stratum meum rigábo.
6:8 Turbátus est a furóre óculus meus: * inveterávi inter omnes inimícos meos.
6:9 Discédite a me, omnes, qui operámini iniquitátem: * quóniam exaudívit Dóminus vocem fletus mei.
6:10 Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam, * Dóminus oratiónem meam suscépit.
6:11 Erubéscant, et conturbéntur veheménter omnes inimíci mei: * convertántur et erubéscant valde velóciter.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ánima mea turbáta est valde: sed tu, Dómine, úsquequo?
Ant. My soul * is sore vexed, but Thou, O Lord, how long.
Salmo 6 [8]
6:1 Senhor, me não acuseis na vossa indignação, * nem me castigueis na vossa ira.
6:2 Tende misericórdia de mim, ó Senhor, porque estou fraco: * sarai-me Senhor, porque estão abalados os meus ossos.
6:3 Turvou-se-me a alma profundamente: * mas Vós, ó Senhor, até quando?
6:4 Volvei Senhor e livrai a minha alma: * salvai-me pela vossa misericórdia.
6:5 Porque na morte não há quem se recorde de Vós: * no inferno quem Vos louvará?
6:6 Esgotei-me com meus gemidos, lavarei o meu leito todas as noites: * com lágrimas regarei a minha cama.
6:7 Turvou-se-me o olho devido à indignação: * envelheci no meio de todos meus inimigos.
6:8 Apartai-vos de mim todos os que praticais a iniquidade: * porque o Senhor ouviu a voz do meu pranto.
6:9 O Senhor ouviu a minha súplica, * o Senhor acolheu a minha oração.
6:10 Envergonhados e extremadamente conturbados sejam todos meus inimigos: * retirem-se e sejam velozmente cobertos de vergonha.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. My soul is sore vexed, but Thou, O Lord, how long.
Ant. Deus adjútor * in tribulatiónibus quæ invenérunt nos nimis.
Psalmus 45 [9]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio ejus, non commovébitur: * adjuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus adjútor in tribulatiónibus quæ invenérunt nos nimis.
Ant. God is our help * in trouble, which is come upon us exceedingly.
Salmo 45 [9]
45:1 O nosso Deus é o nosso refúgio e a nossa força: * o nosso auxílio nas muitas tribulações em que nos encontrávamos.
45:2 Por isso não temeremos, ainda que a terra seja perturbada: * e sejam precipitados os montes para o meio do mar.
45:3 Bradaram e turvaram-se suas águas: * os montes conturbaram-se com sua força.
45:4 A corrente do rio alegra a cidade de Deus: * o Altíssimo santificou o seu tabernáculo.
45:5 Deus está no meio dela, não será tremida: * Deus a ajudará ao raiar da manhã.
45:6 As gentes se conturbaram e os reinos se humilharam: * Ele fez ouvir a sua voz e a terra estremeceu.
45:7 O Senhor dos exércitos está connosco: * o Deus de Jacob é o nosso defensor.
45:8 Vinde e vede as obras do Senhor, as maravilhas que operou sobre a terra: * fazendo cessar as guerras até aos confins do mundo.
45:9 Quebrará o arco e despedaçará as armas: * e queimará no fogo o escudo.
45:10 Parai e reconhecei que eu sou Deus: * hei-de ser exaltado entre as gentes e exaltado sobre terra.
45:11 O Senhor dos exércitos está connosco: * o Deus de Jacob é o nosso defensor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. God is our help in trouble, which is come upon us exceedingly.
℣. Per te salútem hauriámus, Virgo María.
℟. Ex vulnéribus Christi.
℣. Through thee, O Virgin Mary, may we draw the waters of salvation.
℟. Out of the Wounds of Christ.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 19:25-27
In illo témpore: Stábant juxta crucem Jesu Mater ejus, et soror Matris ejus María Cléophæ, et María Magdaléne. Et réliqua.

Homilía sancti Ambrósii Epíscopi
De Instit. Virg. cap. 7
Stabat juxta crucem Mater, et, fugiéntibus viris, stabat intrépida. Vidéte utrum pudórem mutáre potúerit Mater Jesu, quæ ánimum non mutávit. Spectábat piis óculis Fílii vúlnera, per quæ sciébat ómnibus futúram redemptiónem. Spectábat non degéneri mater spectáculo, quæ non metúerat peremptórem. Pendébat in cruce Fílius, Mater se persecutóribus offerébat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Quis tibi sensus fuit, o Mater dolórum,
* Dum Joseph síndone Fílium tuum invólvit, et pósuit eum in monuménto?
℣. Consideráte et vidéte, si est dolor, sicut dolor meus.
℟. Dum Joseph síndone Fílium tuum invólvit, et pósuit eum in monuménto?
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 7
From the Holy Gospel according to John
John 19:25-27
At that time: There stood by the Cross of Jesus His Mother, and His Mother's sister, Mary (the wife) of Cleophas, and Mary Magdalene. And so on.

Homily by St. Ambrose, Bishop of Milan.
On Virgins, 7
There stood by the Cross His Mother. Men had forsaken Him, but she stood there fearless. Behold how the Mother of Jesus could break through her shrinking modesty, but could not belie her heart. With the eyes of a mother's love she gazed upon the Wounds of her Son, those Wounds through Which she knew that redemption for all mankind was flowing. The Mother, who feared not the executioners, was able to endure the sight of their work. Her Son was hanging upon the Cross, and she braved His tormentors.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. O what a sickening at heart was thine, thou Mother of sorrows
* When Joseph wrapped thy Son in linen and laid Him in the sepulchre?
℣. Behold, and see if there be any sorrow like unto my sorrow.
℟. When Joseph wrapped thy Son in linen and laid Him in the sepulchre.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipsa Virgo vírginum intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 8
Epist. 25 ad Ecclesiam Vercellensem, prope finem
María Mater Dómini ante crucem Fílii stábat. Nullus me hoc dócuit, nisi sanctus Joánnes Evangelísta. Mundum álii concússum in passióne Dómini conscripsérunt, cælum ténebris obdúctum, refugísse solem, in paradísum latrónem, sed post piam confessiónem, recéptum. Joánnes dócuit, quod álii non docuérunt, quemádmodum in cruce pósitus Matrem appelláverit. Pluris putátur quod victor suppliciórum pietátis offícia Matri exhibébat, quam quod regnum cæléste donábat. Nam si religiósum est quod latróni donátur vénia, multo uberióris pietátis est quod a Fílio Mater tanto afféctu honorátur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. In toto corde tuo gémitus Matris tuæ ne obliviscáris,
* Ut perficiátur propitiátio et benedíctio.
℣. Ave, princeps generósa, Martyrúmque prima rosa, Virginúmque lílium.
℟. Ut perficiátur propitiátio et benedíctio.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ut perficiátur propitiátio et benedíctio.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. She whose feast-day we are keeping, Mary, blessed Maid of Maidens, be our Advocate with God. Amen.

Leitura 8
From the same 25th Epistle to the Church of Vercelli
Mary, the Mother of the Lord, stood by the Cross of her Son. My only informant of this fact is the holy Evangelist John. Others have written that when the Lord suffered, the earth quaked, the heavens were veiled in darkness, the sun was hidden, and the thief received, after a good confession, the promise of Paradise. John hath taught us what the others have not taught us. Upon the Cross He called her Mother. It is reckoned (by John) a greater thing that in the moment of triumph over agony, He should have discharged the watchful duty of a Son to His Mother, than that He should have made gift of the kingdom of heaven. For if it be a sacred thing to have forgiven the thief, this so great kindness of the Son to the Mother is to be worshipped as the outcome of a tenderer and more touching love.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Forget not the sorrows of thy mother with thine whole heart,
* That thine offering and thy blessing may be perfected.
℣. Hail, O maid of Royal birth, Noblest martyr-rose of earth, lily of virginity.
℟. That thine offering and thy blessing may be perfected.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. That thine offering and thy blessing may be perfected.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 9
Ecce, inquit, fílius tuus: ecce mater tua. Testabátur de cruce Christus, et inter matrem atque discípulum dividébat pietátis offícia. Condébat Dóminus non solum públicum, sed étiam domésticum testaméntum: et hoc ejus testaméntum signábat Joánnes, dignus tanto testatóre testis. Bonum testaméntum, non pecúniæ, sed vitæ ætérnæ; quod non atraménto scriptum est, sed Spíritu Dei vivi, qui ait: Lingua mea cálamus scribæ velóciter scribéntis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 9
Behold, saith the Lord, thy son: Behold thy Mother! Christ bore witness from the Cross, and divided the offices of his tender love between his Mother and his disciple. Thus doth the Lord give us a testament, not only of his love for souls, but also of his natural affection. Moreover, the testimony which John doth give us concerning this same testament, is a worthy testimony to the original Testator himself. It is a good testament, not of earthly riches, but of eternal life, written not in ink, but in the Spirit of the living God, who speaketh of such testimony in the Psalms, saying: My tongue is the pen of a ready writer.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:
Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.
Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.
A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.
Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.
Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.
O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.
Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.
Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, in cujus passióne, secúndum Simeónis prophetíam, dulcíssimam ánimam gloriósæ Vírginis et Matris Maríæ dolóris gládius pertransívit: concéde propítius; ut, qui dolóres ejus venerándo recólimus, passiónis tuæ efféctum felícem consequámur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O God, at Whose suffering the prophecy of Simeon was fulfilled, and a sword of sorrow pierced through the gentle soul of the glorious Virgin and Mother Mary, mercifully grant that we who speak worshipfully of her woes, may obtain the saving purchase of thy suffering.
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Quo ábiit * diléctus tuus, o pulchérrima mulíerum? quo declinávit diléctus tuus, et quærémus eum tecum?
Psalmus 92 [1]
92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: * indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
92:1 Étenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.
92:2 Paráta sedes tua ex tunc: * a sǽculo tu es.
92:3 Elevavérunt flúmina, Dómine: * elevavérunt flúmina vocem suam.
92:3 Elevavérunt flúmina fluctus suos, * a vócibus aquárum multárum.
92:4 Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus.
92:5 Testimónia tua credibília facta sunt nimis: * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quo ábiit diléctus tuus, o pulchérrima mulíerum? quo declinávit diléctus tuus, et quærémus eum tecum?
Salmos {Salmos, antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. Whither is thy beloved gone, * O thou fairest among women? Whither is thy beloved turned aside? that we may seek him with thee.
Salmo 92 [1]
92:1 O Senhor reinou e vestiu-se de magnificência: * vestiu-se o Senhor de fortaleza e cingiu-se dela.
92:2 Pois firmou a órbita da terra, * que não será abalada.
92:3 De então ficou vosso trono preparado: * Vós sois desde a eternidade.
92:4 Os rios levantaram, ó Senhor: * os rios levantaram a sua voz.
92:5 Levantaram os rios o som das suas ondas, * com estrondo das muitas águas.
92:6 Maravilhosas as elevações do mar: * admirável o Senhor nas alturas.
92:7 Vossos testemunhos são digníssimos de fé: * a santidade convém à vossa casa, ó Senhor, na longitude dos dias.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Whither is thy beloved gone, O thou fairest among women? Whither is thy beloved turned aside? that we may seek him with thee.
Ant. Recédite a me, * amáre flebo, nolíte incúmbere, ut consolémini me.
Psalmus 99 [2]
99:2 Jubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu ejus, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus ejus, et oves páscuæ ejus: * introíte portas ejus in confessióne, átria ejus in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen ejus: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia ejus, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Recédite a me, amáre flebo, nolíte incúmbere, ut consolémini me.
Ant. Look away from me. * I will weep bitterly. Labour not to comfort me.
Salmo 99 [2]
99:1 Aclamai a Deus, toda a terra: * servi o Senhor com alegria.
99:2 Vinde à sua presença * em grande exaltação.
99:3 Sabei que o Senhor é Deus: * nos fez Ele e não nós a nós mesmos.
99:4 O seu povo e as ovelhas do seu pasto: * entrai nos seus portões com louvor, nos seus átrios com hinos:glorificai-O.
99:5 Louvai o seu nome:porque o Senhor é suave, a sua misericórdia é eterna: * e a sua verdade permanece de geração em geração.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Look away from me. I will weep bitterly. Labour not to comfort me.
Ant. Non est ei * spécies neque decor, et vídimus eum, et non erat aspéctus.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adjútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui jurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non est ei spécies neque decor, et vídimus eum, et non erat aspéctus.
Ant. He hath no form nor comeliness, * and when we shall see him, there is no beauty that we should desire him.
Salmo 62 [3]
62:1 Ó Deus, ó meu Deus, * a Vós vigio desde a aurora.
62:2 De Vós está sedenta a minha alma, * de quantas maneiras a minha carne.
62:3 Em terra deserta, intransitável e sem água: * no santuário me apresentei a Vós, para contemplar o vosso poder e a vossa glória.
62:4 Porque a vossa misericórdia é melhor que as vidas: * os meus lábios Vos louvarão.
62:5 Assim Vos bendirei em minha vida: * e, invocando o vosso nome, levantarei as minhas mãos.
62:6 Como de banha e gordura seja farta a minha alma: * e com lábios de júbilo louvar-Vos-á a minha boca.
62:7 Se me tenho lembrado de Vós sobre o meu leito, nas madrugadas meditarei em Vós: * pois fostes o meu defensor.
62:8 À sombra de vossas asas me regozijarei, a minha alma está presa a Vós: * a vossa dextra me acolheu.
62:9 Eles em vão procuraram tirar-me a vida, entrarão nas profundidades da terra: * serão entregues ao poder da espada e virão a ser presa das raposas.
62:10 Entretanto o rei alegrar-se-á em Deus, louvados serão todos os que juram por Ele: * pois foi fechada a boca aos que proferiam iniquidades.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. He hath no form nor comeliness, and when we shall see him, there is no beauty that we should desire him.
Ant. A planta pedis * usque ad vérticem cápitis non est in eo sánitas.
Canticum Trium Puerorum [4]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ justórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. A planta pedis usque ad vérticem cápitis non est in eo sánitas.
Ant. From the sole of the foot * even unto the head, there is no soundness in it.
Cântico dos Três Jovens [4]
Dn 3:57-88,56
3:57 Bendizei o Senhor, todas as obras do Senhor: * louvai-O e aclamai-O em todos os séculos.
3:58 Anjos do Senhor, bendizei o Senhor: * céus, bendizei o Senhor:
3:59 Águas todas, que estai nos espaços celestiais, bendizei o Senhor: * bendizei o Senhor, todos os exércitos do Senhor.
3:60 Bendizei o Senhor, sol e lua: * bendizei o Senhor, estrelas do céu.
3:61 Chuvas e orvalhos, bendizei todos o Senhor: * ventos, bendizei todos o Senhor.
3:62 Bendizei o Senhor, ó fogo e chamas: * bendizei o Senhor, ó frio e frio gélido.
3:63 Ó orvalhos e chuvas, bendizei o Senhor: * ó neves e gelos, bendizei o Senhor.
3:64 Bendizei o Senhor, ó granizos e geadas: * bendizei o Senhor, ó noites e dias.
3:65 Luz e trevas, bendizei o Senhor: * relâmpagos e tempestades, bendizei o Senhor.
3:66 Que a terra bendiga o Senhor: * que O louve e aclame em todos os séculos.
3:67 Ó montes e colinas, bendizei o Senhor: * ó todos os seres, que germinais na terra, bendizei o Senhor.
3:68 Bendizei o Senhor, ó fontes: * bendizei o Senhor, ó mares e rios.
3:69 Peixes e todos os entes, que vos moveis nas águas, bendizei o Senhor: * aves do céu, bendizei todas o Senhor.
3:70 Ó animais e rebanhos, bendizei todos o Senhor: * bendizei o Senhor, ó filhos dos homens.
3:71 Bendizei o Senhor, ó Israel: * louvai-O e aclamai-O em todos os séculos.
3:72 Sacerdotes do Senhor, bendizei o Senhor: * servos do Senhor, bendizei o Senhor.
3:73 Bendizei o Senhor, ó espíritos e almas dos justos: * bendizei o Senhor, ó santos e humildes de coração.
3:74 Bendizei o Senhor, ó Ananias, Azarias e Misael: * louvai-O e exaltai-O em todos os séculos.
3:75 (inclina cabeça) Bendigamos o Pai, e o Filho, assim como o Espírito Santo; * louvemo-l’O e aclamemo-l’O em todos os séculos.
3:56 Bendito sois, Senhor, no firmamento do céu: * e digno de ser louvado e aclamado em todos os séculos.
Ant. From the sole of the foot even unto the head, there is no soundness in it.
Ant. Fulcíte me flóribus, * stipáte me malis, quia amóre lángueo.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli ejus: * laudáte eum, omnes virtútes ejus.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum ejus:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes júdices terræ.
148:12 Júvenes, et vírgines: senes cum junióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen ejus solíus.
148:13 Conféssio ejus super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis ejus: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fulcíte me flóribus, stipáte me malis, quia amóre lángueo.
Ant. Revive me with flowers, * stay me up with apples, for I am swooning with love.
Salmo 148 [5]
148:1 Louvai o Senhor dos céus: * louvai-O nas alturas.
148:2 Louvai-O, todos seus anjos: * louvai-O, todos os seus exércitos.
148:3 Louvai-O, sol e lua: * louvai-O, todas as estrelas luminosas.
148:4 Louvai-O, céus dos céus: * e todas as águas que estão sobre os céus, louvem o nome do Senhor.
148:5 Pois Ele falou e foram feitas: * mandou e foram criadas.
148:6 Ele estabeleceu-as para sempre e pelos séculos dos séculos: * fixou-lhes uma doutrina que não passará.
148:7 Louvai o Senhor criaturas da terra, * ó dragões, e todos abysmos.
148:8 Fogo, granizo, neve, geada, espírito das tempestades: * que executam a sua palavra:
148:9 Montes e todos outeiros: * árvores frutíferas e todos os cedros.
148:10 Animais e todos os gados: * serpentes e aves que voam:
148:11 Reis da terra e todos os povos: * príncipes e todos os juízes da terra.
148:12 Jovens e donzelas, velhos e meninos louvem o nome do Senhor: * pois só o seu nome é digno de ser exaltado.
148:13 Seu louvor está acima do céu e da terra: * Ele ergueu o poder do seu povo.
148:14 Cantem-Lhe hinos todos seus santos: * os filhos de Israel, o povo que se aproxima d’Ele.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Revive me with flowers, stay me up with apples, for I am swooning with love.
Capitulum Hymnus Versus {ex Proprio Sanctorum}
Lam 2:13
Cui comparábo te? vel cui assimilábo te, fília Jerúsalem? cui exæquábo te, et consolábor te, virgo fília Sion? Magna est velut mare contrítio tua.
℟. Deo grátias.

Hymnus
Summæ Deus cleméntiæ,
Septem dolóres Vírginis
Plagásque Jesu Fílii
Fac rite nos revólvere.

Nobis salútem cónferant
Deíparæ tot lácrimæ
Quibus laváre súfficis
Totíus orbis crímina.

Sit quinque Jesu vúlnerum
Amára contemplátio,
Sint et dolóres Vírginis
Ætérna cunctis gáudia.

Jesu, tibi sit glória,
Qui passus es pro sérvulis,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.

℣. María Virgo, per virtútem tot dolórum.
℟. Fac nos gaudére in regno cælórum.
Capítulo Hino Verso {do Próprio dos Santos}
Lam 2:13
To what shall I compare thee? or to what shall I liken thee, O daughter of Jerusalem? to what shall I equal thee, that I may comfort thee, O virgin daughter of Sion? for great as the sea is thy destruction: who shall heal thee?
℟. Graças a Deus.

Hino
God of mercy, let us run
Where yon fount of sorrows flows;
Pondering sweetly, one by one,
Jesu's wounds and Mary's woes.

Ah, those tears Our Lady shed,
Enough to drown a world of sin;
Tears that Jesu's sorrows fed,
Peace and pardon well may win!

His five wounds, a very home,
For our prayers and praises prove;
And Our Lady's woes become
Endless joys in heaven above.

Jesus, who for us did die,
All on thee our love we pour;
And in the Holy Trinity
Worship thee forevermore.
Amen.

℣. By the woes that tortured thee,
℟. Mary, ask for joy for me.
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Veníte, * ascendámus ad montem Dómini, et vidéte, si est dolor, sicut dolor meus.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, ascendámus ad montem Dómini, et vidéte, si est dolor, sicut dolor meus.
Canticum Benedictus {Antífona do Próprio dos Santos}
Ant. Come ye, and let us go * up to the mountain of the Lord, and see if there be any sorrow like unto my sorrow.
Canticle of Zacharias
Luke 1:68-79
1:68 Blessed be the Lord God of Israel; * because he hath visited and wrought the redemption of his people:
1:69 And hath raised up an horn of salvation to us, * in the house of David his servant:
1:70 As he spoke by the mouth of his holy Prophets, * who are from the beginning:
1:71 Salvation from our enemies, * and from the hand of all that hate us:
1:72 To perform mercy to our fathers, * and to remember his holy testament,
1:73 The oath, which he swore to Abraham our father, * that he would grant to us,
1:74 That being delivered from the hand of our enemies, * we may serve him without fear,
1:75 In holiness and justice before him, * all our days.
1:76 And thou, child, shalt be called the prophet of the Highest: * for thou shalt go before the face of the Lord to prepare his ways:
1:77 To give knowledge of salvation to his people, * unto the remission of their sins:
1:78 Through the bowels of the mercy of our God, * in which the Orient from on high hath visited us:
1:79 To enlighten them that sit in darkness, and in the shadow of death: * to direct our feet into the way of peace.
68
Bendito o Senhor Deus de Israel *
Que visitou e redimiu o seu povo
69
E nos deu um Salvador poderoso *
Na casa de David, seu servo,
70
Conforme prometeu pela boca dos seus santos, *
Os profetas dos tempos antigos,
71
Para nos libertar dos nossos inimigos *
E das mãos daqueles que nos odeiam
72
Para mostrar a sua misericórdia a favor dos nossos pais, *
Recordando a sua sagrada aliança
73
E o juramento que fizera a Abraão, nosso pai, *
Que nos havia de conceder esta graça:
74
De O servirmos um dia, sem temor, *
Livres das mãos dos nossos inimigos,
75
Em santidade e justiça, na sua presença, *
Todos os dias da nossa vida.
76
E tu, menino, serás chamado profeta do Altíssimo, *
Porque irás à sua frente a preparar os seus caminhos,
77
Para dar a conhecer ao seu povo a salvação *
Pela remissão dos seus pecados,
78
Graças ao coração misericordioso do nosso Deus, *
Que das alturas nos visita como sol nascente,
79
Para iluminar os que jazem nas trevas e na sombra da morte *
E dirigir os nossos passos no caminho da paz.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Come ye, and let us go up to the mountain of the Lord, and see if there be any sorrow like unto my sorrow.
Preces Feriales{omittitur}
Preces Feriais{omitido}
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, in cujus passióne, secúndum Simeónis prophetíam, dulcíssimam ánimam gloriósæ Vírginis et Matris Maríæ dolóris gládius pertransívit: concéde propítius; ut, qui dolóres ejus venerándo recólimus, passiónis tuæ efféctum felícem consequámur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Commemoratio S. Nicomedis Martyris
Ant. Qui odit ánimam suam in hoc mundo, in vitam ætérnam custódit eam.

℣. Justus ut palma florébit.
℟. Sicut cedrus Líbani multiplicábitur.

Orémus.
Adésto, Dómine, pópulo tuo: ut, beáti Nicomédis Mártyris tui mérita præclára suscípiens, ad impetrándam misericórdiam tuam semper ejus patrocíniis adjuvétur.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O God, at Whose suffering the prophecy of Simeon was fulfilled, and a sword of sorrow pierced through the gentle soul of the glorious Virgin and Mother Mary, mercifully grant that we who speak worshipfully of her woes, may obtain the saving purchase of thy suffering.
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém

Comemoração: St. Nicomedes, Martyr
Ant. He that hateth his life in this world, shall keep it unto life eternal.

℣. The righteous shall flourish like the palm-tree.
℟. He shall grow like a cedar in Lebanon.

Let us pray.
Give ear, O Lord, to our supplications, and that the prayers of thy blessed martyr Nicomedes, for whose feast we are making ready, graciously pour upon us thine everlasting mercy.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.

Ad Primam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Hymnus {Doxology: Special}
Jam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Jesu, tibi sit glória,
Qui passus es pro sérvulis,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hino
Já o dia nasceu novamente.
Supliquemos, orando, ao Senhor
que nos guarde do mal neste dia
e por atos vivamos o amor.

Ponha freios à língua e a modere,
da discórdia evitando a paixão;
que nos vele o olhar e o defenda
da vaidade e de toda a ilusão.

Sejam puros os seres no íntimo,
dominando os instintos do mal.
Evitemos do orgulho o veneno,
moderando o impulso carnal.

Para que, no final deste dia,
quando a noite, em seu curso, voltar,
abstinentes e puros, possamos
sua glória e louvores cantar.

Louvor e glória ao Pai,
Ao filho seu também,
Ao Espírito Paráclito
Agora e sempre.
Amém.
Psalmi {Psalmi Dominica & antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Quo ábiit.
Psalmus 53 [1]
53:3 Deus, in nómine tuo salvum me fac: * et in virtúte tua júdica me.
53:4 Deus, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe verba oris mei.
53:5 Quóniam aliéni insurrexérunt advérsum me, et fortes quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt Deum ante conspéctum suum.
53:6 Ecce enim, Deus ádjuvat me: * et Dóminus suscéptor est ánimæ meæ.
53:7 Avérte mala inimícis meis: * et in veritáte tua dispérde illos.
53:8 Voluntárie sacrificábo tibi, * et confitébor nómini tuo, Dómine: quóniam bonum est:
53:9 Quóniam ex omni tribulatióne eripuísti me: * et super inimícos meos despéxit óculus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos Dominicais, antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. Whither is thy beloved gone,
Salmo 53 [1]
53:1 Salvai-me, ó Deus, por vosso nome: * e com vosso poder julgai-me.
53:2 Ouvi, ó Deus, a minha oração: * atendei às palavras da minha boca.
53:3 Porque os estranhos se levantaram contra mim e os fortes buscaram a minha vida: * e a Deus não puseram ante si.
53:4 Eis que Deus vem em meu auxílio: * e o Senhor é o protector da minha vida.
53:5 Fazei recair os males sobre os meus inimigos: * e exterminai-os na vossa verdade.
53:6 Sacrificar-me-ei voluntariamente a Vós, * e o vosso nome louvarei, ó Senhor, porque é bom:
53:7 Porquanto me tendes livrado de toda a tribulação: * e com desdém olhei os meus inimigos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 24(8-14) [2]
24:8 Dulcis et rectus Dóminus: * propter hoc legem dabit delinquéntibus in via.
24:9 Díriget mansuétos in judício: * docébit mites vias suas.
24:10 Univérsæ viæ Dómini, misericórdia et véritas, * requiréntibus testaméntum ejus et testimónia ejus.
24:11 Propter nomen tuum, Dómine, propitiáberis peccáto meo: * multum est enim.
24:12 Quis est homo qui timet Dóminum? * legem státuit ei in via, quam elégit.
24:13 Ánima ejus in bonis demorábitur: * et semen ejus hereditábit terram.
24:14 Firmaméntum est Dóminus timéntibus eum: * et testaméntum ipsíus ut manifestétur illis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 24(8-14) [2]
24:8 De acordo com vossa misericórdia lembrai-Vos de mim: * ó Senhor, segundo a vossa bondade.
24:9 Doce e recto é o Senhor: * por isso Ele dará lei aos que pecam pelo caminho.
24:10 Aos mansos conduzirá em justiça: * aos brandos ensinará seus caminhos.
24:11 Todos os caminhos do Senhor são misericórdia e verdade, * para os que buscam a sua aliança e os seus mandamentos.
24:12 Por causa de vosso nome, ó Senhor, me haveis de perdoar o meu pecado, * é veramente grande.
24:13 Quem é o homem que teme o Senhor? * Fixou-lhe Ele uma lei no caminho que escolheu.
24:14 Sua alma repousará em bens: * e a sua descendência herdará a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 24(15-22) [3]
24:15 Óculi mei semper ad Dóminum: * quóniam ipse evéllet de láqueo pedes meos.
24:16 Réspice in me, et miserére mei: * quia únicus et pauper sum ego.
24:17 Tribulatiónes cordis mei multiplicátæ sunt: * de necessitátibus meis érue me.
24:18 Vide humilitátem meam, et labórem meum: * et dimítte univérsa delícta mea.
24:19 Réspice inimícos meos quóniam multiplicáti sunt, * et ódio iníquo odérunt me.
24:20 Custódi ánimam meam, et érue me: * non erubéscam quóniam sperávi in te.
24:21 Innocéntes et recti adhæsérunt mihi: * quia sustínui te.
24:22 Líbera, Deus, Israël, * ex ómnibus tribulatiónibus suis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quo ábiit diléctus tuus, o pulchérrima mulíerum? quo declinávit diléctus tuus, et quærémus eum tecum?
Salmo 24(15-22) [3]
24:15 O Senhor é o firme apoio dos que O temem: * e manifestar-lhes-á a sua aliança.
24:16 Meus olhos estão sempre voltados para o Senhor: * porque Ele tirará os meus pés do laço.
24:17 Olhai para mim e tende misericórdia de mim: * pois vejo-me só e pobre.
24:18 As tribulações do meu coração multiplicaram-se: * livrai-me das minhas aflições.
24:19 Olhai para o meu abatimento e para o meu trabalho: * e perdoai todos meus pecados.
24:20 Vede quanto os meus inimigos se têm multiplicado, * e com que ódio iníquo me odeiam.
24:21 Guardai a minha alma e livrai-me: * não seja eu envergonhado, tendo em Vós esperado.
24:22 Os inocentes e os justos uniram-se comigo: * pois esperei em Vós.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Whither is thy beloved gone, O thou fairest among women? Whither is thy beloved turned aside? that we may seek him with thee.
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.

℟.br. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℣. Qui passus es propter nostram salútem.
℟. Miserére nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.

℣. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Capítulo Responsório Verso {do Saltéio do dia correspondente}
1 Tim. 1:17
Now to the king of ages, immortal, invisible, the only God, be honour and glory for ever and ever. Amen.
℟. Thanks be to God.

℟.br. Christ, Son of the living God, * have mercy on us.
℟. Christ, Son of the living God, * have mercy on us.
℣. Who died for our salvation.
℟. Have mercy on us.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Christ, Son of the living God, * have mercy on us.

℣. Arise, O Christ, and help us.
℟. And deliver us for thy name's sake.
Orationes
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam justítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Oraçoes
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Let us pray.
O Lord, our heavenly Father, Almighty and everlasting God, who has safely brought us to the beginning of this day: defend us by thy mighty power; and grant that this day we fall into no sin, but that all our doings may be ordered by thy governance, to do always what is righteous in thy sight.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
Martyrologium (anticip.)
Sextodécimo Kaléndas Octóbris Luna vicésima octáva Anno Dómini 2020

Sanctórum Mártyrum Cornélii Pape, et Cypriáni, Carthaginénsis Epíscopi, quorum memória décimo octávo Kaléndas Octóbris recólitur.
Chalcedóne natális sanctæ Euphémiæ, Vírginis et Mártyris; quæ, sub Diocletiáno Imperatóre et Prisco Procónsule, torménta, cárceres, vérbera, arguménta rotárum, ignes, póndera lápidum, béstias, plagas virgárum, serras acútas, sartágines ignítas pro Christo superávit. Sed, rursus in theátrum ad béstias ducta, ibi, cum orásset ad Dóminum ut jam spíritum suum suscíperet, una ex iis morsum sancto córpori infigénte, céteris pedes ejus lambéntibus, immaculátum spíritum Deo réddidit.
Romæ sanctórum Mártyrum Lúciæ, nóbilis matrónæ, et Geminiáni; quos ambos Diocletiánus Imperátor, pœnis gravíssimis afflíctos diúque tortos, tandem, post laudábilem martýrii victóriam, gládio animadvérti præcépit.
Natális sancti Martíni Primi, Papæ et Mártyris, qui, cum Sérgium ac Paulum et Pyrrhum hæréticos, Romæ coácta Sýnodo, condemnásset, ídeo, jussu Constántis, Imperatóris hærétici, per fraudem captus et Constantinópolim perdúctus, in Chersonésum relegátus est, ibíque, ob cathólicam fidem ærúmnis conféctus, vitam finívit, multísque miráculis cláruit. Ejus corpus, póstea Romam translátum, in Ecclésia sanctórum Silvéstri et Martíni cónditum fuit. Ipsíus tamen festívitas prídie Idus Novémbris celebrátur.
Romæ item natális sanctæ Cæcíliæ, Vírginis et Mártyris, quæ sponsum suum Valeriánum et fratrem ejus Tibúrtium ad credéndum in Christum perdúxit, et ad martýrium incitávit. Hanc Almáchius, Urbis Præféctus, post eórum martýrium tenéri, atque illústri passióne, post ignem superátum, fecit gládio consummári, témpore Marci Aurélii Sevéri Alexándri Imperatóris. Ejus vero festum recólitur décimo Kaléndas Decémbris.
Heracléæ, in Thrácia, sanctæ Sebastiánæ Mártyris, quæ a beáto Paulo Apóstolo ad Christi fidem est perdúcta; atque, sub Domitiáno Imperatóre et Sérgio Prǽside, váriis modis tentáta, gládio tandem cæsa est.
Romæ, via Flamínia, sanctórum Mártyrum Abúndii Presbýteri, et Abundántii Diáconi, quos Diocletiánus Imperátor, una cum illústri viro Marciáno et ejus fílio Joánne, quem illi a mórtuis suscitáverant, gládio feríri jussit, décimo ab Urbe lápide.
Córdubæ, in Hispánia, sanctórum Mártyrum Rogélli et Servidéi, qui, mánibus pedibúsque abscíssis, ad últimum decolláti sunt.
Apud Cándidam Casam, in Scótia, sancti Niniáni, Epíscopi et Confessóris.
In Anglia sanctæ Edíthæ Vírginis, Regis Anglórum Edgári fíliæ, quæ, in monastério a tenéris annis Deo dicáta, sǽculum hoc ignorávit pótius quam relíquit.
In monte Cassíno Beáti Victóris Papæ Tértii, qui, sancti Gregórii Séptimi succéssor, Apostólicam Sedem novo splendóre illustrávit, insígnem de Saracénis triúmphum divína ope consecútus. Cultum, ab immemorábili témpore eídem exhíbitum, Leo Décimus tértius, Póntifex Máximus, ratum hábuit et confirmávit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
Martyrologium (anticip.)
On the morrow we keep the feast of the holy martyrs Cornelius, Pope of Rome, and Cyprian, Bishop of Carthage, of whose birth into the better life mention hath been made upon the 14th day of this present month of September.
September 16th 2020, the 28th day of the Moon, were born into the better life:

At Chalcedon, the holy Virgin and martyr Euphemia. Under the Emperor Diocletian and the Proconsul Priscus, she overcame for Christ's sake torture, imprisonment, stripes, wheels, fire, stones, beasts, rods, sharp saws, and hot metal. When she was again cast to the beasts in the theatre, she prayed the Lord to take her spirit to Himself, and then one of them bit her sacred body, while the rest licked her feet, and she resigned her soul without spot to God.
At Rome, the holy martyrs Lucy, a noble matron, and Geminian, whom the Emperor Diocletian, after they had suffered grievously and long been tormented, and had thus gained a noble victory by martyrdom, commanded to be slain with the sword.
Likewise at Rome, upon the Flaminian Way, the holy martyrs Abundius the Priest and Abundantius the Deacon, whom the Emperor Diocletian commanded to be beheaded at the tenth milestone from the city, along with the eminent Marcian, and John, the son of Marcian, whom they had raised from the dead.
At Heraclea, in Thrace, the holy martyr Sebastiana, who was led to believe in Christ by the blessed Apostle Paul. Under the Emperor Domitian and the President Sergius she was diversely tried and at last slain with the sword.
At Cordova, (in the ninth century,) the holy martyrs Rogellus and ServusDei, who had their hands and feet cut off and were at last beheaded.
In Scotland, the holy Confessor Ninian, Bishop (of Galloway, whose feast we keep upon the 25th day of this present month of September.)
In England, (in the tenth century,) the holy Virgin Edith, daughter of Edgar, King of the English, who was dedicated to God from a child in the Monastery (of the Order of St. Benedict, at Wilton,) and knew not the world, rather then forsook it.
℣. And elsewhere many other holy martyrs, confessors, and holy virgins.
℟. Graças a Deus.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum ejus.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adjuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
℣. Precious in the sight of the Lord.
℟. Is the death of his saints.
Holy Mary and all the Saints, intercede for us with the Lord, our God, so that we may merit His help and salvation, who lives and reigns for ever and ever.
℟. Amen.

℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Look upon thy servants and upon thy works: and direct their children.
℟. And let the brightness of the Lord our God be upon us. Direct thou the works of our hands; yea, the work of our hands do thou direct.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Let us pray.
O Lord, Almighty God, King of heaven and earth, Saviour of the world, bless, lead, rule and govern our hearts and bodies, our senses, words and deeds today, following thy law and commandments, that here and for eternity with thy help we shall be saved in freedom.
Who lives and reigns for ever and ever.
℟. Amen.
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
Lectio brevis {Per Annum}
2 Thess 3:5
Dóminus autem dírigat corda et córpora nostra in caritáte Dei et patiéntia Christi.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Almighty God arrange our deeds and our day in His peace. Amen.
Leitura breve {Tempo comum}
2 Thess 3:5
And the Lord direct your hearts, in the charity of God, and the patience of Christ.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
Conclusio
℣. Adjutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedícite.
℟. Deus.
℣. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. O nosso auxílio está no nome do Senhor,
℟. Que fez o céu e a terra.
℣. Let us bless.
℟. God.
℣. May the Lord bless us, protect us from all evil and bring us to everlasting life. And may the souls of the faithful, through the mercy of God, rest in peace.
℟. Amen.

Ad Tertiam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Hymnus {Doxology: Special}
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.

Jesu, tibi sit glória,
Qui passus es pro sérvulis,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hino {Doxology: Special}
Come Holy Ghost who ever One
Art with the Father and the Son,
It is the hour, our souls possess
With thy full flood of holiness.

Let flesh and heart and lips and mind
Sound forth our witness to mankind;
And love light up our mortal frame,
Till others catch the living flame.

Lord Jesu, slain for us, to thee
Eternal praise be given,
With Father, Spirit, One and Three,
Here as it is in heaven.
Amen.
Psalmi {Psalmi Dominica & antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Recédite a me,
Psalmus 39(2-9) [1]
39:2 Exspéctans exspectávi Dóminum, * et inténdit mihi.
39:3 Et exaudívit preces meas: * et edúxit me de lacu misériæ, et de luto fæcis.
39:3 Et státuit super petram pedes meos: * et diréxit gressus meos.
39:4 Et immísit in os meum cánticum novum, * carmen Deo nostro.
39:4 Vidébunt multi, et timébunt: * et sperábunt in Dómino.
39:5 Beátus vir, cujus est nomen Dómini spes ejus: * et non respéxit in vanitátes et insánias falsas.
39:6 Multa fecísti tu, Dómine, Deus meus, mirabília tua: * et cogitatiónibus tuis non est qui símilis sit tibi.
39:6 Annuntiávi et locútus sum: * multiplicáti sunt super númerum.
39:7 Sacrifícium et oblatiónem noluísti: * aures autem perfecísti mihi.
39:7 Holocáustum et pro peccáto non postulásti: * tunc dixi: Ecce, vénio.
39:8 In cápite libri scriptum est de me ut fácerem voluntátem tuam: * Deus meus, vólui, et legem tuam in médio cordis mei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos Dominicais, antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. Look away from me.
Salmo 39(2-9) [1]
39:2 Ouviu as minhas súplicas: * e tirou-me do abysmo da miséria e do lodo profundo.
39:3 Meus pés pôs sobre pedra: * e dirigiu os meus passos.
39:4 Um cântico novo pôs na minha boca, * uma canção ao nosso Deus.
39:5 Muitos vê-l'O-ão e temerão: * e esperarão no Senhor.
39:6 Bem-aventurado o varão, cuja esperança é o nome do Senhor: * e que não olhou para vaidades e falsas loucuras.
39:7 Ó Senhor meu Deus, tendes feito muitas obras maravilhosas: * e nos vossos desígnios não há quem Vos seja semelhante.
39:8 Quis anunciá-los e falar deles: * é inumerável o seu número.
39:9 Não quisestes sacrifício nem oblação: * mas ouvidos me formastes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 39(10-14) [2]
39:10 Annuntiávi justítiam tuam in ecclésia magna, * ecce, lábia mea non prohibébo: Dómine, tu scisti.
39:11 Justítiam tuam non abscóndi in corde meo: * veritátem tuam et salutáre tuum dixi.
39:11 Non abscóndi misericórdiam tuam et veritátem tuam * a concílio multo.
39:12 Tu autem, Dómine, ne longe fácias miseratiónes tuas a me: * misericórdia tua et véritas tua semper suscepérunt me.
39:13 Quóniam circumdedérunt me mala, quorum non est númerus: * comprehendérunt me iniquitátes meæ, et non pótui ut vidérem.
39:13 Multiplicátæ sunt super capíllos cápitis mei: * et cor meum derelíquit me.
39:14 Compláceat tibi, Dómine, ut éruas me: * Dómine, ad adjuvándum me réspice.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 39(10-14) [2]
39:10 Não pedistes holocausto pelo pecado: * então disse:eis que aqui venho.
39:11 Está escrito de mim na capa do livro, para fazer a vossa vontade: * ó Deus meu, assim o quis e a vossa lei está no íntimo do meu coração.
39:12 Anunciei a vossa justiça numa grande igreja, * eis que não fecharei os meus lábios:ó Senhor, Vós o sabeis.
39:13 Não escondi a vossa justiça no meu coração: * declarei a vossa verdade e a salvação que vem de Vós.
39:14 Não escondi a vossa misericórdia e a vossa verdade * ao numeroso concílio.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 39(15-18) [3]
39:15 Confundántur et revereántur simul, qui quærunt ánimam meam, * ut áuferant eam.
39:15 Convertántur retrórsum, et revereántur, * qui volunt mihi mala.
39:16 Ferant conféstim confusiónem suam, * qui dicunt mihi: Euge, euge.
39:17 Exsúltent et læténtur super te omnes quæréntes te: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus: qui díligunt salutáre tuum.
39:18 Ego autem mendícus sum, et pauper: * Dóminus sollícitus est mei.
39:18 Adjútor meus, et protéctor meus tu es: * Deus meus, ne tardáveris.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Recédite a me, amáre flebo, nolíte incúmbere, ut consolémini me.
Salmo 39(15-18) [3]
39:15 Vós, ó Senhor, não afasteis de mim as vossas misericórdias: * a vossa misericórdia e a vossa verdade sempre me ampararam.
39:16 Um sem número de males me cercaram: * me surpreenderam as minhas iniquidades e não pude vê-las.
39:17 Multiplicaram-se mais do que os cabelos da minha cabeça: * e o meu coração desfaleceu.
39:18 Seja de vosso agrado me livrardes, ó Senhor: * ó Senhor, voltai os olhos para me socorrerdes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Look away from me. I will weep bitterly. Labour not to comfort me.
Capitulum Responsorium Versus {ex Proprio Sanctorum}
Lam 2:13
Cui comparábo te? vel cui assimilábo te, fília Jerúsalem? cui exæquábo te, et consolábor te, virgo fília Sion? Magna est velut mare contrítio tua.
℟. Deo grátias.

℟.br. O vos omnes, * Qui transítis per viam.
℟. O vos omnes, * Qui transítis per viam.
℣. Atténdite et vidéte, si est dolor, sicut dolor meus.
℟. Qui transítis per viam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. O vos omnes, * Qui transítis per viam.

℣. Defecérunt præ lácrimis óculi mei.
℟. Conturbáta sunt ómnia víscera mea.
Capítulo Responsório Verso {do Próprio dos Santos}
Lam 2:13
To what shall I compare thee? or to what shall I liken thee, O daughter of Jerusalem? to what shall I equal thee, that I may comfort thee, O virgin daughter of Sion? for great as the sea is thy destruction: who shall heal thee?
℟. Graças a Deus.

℟.br. All ye * that pass by.
℟. All ye * that pass by.
℣. Behold, and see if there be any sorrow like unto my sorrow.
℟. Ye that pass by.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. All ye * that pass by.

℣. Mine eyes do fail with tears.
℟. All my bowels are troubled.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, in cujus passióne, secúndum Simeónis prophetíam, dulcíssimam ánimam gloriósæ Vírginis et Matris Maríæ dolóris gládius pertransívit: concéde propítius; ut, qui dolóres ejus venerándo recólimus, passiónis tuæ efféctum felícem consequámur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O God, at Whose suffering the prophecy of Simeon was fulfilled, and a sword of sorrow pierced through the gentle soul of the glorious Virgin and Mother Mary, mercifully grant that we who speak worshipfully of her woes, may obtain the saving purchase of thy suffering.
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.

Ad Sextam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Hymnus {Doxology: Special}
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane illúminas,
Et ígnibus merídiem:

Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

Jesu, tibi sit glória,
Qui passus es pro sérvulis,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hino
Ó Deus, verdade e força
que o mundo governais,
da aurora ao meio-dia,
a terra iluminais.

De nós se afaste a ira,
discórdia e divisão.
Ao corpo dai saúde,
e paz ao coração

Escuta-nos, ó Pai,
E tu, Filho, também;
No Espírito reinai,
pelos séculos dos séculos.
Amém.
Psalmi {Psalmi Dominica & antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Non est ei.
Psalmus 40 [1]
40:2 Beátus qui intéllegit super egénum, et páuperem: * in die mala liberábit eum Dóminus.
40:3 Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum ejus.
40:4 Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris ejus: * univérsum stratum ejus versásti in infirmitáte ejus.
40:5 Ego dixi: Dómine, miserére mei: * sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
40:6 Inimíci mei dixérunt mala mihi: * Quando moriétur, et períbit nomen ejus?
40:7 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur: * cor ejus congregávit iniquitátem sibi.
40:7 Egrediebátur foras, * et loquebátur in idípsum.
40:8 Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi.
40:9 Verbum iníquum constituérunt advérsum me: * Numquid qui dormit non adíciet ut resúrgat?
40:10 Étenim homo pacis meæ, in quo sperávi: * qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
40:11 Tu autem, Dómine, miserére mei, et resúscita me: * et retríbuam eis.
40:12 In hoc cognóvi quóniam voluísti me: * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.
40:13 Me autem propter innocéntiam suscepísti: * et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
40:14 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos Dominicais, antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. He hath no form nor comeliness,
Salmo 40 [1]
40:1 Bem-aventurado o que tem em consideração o necessitado e o pobre: * no mau dia livrá-lo-á o Senhor.
40:2 O guarde o Senhor e lhe dê vida e o faça feliz na terra: * e o não entregue ao poder dos seus inimigos.
40:3 O Senhor lhe dê auxílio sobre o leito da sua dor: * na doença revirastes toda sua cama.
40:4 Eu disse:ó Senhor, compadecei-Vos de mim: * sarai a minha alma, pois pequei contra Vós.
40:5 Maldades os meus inimigos falaram contra mim: * quando morrerá e perecerá o seu nome?
40:6 E, se entrava para me ver, diria vãs cousas: * o seu coração acumulava em si a iniquidade.
40:7 Ele saía para fora, * e falava para o mesmo fim.
40:8 Murmuravam contra mim todos meus inimigos: * teciam males contra mim.
40:9 Decretaram contra mim uma injusta palavra: * o que dorme não poderá porventura volver a erguer-se?
40:10 De facto, o homem da minha paz, em quem esperei: * que comia o meu pão, engrandeceu contra mim a sua traição.
40:11 Vós, porém, ó Senhor, tende compaixão de mim e elevai-me: * e lhes retribuirei.
40:12 Nisto conhecerei que Vós me quereis bem: * porque sobre mim o meu inimigo se não alegrará.
40:13 Porque Vós me suportastes por causa da minha inocência: * e me fortificastes ante Vós para sempre.
40:14 Seja bendito o Senhor Deus de Israel por todos os séculos dos séculos: * assim seja, assim seja.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 41(2-6) [2]
41:2 Quemádmodum desíderat cervus ad fontes aquárum: * ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
41:3 Sitívit ánima mea ad Deum fortem vivum: * quando véniam, et apparébo ante fáciem Dei?
41:4 Fuérunt mihi lácrimæ meæ panes die ac nocte: * dum dícitur mihi quotídie: Ubi est Deus tuus?
41:5 Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam: * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei.
41:5 In voce exsultatiónis, et confessiónis: * sonus epulántis.
41:6 Quare tristis es, ánima mea? * et quare contúrbas me?
41:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 41(2-6) [2]
41:2 Minha alma tem sede do Deus forte e vivo: * quando virei e aparecerei ante a face de Deus?
41:3 Noite e dia as minhas lágrimas foram o meu pão: * enquanto todos os dias me dizem:onde está o teu Deus?
41:4 Lembrei-me destas cousas e dentro de mim mesmo derramei a minha alma: * porque irei ao lugar do admirável tabernáculo, até à casa de Deus.
41:5 Entre vozes de alegria e louvor: * o ruído dum festim.
41:6 Porque estás triste, alma minha? * E porque me conturbas?
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 41(7-12) [3]
41:7 Ad meípsum ánima mea conturbáta est: * proptérea memor ero tui de terra Jordánis, et Hermóniim a monte módico.
41:8 Abýssus abýssum ínvocat, * in voce cataractárum tuárum.
41:8 Ómnia excélsa tua, et fluctus tui * super me transiérunt.
41:9 In die mandávit Dóminus misericórdiam suam: * et nocte cánticum ejus.
41:9 Apud me orátio Deo vitæ meæ, * dicam Deo: Suscéptor meus es.
41:10 Quare oblítus es mei? * et quare contristátus incédo, dum afflígit me inimícus?
41:11 Dum confringúntur ossa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei.
41:11 Dum dicunt mihi per síngulos dies: Ubi est Deus tuus? * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
41:12 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non est ei spécies neque decor, et vídimus eum, et non erat aspéctus.
Salmo 41(7-12) [3]
41:7 Espera em Deus, porque ainda O hei-de louvar: * a Ele que é a salvação da minha face e meu Deus.
41:8 Minha alma está abalada dentro de mim mesmo: * portanto lembrei-me de Vós, na terra do Jordão e de Hermon e desde o pequeno monte.
41:9 Abysmo atrai abysmo, * à voz de vossas cataratas.
41:10 Todas vossas vagas e vossas ondas * passaram sobre mim.
41:11 Durante o dia enviou o Senhor a sua misericórdia: * e de noite o seu cântico.
41:12 Orarei dentro de mim ao Deus da minha vida: * direi a Deus:sois o meu protector.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. He hath no form nor comeliness, and when we shall see him, there is no beauty that we should desire him.
Capitulum Responsorium Versus {ex Proprio Sanctorum}
Lam. 1:2
Plorans plorávit in nocte, et lácrimæ ejus in maxíllis ejus: non est qui consolétur eam ex ómnibus caris ejus.
℟. Deo grátias.

℟.br. Defecérunt * Præ lácrimis óculi mei.
℟. Defecérunt * Præ lácrimis óculi mei.
℣. Conturbáta sunt ómnia víscera mea.
℟. Præ lácrimis óculi mei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Defecérunt * Præ lácrimis óculi mei.

℣. Fascículus myrrhæ diléctus meus mihi.
℟. Inter úbera mea commorábitur.
Capítulo Responsório Verso {do Próprio dos Santos}
Lam 1:2
She weepeth sore in the night, and her tears are upon her cheeks. Among all her lovers she hath none to comfort her.
℟. Graças a Deus.

℟.br. Mine eyes * do fail with tears.
℟. Mine eyes * do fail with tears.
℣. All my bowels are troubled.
℟. With tears.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Mine eyes * do fail with tears.

℣. A bundle of myrrh is my well-beloved unto me.
℟. He shall lie betwixt my breasts.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, in cujus passióne, secúndum Simeónis prophetíam, dulcíssimam ánimam gloriósæ Vírginis et Matris Maríæ dolóris gládius pertransívit: concéde propítius; ut, qui dolóres ejus venerándo recólimus, passiónis tuæ efféctum felícem consequámur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O God, at Whose suffering the prophecy of Simeon was fulfilled, and a sword of sorrow pierced through the gentle soul of the glorious Virgin and Mother Mary, mercifully grant that we who speak worshipfully of her woes, may obtain the saving purchase of thy suffering.
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.

Ad Nonam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Hymnus {Doxology: Special}
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:

Largíre lumen véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.

Jesu, tibi sit glória,
Qui passus es pro sérvulis,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hino {Doxology: Special}
O strength and stay upholding all creation,
Who ever dost thyself unmoved abide,
Yet day by day the light in due gradation
From hour to hour through all its changes guide:

Grant to life’s day a calm unclouded ending,
An eve untouched by shadows of decay,
The brightness of a holy death-bed blending
With dawning glories of th’ eternal day.

Lord Jesu, slain for us, to thee
Eternal praise be given,
With Father, Spirit, One and Three,
Here as it is in heaven.
Amen.
Psalmi {Psalmi Dominica & antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Fulcíte me flóribus,
Psalmus 43(2-9) [1]
43:2 Deus áuribus nostris audívimus: * patres nostri annuntiavérunt nobis.
43:2 Opus, quod operátus es in diébus eórum, * et in diébus antíquis.
43:3 Manus tua gentes dispérdidit, et plantásti eos: * afflixísti pópulos, et expulísti eos.
43:4 Nec enim in gládio suo possedérunt terram, * et brácchium eórum non salvávit eos:
43:4 Sed déxtera tua, et brácchium tuum, et illuminátio vultus tui: * quóniam complacuísti in eis.
43:5 Tu es ipse Rex meus et Deus meus: * qui mandas salútes Jacob.
43:6 In te inimícos nostros ventilábimus cornu: * et in nómine tuo spernémus insurgéntes in nobis.
43:7 Non enim in arcu meo sperábo: * et gládius meus non salvábit me.
43:8 Salvásti enim nos de affligéntibus nos: * et odiéntes nos confudísti.
43:9 In Deo laudábimur tota die: * et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos Dominicais, antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. Revive me with flowers,
Salmo 43(2-9) [1]
43:2 A obra que fizestes nos seus dias, * e nos antigos dias.
43:3 Plantaste-os a eles e a vossa mão exterminou as gentes: * afligistes aqueles povos e os expelistes.
43:4 Porque não foi com sua espada que conquistaram esta terra, * e não foi o seu braço que os salvou:
43:5 Senão a vossa dextra, o vosso braço e a luz de vosso rosto: * porque com eles Vos agradastes.
43:6 Vós mesmo sois o meu Rei e o meu Deus: * que destes a salvação a Jacob.
43:7 Através de Vós investiremos contra os nossos inimigos: * e em vosso nome desprezaremos os que se levantaram contra nós.
43:8 Porque no meu arco não confiarei: * e não é a minha espada que me salvará.
43:9 Salvastes-nos dos que nos afligiam: * e humilhastes os que nos tinham ódio.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 43(10-20) [2]
43:10 Nunc autem repulísti et confudísti nos: * et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris.
43:11 Avertísti nos retrórsum post inimícos nostros: * et qui odérunt nos, diripiébant sibi.
43:12 Dedísti nos tamquam oves escárum: * et in géntibus dispersísti nos.
43:13 Vendidísti pópulum tuum sine prétio: * et non fuit multitúdo in commutatiónibus eórum.
43:14 Posuísti nos oppróbrium vicínis nostris, * subsannatiónem et derísum his, qui sunt in circúitu nostro.
43:15 Posuísti nos in similitúdinem géntibus: * commotiónem cápitis in pópulis.
43:16 Tota die verecúndia mea contra me est, * et confúsio faciéi meæ coopéruit me.
43:17 A voce exprobrántis, et obloquéntis: * a fácie inimíci, et persequéntis.
43:18 Hæc ómnia venérunt super nos, nec oblíti sumus te: * et iníque non égimus in testaménto tuo.
43:19 Et non recéssit retro cor nostrum: * et declinásti sémitas nostras a via tua:
43:20 Quóniam humiliásti nos in loco afflictiónis, * et coopéruit nos umbra mortis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 43(10-20) [2]
43:10 Todo o dia celebraremos em Deus: * e no vosso nome louvaremos eternamente.
43:11 Agora, contudo, Vós repelistes-nos e humilhastes-nos: * Vós já não saís à frente dos nossos exércitos, ó Deus.
43:12 Fizestes-nos volver as costas aos nossos inimigos: * e os que nos odeiam saquearam para si mesmos.
43:13 Entregastes-nos como ovelhas para o matadouro: * e dispersastes-nos entre as gentes.
43:14 Vendestes o vosso povo sem preço: * e não houve lucro na sua troca.
43:15 Tornastes-nos a vergonha dos nossos vizinhos, * e objecto de escárnio e zombaria para aqueles que nos rodeiam.
43:16 Pusestes-nos como parábola entre as gentes: * um abanar de cabeça entre os povos.
43:17 Minha ignomínia está todo o dia ante mim, * e o meu rosto cobriu-se de confusão.
43:18 À voz do que me insulta e destrói: * à vista do inimigo e do que me persegue.
43:19 Tudo isto veio sobre nós, contudo, Vos não esquecemos: * e na vossa aliança não cometemos iniquidade.
43:20 Nosso coração não recuou: * nem desviastes Vós nossos passos de vosso caminho:
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 43(21-26) [3]
43:21 Si oblíti sumus nomen Dei nostri, * et si expándimus manus nostras ad deum aliénum:
43:22 Nonne Deus requíret ista? * ipse enim novit abscóndita cordis.
43:22 Quóniam propter te mortificámur tota die: * æstimáti sumus sicut oves occisiónis.
43:23 Exsúrge, quare obdórmis, Dómine? * exsúrge, et ne repéllas in finem.
43:24 Quare fáciem tuam avértis, * oblivísceris inópiæ nostræ, et tribulatiónis nostræ?
43:25 Quóniam humiliáta est in púlvere ánima nostra: * conglutinátus est in terra venter noster.
43:26 Exsúrge, Dómine, ádjuva nos: * et rédime nos propter nomen tuum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fulcíte me flóribus, stipáte me malis, quia amóre lángueo.
Salmo 43(21-26) [3]
43:21 Porque nos humilhastes no lugar do tormento, * e a sombra da morte nos cobriu.
43:22 Se nos esquecemos do nome do nosso Deus, * e se estendemos as mãos para algum deus estranho:
43:23 Não há-de Deus pedir conta disso? * Pois Ele conhece os segredos do coração.
43:24 Somos por Vós entregues à morte todos os dias: * somos estimados como ovelhas para o matadouro.
43:25 Levantai-Vos, porque dormis, ó Senhor? * Levantai-Vos e nos não desampareis para sempre.
43:26 Porque desviais de nós o vosso rosto, * e Vos esqueceis da nossa miséria e da nossa tribulação?
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Revive me with flowers, stay me up with apples, for I am swooning with love.
Capitulum Responsorium Versus {ex Proprio Sanctorum}
Lam. 2:18
Deduc quasi torréntem lácrimas per diem et noctem; non des réquiem tibi, neque táceat pupílla óculi tui.
℟. Deo grátias.

℟.br. Fascículus myrrhæ * Diléctus meus mihi.
℟. Fascículus myrrhæ * Diléctus meus mihi.
℣. Inter úbera mea commorábitur.
℟. Diléctus meus mihi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Fascículus myrrhæ * Diléctus meus mihi.

℣. Anima mea liquefácta est.
℟. Ut diléctus locútus est.
Capítulo Responsório Verso {do Próprio dos Santos}
Lam 2:18
The tears run down like a river day and night. Give thyself no rest, neither let the apple of thine eye cease.
℟. Graças a Deus.

℟.br. A bundle of myrrh * is my well-beloved unto me.
℟. A bundle of myrrh * is my well-beloved unto me.
℣. He shall lie betwixt my breasts.
℟. My well-beloved unto me.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. A bundle of myrrh * is my well-beloved unto me.

℣. My soul failed.
℟. When my beloved spake.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, in cujus passióne, secúndum Simeónis prophetíam, dulcíssimam ánimam gloriósæ Vírginis et Matris Maríæ dolóris gládius pertransívit: concéde propítius; ut, qui dolóres ejus venerándo recólimus, passiónis tuæ efféctum felícem consequámur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O God, at Whose suffering the prophecy of Simeon was fulfilled, and a sword of sorrow pierced through the gentle soul of the glorious Virgin and Mother Mary, mercifully grant that we who speak worshipfully of her woes, may obtain the saving purchase of thy suffering.
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.

Ad Vesperas

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Psalmi {Psalmi & antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Quo ábiit * diléctus tuus, o pulchérrima mulíerum? quo declinávit diléctus tuus, et quærémus eum tecum?
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Judicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quo ábiit diléctus tuus, o pulchérrima mulíerum? quo declinávit diléctus tuus, et quærémus eum tecum?
Salmos {Salmos e antífonas do Próprio dos Santos}
Ant. Whither is thy beloved gone, * O thou fairest among women? Whither is thy beloved turned aside? that we may seek him with thee.
Salmo 109 [1]
109:1 Disse o Senhor ao meu senhor: * senta-te à minha direita:
109:2 Até que ponha os teus inimigos, * por escabelo de teus pés.
109:3 O Senhor fará sair de Sião o ceptro de teu poder: * domina tu no meio de teus inimigos.
109:4 Contigo está o principado no dia de tua força, entre os resplendores dos santos: * das minhas entranhas te gerei antes da aurora.
109:5 Jurou o Senhor e se não arrependerá: * tu és sacerdote eternamente, segundo a ordem de Melquisedech.
109:6 O Senhor está à tua direita, * Ele despedaçou os reis no dia da sua ira.
109:7 Ajuizará no meio das nações, encherá tudo de ruínas: * esmagará as cabeças de muitos na terra.
109:8 Beberá da torrente no caminho: * por isso erguerá a sua cabeça.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Whither is thy beloved gone, O thou fairest among women? Whither is thy beloved turned aside? that we may seek him with thee.
Ant. Recédite a me, * amáre flebo, nolíte incúmbere, ut consolémini me.
Psalmus 112 [2]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória ejus.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Recédite a me, amáre flebo, nolíte incúmbere, ut consolémini me.
Ant. Look away from me. * I will weep bitterly. Labour not to comfort me.
Salmo 112 [2]
112:1 Louvai o Senhor, ó meninos: * louvai o nome do Senhor.
112:2 (inclinar a cabeça) Seja bendito o nome do Senhor, * desde agora e para sempre.
112:3 Desde o nascer ao pôr do sol, * é digno de louvor o nome do Senhor.
112:4 Excelso é o Senhor sobre todas as gentes, * e a sua glória sobre os céus.
112:5 Quem há como o Senhor nosso Deus, que habita nas alturas: * e atende os humildes no céu e na terra?
112:6 Levantando da terra o desvalido, * e tirando da imundície o pobre:
112:7 Para o colocar com os príncipes, * com os príncipes do seu povo.
112:8 Que faz a mulher estéril viver em sua casa, * alegre mãe de filhos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Look away from me. I will weep bitterly. Labour not to comfort me.
Ant. Non est ei * spécies neque decor, et vídimus eum, et non erat aspéctus.
Psalmus 121 [3]
121:1 Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * In domum Dómini íbimus.
121:2 Stantes erant pedes nostri, * in átriis tuis, Jerúsalem.
121:3 Jerúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * cujus participátio ejus in idípsum.
121:4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * testimónium Israël ad confiténdum nómini Dómini.
121:5 Quia illic sedérunt sedes in judício, * sedes super domum David.
121:6 Rogáte quæ ad pacem sunt Jerúsalem: * et abundántia diligéntibus te:
121:7 Fiat pax in virtúte tua: * et abundántia in túrribus tuis.
121:8 Propter fratres meos, et próximos meos, * loquébar pacem de te:
121:9 Propter domum Dómini, Dei nostri, * quæsívi bona tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non est ei spécies neque decor, et vídimus eum, et non erat aspéctus.
Ant. He hath no form nor comeliness, * and when we shall see him there is no beauty that we should desire him.
Salmo 121 [3]
121:1 Alegrei-me com o que me foi dito: * iremos à casa do Senhor.
121:2 Estavam os nossos pés parados, * às tuas portas, ó Jerusalém.
121:3 Jerusalém, que está edificada como uma cidade: * cujas partes estão em união.
121:4 De facto, lá subiram as tribos, as tribos do Senhor: * como testemunho a Israel, para louvar o nome do Senhor.
121:5 Pois ali se estabeleceram as sedes em julgamento, * sedes sobre a casa de David.
121:6 Roguei graças de paz para Jerusalém: * e abundância para os que a amam.
121:7 Reine a paz na tua força, * e abundância nas tuas torres.
121:8 Por causa dos meus irmãos e dos meus vizinhos, * pedi a paz para ti.
121:9 Por causa da casa do Senhor nosso Deus, * procurei o bem para ti.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. He hath no form nor comeliness, and when we shall see him there is no beauty that we should desire him.
Ant. A planta pedis * usque ad vérticem cápitis non est in eo sánitas.
Psalmus 126 [4]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. A planta pedis usque ad vérticem cápitis non est in eo sánitas.
Ant. From the sole of the foot * even unto the head, there is no soundness in it.
Salmo 126 [4]
126:1 Se o Senhor não edificar a casa, * é em vão que trabalham os que a edificam.
126:2 Se o Senhor não guardar a cidade, * inutilmente vigia o que a guarda.
126:3 Em vão vos levantais antes de amanhecer: * levantai-vos, depois que tiverdes repousado, vós que comeis o pão da dor.
126:4 Quando Ele der o sono aos seus amados: * eis que a herança do Senhor são filhos, o fruto do ventre.
126:5 Como setas na mão do valente: * assim são os filhos dos atribulados.
126:6 Ditoso o varão que viu cumprido o seu desejo com eles: * não será confundido quando falar com seus inimigos no portão.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. From the sole of the foot even unto the head, there is no soundness in it.
Ant. Fulcíte me flóribus, * stipáte me malis, quia amóre lángueo.
Psalmus 147 [5]
147:1 Lauda, Jerúsalem, Dóminum: * lauda Deum tuum, Sion.
147:2 Quóniam confortávit seras portárum tuárum: * benedíxit fíliis tuis in te.
147:3 Qui pósuit fines tuos pacem: * et ádipe fruménti sátiat te.
147:4 Qui emíttit elóquium suum terræ: * velóciter currit sermo ejus.
147:5 Qui dat nivem sicut lanam: * nébulam sicut cínerem spargit.
147:6 Mittit crystállum suam sicut buccéllas: * ante fáciem frígoris ejus quis sustinébit?
147:7 Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea: * flabit spíritus ejus, et fluent aquæ.
147:8 Qui annúntiat verbum suum Jacob: * justítias, et judícia sua Israël.
147:9 Non fecit táliter omni natióni: * et judícia sua non manifestávit eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Fulcíte me flóribus, stipáte me malis, quia amóre lángueo.
Ant. Revive me with flowers, * stay me up with apples for I am swooning with love.
Salmo 147 [5]
147:1 Louva, ó Jerusalém, o Senhor: * louva, ó Sião, o teu Deus.
147:2 Porque reforçou os ferrolhos de tuas portas: * abençoou os teus filhos dentro de ti.
147:3 Foi Ele que estabeleceu a paz nas tuas fronteiras: * e da flor da farinha te sacia.
147:4 É Ele que envia as suas ordens à terra: * e a sua palavra corre velozmente.
147:5 É Ele que faz cair a neve como lã: * espalha a névoa como cinza.
147:6 Envia o seu gelo aos pedaços: * ao rigor do seu frio quem poderá resistir?
147:7 Enviará a sua palavra e os derreterá: * soprará o seu vento e correrão as águas.
147:8 Que anuncia sua palavra a Jacob: * suas justiças e seus preceitos a Israel.
147:9 Não fez assim a todas as nações: * e lhes não manifestou os seus preceitos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Revive me with flowers, stay me up with apples for I am swooning with love.
Capitulum Hymnus Versus {ex Proprio Sanctorum}
Lam 2:13
Cui comparábo te? vel cui assimilábo te, fília Jerúsalem? cui exæquábo te, et consolábor te, virgo fília Sion? Magna est velut mare contrítio tua.
℟. Deo grátias.

Hymnus
Jam toto súbitus vesper eat polo,
Et sol attónitum præcípitet diem,
Dum sævæ récolo ludíbrium necis,
Divinámque catástrophen.

Spectátrix áderas supplício, Parens,
Malis uda, gerens cor adamántinum;
Natus funérea péndulus in cruce
Altos dum gémitus dábat.

Péndens ante óculos Natus, atrócibus
Sectus verbéribus, Natus hiántibus
Fossus vulnéribus, quot penetrántibus
Te confíxit acúleis!

Eheu! Sputa, álapæ, vérbera, vúlnera,
Clavi, fel, áloë, spóngia, láncea,
Sitis, spina, cruor, quam vária pium
Cor pressére tyránnide!

Cunctis intérea stas generósior,
Virgo, Martýribus: prodígio novo,
In tantis móriens non móreris, Parens,
Diris fixa dolóribus.

Sit summæ Tríadi glória, laus, honor,
A qua supplíciter, sollícita prece,
Posco virgínei róboris ǽmulas
Vires rebus in ásperis.
Amen.

℣. Regína Mártyrum, ora pro nobis.
℟. Quæ juxta crucem Jesu constitísti.
Capítulo Hino Verso {do Próprio dos Santos}
Lam 2:13
To what shall I compare thee? or to what shall I liken thee, O daughter of Jerusalem? to what shall I equal thee, that I may comfort thee, O virgin daughter of Sion? for great as the sea is thy destruction: who shall heal thee?
℟. Graças a Deus.

Hino
Now let the darkling eve mount suddenly on high,
The sun affrighted reave his splendours from the sky,
While I in silence grieve o'er the mocked agony
And the divine catastrophe.

Grief-drenched, thou dost appear with heart of adamant,
O Mother; and dost hear the great hierophant,
Upon his wooden bier locked in the arms of death,
Utter in groans his parting breath.

What lookest thou upon, mangled and bruised and torn?
Ah, 'tis the very Son thy yearning breast hath borne!
Surely, each breaking moan and each deep-mouthèd wound
Its fellow in thy heart hath found!

Surely, the taunts and woes, the scourge, the dripping thorn,
The spitting and the blows, the gall, the lance, the scorn—
Surely, each torment throws a poison-dart at thee,
Crushed by their manifold tyranny.

Yet thou with patient mien beneath his cross dost stand,
Nobler in this, I ween, than all the martyr-band:
A thousand deaths, O Queen, upon thy spirit lie,
Yet thou, O marvel! dost not die.

O Holy Trinity, let earth and heaven raise
Their song of laud to thee the while my spirit prays:—
When evil comes to me, the strength do thou impart
That erst upheld thy Mother's heart!
Amen.

℣. Pray for us, O Queen of Martyrs.
℟. Who didst stand by the Cross of Jesus.
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Oppréssit me dolor, * et fácies mea intúmuit a fletu, et pálpebræ meæ caligavérunt.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Oppréssit me dolor, et fácies mea intúmuit a fletu, et pálpebræ meæ caligavérunt.
Canticum Magnificat {Antífona do Próprio dos Santos}
Ant. Sorrow hath crushed me; * My face is swollen with weeping, and on mine eyelids is the shadow of death.
Canticle of the Blessed Virgin
Luke 1:46-55
1:46 My soul * doth magnify the Lord.
1:47 And my spirit hath rejoiced * in God my Saviour.
1:48 Because he hath regarded the humility of his handmaid; * for behold from henceforth all generations shall call me blessed.
1:49 Because he that is mighty, hath done great things to me; * and holy is his name.
1:50 And his mercy is from generation unto generations, * to them that fear him.
1:51 He hath shewed might in his arm: * he hath scattered the proud in the conceit of their heart.
1:52 He hath put down the mighty from their seat, * and hath exalted the humble.
1:53 He hath filled the hungry with good things; * and the rich he hath sent empty away.
1:54 He hath received Israel his servant, * being mindful of his mercy:
1:55 As he spoke to our fathers, * to Abraham and to his seed for ever.
46
A minha alma glorifica ao Senhor *
47
E o meu espírito se alegra em Deus, meu Salvador.
48
Porque pôs os olhos na humildade da sua serva: *
De hoje em diante me chamarão bem-aventurada
Todas as gerações
49
O Todo-poderoso fez em mim maravilhas: *
Santo é o seu nome.
50
A sua misericórdia se estende de geração em geração *
Sobre aqueles que O temem.
51
Manifestou o poder do seu braço *
E dispersou os soberbos.
52
Derrubou os poderosos de seus tronos *
E exaltou os humildes.
53
Aos famintos encheu de bens *
E aos ricos despediu de mãos vazios.
54
Acolheu a Israel, seu servo, *
Lembrado da sua misericórdia,
55
Como tinha prometido a nossos pais, *
A Abraão e à sua descendência para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Sorrow hath crushed me; My face is swollen with weeping, and on mine eyelids is the shadow of death.
Preces Feriales{omittitur}
Preces Feriais{omitido}
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, in cujus passióne, secúndum Simeónis prophetíam, dulcíssimam ánimam gloriósæ Vírginis et Matris Maríæ dolóris gládius pertransívit: concéde propítius; ut, qui dolóres ejus venerándo recólimus, passiónis tuæ efféctum felícem consequámur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O God, at Whose suffering the prophecy of Simeon was fulfilled, and a sword of sorrow pierced through the gentle soul of the glorious Virgin and Mother Mary, mercifully grant that we who speak worshipfully of her woes, may obtain the saving purchase of thy suffering.
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.

Ad Completorium

Incipit
℣. Jube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens.
℟. Amen.
Início
℣. Conceda-nos, Senhor, a Sua bênção.
Benção. Que Deus Todo-Poderoso nos conceda uma noite tranquila e no fim da vida uma morte santa.
℟. Amém
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Leitura breve
1 Pet 5:8-9
Irmãos: Sede sóbrios e vigilantes. O vosso adversário, o diabo, rodeia como um leão a rugir, procurando a quem devorar. Resisti-lhe, firmes na fé.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
℣. Adjutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Joánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Joánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
℣. O nosso auxílio está no nome do Senhor,
℟. Que fez o céu e a terra.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Eu me confesso a Deus, todo poderoso, à bem-aventurada sempre Virgem Maria, ao bem-aventurado S. Miguel Arcanjo, ao bem-aventurado S. João Baptista, aos Santos Apóstolos S. Pedro e S. Paulo, e a todos os santos: que pequei muitas vezes por pensamentos, palavras e obras: Por minha culpa, por minha culpa, por minha tão grande culpa. Portanto rogo à bem-aventurada sempre Virgem Maria, ao bem-aventurado S. Miguel Arcanjo, ao bem-aventurado S. João Baptista, aos Santos Apóstolos S. Pedro e S. Paulo, e a todos os Santos, que rogueis a Deus, nosso Senhor, por mim.
Compadeça-se de vós o Senhor omnipotente; vos perdoe os pecados e guie até à vida eterna.
Amém.
Que o Senhor cruz omnipotente e misericordioso nos conceda o perdão, a absolvição e a remissão dos nossos pecados.
Amém.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
℣. Converte-nos, ✙︎ ó Deus, nosso salvador:
℟. E afasta de nós a tua indignação.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Psalmi {Psalmi et Antiphona de Dominica}
Ant. Miserére.
Psalmus 4 [1]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus justítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium justítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos & Antífonas de Domingo}
Ant. Have mercy.
Salmo 4 [1]
4:1 Quando O invoquei, me ouviu o Deus da minha justiça: * na tribulação me dilatastes.
4:2 Tende compaixão de mim, * e escutai a minha oração.
4:3 Filhos dos homens, até quando duros de coração sereis? * Porque amais a vaidade e mentiras buscais?
4:4 Sabei, pois, que o Senhor fez maravilhoso o seu santo: * o Senhor escutar-me-á, quando a Ele clamar.
4:5 Irai-vos e não pequeis: * do que dizeis nos vossos corações, nos vossos leitos arrependei-vos.
4:6 Oferecei sacrifícios de justiça e esperai no Senhor. * Muitos dizem: quem nos mostrará o bem?
4:7 Gravada está sobre nós a luz de vossa face, ó Senhor: * no meu coração infundistes alegria.
4:8 Pelo fruto do seu trigo, vinho e azeite * se multiplicam.
4:9 Em paz dormirei * e tranquilo descansarei;
4:10 Porque Vós, ó Senhor, de forma singular * na esperança me firmastes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 90 [2]
90:1 Qui hábitat in adjutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis ejus sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas ejus: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 90 [2]
90:1 O que habita à sombra do Altíssimo, * descansará na protecção do Deus do céu.
90:2 Dirá ao Senhor: Vós sois o meu defensor e o meu refúgio: * o meu Deus, em quem esperarei.
90:3 Porque Ele me livrou do laço dos caçadores, * e da palavra áspera.
90:4 Com seus ombros fazer-te-á sombra: * e debaixo das suas asas esperarás.
90:5 Cercar-te-á como um escudo a sua verdade: * assombros nocturnos não temerás,
90:6 Da seta que voa de dia, nem da trama que ambula nas trevas: * de assaltos, nem do demónio do meio-dia.
90:7 Cairão mil a teu lado e dez mil à tua direita: * mas se não aproximará de ti.
90:8 Com teus olhos então contemplarás: * e verás o castigo dos pecadores.
90:9 Porque Vós sois, ó Senhor, a minha esperança: * o Altíssimo tomaste por teu refúgio.
90:10 O mal não virá sobre ti: * e o flagelo se não aproximará de tua tenda.
90:11 Porque mandou os seus anjos a ti: * para que te velem em todos teus caminhos.
90:12 Eles levar-te-ão nas suas mãos: * para que não tropece o teu pé em pedra alguma.
90:13 Sobre a víbora e o basilisco andarás: * e calcarás o leão e o dragão.
90:14 Porque esperou em mim, livrá-lo-ei: * protegê-lo-ei, porque conheceu o meu nome.
90:15 A mim clamará e eu o ouvirei: * com ele estou na tribulação, livrá-lo-ei e glorificá-lo-ei.
90:16 Enchê-lo-ei de longos dias: * e mostrar-lhe-ei a minha salvação.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 133 [3]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Miserére mihi, Dómine, et exáudi oratiónem meam.
Salmo 133 [3]
133:1 Agora, pois, bendizei o Senhor, * todos os servos do Senhor:
133:2 Vós que estais na casa do Senhor, * nos átrios da casa do nosso Deus.
133:3 De noite levantai as vossas mãos para o santuário, * e bendizei o Senhor.
133:4 Te abençoe de Sião o Senhor, * que fez o céu e a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Have mercy on me, O Lord, and hear my prayer.
Hymnus {Doxology: Special}
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut pro tua cleméntia
Sis præsul et custódia.

Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.

Jesu, tibi sit glória,
Qui passus es pro sérvulis,
Cum Patre et almo Spíritu,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hino
Antes que a luz desapareça,
Nós vos suplicamos, Criador de todas as coisas,
Que sejais, por vossa clêmencia,
Nosso protetor e nosso guarda.

Longe de nós os sonhos e os fantasmas da noite!
Reprimi o nosso inimigo,
A fim de que nada manche os nossos corpos.

Concedei-nos esta graça, ó Pai misericordioso,
E Vós, ó Filho Unigênito,
Que reinais com o Espírito Santo,
Por todos os séculos.
Amém.
Capitulum Responsorium Versus
Jer 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.

℟.br. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℣. Redemísti nos, Dómine, Deus veritátis.
℟. Comméndo spíritum meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.

℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
Capítulo Responsório Verso
Jer 14:9
Tu, porém, Senhor, estás entre nós, e o teu nome tem sido invocado sobre nós; Não nos desampares, Senhor, nosso Deus.
℟. Graças a Deus.

℟.br. Senhor, em vossas mãos, * Eu entrego o meu espírito.
℟. Senhor, em vossas mãos, * Eu entrego o meu espírito.
℣. Vós sois o Deus fiel, que salvastes vosso povo.
℟. Eu entrego o meu espírito.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Senhor, em vossas mãos, * Eu entrego o meu espírito.

℣. Keep us, Lord, as the apple of thine eye.
℟. Protect us under the shadow of thy wings.
Canticum: Nunc dimittis
Ant. Salva nos,
Canticum Simeonis
Luc. 2:29-32
2:29 Nunc dimíttis servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace:
2:30 Quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
2:31 Quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
2:32 Lumen ad revelatiónem géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace.
Cãntico de Simeão
Ant. Ant. Salvai-nos,
Canticle of Simeon
Luke 2:29-32
2:29 Agora, Senhor, segundo a vossa palavra, * deixareis ir em paz o vosso servo,
2:30 Porque meus olhos * viram a salvação,
2:31 Que oferecestes * a todos os povos:
2:32 Luz para se revelar às nações * e glória de Israel, vosso povo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Ant. Salvai-nos, Senhor, quando velamos, guardai-nos também quando dormimos! Nossa mente vigie com o Cristo, nosso corpo repouse em sua paz!
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Let us pray.
Visita, Senhor, esta casa e afasta as ciladas do inimigo; habitem nela os teus anjos, que nos guardem em paz, e tua benção permaneça conosco para sempre.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
Benção. Abençoe e nos guarde o Senhor onipotente e misericordioso, Pai, e Filho e Espírito Santo.
℟. Amém
Antiphona finalis B.M.V.
Salve, Regína, mater misericórdiæ;
vita, dulcédo et spes nóstra, salve.
Ad te clamámus éxsules fílii Hevæ.
Ad te suspirámus geméntes et flentes
In hac lacrimárum valle.
Eja ergo, advocáta nostra,
illos tuos misericórdes óculos ad nos convérte.
Et Jesum, benedíctum fructum ventris tui,
nobis post hoc exsílium osténde.
O clemens, o pia, o dulcis Virgo María.
℣. Ora pro nobis, sancta Dei Génitrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui gloriósæ Vírginis Matris Maríæ corpus et ánimam, ut dignum Fílii tui habitáculum éffici mererétur, Spíritu Sancto cooperánte, præparásti: da, ut, cujus commemoratióne lætámur, ejus pia intercessióne, ab instántibus malis et a morte perpétua liberémur. Per eúmdem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
Antífonas finais de Nossa Senhora
Hail holy Queen, Mother of Mercy,
our life, our sweetness, and our hope.
To thee do we cry, poor banished children of Eve.
To thee do we send up our sighs, mourning and weeping
In this valley of tears.
Turn then, most gracious Advocate,
thine eyes of mercy toward us.
And after this our exile show unto us
the blessed fruit of thy womb, Jesus.
O clement, O loving, O sweet Virgin Mary.
℣. Pray for us, O Holy Mother of God.
℟. That we may be made worthy of the promises of Christ.
Let us pray.
O almighty, everlasting God, who by the cooperation of the Holy Spirit, didst prepare the body and soul of Mary, glorious Virgin and Mother, to become a worthy dwelling for Thy Son; grant that we who rejoice in her commemoration may, by her gracious intercession, be delivered from present evils and from everlasting death. Through the same Christ our Lord. Amen.
℣. May the divine assistance remain with us always.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help