Incipit{omittitur}
|
Początek{opuścić}
|
Hymnus{omittitur}
|
Hymn{opuścić}
|
Psalmi {Psalmi Dominica & antiphonæ Votiva}
Ant. Exáudi, Dómine, * oratiónem meam: ad te omnis caro véniet.
Psalmus 118(105-112) [1]
118:105 (Nun) Lucérna pédibus meis verbum tuum, * et lumen sémitis meis.
118:106 Iurávi, et státui * custodíre iudícia iustítiæ tuæ.
118:107 Humiliátus sum usquequáque, Dómine: * vivífica me secúndum verbum tuum.
118:108 Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine: * et iudícia tua doce me.
118:109 Ánima mea in mánibus meis semper: * et legem tuam non sum oblítus.
118:110 Posuérunt peccatóres láqueum mihi: * et de mandátis tuis non errávi.
118:111 Hereditáte acquisívi testimónia tua in ætérnum: * quia exsultátio cordis mei sunt.
118:112 Inclinávi cor meum ad faciéndas iustificatiónes tuas in ætérnum, * propter retributiónem.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
|
Psalmy {Psalmy niedzielne, antyfony Wotywa}
Ant. Wysłuchaj, Panie, * modlitwę moją, do ciebie wszelkie ciało przyjdzie.
Psalm 118(105-112) [1]
118:105 (Nun) Pochodnią nogom moich słowo twoje, * i światłość ścieżkom moich.
118:106 Przysiągłem i postanowiłem * strzedz sądów sprawiedliwości twojéj.
118:107 Jestem zewsząd uniżony, Panie: * ożyw mię według słowa twego.
118:108 Dobrowolne ust moich przyjmij wdzięcznie, Panie: * a naucz mię sądów twoich.
118:109 Dusza moja zawżdy w rękach moich: * i nie zapomniałem zakonu twego.
118:110 Zastawiali grzesznicy sidło na mię: * i nie zabłądziłem od mandatów twoich.
118:111 Dostałem dziedzictwem świadectw twoich na wieki: * bo są radością serca mego.
118:112 Nakłoniłem serca swego, abych czynił sprawiedliwości twoje na wieki, * dla odpłaty.
℣. Wieczny odpoczynek * racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista * niechaj im świeci.
|
Psalmus 118(113-120) [2]
118:113 (Samech) Iníquos ódio hábui: * et legem tuam diléxi.
118:114 Adiútor et suscéptor meus es tu: * et in verbum tuum supersperávi.
118:115 Declináte a me, malígni: * et scrutábor mandáta Dei mei.
118:116 Súscipe me secúndum elóquium tuum, et vivam: * et non confúndas me ab exspectatióne mea.
118:117 Ádiuva me, et salvus ero: * et meditábor in iustificatiónibus tuis semper.
118:118 Sprevísti omnes discedéntes a iudíciis tuis: * quia iniústa cogitátio eórum.
118:119 Prævaricántes reputávi omnes peccatóres terræ: * ídeo diléxi testimónia tua.
118:120 Confíge timóre tuo carnes meas: * a iudíciis enim tuis tímui.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
|
Psalm 118(113-120) [2]
118:113 (Samech) Złośniki miałem w nienawiści: * i rozmiłowałem się zakonu twego.
118:114 Pomocnik i obrońca mój jesteś ty: * a jam bardzo nadzieję miał w słowie twojem.
118:115 Odstąpcie odemnie złośnicy: * a będę się wywiadywał mandatów Boga mego.
118:116 Broń mię według wyroku twego, i niechaj żywię: * a nie zawstydzaj mię w oczekiwaniu mojem.
118:117 Wspomóż mię, a zbawion będę: * i będę rozmyślał w sprawiedliwościach twoich zawżdy.
118:118 Wzgardziłeś wszystkie odstępujące od sądów twoich: * bo nieprawa myśl ich.
118:119 Poczytałem za przestępce wszystkie grzeszniki ziemie: * przetóżem umiłował świadectwa twoje.
118:120 Przebij bojaźnią twoją ciało moję: * bom się bał sądów twoich.
℣. Wieczny odpoczynek * racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista * niechaj im świeci.
|
Psalmus 118(121-128) [3]
118:121 (Ain) Feci iudícium et iustítiam: * non tradas me calumniántibus me.
118:122 Súscipe servum tuum in bonum: * non calumniéntur me supérbi.
118:123 Óculi mei defecérunt in salutáre tuum: * et in elóquium iustítiæ tuæ.
118:124 Fac cum servo tuo secúndum misericórdiam tuam: * et iustificatiónes tuas doce me.
118:125 Servus tuus sum ego: * da mihi intelléctum, ut sciam testimónia tua.
118:126 Tempus faciéndi, Dómine: * dissipavérunt legem tuam.
118:127 Ídeo diléxi mandáta tua, * super aurum et topázion.
118:128 Proptérea ad ómnia mandáta tua dirigébar: * omnem viam iníquam ódio hábui.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.
Ant. Exáudi, Dómine, oratiónem meam: ad te omnis caro véniet.
|
Psalm 118(121-128) [3]
118:121 (Ajin) Czyniłem sąd i sprawiedliwość: * nie daj mię potwarcom moim.
118:122 Przyjmij sługę twego ku dobremu: * niech mię nie potwarzają hardzi.
118:123 Oczy moje ustały, pragnąc zbawienia twego: * i wyroków sprawiedliwości twojéj.
118:124 Uczyń z sługą twym według miłosierdzia twego: * a naucz mię sprawiedliwości twoich.
118:125 Sługaciem ja twój: * daj mi rozumienie, abych umiał świadectwa twoje.
118:126 Czas czynić, Panie: * rozmiotali zakon twój.
118:127 Przetóżem umiłował mandaty twoje, * nad złoto i nad topazyon.
118:128 Dlategóż według wszystkich mandatów twoich sprawowałem się: * wszelką drogę nieprawą miałem w nienawiści.
℣. Wieczny odpoczynek * racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista * niechaj im świeci.
Ant. Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją, do ciebie wszelkie ciało przyjdzie.
|
Capitulum Versus{omittitur}
|
Kapitulum Wers{opuścić}
|
Oratio {Votiva}
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. A porta ínferi.
℟. Erue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
secunda Domine, exaudi omittitur
Orémus.
Fidélium, Deus, ómnium Cónditor et Redémptor, animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum: ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {Wotywa}
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
℣. Od wrót piekielnych.
℟. Wybaw, duszę ich o Panie.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
opuścić drugie Panie, wysłuchaj
Módlmy się.
Stwórco i Odkupicielu wszystkich wiernych, Boże, racz odpuścić wszystkie grzechy duszom zmarłych sług i służebnic Twoich, aby przez pobożne błagania i modły nasze dostąpiły przebaczenia, którego zawsze pragnęły:
Który żyjesz i królujesz z Bogiem Ojcem w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.
℟. A światłość wiekuista niechaj im świeci.
℣. Niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|