Incipit
V. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
R. Dómine, ad adiuvándum me festína.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
|
Rito de entrada
V. Dios ✠ mío, ven en mi auxilio.
R. Señor, date prisa en socorrerme.
V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
R. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
|
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane illúminas,
Et ígnibus merídiem:
Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.
* Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
|
Hymnus
Oh Dios de verdad, Dios poderoso,
que riges y ordenas las mudanzas de las cosas,
llenando de esplendores la mañana
y de ardores el mediodía.
Extingue las llamas de las discordias;
apaga todo ardor nocivo;
concédenos la salud del cuerpo
y la verdadera paz del alma.
Concédenoslo, oh Padre misericordiosísimo,
y Tú, el Unigénito igual al Padre,
que, con el Espíritu consolador,
reinas por todos los siglos.
Amén.
|
Psalmi {ex Psalterio secundum diem}
Ant. Suscepísti me, Dómine: * et confirmásti me in conspéctu tuo.
Psalmus 40 [1]
40:2 Beátus qui intéllegit super egénum, et páuperem: * in die mala liberábit eum Dóminus.
40:3 Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum eius.
40:4 Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris eius: * univérsum stratum eius versásti in infirmitáte eius.
40:5 Ego dixi: Dómine, miserére mei: * sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
40:6 Inimíci mei dixérunt mala mihi: * Quando moriétur, et períbit nomen eius?
40:7 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur: * cor eius congregávit iniquitátem sibi.
40:7 Egrediebátur foras, * et loquebátur in idípsum.
40:8 Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi.
40:9 Verbum iníquum constituérunt advérsum me: * Numquid qui dormit non adíciet ut resúrgat?
40:10 Étenim homo pacis meæ, in quo sperávi: * qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
40:11 Tu autem, Dómine, miserére mei, et resúscita me: * et retríbuam eis.
40:12 In hoc cognóvi quóniam voluísti me: * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.
40:13 Me autem propter innocéntiam suscepísti: * et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
40:14 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * fiat, fiat.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Salmos {del Salterio del día correspondiente}
Ant. Me acogiste, Señor, * bajo tu protección, y me confortaste en tu presencia.
Salmo 40 [1]
40:2 Dichoso el que cuida del pobre y desvalido; * en el día aciago lo pondrá a salvo el Señor.
40:3 El Señor lo guarda y lo conserva en vida, para que sea dichoso en la tierra, * y no lo entrega a la saña de sus enemigos.
40:4 El Señor lo sostendrá en el lecho del dolor, * calmará los dolores de su enfermedad.
40:5 Yo dije: «Señor, ten misericordia, * sáname, porque he pecado contra ti».
40:6 Mis enemigos me desean lo peor: * «a ver si se muere y se acaba su apellido».
40:7 El que viene a verme habla con fingimiento, * disimula su mala intención,
40:7 Y cuando sale afuera, * la dice.
40:8 Mis adversarios se reúnen a murmurar contra mí, * hacen cálculos siniestros:
40:9 «Padece un mal sin remedio, * se acostó para no levantarse».
40:10 Incluso mi amigo, de quien yo me fiaba, * que compartía mi pan, es el primero en traicionarme.
40:11 Pero Tú, Señor, apiádate de mí, haz que pueda levantarme, * para que yo les dé su merecido.
40:12 En esto conozco que me amas: * en que mi enemigo no triunfa de mí.
40:13 A mí, en cambio, me conservas la salud, * me mantienes siempre en tu presencia.
40:14 Bendito el Señor, Dios de Israel, ahora y por siempre. * Amén, amén.
V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
R. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
|
Psalmus 41(2-6) [2]
41:2 Quemádmodum desíderat cervus ad fontes aquárum: * ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
41:3 Sitívit ánima mea ad Deum fortem vivum: * quando véniam, et apparébo ante fáciem Dei?
41:4 Fuérunt mihi lácrimæ meæ panes die ac nocte: * dum dícitur mihi cotídie: Ubi est Deus tuus?
41:5 Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam: * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei.
41:5 In voce exsultatiónis, et confessiónis: * sonus epulántis.
41:6 Quare tristis es, ánima mea? * et quare contúrbas me?
41:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Salmo 41(2-6) [2]
41:2 Como busca la cierva corrientes de agua, * así mi alma te busca a ti, Dios mío;
41:3 Tiene sed de Dios, del Dios vivo: * ¿cuándo entraré a ver el rostro de Dios?
41:4 Las lágrimas son mi pan noche y día, * mientras todo el día me repiten: «¿Dónde está tu Dios?»
41:5 Recuerdo otros tiempos, y desahogo mi alma conmigo: * cómo marchaba a la cabeza del grupo, hacia la casa de Dios,
41:5 Entre cantos de júbilo y alabanza, * en el bullicio de la fiesta.
41:6 ¿Por qué te acongojas, alma mía, * por qué te me turbas?
41:6 Espera en Dios que volverás a alabarlo: * «Salud de mi rostro, Dios mío».
V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
R. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
|
Psalmus 41(7-12) [3]
41:7 Ad meípsum ánima mea conturbáta est: * proptérea memor ero tui de terra Iordánis, et Hermóniim a monte módico.
41:8 Abýssus abýssum ínvocat, * in voce cataractárum tuárum.
41:8 Ómnia excélsa tua, et fluctus tui * super me transiérunt.
41:9 In die mandávit Dóminus misericórdiam suam: * et nocte cánticum eius.
41:9 Apud me orátio Deo vitæ meæ, * dicam Deo: Suscéptor meus es.
41:10 Quare oblítus es mei? * et quare contristátus incédo, dum afflígit me inimícus?
41:11 Dum confringúntur ossa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei.
41:11 Dum dicunt mihi per síngulos dies: Ubi est Deus tuus? * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
41:12 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Suscepísti me, Dómine: et confirmásti me in conspéctu tuo.
|
Salmo 41(7-12) [3]
41:7 Cuando mi alma se acongoja, * te recuerdo desde el Jordán y el Hermón y el Monte Menor.
41:8 Una sima grita a otra sima * con voz de cascadas:
41:8 Tus torrentes y tus olas * me han arrollado.
41:9 De día el Señor me hará misericordia, * de noche cantaré la alabanza del Dios de mi vida.
41:9 Diré a Dios: * «Roca mía, ¿por qué me olvidas?
41:10 ¿Por qué voy andando, sombrío, * hostigado por mi enemigo?»
41:11 Se me rompen los huesos * por las burlas del adversario;
41:11 Todo el día me preguntan: «¿Dónde está tu Dios?» * ¿Por qué te acongojas, alma mía, por qué te me turbas?
41:12 Espera en Dios que volverás a alabarlo: * «Salud de mi rostro, Dios mío».
V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
R. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Me acogiste, Señor, bajo tu protección, y me confortaste en tu presencia.
|
Capitulum Responsorium Versus {ex Commune aut Festo}
Sir 44:20; 44:22
Non est invéntus símilis illi, qui conserváret legem Excélsi: ídeo iureiurándo fecit illum Dóminus créscere in plebem suam.
R. Deo grátias.
R.br. Elégit eum Dóminus * Sacerdótem sibi.
R. Elégit eum Dóminus * Sacerdótem sibi.
V. Ad sacrificándum ei hóstiam laudis.
R. Sacerdótem sibi.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Elégit eum Dóminus * Sacerdótem sibi.
V. Tu es sacérdos in ætérnum.
R. Secúndum órdinem Melchísedech.
|
Chapter Responsory Verse {del Común o de la Fiesta}
Sir 44, 20; 44, 22
Nadie lo iguala en la gloria al observar la ley del Altísimo. Por eso Dios le juró que su pueblo crecería.
R. Demos gracias a Dios.
R.br. El Señor lo eligió * Sacerdote.
R. El Señor lo eligió * Sacerdote.
V. Para ofrecerle un sacrificio de alabanza.
R. Sacerdote.
V. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
R. El Señor lo eligió * Sacerdote.
V. Tú eres sacerdote eterno.
R. Según el rito de Melquisedec.
|
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui beátum Petrum Chrysólogum Doctórem egrégium, divínitus præmonstrátum, ad regéndam et instruéndam Ecclésiam tuam éligi voluísti: præsta, quǽsumus; ut, quem Doctórem vitæ habúimus in terris, intercessórem habére mereámur in cælis.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
R. Amen.
|
Oración {del Propio de los Santos}
V. Señor, escucha nuestra oración.
R. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que, para gobernar e instruir a tu Iglesia, designaste de antemano con prodigios divinos, y quisiste que fuera elegido el bienaventurado Pedro Crisólogo, Doctor insigne; te suplicamos nos concedas que merezcamos tener por intercesor en el cielo al que en la tierra tuvimos por maestro de la vida.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
R. Amén.
|
Conclusio
V. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R. Et clamor meus ad te véniat.
V. Benedicámus Dómino.
R. Deo grátias.
V. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
R. Amen.
|
Conclusión
V. Señor, escucha nuestra oración.
R. Y llegue a ti nuestro clamor.
V. Bendigamos al Señor.
R. Demos gracias a Dios.
V. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
R. Amén.
|